The first place I can remember well

The first place I can remember well was a pleasant field
with a pond of clear water in it. Trees made shadows
over the pond, and water plants grew at the deep end. On
one side was another field, and on the other side we looked
over a gate at our master’s house, which stood by the
roadside. At the top of our field were more tall trees, and at
the bottom was a fast-running stream.
While I was young, I lived on my mother’s milk, but as
soon as I was old enough to eat grass, my mother went out
to work during the day and came back in the evening.
There were six other young horses in the field, although
they were older than I was. We all galloped together roundthe field, and had great fun. But sometimes the others
would kick and bite.
‘They are young farm horses and haven’t learned how to
behave,’ my mother told me. ‘You are different. Your
father is well known, and your grandfather twice won the
most important race at Newmarket. Your grandmother
was quiet and gentle, and you have never seen me kick or
bite, have you? I hope you will grow up to be gentle and a
willing worker, and never bite or kick.’
I have never forgotten my mother’s advice. She was a
clever and sensible old horse. Her name was Duchess, but
our master often called her Pet. He was a good, kind man,
and my mother loved him very much. Whenever she saw
him at the gate, she trotted across. He used to pat her and
say, ‘Well, old Pet, and how is your little Darkie?’ I was a
dull black colour, so he called me Darkie. He sometimes
brought a piece of bread for me, or a carrot for my mother,
and I think we were his favourites.
When I was two years old, something happened which I
have never forgotten. It was early spring, and there was a
light mist over the trees and fields. I and the other young
horses were feeding at the lower end of the field when we
heard the distant cry of dogs.
The oldest among us lifted his head to listen. ‘There are
the hounds!’ he said, and immediately raced off. The rest
of us followed him to the top of the field, where we could
see several fields beyond.
My mother and another old horse were standing near.‘They’ve found a hare,’ said my mother, ‘and if they come
this way, we shall see the hunt.’
Soon the dogs were all racing down the field next to
ours, making a loud ‘yo-yo-yo-yo!’ sound at the top of
their voices. After them came men on horses, some in green
coats, and all galloping as fast as they could. Suddenly, the
dogs became silent and ran around with their noses to the
ground.
‘They’ve lost the smell of the hare,’ said the old horse.
‘Perhaps it will escape.’
But the dogs began their ‘yo-yo-yo-yo!’ again and came
at full speed towards our field. Just then a hare, wild with
fear, ran towards the trees. The dogs jumped over the
stream and ran across the field, followed by the huntsmen.
Six or eight jumped their horses over the stream, close
behind the dogs. Before the hare could get away, the dogs were upon her with wild cries.We heard a terrible scream, and that was the end of the
hare. One of the men picked her up and held her by the leg.
She was covered in blood, but all the huntsmen seemed
pleased.
I was so greatly surprised that at first I did not see what
was happening by the stream, but when I did look, I saw a
sad sight. Two fine horses were down, one in the stream
and the other on the grass. One rider, who seemed unhurt,
was climbing out of the water, but the other lay quite still.
‘His neck is broken,’ said my mother. ‘I can’t understand
why men are so fond of this sport. They quite often hurt
themselves and ruin good horses, all for one hare that they
could get more easily some other way. But we are only
horses, and don’t know why men do these things.’
They carried the dead rider to our master’s house, and I
heard afterwards that it was George Gordon, the only son
of a local landowner, and a fine young man.
A man from the village came to look at the black horse
on the grass. The animal was in great pain and one of his
legs was broken. The man began to feel the horse all over,
then he shook his head. Someone ran to our master’s house
and came back with a gun. Soon after, there was a loud
bang and a terrible cry, then all was still. The black horse
did not move again.
