2.3. Empirical findings.2.3. 1. Can

2.3. Empirical findings.
2.3. 1. Can bipolar patients report prodromes ?
To date, six studies have addressed the issue of bipolar prodromes. Five studies were retrospectivein nature in which subjects were asked about their past experiences (Joyce, 1985; Keitner et al., 19926; Lam & Wong. 1 997; Molnar et al., 1 988; Smith &TarrieI. 1992). There was only one longitudinal study in which subjects were seen regularly for standard psychiatric assessments (Altman et al., 1992). All these studies tended to be small in sample size. Three out of five studies (Altman et al., 1992: Molnar et al., 1988; Smith &Tarrier, 1992) had a sample size of around 20. However,despite small sample sizes in some studies, the finding that bipolar patients can detect prodromes seems robust. All six studies reported that bipolar patients were able to report prodromes. However,the issue of whether bipolar patients consistently report the same prodromal symptoms is important.Early intervention relies not just on patients’ ability to recognise prodromes, but also that these prodromes do not change signitcant1y over time. One study investigated whether bipolar patientsreported the same prodromes over time. Lam, Wong, and Sham (2001 asked about bipolar patients’prodromal symptoms at baseline and at follow-up 1 8 months later. Good test re-test reliability was reported for both mania and depression prodromes. Another issue is whether patients’ reports were accurate. Apart from a longitudinal study in which patient’s psychological states are closely monitored, other sources of information would be needed to check concordance with patients’ own reports. Keitner et al. (1996) interviewed the relatives of forty five (out of seventy four) patients. The investigators reported strong agreement between patients and relatives regarding prodromes of both mania and depression.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.3 พบประจักษ์2.3. 1 ผู้ป่วยไฟที่ไบโพลาร์รายงาน prodromesTo date, six studies have addressed the issue of bipolar prodromes. Five studies were retrospectivein nature in which subjects were asked about their past experiences (Joyce, 1985; Keitner et al., 19926; Lam & Wong. 1 997; Molnar et al., 1 988; Smith &TarrieI. 1992). There was only one longitudinal study in which subjects were seen regularly for standard psychiatric assessments (Altman et al., 1992). All these studies tended to be small in sample size. Three out of five studies (Altman et al., 1992: Molnar et al., 1988; Smith &Tarrier, 1992) had a sample size of around 20. However,despite small sample sizes in some studies, the finding that bipolar patients can detect prodromes seems robust. All six studies reported that bipolar patients were able to report prodromes. However,the issue of whether bipolar patients consistently report the same prodromal symptoms is important.Early intervention relies not just on patients’ ability to recognise prodromes, but also that these prodromes do not change signitcant1y over time. One study investigated whether bipolar patientsreported the same prodromes over time. Lam, Wong, and Sham (2001 asked about bipolar patients’prodromal symptoms at baseline and at follow-up 1 8 months later. Good test re-test reliability was reported for both mania and depression prodromes. Another issue is whether patients’ reports were accurate. Apart from a longitudinal study in which patient’s psychological states are closely monitored, other sources of information would be needed to check concordance with patients’ own reports. Keitner et al. (1996) interviewed the relatives of forty five (out of seventy four) patients. The investigators reported strong agreement between patients and relatives regarding prodromes of both mania and depression.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.3 ผลการวิจัยเชิงประจักษ์.
