Though my panties are soaked with a

Though my panties are soaked with amniotic fluid I decided to leave her them on, I do not want to expose myself to my young child until i have to. I know I haven’t got much time until I’ll start pushing, I feel myself breathing heavily trying to stay calm. I wish I was by the bank of the stream I had birthed Luka in, I wish I had kept up the yoga so could stretch better.A giant contraction hits me and I know my labour has moved up a get, i forget the deep breathing and moan it out. “Nnnnggggggaaaahhh hoooooooo”, I wish I could just push it out.“Mamma, what just happened?” asked Luka looking scared.But before I can answer another contraction quickly follows “Aaaaggggghhhhh, noooo ” I howled as my cramping uterus punishes me, I know it’s happening like this because I just said I wanted it to progress. I grab onto the toilet roll holder, and it breaks in my hand I pull it so hard.I force my legs wide trying to make room to encourage the baby to move down, "nnnnnnnaaaaaaahhhaaaa hoooo hoooooo”. The contractions are so strong, I am too sore to do my breathing”. The contractions are getting longer, I needed to lie down. Terrified my daring boy asked, “What can I do to help mamma?” He is such a little gentleman.I wish I could give birth in bed, but I can’t risk climbing the stairs in this state. Plus I’m in not able to make sure Luka is safe on the stairs while in this much pain. I know the sofa will have to do “Help mommy get to the sofa little man,” I say not feeling another contraction brewing, I plan to seize the moment. I decided walking on my knees might be my best shot, so I gingerly side off the toilet onto my knees.Little Luka took my hand in his and walked with me, he was my little guide dog as I was blinded by pain. He was very good, he would stop when I had to stop to ride out a contraction. He even gave me encouragement “mamma we are almost half way, mamma we are nearly there, almost there mamma, mamma we did it” then he gave me a hi-five. I smiled at he sweet little proud face, we really are a team.The sofa was right in front of me now, so carefully I climbed up onto it. I hold onto the arm on the sofa, before manoeuvring myself onto the sofa cushions.I wrap my arms around my throbbing contracting womb, it felt so full and heavy. As I try and get comfortable a strong contraction hits me “hooooooo ooooooo aaaaaaahhhhh” I feel my baby entering my birth canal.Last time I forgot to bring a mirror with me, but this time I remembered to pack one in my birthing bag. I decide it is best to have not just the mirror, but the whole bag within reach.“Luka honey can you go get mamma’s birthing bag? It’s by the front door” I say between contractions. He runs off and I see him return dragging it behind him. “Hoooooooo ooooooo you little starrrrrr”.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Though my panties are soaked with amniotic fluid I decided to leave her them on, I do not want to expose myself to my young child until i have to. I know I haven’t got much time until I’ll start pushing, I feel myself breathing heavily trying to stay calm. I wish I was by the bank of the stream I had birthed Luka in, I wish I had kept up the yoga so could stretch better.

A giant contraction hits me and I know my labour has moved up a get, i forget the deep breathing and moan it out. “Nnnnggggggaaaahhh hoooooooo”, I wish I could just push it out.

“Mamma, what just happened?” asked Luka looking scared.

But before I can answer another contraction quickly follows “Aaaaggggghhhhh, noooo ” I howled as my cramping uterus punishes me, I know it’s happening like this because I just said I wanted it to progress. I grab onto the toilet roll holder, and it breaks in my hand I pull it so hard.

I force my legs wide trying to make room to encourage the baby to move down, "nnnnnnnaaaaaaahhhaaaa hoooo hoooooo”. The contractions are so strong, I am too sore to do my breathing”. The contractions are getting longer, I needed to lie down.

Terrified my daring boy asked, “What can I do to help mamma?” He is such a little gentleman.

I wish I could give birth in bed, but I can’t risk climbing the stairs in this state. Plus I’m in not able to make sure Luka is safe on the stairs while in this much pain. I know the sofa will have to do

“Help mommy get to the sofa little man,” I say not feeling another contraction brewing, I plan to seize the moment. I decided walking on my knees might be my best shot, so I gingerly side off the toilet onto my knees.