My mother was very unhappy. ‘I’ve known that horse
for years,’ she said. ‘His name was Rob Roy. He was a good
brave horse.’ She never went near that end of the field
again.Not many days after, we heard the church bell and saw a
long, strange black carriage, pulled by black horses. They
were taking the body of young George Gordon to the
churchyard to bury him. He would never ride again. I never
knew what they did with Rob Roy, but it was all for one
little hare.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สถานแรกที่ฉันสามารถจำดีถูกเขตดีมีบ่อน้ำใน เงาต้นไม้ที่ทำบ่อ และน้ำ พืชโตท้ายลึก บนด้านหนึ่งคือ ฟิลด์อื่น และอีกด้านหนึ่ง เรามองผ่านประตูที่บ้านหลักของเรา ซึ่งยืนโดยริมถนน ด้านบนของฟิลด์ของเรามีต้นไม้สูงมาก และด้านล่างมีกระแสทำงานอย่างรวดเร็วในขณะที่ผมสาว ฉันอาศัยอยู่ ในน้ำนมมารดาของฉัน แต่เป็นเร็ว ๆ นี้ ขณะที่ผมอายุมากพอที่จะกินหญ้า แม่ของฉันออกไปการทำงานในระหว่างวันและมาในช่วงเย็นมีหกม้าหนุ่มอื่นในฟิลด์ แม้ว่าพวกรุ่นเก่ากว่าผม เราทั้งหมดร่วมกัน galloped roundthe ฟิลด์ แล้วก็สนุกดี แต่บางครั้งผู้อื่นจะเตะ และกัด' มีหนุ่มฟาร์มม้า และยังได้เรียนรู้วิธีการทำงาน แม่ของฉันบอกฉัน ' คุณจะแตกต่างกัน ของคุณพ่อเป็นที่รู้จัก และคุณปู่ชนะสองครั้งการแข่งขันที่สำคัญที่สุดในนิวมาร์เก็ต ของคุณยายเงียบสงบ และอ่อนโยน และคุณไม่เคยเห็นฉันเตะ หรือกัด คุณ ฉันหวังว่า คุณจะเติบโตไปเป็นอ่อนโยนและผู้ปฏิบัติ งานยินดี และไม่เคยกัด หรือเตะ 'ฉันไม่เคยลืมคำแนะนำของแม่ เธอเป็นฉลาด และเหมาะสมเก่าม้า ชื่อของเธอถูกดัชเชส แต่หลักของเรามักจะเรียกว่าสัตว์เลี้ยงของเธอ เขาเป็นคนดี ชนิดและแม่ของฉันรักเขามาก เมื่อใดก็ตามที่เธอเห็นเขาที่ประตู เธอ trotted ข้าม เขาใช้ pat เธอ และพูด, ' ดี เก่า Pet และวิธีของ Darkie น้อย?' ผมเป็นหมองคล้ำดำสี ดังนั้นเขาเรียกว่าฉัน Darkie เขาบางครั้งนำชิ้นขนมปังสำหรับฉัน หรือแครอทสำหรับแม่และผมคิดว่า เรามีรายการโปรดของเขาเมื่อสองปีที่แล้ว สิ่งที่เกิดขึ้นฉันใดไม่เคยลืม มันเป็นช่วงต้นฤดูใบไม้ผลิ และมีการสีหมอกต้นไม้และฟิลด์ ฉันและเด็กอื่น ๆมีการให้อาหารม้าที่ต่ำสุดของฟิลด์เมื่อเราได้ยินการร้องไกลของสุนัขเก่าแก่ที่สุดในหมู่พวกเรายกศีรษะของเขาฟัง ' มีนายของสุนัข!' เขากล่าวว่า และ raced ออกทันที ส่วนเหลือเราตามเขาไปยังด้านบนของฟิลด์ ซึ่งเราสามารถดูเขตข้อมูลหลาย ๆแม่และม้าอีกอายุก็ยืนอยู่ใกล้กัน ' พวกเขาได้พบกระต่าย กล่าวว่า แม่ของฉัน, "และ ถ้าพวกเขามาด้วยวิธีนี้ เราจะเห็นการล่าสัตว์ 