2.3 1. สามารถ Bipolar ผู้ป่วยรายงาน prodromes?
ในวันที่หกการศึกษาได้รับการแก้ไขปัญหาของ prodromes สองขั้ว ห้าการศึกษาถูก retrospectivein ธรรมชาติที่อาสาสมัครถูกถามเกี่ยวกับประสบการณ์ที่ผ่านมาของพวกเขา (จอยซ์ 1985; Keitner, et al, 19926;. ลำและวงศ์ 1. 997; โมลนา, et al, 1. 988; Smith & TarrieI 1992.) มีเพียงหนึ่งในการศึกษาระยะยาวในการที่กลุ่มตัวอย่างเห็นเป็นประจำสำหรับการประเมินจิตเวชมาตรฐาน (Altman et al., 1992) การศึกษาทั้งหมดเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะมีขนาดเล็กในขนาดของกลุ่มตัวอย่าง สามในห้าการศึกษา (อัลท์แมนและคณะ, 1992.. โมลนา et al, 1988; Smith & Tarrier, 1992) มีขนาดของกลุ่มตัวอย่างประมาณ 20 อย่างไรก็ตามแม้จะมีขนาดตัวอย่างเล็ก ๆ ในบางการศึกษา, การค้นพบว่าผู้ป่วยที่มีสองขั้วสามารถตรวจสอบได้ prodromes ดูเหมือนแข็งแกร่ง ทั้งหกการศึกษารายงานว่าผู้ป่วยที่มีสองขั้วมีความสามารถที่จะรายงาน prodromes อย่างไรก็ตามประเด็นที่ว่าผู้ป่วยที่มีสองขั้วอย่างต่อเนื่องรายงานอาการ prodromal เดียวกันคือการแทรกแซง important.Early อาศัยไม่เพียงกับความสามารถของผู้ป่วยที่จะรับรู้ prodromes แต่ยังว่า prodromes เหล่านี้ไม่ได้เปลี่ยน signitcant1y เมื่อเวลาผ่านไป หนึ่งการศึกษาการตรวจสอบไม่ว่าจะเป็นสองขั้ว patientsreported prodromes เดียวกันเมื่อเวลาผ่านไป ลำวงศ์และ Sham (2001 ถามเกี่ยวกับอาการ patients'prodromal สองขั้วที่ baseline และติดตาม 1 8 เดือนต่อมา. ทดสอบที่ดีน่าเชื่อถืออีกครั้งมีรายงานการทดสอบทั้งความบ้าคลั่งและภาวะซึมเศร้า prodromes. ปัญหาก็คือไม่ว่าจะเป็นรายงานผู้ป่วยได้ ที่ถูกต้อง. นอกเหนือจากการศึกษาระยะยาวในการที่ผู้ป่วยรัฐทางจิตวิทยามีการตรวจสอบอย่างใกล้ชิดแหล่งข้อมูลอื่น ๆ ของข้อมูลที่จะต้องตรวจสอบความสอดคล้องกับผู้ป่วย 'รายงานของตัวเอง. Keitner et al. (1996) ให้สัมภาษณ์ญาติสี่สิบห้า (ออกเจ็ดสิบสี่ ) ผู้ป่วย. ตรวจสอบการรายงานข้อตกลงที่แข็งแกร่งระหว่างผู้ป่วยและญาติเกี่ยวกับ prodromes ทั้งความบ้าคลั่งและภาวะซึมเศร้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.3 ประจักษ์ผล .
2.3 1 . ได้รายงานผู้ป่วยไบโพลาร์ prodromes ?
วันที่หกการศึกษาได้กล่าวถึงประเด็นของไบโพลาร์ prodromes . ห้าการศึกษา retrospectivein ธรรมชาติที่ถูกถามเกี่ยวกับประสบการณ์ของพวกเขา ( Joyce , 1985 ; keitner et al . , 19926 ; ลำ&หว่อง 1 997 ; โมลนาร์ et al . , 1 988 ; Smith & tarriei . 1992 )มีเพียงหนึ่งและการศึกษาที่กลุ่มตัวอย่างเห็นเป็นประจำ เพื่อประเมินมาตรฐานจิตเวช ( อัลแมน et al . , 1992 ) การศึกษาเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะมีขนาดเล็กในขนาดตัวอย่าง สามในห้าของการศึกษา ( อัลแมน et al . , 1992 : โมลนาร์ et al . , 1988 ; Smith & tarrier , 1992 ) มีตัวอย่างขนาดประมาณ 20 อย่างไรก็ตาม แม้จะมีขนาดเล็กขนาดตัวอย่างในการศึกษาพบว่าผู้ป่วยไบโพลาร์ สามารถตรวจสอบ prodromes ดูเหมือนแข็งแกร่ง ทั้งหมดหกการศึกษารายงานว่าผู้ป่วยไบโพลาร์ สามารถรายงาน prodromes . อย่างไรก็ตาม ปัญหาว่าผู้ป่วยไบโพลาร์อย่างต่อเนื่อง รายงานเดียวกัน prodromal อาการสำคัญ การแทรกแซงต้นอาศัยไม่ใช่แค่ความสามารถในการจำ prodromes ผู้ป่วย ,แต่ยัง prodromes เหล่านี้ไม่ได้เปลี่ยน signitcant1y ตลอดเวลา หนึ่งศึกษาว่า patientsreported ขั้วที่ prodromes เดียวกันตลอดเวลา ลำ วอง และหลอกลวง ( 2001 ถามเกี่ยวกับอาการ patients'prodromal ไบโพลาร์ที่ 0 และที่ติดตาม 1 8 เดือนต่อมา ทดสอบทดสอบความน่าเชื่อถือของรายงานที่ดีอีกทั้งความบ้าคลั่ง และภาวะซึมเศร้า prodromes .อีกปัญหาคือ ว่า รายงานผู้ป่วยได้ถูกต้อง นอกเหนือจากการศึกษาซึ่งรัฐทางจิตระยะยาว คนไข้อย่างใกล้ชิด แหล่งข้อมูลอื่นจะต้องตรวจสอบความสอดคล้องกับรายงานผู้ป่วย keitner et al . ( 1996 ) สัมภาษณ์ญาติของสี่สิบห้า ( เจ็ดสิบสี่ ) ผู้ป่วยนักวิจัยรายงานว่าข้อตกลงที่แข็งแกร่งระหว่างผู้ป่วยและญาติเกี่ยวกับ prodromes ทั้ง Mania
และภาวะซึมเศร้า