Little Luka took my hand in his and walked with me, he was my little guide dog as I was blinded by pain. He was very good, he would stop when I had to stop to ride out a contraction. He even gave me encouragement “mamma we are almost half way, mamma we are nearly there, almost there mamma, mamma we did it” then he gave me a hi-five. I smiled at he sweet little proud face, we really are a team.

โซฟาที่ถูกต้องในด้านหน้าของฉันตอนนี้อย่างระมัดระวังผมปีนขึ้นไปบนมัน ฉันถือลงบนแขนบนโซฟาก่อนที่จะหลบหลีกตัวเองลงบนเบาะโซฟา

ผมตัดแขนของฉันรอบสั่นทำสัญญาครรภ์ของฉันก็รู้สึกอย่างเต็มรูปแบบและหนัก ขณะที่ผมลองและได้รับความสะดวกสบายในการหดตัวที่แข็งแกร่งฮิตฉัน“hooooooo ooooooo aaaaaaahhhhh” ฉันรู้สึกลูกของฉันเข้าสู่ช่องคลอดของฉัน

ครั้งสุดท้ายที่ผมลืมเอากระจกกับฉัน แต่เวลานี้ผมจำที่จะแพ็คหนึ่งในถุงกำเนิดของฉัน ฉันตัดสินใจที่ดีที่สุดคือการมีไม่ได้เป็นเพียงกระจก แต่ถุงทั้งในการเข้าถึง

“ลูก้าน้ำผึ้งคุณสามารถไปรับถุงคลอดแม่หรือไม่ มันเป็นโดยประตูหน้า” ฉันพูดระหว่างการหดตัว เขาวิ่งออกไปและผมได้เห็นเขากลับมาลากไปอยู่ข้างหลังเขา “Hoooooooo ooooooo คุณ starrrrrr เล็ก ๆ น้อย ๆ”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่ากางเกงชั้นในของฉันจะถูกแช่ด้วยน้ำคร่ำผมตัดสินใจที่จะทิ้งเธอไว้บนผมไม่ต้องการที่จะเปิดเผยตัวเองให้กับเด็กหนุ่มของฉันจนกว่าฉันจะต้อง ฉันรู้ว่าฉันไม่ได้มีเวลามากจนกว่าฉันจะเริ่มผลักดันฉันรู้สึกว่าตัวเองหายใจอย่างหนักพยายามที่จะอยู่สงบ ฉันหวังว่าฉันอยู่โดยธนาคารของสตรีมที่ผมได้กำเนิด Luka ใน, ฉันหวังว่าฉันได้เก็บขึ้นโยคะเพื่อให้สามารถยืดได้ดีขึ้น.

การหดตัวของยักษ์ฮิตฉันและฉันรู้ว่าแรงงานของฉันได้ย้ายขึ้นได้รับฉันลืมหายใจลึกและครางออก ฉันหวังว่าฉันจะผลักดันมันออกมาได้อย่างถูกต้องและเป็นไปได้เลย

"Mamma เกิดอะไรขึ้น?" ขอให้ลูก้าดูกลัว

แต่ก่อนที่ฉันจะสามารถตอบการหดตัวอีกอย่างรวดเร็วต่อไปนี้ "Aaaaggggghhhhh, ไม่มี" ฉัน howled เป็นมดลูกตะคริวของฉันลงโทษฉัน, ฉันรู้ว่ามันเกิดขึ้นเช่นนี้เพราะผมบอกว่าผมต้องการมันจะก้าวหน้า. ฉันคว้าลงบนผู้ถือม้วนห้องน้ำและมันหยุดพักในมือของฉันฉันดึงมันอย่างหนัก

ผมบังคับให้ขากว้างของฉันพยายามที่จะทำให้ห้องพักที่จะส่งเสริมให้ทารกที่จะย้ายลง, "nnnnnnmooooo" การหดตัวมีความแข็งแรงมาก, ฉันเจ็บเกินไปที่จะทำให้หายใจของฉัน ". การหดตัวจะได้รับอีกต่อไปผมต้องนอนลง