'เร็ว ๆ นี้ สุนัขมีทั้งหมดแข่งลงถัดเราทำเสียงดัง 'yo-yo-yo-yo ' เสียงของเสียงของพวกเขา หลังจากนั้นมาคนในม้า บางสีเขียวเสื้อ และทั้งหมด galloping เป็นอย่างที่พวกเขาไม่ ทันใดนั้น การสุนัขกลายเป็นเงียบ และวิ่งรอบ ๆ ด้วย noses ของพวกเขาเพื่อพื้นดิน'พวกเขาได้สูญเสียกลิ่นของกระต่าย กล่าวว่า ม้าเก่า'บางทีมันจะหนี'แต่สุนัขเริ่มต้นของพวกเขา 'โย โย โย โย ' อีกครั้ง และมาอ้าวต่อฟิลด์ของเรา เพียงแล้วกระต่าย ป่าด้วยกลัว วิ่งต่อต้นไม้ สุนัขไปมากกว่านี้สตรีม และวิ่งข้ามเขต ตาม huntsmenหกหรือแปดฝอม้าการสตรีม ปิดหลังสุนัข ก่อนที่กระต่ายจะได้รับ สุนัขที่เมื่อเธอ มีเสียงร้องป่า เราได้ยินเสียงกรีดร้องที่น่ากลัว และที่เป็นจุดสิ้นสุดของการกระต่าย คนหนึ่งรับเธอ และชอบเธอ โดยขาเธอถูกปกคลุมในเลือด แต่ดูเหมือนทั้งหมด huntsmenความยินดีผมดังมากประหลาดใจว่า ในตอนแรก ฉันไม่เห็นอะไรเกิดขึ้น โดยสตรีม แต่ เมื่อผมได้ ดู เห็นการตาเศร้า ม้าดีที่สองถูกลง หนึ่งในกระแสและอื่น ๆ ในการให้หญ้า ไรเดอร์ที่หนึ่ง ที่ unhurtมีปีนออกจากน้ำ แต่อีกวางค่อนข้างยัง'เขาคอหัก กล่าวว่า แม่ของฉัน ' ฉันไม่เข้าใจทำไมผู้ชายได้ดังนั้นชอบกีฬานี้ ทำร้ายค่อนข้างบ่อยตนเองและทำลายดีม้า ทั้งสำหรับกระต่ายหนึ่งที่พวกเขาสามารถรับเพิ่มเติมได้อย่างง่ายดายวิธีอื่น แต่เราม้า และไม่รู้ว่าทำไมคนทำสิ่งเหล่านี้ 'พวกเขาทำไรเดอร์ตายไปบ้านหลักของเรา และได้ยินภายหลังว่า เป็นจอร์จ Gordon บุตรเท่านั้นที่ดินท้องถิ่น และหนุ่มดีคนจากหมู่บ้านมาดูม้าดำบนหญ้า สัตว์มีอาการปวดมากและหนึ่งของเขาขาหักได้ คนเริ่มรู้สึกม้าแล้ว เขาจับหัวของเขา บางคนวิ่งไปที่บ้านของนายของเราและมากลับมาพร้อมกับปืน เร็ว ๆ นี้หลังจาก มีความดังบาง และร้องน่ากลัว แล้วทั้งยัง ม้าดำไม่ได้ย้ายอีกแม่มีความสุขมาก ' ผมรู้จักม้านั้นปี ก็ ' พระร็อบรอย กำลังดีกล้าม้า ' เธอไม่เคยไปใกล้ที่สุดของฟิลด์อีกครั้ง ไม่หลายวันหลังจากที่ เราได้ยินระฆังโบสถ์ และเห็นการยาว แปลกสีดำตู้โดยสาร ลาก โดยม้าสีดำ พวกเขาได้สละร่างกายของหนุ่มจอร์จ Gordon ไปchurchyard ฝังเขา เขาจะไม่นั่งอีก ฉันไม่เคยรู้ว่าสิ่งที่พวกเขาไม่ มีร็อบรอย แต่มันเป็นทั้งหมดอย่างใดอย่างหนึ่งกระต่ายน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สถานที่แรกที่ผมจำได้ดีเป็นที่น่าพอใจเป็นสนาม
ที่มีน้ำบ่อที่ชัดเจนในนั้น ต้นไม้ทำเงา
มากกว่าบ่อและพืชน้ำขยายตัวในปลายลึก ใน
ด้านหนึ่งเป็นอีกสนามและในด้านอื่น ๆ ที่เรามอง
อยู่เหนือประตูที่บ้านของนายของเราซึ่งยืนอยู่
ริมถนน ที่ด้านบนของเขตของเราได้มากขึ้นต้นไม้สูงและที่
ด้านล่างเป็นกระแสทำงานได้อย่างรวดเร็ว.
