“I…I…”As he faced Zhuge Liuyun’s in

“I…I…”

As he faced Zhuge Liuyun’s interrogation, Liu Chengen’s jaws trembled and his tongue was in a knot. He could not even say a complete sentence.

*whoosh* Suddenly, Zhuge Liuyun who was on the Life and Death Stage waved his hand. With a bang, Liu Chengen who was several hundred meters away got thrown back.

When he landed on the ground, blood came out from nose and mouth. His face swelled up and there was even a blood-red palm mark that was deeply imprinted there.

“Elder Zhuge have mercy! Elder Zhuge have mercy! I had eyes but did not recognize Mount Tai and I didn’t know that Chu Feng was your disciple. If I did know, even if I had the nerves, I wouldn’t dare!”

After being slapped through the air, Liu Chengen quickly kneeled on the floor and did not care what the gazes of the crowd was. He endlessly kowtowed with his hands clasped towards Zhuge Liuyun who was on the stage and loudly begged for his life.

As they looked at that scene, no one felt that Liu Chengen lost any face. Rather, they felt that it was completely reasonable. When facing Zhuge Liuyun, who did not dare to follow what he had to say? Even Zhongli Yihu did not dare to refute, not to mention a mere inner court elder.

“Is there anyone else who has any complaints towards Chu Feng?” Zhuge Liuyun swept his icy gaze towards his surroundings. His cold glare shot everywhere and his domineering air was revealed.

At that instant, who would dare to speak? No matter if they had their complaints towards Chu Feng or were displeased towards him, everyone shut their mouth and subconsciously walked one step back. It was as if it represented that they did not dare to have any complaints towards Chu Feng, nor did they dare to have any harmful thoughts towards Zhuge Liuyun’s disciple.

As he looked at that, Zhuge Liuyun nodded his head in satisfaction, then walked next to Su Rou and said, “Su Rou, you have done a good deed for my disciple earlier by protecting him. I reward you with this.”

