First StanzaWhenever Richard Cory w

First Stanza
Whenever Richard Cory went down town,

We people on the pavement looked at him

He was a gentleman from sole to crown,

Clean favored, and imperially slim.

The poem is rich in language use. The poet does not employ many poetic devices, no metaphor, no simile, no symbolism, but still the words have resonance, even though the poem is quite literal. For example, in the first line, “Whenever Richard Cory went down town,” sets up the dichotomy that holds throughout the poem. If Richard Cory went down town, he must have previously been up town, indicating a wealthy residential neighborhood; whereas “down town” suggests the business district where apartment dwellers and the working class reside.

The main thrust of this poem suggests the differences between the wealthy and the less-well-off. The speaker of the poem belongs to the latter class, and the poem clearly draws distinctions between “us” and “him” (Richard Cory). In the second line, “We people on the pavement” suggests a lower class: we looked up to him as well as merely staring at him as “looked at him” indicates.

The third and fourth lines offer the first description of Richard Cory: the term “gentleman” continues the division being drawn between the two socio-economic classes. A “gentleman” belongs to the gentry or higher socio-economic class than simply “a man.”

Then by claiming that Cory demonstrated this gentlemanly quality from “sole to crown,” the speaker is emphasizing how entirely kingly this Cory was. “Sole” simply refers to his shoes, but “crown,” meaning the top of his head, also produces a pun or a double meaning, including the kind of head-gear a king would wear. This pun is one of the few actual figurative uses of languages used in this poem.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 1เมื่อริชาร์ดโคไปตัวเมืองเราคนบนทางเท้าที่มองเขาเขาเป็นสุภาพบุรุษแต่เพียงผู้เดียวจากมงกุฎสะอาดชื่นชอบ และบาง imperiallyบทกวีอุดมไปด้วยการใช้ภาษา กวีใช้อุปกรณ์หลายห่ง ไม่อุปมา เปรียบเทียบไม่ สัญลักษณ์ไม่ แต่ยังคง คำมีเสียงสะท้อน แม้ว่าบทกวีเป็นสัญพจน์ค่อนข้าง ตัวอย่างเช่น ในบรรทัดแรก "เมื่อริชาร์ดโคลงไปเมือง ตั้งค่าขั้วที่มีทั้งบทกวี ถ้าโครี่ริชาร์ดไปลงเมือง เขาต้องเคยขึ้นเมือง ระบุย่านที่อยู่อาศัยร่ำรวย ในขณะที่ "ตัวเมือง" แนะนำย่านธุรกิจพระภูมิและคลาสที่ทำงานอยู่ที่ใดแรงผลักดันหลักของบทกวีนี้แสดงให้เห็นความแตกต่างระหว่างคนและน้อยดีปิด ลำโพงของบทกวีเป็นของชั้นหลัง และบทกวีวาดความแตกต่างระหว่าง "เรา" และ "เขา" (ริชาร์ดโค) อย่างชัดเจน ในบรรทัดสอง "เราคนบนทางเท้า" แนะนำชั้นล่าง: เรามองขึ้นเขาดีเพียงจ้องมองที่เขาเป็น "มองไปที่เขา" บ่งชี้บรรทัดสาม และสี่นำเสนอคำอธิบายแรกของริชาร์ดโค: คำว่า "สุภาพบุรุษ" ยังคงถูกวาดระหว่างเรียนเศรษฐกิจสองส่วน "สุภาพบุรุษ" เป็นของโครงการหรือระดับเศรษฐกิจสูงกว่าเพียงแค่ "คน"แล้ว โดยอ้างว่า โคแสดงคุณภาพนี้สุภาพจาก "แต่เพียงผู้เดียวมงกุฎ ลำโพงที่เน้นวิธีทั้งหมด kingly โคนี้ไม่ "แต่เพียงผู้เดียว" ก็หมายถึงรองเท้าของเขา แต่ "เจ ด้านบนของหัวของเขา ซึ่งหมายความว่า ผลิต pun หรือความหมายคู่ รวมทั้งชนิดของหัวเกียร์กษัตริย์จะสวมใส่ Pun นี้เป็นหนึ่งในไม่กี่ใช้รูปของภาษาที่ใช้ในบทกวีนี้จริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันท์ครั้งแรก
เมื่อใดก็ตามที่ริชาร์ดคอรีลงไปเมือง

เราคนบนทางเท้ามองไปที่เขา

เขาเป็นสุภาพบุรุษจาก แต่เพียงผู้เดียวที่จะสวมมงกุฎ,

ทำความสะอาดได้รับการสนับสนุนและบาง imperially.

บทกวีที่อุดมไปด้วยการใช้ภาษา กวีไม่ได้จ้างอุปกรณ์หลายบทกวีอุปมาไม่มีคำอุปมาไม่มีสัญลักษณ์ แต่ยังคงคำมีกำทอนแม้ว่าบทกวีเป็นตัวอักษรค่อนข้าง ยกตัวอย่างเช่นในบรรทัดแรก "เมื่อใดก็ตามที่ริชาร์ดคอรีลงไปเมือง" ตั้งค่าขั้วที่ถือตลอดทั้งบทกวี ถ้าริชาร์ดคอรีลงไปเมืองเขาจะต้องได้รับก่อนหน้านี้เมืองที่แสดงให้เห็นย่านที่อยู่อาศัยที่ร่ำรวย; ในขณะที่ "เมืองลง" แสดงให้เห็นย่านธุรกิจที่อาศัยอยู่ในอพาร์ทเม้นและกรรมกรอาศัยอยู่.

แรงผลักดันหลักของบทกวีนี้แสดงให้เห็นความแตกต่างระหว่างความมั่งคั่งและน้อยดีออก ลำโพงของบทกวีเป็นชั้นหลังและบทกวีได้อย่างชัดเจนจากการจับความแตกต่างระหว่าง "เรา" และ "เขา" (ริชาร์ดคอรี) ในบรรทัดที่สอง "เราคนบนทางเท้า" แสดงให้เห็นชั้นล่าง: เรามองขึ้นไปยังเขาเช่นเดียวกับเพียงจ้องมองที่เขาเป็น "มองไปที่เขา" ระบุ.

เส้นที่สามและสี่มีคำอธิบายแรกของริชาร์ดคอรี: คำว่า "สุภาพบุรุษ" ยังคงส่วนที่ถูกดึงระหว่างสองชั้นทางเศรษฐกิจและสังคม เป็น "สุภาพบุรุษ" เป็นของคนชั้นสูงหรือระดับทางเศรษฐกิจและสังคมสูงกว่าเพียงแค่ "ชายคนหนึ่ง".

แล้วโดยอ้างว่าคอรีแสดงให้เห็นถึงคุณภาพนี้เป็นสุภาพบุรุษจาก " แต่เพียงผู้เดียวที่จะสวมมงกุฎ" ลำโพงจะเน้นวิธีการทั้งหมดกษัตริย์ Cory นี้คือ " แต่เพียงผู้เดียว" ก็หมายถึงรองเท้าของเขา แต่ "มงกุฎ" หมายถึงด้านบนของหัวของเขายังผลิตปุนหรือสองความหมายรวมถึงชนิดของหัวเกียร์กษัตริย์จะสวม ปุนนี้เป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่ใช้เป็นรูปเป็นร่างที่แท้จริงของภาษาที่ใช้ในกลอนบทนี้