ในขณะที่ผมยังเป็นเด็กฉันอาศัยอยู่ในนมแม่ของฉัน แต่
ทันทีที่ผมก็โตพอที่จะกินหญ้าแม่ของฉันออกไปข้างนอก
ในการทำงานในระหว่างวันและกลับมาในช่วงเย็น.
มีหกม้าหนุ่มอื่น ๆ ในเขตเขาแม้ว่า
พวกเขาแก่กว่าฉันเป็น เราทุกคนร่วมกันวิ่ง roundthe สนามและมีความสนุกที่ดี แต่บางครั้งคนอื่น ๆ
จะเตะและกัด.
'พวกเขามีฟาร์มม้าหนุ่มสาวและไม่ได้เรียนรู้วิธีการที่จะ
ประพฤติแม่ของฉันบอกฉัน 'คุณจะแตกต่างกัน คุณ
พ่อเป็นที่รู้จักกันดีและคุณปู่ของคุณเป็นครั้งที่สองได้รับรางวัล
การแข่งขันที่สำคัญที่สุดที่นิวมาร์เก็ต คุณยายของคุณ
เป็นที่เงียบสงบและอ่อนโยนและคุณไม่เคยเห็นผมเตะหรือ
กัดมีคุณ? ฉันหวังว่าคุณจะเติบโตขึ้นถึงจะอ่อนโยนและ
ยินดีปฏิบัติงานและไม่เคยกัดหรือเตะ.
ฉันไม่เคยลืมคำแนะนำของแม่ของฉัน เธอเป็น
ม้าเก่าฉลาดและเหมาะสม ชื่อของเธอคือดัชเชส แต่
นายของเรามักจะเรียกว่าสัตว์เลี้ยงของเธอ เขาเป็นคนที่ดีคนที่ใจดี
และแม่ของฉันรักเขามาก เมื่อใดก็ตามที่เธอเห็น
เขาที่ประตูเธอ trotted ข้าม เขาใช้ในการตบเบา ๆ ของเธอและ
พูดว่า 'ดีเก่าสัตว์เลี้ยงและวิธีการที่เป็น Darkie น้อยของคุณ? ผมเป็น
สีดำหมองคล้ำเพื่อให้เขาเรียกผม Darkie บางครั้งเขาก็
นำชิ้นส่วนของขนมปังสำหรับฉันหรือแครอทแม่ของฉัน
และฉันคิดว่าเราเป็นทีมเต็งของเขา.
เมื่อฉันเป็นสองปีสิ่งที่เกิดขึ้นซึ่งผม
ไม่เคยลืม มันเป็นช่วงฤดูใบไม้ผลิและมี
หมอกแสงมากกว่าต้นไม้และทุ่งนา ฉันและเยาวชนอื่น ๆ
ให้อาหารม้าที่ปลายล่างของสนามเมื่อเรา
ได้ยินเสียงร้องของสุนัขที่ห่างไกล.
ที่เก่าแก่ที่สุดในหมู่พวกเรายกหัวของเขาที่จะรับฟัง 'มี
สุนัข! เขากล่าวว่าและทันทีที่วิ่งออก ส่วนที่เหลือ
ของเราตามเขาไปด้านบนของเขตที่เราจะได้
เห็นหลายสาขาเกิน.
แม่และม้าเก่าอีกฉันกำลังยืนอยู่ near.'They've พบกระต่าย 'กล่าวว่าแม่ของฉัน' และหากพวกเขามา
นี้ วิธีการที่เราจะได้เห็นการล่าสัตว์.
เร็ว ๆ นี้สุนัขถูกรถแข่งลงสนามต่อไปที่
เราทำดัง 'Yo-Yo-Yo-Yo! เสียงที่ด้านบนของ
เสียงของพวกเขา หลังจากที่พวกเขาเข้ามาคนบนม้าบางอย่างในสีเขียว
เสื้อและทุกควบเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ทันใดนั้น
สุนัขกลายเป็นเงียบและวิ่งไปรอบ ๆ กับจมูกของพวกเขาไปยัง
พื้นดิน.