เด็กกล้าหาญของฉันถามว่า "ฉันจะทำอะไรได้บ้างเพื่อช่วยคุณแม่" เขาเป็นสุภาพบุรุษตัวน้อย

ฉันหวังว่าฉันจะให้กำเนิดในเตียงแต่ฉันไม่สามารถมีความเสี่ยงที่จะปีนบันไดในรัฐนี้ พลัสฉันไม่สามารถที่จะให้แน่ใจว่า Luka มีความปลอดภัยบนบันไดในขณะที่ในความเจ็บปวดมาก ฉันรู้ว่าโซฟาจะต้องทำ

"ช่วยให้แม่ได้รับไปยังคนโซฟาเล็กๆน้อยๆ" ผมบอกว่าไม่รู้สึกการชงการหดตัวอื่นผมวางแผนที่จะคว้าช่วงเวลา ฉันตัดสินใจเดินบนเข่าของฉันอาจจะยิงที่ดีที่สุดของฉันดังนั้นผมจึงตัดด้านข้างออกจากห้องน้ำลงบนหัวเข่าของฉัน

ลิตเติ้ลลูก้าเอามือของฉันในของเขาและเดินกับฉันเขาเป็นสุนัขนำทางเล็กๆน้อยๆของฉันขณะที่ฉันถูกตาบอดโดยความเจ็บปวด เขาเป็นคนดีมาก, เขาจะหยุดเมื่อฉันต้องหยุดที่จะขี่ออกการหดตัว. เขายังให้ฉันให้กำลังใจ "mamma เราเกือบครึ่งทาง, mamma เราเกือบจะมี, เกือบจะมี mamma, mamma เราทำมัน" แล้วเขาให้ฉันสวัสดีห้า. ผมยิ้มที่เขาใบหน้าภูมิใจเล็กๆน้อยๆที่เราเป็นทีมงานจริงๆ

ดูที่พักอื่นที่เหมือนกันการปีนขึ้นลง ฉันถือบนแขนบนโซฟาก่อนที่จะเคลื่อนตัวเองลงบนเบาะโซฟา

ฉันห่อแขนของฉันรอบมดลูกทำสัญญาของฉันรู้สึกเต็มและหนัก ในขณะที่ผมพยายามที่จะได้รับความสะดวกสบายการหดตัวที่แข็งแกร่งที่จะทำให้ฉัน "hooooooo ooooooo ให้ฉันรู้สึกว่าลูกน้อยของฉันเข้าสู่คลองของฉัน.

ครั้งสุดท้ายที่ฉันลืมที่จะนำกระจกกับฉันแต่ครั้งนี้ผมจำได้ที่จะแพ็คหนึ่งในถุงของฉัน ผมตัดสินใจที่ดีที่สุดที่จะไม่ได้เป็นเพียงกระจกแต่กระเป๋าทั้งหมดอยู่ในการเข้าถึง

