The waste disposal activity conduct

The waste disposal activity conducted by the JV Companies
of this research has changed greatly in the last
40 years. The original core activity of simply collecting and
disposing of trash now includes an enormous environmental
responsibility. In this 40-year period, many new
laws have been enacted that specify how municipalities
should handle ecologically harmful waste. These laws have
required municipalities to make major investments in both
knowledge and facilities, including, for example, combustion
facilities (Östman, 2008).
Three laws enacted in Sweden during the 1970s are
especially important. The Environmental Protection Act
placed stiffer requirements on final waste disposal. As a
result, many Swedish waste disposal facilities closed. In
1972 the Waste Disposal Act gave Swedish municipalities
a monopoly on handling the increasing amount of
household waste along with the right to charge customers
for the collection service. The Waste Disposal Act of 1979
required municipalities to recycle electronic, organic and
combustible goods.
Following such legislation, Swedish municipalities
began working cooperatively to find solutions for waste
disposal. The principal impetus for this cooperation was to
take advantage of economies of scale for the needed investments
in new facilities and knowledge. Cooperation was
sometimes organized through joint ownership of standalone
companies that collected the compulsory fees for
waste removal (Persson, 2006). By 2006, there were 15
such companies in Sweden that were owned by more than
one municipality. The geographical proximity of certain
municipalities made such cooperation practical. These
companies could also offer their services to the industrial
sector. The result was an increasingly complex business
that required investments in machinery, disposal sites and
knowledge.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กิจกรรมการกำจัดขยะที่ดำเนินการ โดย บริษัท JVของงานวิจัยนี้มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในช่วง40 ปี กิจกรรมหลักเดิมเพียงรวบรวม และทิ้งขยะตอนนี้มีมีมหาศาลด้านสิ่งแวดล้อมรับผิดชอบ ในช่วง 40 ปี หลายใหม่กฎหมายบัญญัติขึ้นเมื่อที่ระบุว่า เทศบาลเมืองควรจัดการของเสียที่เป็นอันตรายต่อระบบนิเวศ กฎหมายเหล่านี้ได้เทศบาลต้องการเงินลงทุนที่สำคัญทั้งในความรู้และสิ่งอำนวยความสะดวก เช่น เผาไหม้สิ่งอำนวยความสะดวก (Östman, 2008)สามกฎหมายที่ตราขึ้นในสวีเดนในช่วงปี 1970สิ่งสำคัญอย่างยิ่ง พระราชบัญญัติป้องกันสิ่งแวดล้อมวางความแข็งในการกำจัดของเสียขยะ เป็นการผล สวีเดนหลายเสียทิ้งสิ่งที่ปิด ใน1972 