'พวกเขาได้สูญเสียกลิ่นของกระต่าย' กล่าวว่าม้าเก่า.
'บางทีมันอาจจะหลบหนี.
แต่สุนัขของพวกเขาเริ่ม 'Yo-yo- Yo-Yo! อีกครั้งและมา
ที่ความเร็วเต็มไปสู่เขตของเรา เพียงแค่นั้นกระต่ายป่ากับ
ความกลัววิ่งไปต้นไม้ สุนัขกระโดดข้าม
ลำธารและวิ่งข้ามสนามตามล่า.
หกหรือแปดกระโดดม้าของพวกเขามากกว่ากระแสใกล้
สุนัขที่อยู่เบื้องหลัง ก่อนที่กระต่ายได้รับไปสุนัขอยู่บนของเธอกับ cries.We ป่าได้ยินเสียงกรีดร้องที่น่ากลัวและนั่นก็คือจุดสิ้นสุดของ
กระต่าย หนึ่งในผู้ชายที่อุ้มเธอขึ้นและถือของเธอโดยที่ขา.
เธอเป็นคนที่เต็มไปด้วยเลือด แต่ทั้งหมดล่าดูเหมือน
ความยินดี.
ผมจึงแปลกใจอย่างมากที่ในตอนแรกผมไม่ได้เห็นสิ่ง
ที่เกิดขึ้นตามกระแส แต่เมื่อฉันได้ ดูผมเห็น
สายตาเศร้า ม้าสองปรับลดลงหนึ่งในกระแส
และอื่น ๆ ที่อยู่บนพื้นหญ้า หนึ่งไรเดอร์ที่ดูเหมือนไม่เป็นอันตราย,
กำลังปีนออกมาจากน้ำ แต่คนอื่น ๆ ยังคงวางค่อนข้าง.
'คอของเขาเสีย' กล่าวว่าแม่ของฉัน 'ฉันไม่สามารถเข้าใจ
ว่าทำไมผู้ชายจึงรักกีฬานี้ พวกเขาค่อนข้างบ่อยทำร้าย
ตัวเองและทำลายม้าที่ดีทั้งหมดกระต่ายหนึ่งที่พวกเขา
จะได้รับได้ง่ายขึ้นบางวิธีอื่น ๆ แต่เราเป็นเพียง
ม้าและไม่ทราบว่าทำไมคนที่ทำสิ่งเหล่านี้.
พวกเขาดำเนินการขับขี่ที่ตายแล้วไปที่บ้านของนายของเราและผม
ได้ยินหลังจากนั้นว่ามันเป็นจอร์จกอร์ดอนบุตรชายคนเดียว
ของเจ้าของที่ดินในท้องถิ่นและปรับหนุ่ม คน.
ชายคนหนึ่งจากหมู่บ้านมาจะมองไปที่ม้าสีดำ
บนพื้นหญ้า สัตว์อยู่ในความเจ็บปวดที่ดีและเป็นหนึ่งในของ
ขาถูกทำลาย คนเริ่มที่จะรู้สึกม้าทั่ว
แล้วเขาส่ายหัว ใครบางคนวิ่งไปที่บ้านของนายของเรา
และกลับมาพร้อมกับปืน ไม่นานหลังจากนั้นมีดัง
ปังและเสียงร้องที่น่ากลัวแล้วทั้งหมดก็ยังคง ม้าสีดำ
ไม่ได้ย้ายอีกครั้ง.