Radiance flickered on Zhuge Liuyun’s waist and a dark green medicine appeared in his palm. That medicine was too beautiful. It was sparkling, translucent, and light revolved around it. It was as shiny as a treasure, and the most important thing was that the energy that it contained was extremely huge. Even the surrounding air slowly wiggled like it was trembling, because what the medicine contained was Profound power.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ฉัน ... ฉัน ... " ในขณะที่เขาต้องเผชิญกับการสอบสวน Zhuge Liuyun ของขากรรไกรหลิว Chengen ของตัวสั่นและลิ้นของเขาอยู่ในปม เขาไม่สามารถที่จะพูดประโยคที่สมบูรณ์. * * * * * * * * หวือทันใดนั้น Zhuge Liuyun ที่อยู่ในชีวิตและความตายเวทีโบกมือ โครมครามหลิว Chengen ซึ่งเป็นหลายร้อยเมตรห่างได้โยนกลับ. เมื่อเขาที่ดินบนพื้นดินที่เลือดออกมาจากจมูกและปาก ใบหน้าของเขาพองตัวขึ้นและมีแม้กระทั่งเครื่องหมายปาล์มเลือดสีแดงที่ถูกตราตรึงใจลึกมี. "พี่ Zhuge มีความเมตตา! พี่ Zhuge มีความเมตตา! ฉันมีตา แต่จำไม่ได้ว่าภูเขาไท่และผมไม่ทราบว่าจือฮเป็นศิษย์ของคุณ ถ้าฉันไม่ทราบว่าแม้ว่าผมจะมีเส้นประสาทที่ฉันจะไม่กล้า! " หลังจากที่ถูกตบผ่านอากาศหลิว Chengen อย่างรวดเร็วคุกเข่าบนพื้นและไม่สนใจสิ่งที่อาศัยการมองตาของฝูงชนเป็น เขาไม่รู้จบ kowtowed ด้วยมือของเขาประสานไปทาง Zhuge Liuyun ที่อยู่บนเวทีและเสียงดังขอร้องให้ชีวิตของเขา. ในฐานะที่พวกเขามองว่าในที่เกิดเหตุไม่มีใครรู้สึกว่าหลิว Chengen หายไปใบหน้าใด ๆ แต่พวกเขารู้สึกว่ามันเป็นที่เหมาะสมอย่างสมบูรณ์ เมื่อหันหน้าไป Zhuge Liuyun ที่ไม่กล้าที่จะทำตามสิ่งที่เขาจะพูด? แม้ Zhongli Yihu ไม่กล้าที่จะปฏิเสธไม่พูดถึงพี่ศาลเพียงภายใน. "มีคนอื่น ๆ ที่มีการร้องเรียนใด ๆ ต่อจือฮ?" Zhuge Liuyun กวาดสายตาน้ำแข็งของเขาที่มีต่อสภาพแวดล้อมของเขา แสงจ้าเย็นยิงของเขาทุกที่และอากาศครอบงำของเขาถูกเปิดเผย. ในทันทีว่าใครจะกล้าที่จะพูด? ไม่ว่าถ้าพวกเขามีการร้องเรียนต่อจือฮหรือไม่พอใจต่อเขาทุกคนปิดปากจิตใต้สำนึกของพวกเขาและเดินกลับไปในขั้นตอนเดียว มันเป็นเหมือนกับว่ามันเป็นตัวแทนของสิ่งที่พวกเขาไม่กล้าที่จะมีการร้องเรียนใด ๆ ต่อจือฮหรือพวกเขาไม่กล้าที่จะมีความคิดที่เป็นอันตรายใด ๆ ต่อศิษย์ Zhuge Liuyun ของ. ในขณะที่เขามองที่ว่า Zhuge Liuyun พยักหน้าในความพึงพอใจแล้วเดินต่อไป เพื่อ Su Rou และกล่าวว่า "ซู Rou คุณได้ทำโฉนดที่ดีสำหรับสาวกของเราก่อนหน้านี้โดยปกป้องเขา ผมตอบแทนคุณด้วยนี้. " Radiance flickered เอว Zhuge Liuyun และยาสีเขียวเข้มปรากฏในฝ่ามือของเขา ยาที่เป็นภาพที่สวยงามมากเกินไป มันเป็นประกายโปร่งแสงและแสงโคจรรอบตัวมัน มันเป็นเงาเป็นสมบัติและสิ่งที่สำคัญที่สุดคือการที่พลังงานที่มันมีขนาดใหญ่เป็นอย่างมาก แม้อากาศรอบช้า wiggled เหมือนว่ามันจะสั่นเพราะสิ่งที่ยาที่มีอำนาจที่ลึกซึ้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ฉัน . . . . . . . . . . . . . . "ที่เขาประสบของ Zhuge liuyun สอบสวน ของ หลิว เฉินเจินขากรรไกรสั่นสะท้านและลิ้นของเขาในปม เขาไม่สามารถแม้แต่จะพูดประโยคที่สมบูรณ์* . * ทันใดนั้น จูกัดเหลียง liuyun ที่อยู่บนเวทีชีวิตและความตายโบกมือ กับปัง หลิว เฉินเจินที่เป็นหลายร้อยเมตรก็โยนกลับมาเมื่อเขาตกลงมาบนพื้น เลือดไหลออกมาจากจมูก กับปาก ใบหน้าของเขาบวม และมีเลือดสีแดงทำเครื่องหมายที่ลึกซึ้งตราตรึง ปาล์ม มี" ท่านจูกัดเหลียงมีความเมตตา ท่านจูกัดเหลียงมีความเมตตา ฉันมองแต่ไม่ได้จำภูเขาไท่ และผมไม่รู้ว่า ชู ฟงเป็นลูกศิษย์ของคุณ ถ้าผมรู้ว่า ถ้าผมมอง ผมไม่กล้าหรอก "หลังจากถูกตบผ่านอากาศ หลิวเฉิงเ นรีบคุกเข่าบนพื้นและไม่ได้ดูแลสิ่งที่ชื่นชอบของฝูงชนได้ เขา kowtowed ไม่รู้จบกับมือของเขากุมต่อจูกัดเหลียง liuyun ที่อยู่บนเวทีและเสียงดังร้องขอชีวิตเมื่อพวกเขามองไปที่ฉากที่ไม่มีใครคิดว่าหลิวเฉินเจินสูญหายใด ๆ หน้า แต่พวกเขารู้สึกว่ามันสมเหตุสมผลอย่างสมบูรณ์ เมื่อเผชิญหน้ากับจูกัดเหลียง liuyun ใคร ไม่ กล้า ไปตามสิ่งที่เขาพูด แม้ Zhongli yihu ไม่กล้าปฏิเสธที่จะไม่กล่าวถึงเพียงของฝ่ายในผู้อาวุโส" มีใครมีข้อร้องเรียนใด ๆต่อ ชู ฟง ? " จูกัดเหลียง liuyun กวาดสายตาเย็นเยียบของเขาที่มีต่อสิ่งแวดล้อมของเขา เขายิงได้ทุกที่ และอากาศเย็น แสงการครอบงำของเขาถูกเปิดเผยตอนนั้น ใครจะกล้าพูด ไม่ว่าพวกเขามีข้อร้องเรียนของพวกเขาที่มีต่อชู ฟง หรือ ไม่พอใจต่อเขา ทุกคนเงียบ และจิตใต้สำนึก เดินถอยหลังมาหนึ่งก้าว มันเป็นถ้ามันแสดงที่พวกเขาไม่กล้าที่จะมีการร้องเรียนใด ๆต่อ ชู ฟง หรือพวกเขากล้าที่จะมีความคิดใด ๆ ที่เป็นอันตรายต่อของ Zhuge liuyun สาวกเขามองดูว่าจูกัดเหลียง liuyun พยักหน้าอย่างพึงพอใจ แล้วเดินข้างๆซูรู่ว่า " ซูรู่ คุณทำความดีเพื่อศิษย์ของฉันก่อนหน้านี้โดยการปกป้องเขา ผมตอบแทนคุณด้วยนี่รัศมีริบหรี่ลงบนเอวของ Zhuge liuyun และยาสีเขียวเข้มที่ปรากฏอยู่ในฝ่ามือของเขา ยานั่นนะสวยด้วย มันเป็นประกาย โปร่งแสง แสงสว่างโคจรรอบมัน มันเป็นเงา เป็นสมบัติ และที่สำคัญที่สุด คือ พลังงานที่บรรจุอยู่มาก . แม้แต่อากาศรอบๆ ค่อยๆ ขยับเหมือนมันสั่น เพราะยาที่มีอยู่ เป็นพลังลึกซึ้ง