กฎหมายการทิ้งขยะให้เทศบาลเมืองสวีเดนการผูกขาดในการจัดการเพิ่มขึ้นจำนวนขยะในครัวเรือนพร้อมที่ให้บริการลูกค้าสำหรับบริการคอลเลกชัน 1979 ว่าด้วยการกำจัดของเสียเทศบาลเมืองรีไซเคิลอิเล็กทรอนิกส์ สารอินทรีย์ที่จำเป็น และสินค้าที่ติดไฟได้ต่อไปนี้เช่นกฎหมาย เทศบาลเมืองสวีเดนเริ่มทำงานร่วมกันเพื่อค้นหาโซลูชันของเสียขายทิ้ง แรงผลักดันหลักสำหรับความร่วมมือนี้คือการใช้ประโยชน์จากการประหยัดจากขนาดการลงทุนที่จำเป็นในสิ่งใหม่และความรู้ มีความร่วมมือบางครั้งจัดผ่านร่วมเป็นเจ้าของแบบสแตนด์อโลนบริษัทที่รวบรวมค่าธรรมเนียมการศึกษาภาคบังคับสำหรับเสียกำจัด (Persson, 2006) โดย 2006 มี 15บริษัทดังกล่าวในสวีเดนที่มีเจ้าของมากกว่าเทศบาลหนึ่ง ความใกล้ชิดทางภูมิศาสตร์ความบางเทศบาลทำความร่วมมือดังกล่าวจริง เหล่านี้บริษัทยังสามารถให้บริการกับภาคอุตสาหกรรมภาค ผลคือ ธุรกิจที่ซับซ้อนมากขึ้นที่ต้องใช้เงินลงทุนในเครื่องจักร สถานที่ทิ้งขยะ และความรู้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กิจกรรมการกำจัดของเสียที่ดำเนินการโดย บริษัท ร่วมทุน
ของการวิจัยนี้มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในช่วง
40 ปีที่ผ่านมา กิจกรรมหลักเดิมของเพียงแค่การเก็บรวบรวมและ
การกำจัดขยะในขณะนี้รวมถึงสิ่งแวดล้อมมหาศาล
รับผิดชอบ ในระยะเวลา 40 ปีใหม่จำนวนมาก
กฎหมายตราสามดวงได้รับการระบุวิธีการที่เทศบาล
ควรจะจัดการกับของเสียที่เป็นอันตรายต่อระบบนิเวศ กฎหมายเหล่านี้ได้
จำเป็นต้องใช้ในเขตเทศบาลจะทำให้การลงทุนที่สำคัญทั้ง
ความรู้และสิ่งอำนวยความสะดวกรวมถึงยกตัวอย่างเช่นการเผาไหม้
สิ่งอำนวยความสะดวก (Ostman 2008).
สามกฎหมายตราสามดวงในสวีเดนในช่วงปี 1970 ที่มี
ความสำคัญอย่างยิ่ง พระราชบัญญัติคุ้มครองสิ่งแวดล้อม
วางข้อกำหนดแข็งในการกำจัดของเสียในขั้นสุดท้าย ในฐานะที่เป็น
ผลมาจากหลายสถานที่สวีเดนกำจัดขยะปิด ใน
ปี 1972 พระราชบัญญัติการกำจัดของเสียให้เทศบาลสวีเดน
ผูกขาดในการจัดการปริมาณที่เพิ่มขึ้นของ
ขยะในครัวเรือนพร้อมกับสิทธิ์ในการคิดค่าบริการลูกค้า
สำหรับการให้บริการคอลเลกชัน พระราชบัญญัติการกำจัดของเสีย 1979
เทศบาลที่จำเป็นในการรีไซเคิลอิเล็กทรอนิกส์อินทรีย์และ
สินค้าที่ติดไฟได้.
ต่อไปนี้การออกกฎหมายดังกล่าวเทศบาลสวีเดน
เริ่มทำงานร่วมกันเพื่อหาแนวทางแก้ไขปัญหาขยะ
การกำจัด แรงผลักดันหลักสำหรับความร่วมมือครั้งนี้คือการ
ใช้ประโยชน์จากการประหยัดจากขนาดการลงทุนสำหรับสิ่งจำเป็น
ในการอำนวยความสะดวกและความรู้ใหม่ ความร่วมมือได้รับ
บางครั้งจัดผ่านการเป็นเจ้าของร่วมกันของแบบสแตนด์อโลน
บริษัท ที่เก็บรวบรวมค่าธรรมเนียมการศึกษาภาคบังคับสำหรับ
การกำจัดของเสีย (เพอร์สัน, 2006) 2006 โดยมี 15
บริษัท ดังกล่าวในสวีเดนที่เป็นเจ้าของโดยมากกว่า
หนึ่งในเขตเทศบาล ความใกล้ชิดทางภูมิศาสตร์ของบาง
เขตเทศบาลทำให้ความร่วมมือดังกล่าวในทางปฏิบัติ เหล่านี้
บริษัท ยังสามารถนำเสนอบริการของพวกเขาเพื่ออุตสาหกรรม
ภาค ผลที่ได้คือธุรกิจที่ซับซ้อนมากขึ้น
ที่จำเป็นต้องใช้เงินลงทุนในเครื่องจักรที่เว็บไซต์การกำจัดและ
ความรู้