แม่ของฉันก็มีความสุขมาก 'ผมรู้จักม้าที่
ปีที่ผ่านมา "เธอกล่าวว่า ชื่อของเขาคือร็อบรอย เขาเป็นคนที่ดี
ม้ากล้าหาญ. เธอไม่เคยไปใกล้ถึงจุดสิ้นสุดของสนามที่
หลายวัน again.Not หลังจากที่เราได้ยินเสียงระฆังโบสถ์และเห็น
ยาวสีดำสายการบินแปลกดึงม้าดำ พวกเขา
กำลังร่างของหนุ่มจอร์จกอร์ดอนไปยัง
สุสานที่จะฝังศพเขา เขาไม่เคยจะขี่ม้าอีกครั้ง ฉันไม่เคย
รู้ว่าสิ่งที่พวกเขาทำกับร็อบรอย แต่มันเป็นหนึ่ง
กระต่ายน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สถานที่แรกที่ผมจำได้ดี คือสนาม
ถูกใจกับสระใสน้ำ ต้นไม้ทำให้เงา
เหนือบ่อ และไม้น้ำโตที่ปลายลึก ในด้านหนึ่งคือ
เขตอื่นและในด้านอื่น ๆเราดู
เหนือประตูบ้านอาจารย์ที่ยืนอยู่โดย
ริมถนน ที่ด้านบนของเขตของเรามีต้นไม้สูงมากขึ้น และที่ด้านล่างเป็นอย่างรวดเร็ว

เรียกกระแสตอนที่ฉันยังเด็ก ฉันอาศัยอยู่ในนมแม่ แต่เป็น
ทันทีที่ฉันโตพอที่จะกินหญ้า , แม่ของฉันออกไป
ทำงานในระหว่างวัน และกลับมาในตอนเย็น
มีหกม้าหนุ่มอื่น ๆในฟิลด์ แม้ว่า
มีอายุมากกว่าผม เราทุกคนควบม้ากัน roundthe สนาม และมีความสนุกสนานมาก แต่บางครั้งคนอื่น

และก็ไล่กัด' พวกเขาเป็นหนุ่มที่ฟาร์มม้าและไม่เคยเรียน
ทำตัว " แม่บอกผม ' คุณจะแตกต่างกัน พ่อของ
เป็นที่รู้จักกันดี และปู่ของคุณสองครั้งก็ชนะการแข่งขัน
ที่สำคัญที่สุดใน Newmarket .
คุณยายเงียบและอ่อนโยน แต่คุณไม่เคยเห็นผมเตะหรือ
กัดคุณ ? ฉันหวังว่าคุณจะโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ที่อ่อนโยนและ
พนักงานเต็มใจและไม่เคยกัดหรือเตะ '
.ฉันไม่เคยลืมคำสอนของแม่ เธอเป็น
ฉลาดและเหมาะสมแก่ม้า ชื่อของเธอคือ ดัชเชส แต่
อาจารย์ของเรามักจะเรียกว่า สัตว์เลี้ยงของเธอ เขาเป็นผู้ชายที่ดี , ,
และแม่ก็รักเขามาก เมื่อไหร่ก็ตามที่เธอเห็น
เค้าที่ประตู เธอ trotted ข้าม เขาเคยตบเธอ
พูด ' อืม แก่สัตว์เลี้ยง ยังไงๆนิโกร ? ' ฉันเป็น
สีทึบ เค้าโทรมา นิโกร .บางครั้งเขา
นำชิ้นส่วนของขนมปังให้ฉัน หรือแครอท สำหรับแม่ของฉัน และฉันคิดว่าเรา

โปรดของเขา เมื่อฉันอายุได้ 2 ขวบ มีบางอย่างเกิดขึ้นซึ่งผม
ไม่เคยลืม มันเป็นฤดูใบไม้ผลิและมี
แสงหมอกกว่าต้นไม้และเขตข้อมูล ฉันและหนุ่มๆ
ม้าเป็นอาหารที่ปลายล่างของเขตข้อมูลเมื่อเราได้ยินเสียงร้องของสุนัขไกล
.
ที่เก่าแก่ที่สุดในหมู่พวกเรา ยกหัวขึ้นให้ฟัง ' มี
หมา ! ' เขาพูดและรีบวิ่งออกไป ส่วนที่เหลือ
เราตามเขาไปที่ด้านบนของเขตข้อมูลที่เราได้เห็นหลายด้านนอกเหนือจาก
.