"ลูก้าน้ำผึ้งคุณสามารถไปรับกระเป๋าของ mamma? แท็บเลตหรือสมาร์ทโฟนทุกเครื่อง เขาวิ่งออกไปและผมเห็นเขากลับมาลากมันอยู่เบื้องหลังเขา "Hoooooooo ooooooo เล็กน้อย starrrrrr"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ว่าชุดชั้นในของฉันถูกแช่อยู่ในน้ำคร่ำฉันตัดสินใจที่จะให้เธอใส่มันแต่ฉันไม่ต้องการที่จะเปิดเผยตัวเองกับเด็กหนุ่มของฉันถ้าฉันต้องทำ ฉันรู้ว่าฉันไม่มีเวลามากนักจนกระทั่งฉันเริ่มที่จะผลักดันฉันรู้สึกว่าตัวเองหายใจหนักและพยายามที่จะอยู่ในความสงบ ฉันหวังว่าฉันเกิดในลูก้าแม่น้ำฉันหวังว่าฉันสามารถฝึกโยคะเพื่อให้ฉันสามารถยืด
การหดตัวครั้งใหญ่หลงฉันฉันรู้ว่าแรงงานของฉันได้เพิ่มขึ้นและฉันลืมหายใจลึกและครางออกมา ฉันหวังว่าฉันสามารถผลักดันมันออก
แม่คะเกิดอะไรขึ้นคะ ลูก้าถามด้วยความกลัว
แต่ก่อนที่ผมจะตอบการหดตัวอื่นตามด้วยอ่าอ่าอ่าฉันร้องไห้เพราะฉันเป็นตะคริวมดลูกทรมานฉันฉันรู้ว่ามันเกิดขึ้นเพราะฉันแค่บอกว่าฉันต้องการให้มันก้าวหน้า ฉันคว้าชั้นวางกระดาษชำระมันหักมือของฉันและฉันดึงมันอย่างหนัก
ฉันพยายามที่จะยืดขาของฉันเพื่อให้ห้องพักสำหรับทารกที่จะเดินลง มีการหดตัวที่รุนแรงและฉันหายใจไม่ออกด้วยความเจ็บปวด การหดตัวของมดลูกได้อีกต่อไปและฉันต้องการที่จะนอน
เด็กที่กล้าหาญของฉันถามว่าฉันสามารถทำอะไรเพื่อช่วยแม่ เขาเป็นสุภาพบุรุษตัวน้อย
ฉันหวังว่าฉันสามารถมีลูกในเตียงแต่ในกรณีนี้ผมไม่สามารถเสี่ยงปีนบันได อีกอย่างฉันไม่สามารถรับประกันได้ว่าลูก้าจะปลอดภัยบนบันไดในขณะที่มันเจ็บปวดมาก ฉันรู้ว่าโซฟาต้องทำ
ช่วยแม่กับผู้ชายตัวเล็กๆบนโซฟาผมบอกว่าผมไม่ได้รู้สึกว่ามันสัญญาอีกฉันตั้งใจจะรีบ ฉันตัดสินใจที่จะเดินบนหัวเข่าของฉันอาจเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดของฉันดังนั้นฉันค่อยๆข้างห้องน้ำและคุกเข่าลง
ลูก้าจับมือฉันและเดินกับผมเขาเป็นหมานำทางเล็กๆน้อยๆของฉันเพราะฉันตาบอดด้วยความเจ็บปวด เขาไม่เป็นไรแล้วเขาก็จะหยุดเมื่อฉันต้องหยุดขี่ม้า เขายังสนับสนุนให้ฉันพูดว่าแม่เราเกือบจะถึงครึ่งทางแล้วแม่เราเกือบจะถึงแล้วแม่เราก็ทำแล้วเขาก็ทักทายฉัน ฉันยิ้มและมองหน้าเขาด้วยความภาคภูมิใจอันอ่อนหวานพวกเราเป็นทีมเดียวกันจริงๆ
โซฟาอยู่ตรงหน้าฉันดังนั้นฉันจึงปีนขึ้นไปอย่างระมัดระวัง ฉันคว้าแขนของโซฟาและย้ายตัวเองไปที่เบาะ
ฉันวางแขนของฉันรอบๆมดลูกของฉันเต้นและรู้สึกว่ามันเต็มและหนัก เมื่อฉันพยายามที่จะรู้สึกดีขึ้นการหดตัวที่แข็งแกร่งตีฉันและฉันรู้สึกว่าลูกของฉันเข้าไปในช่องคลอดของฉัน
ครั้งสุดท้ายที่ฉันลืมเอากระจกมาแต่ครั้งนี้ฉันจำได้ว่าฉันใส่มันไว้ในกระเป๋าคลอด ฉันคิดว่ามันที่ดีที่สุดที่จะไม่เพียงแต่ใช้กระจกแต่เก็บกระเป๋าทั้งหมดในมือ
ลูก้าที่รักคุณช่วยไปเอากระเป๋าคลอดของแม่ได้ไหม ฉันบอกว่ามันอยู่หน้าประตู เขาวิ่งหนีไปและผมเห็นเขาดึงมันกลับมา คุณดาวเล็กๆน้อยๆ