แม่และอีกเก่าม้ายืนอยู่ใกล้ พวกเขาได้พบกระต่าย ' แม่ ' และ ถ้าพวกเขามา
วิธีนี้เราจะได้เห็นการล่า '
.แล้วหมาก็แข่งลงสนามต่อไป

เราทำดัง ' โย่โย่โย่โย่ ' เสียงที่ด้านบนของ
เสียงของพวกเขา หลังจากที่พวกเขามาถึงผู้ชายบนม้าบางในเสื้อสีเขียว
และควบเร็วเท่าที่จะเร็วได้ ทันใดนั้น
สุนัขกลายเป็นเงียบและวิ่งรอบกับจมูกไป

' พวกเขาสูญเสียพื้นดิน กลิ่นกระต่าย ' ม้าเก่า
'perhaps มันจะหนี '
.แต่สุนัขเริ่ม ' Yo Yo Yo Yo ! ' อีกครั้งและมา
ที่ความเร็วเต็มต่อสาขาของเรา แล้วกระต่ายป่ากับ
กลัววิ่งไปที่ต้นไม้ สุนัขกระโดดข้าม
กระแสและวิ่งข้ามสนาม ตามด้วยคน .
หกหรือแปดกระโดดม้าข้ามลำธาร , ใกล้
หลังหมา ก่อนที่กระต่ายจะหนีไปหมาป่าเมื่อเธอร้องไห้เราได้ยินเสียงกรีดร้องที่น่ากลัว , และนั่นคือจุดสิ้นสุดของ
กระต่าย คนหนึ่งเลือกเธอขึ้นและจับขาเธอ .
เธอเต็มไปด้วยเลือด แต่คนทั้งหมดดู

. . . ผมจึงประหลาดใจยิ่ง ที่ตอนแรกผมไม่ได้ดูอะไร
เกิดขึ้นโดยกระแส แต่เมื่อฉันหันไปมองก็เห็น
สายตาเศร้า ม้าสองตัวได้ถูกลง หนึ่งในกระแส
และอื่น ๆบนหญ้า หนึ่งไรเดอร์ที่ดูเหมือนไม่เป็นอันตราย
, กำลังปีนขึ้นมาจากน้ำ แต่อื่น ๆวางค่อนข้างยัง .
'his คอหัก ' แม่ของฉัน " ข้าไม่เข้าใจ
ทำไมผู้ชายจึงชอบกีฬานี้ พวกเขาค่อนข้างบ่อยเจ็บ
ตัวเองและทำลายม้าที่ดีสำหรับกระต่ายตัวหนึ่งที่พวกเขาจะได้ง่ายขึ้น
บางวิธีอื่น ๆ แต่เราเป็นเพียง
ม้า และไม่รู้ว่าทำไมผู้ชายพวกนี้ '
.พวกเขาขนไรเดอร์ตายที่บ้านอาจารย์ และฉันได้ยินว่า มันเป็นภายหลัง

จอร์จ กอร์ดอน ลูกชายคนเดียวของเจ้าของที่ดินท้องถิ่น และความเป็นหนุ่ม
ผู้ชายในหมู่บ้านมาดู
ม้าสีดำบนหญ้า สัตว์ได้รับความเจ็บปวดเป็นอันมาก และขาข้างหนึ่งของเค้า
เสีย . ชายหนุ่มเริ่มรู้สึกว่าม้าทั่ว
แล้วเขาก็ส่ายหน้า บางคนวิ่งไปหาอาจารย์ที่บ้าน
และกลับมาพร้อมกับปืน หลังจากมีบางดัง
และร้องไห้แย่แล้วยัง .
ม้าสีดำไม่ได้ย้ายอีกครั้ง .
แม่ของฉันมีความสุขมาก " ข้ารู้จักม้า
สำหรับปี , ' เธอกล่าว ' เขาชื่อ ร็อบ รอย เขาเป็นคนดี
กล้าม้า เขาไม่เคยไปใกล้ ๆ ที่ปลายสนาม
again.not กี่วัน เราได้ยินเสียงระฆังโบสถ์และเห็น
ยาว รถประหลาดสีดำดึงโดยม้าสีดำ พวกเขาเอาร่างกายของ

หนุ่มจอร์จกอร์ดอนจะพยาบาทจะฝังเขา เขาไม่เคยนั่งอีกเลย ผมไม่เคย
รู้สิ่งที่พวกเขาทำ กับ ร็อบ รอย แต่ทั้งหมดก็เพื่อกระต่ายน้อย