In the Thaksin government's thinkin

In the Thaksin government's thinking, these schemes would deliver a stimulus by three principles, namely "l. reducing the people's expenses; 2. increasing the people's incomes; and 3. expanding the people's opportunities" (Pran 2004, 69). By targeting funds mainly to the rural grassroots, the government hoped for a strong multiplier ori grounds villagers would immediately spend any extra income rather than saving it, and would spend a high proportion on goods produced domestically. The government pushed out the village fund as quickly as possible, without seeming to care how the funds were spent and whether they could be recouped. Evaluation of the scheme was difficult because of politicization. Government claimed that default had been very low, and that a large percentage of loans from the village funds were used for "productive" expenditure. Independent surveys showed that many loans were used to defray other debt. More circumstantial observation suggested many loans were used to finance consumption.2
Average consumption expenditure per head had fallen by a fifth in the crisis (fig. 4.4). Driven by these stimuli, consumption climbed steadily to surpass the pre-crisis level in late 2002. Household debts also climbed. In 1994, the average household debt had been 3 1,079
Fig 4.4 Private consumption per head, 1993—2003

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในทักษิณรัฐบาลของคิด แผนการเหล่านี้จะให้การกระตุ้น โดยหลักสาม คือ "l. ลดการใช้จ่ายของประชาชน 2. เพิ่มรายได้ประชาชน และ 3 ขยายโอกาสของประชาชน" (ปราณ 2004, 69) โดยการกำหนดเป้าหมายเงินส่วนใหญ่เพื่อให้รากหญ้าชนบท รัฐบาลคาดหวังว่าเป็นตัวคูณแรง ชาวบ้านบริเวณ ori ทันทีจะใช้รายได้เสริมมากกว่าการบันทึก และจะใช้สัดส่วนสินค้าที่ผลิตในประเทศ รัฐบาลผลักออกกองทุนหมู่บ้านเร็วที่สุด ด้วยการ ดูแลวิธีใช้ไปเงิน และว่าพวกเขาอาจจะ recouped การประเมินผลของแผนงานเป็นเรื่องยากเนื่องจาก politicization รัฐบาลอ้างว่า เริ่มต้นได้ต่ำมาก และว่า เปอร์เซ็นต์ของเงินกู้ยืมจากกองทุนหมู่บ้านขนาดใหญ่ใช้สำหรับรายจ่ายที่ "ประสิทธิผล" อิสระการสำรวจแสดงให้เห็นว่า หลายยืมใช้ defray หนี้อื่น ๆ สังเกตใจกลางกรุงมะนิลามากแนะนำใช้มากยืมเงิน consumption.2รายจ่ายการบริโภคเฉลี่ยต่อหัวได้ลดลงจากหนึ่งในห้าในวิกฤติ (รูป 4.4) ขับเคลื่อน โดยตัวกระตุ้นเหล่านี้ การใช้ปีนขึ้นไปเรื่อย ๆ จะเกินระดับก่อนวิกฤตในปลายปี 2002 หนี้ครัวเรือนยังปีนขึ้นไป ในปี 1994 หนี้สินครัวเรือนได้รับ 3 1,079รูปที่ 4.4 ส่วนปริมาณการใช้ต่อหัว 1993 – 2003

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในความคิดของรัฐบาลทักษิณของรูปแบบเหล่านี้จะถูกส่งตัวกระตุ้นโดยหลักการสามคือ "L ลดค่าใช้จ่ายของประชาชน. 2. การเพิ่มรายได้ของประชาชนและ 3. การขยายโอกาสของประชาชน" (ปราณปี 2004 69) โดยการกำหนดเป้าหมายเงินทุนส่วนใหญ่จะรากหญ้าชนบทรัฐบาลหวังว่าจะได้ตัวคูณที่แข็งแกร่งบริเวณชาวบ้าน Ori ทันทีจะจ่ายรายได้เสริมใด ๆ มากกว่าการบันทึกและจะใช้เวลาในสัดส่วนที่สูงในสินค้าที่ผลิตในประเทศ รัฐบาลผลักดันออกกองทุนหมู่บ้านเป็นอย่างที่เป็นไปได้โดยไม่ต้องดูเหมือนจะสนใจว่าเงินที่ได้ใช้เวลาและไม่ว่าพวกเขาจะได้รับการชดเชย การประเมินผลของโครงการเป็นเรื่องยากเพราะการเมือง รัฐบาลอ้างว่าได้รับการเริ่มต้นที่ต่ำมากและที่ใหญ่ร้อยละของเงินกู้ยืมจากกองทุนหมู่บ้านถูกนำมาใช้สำหรับค่าใช้จ่าย "ประสิทธิผล" การสำรวจอิสระแสดงให้เห็นว่าการให้กู้ยืมเงินจำนวนมากถูกนำมาใช้เพื่อชดใช้หนี้อื่น ๆ การสังเกตสภาพแวดล้อมอื่น ๆ ปัญหาการกู้ยืมเงินจำนวนมากถูกนำมาใช้เพื่อเป็นเงินทุน consumption.2
ใช้จ่ายเฉลี่ยต่อหัวได้ลดลงโดยหนึ่งในห้าในภาวะวิกฤต (รูป. 4.4) ขับเคลื่อนโดยสิ่งเร้าเหล่านี้การบริโภคปีนขึ้นไปเรื่อย ๆ จะเกินระดับก่อนวิกฤตในช่วงปลายปี 2002 หนี้ครัวเรือนยังปีนขึ้นไป ในปี 1994 หนี้ครัวเรือนเฉลี่ย 3 ได้รับ 1,079
รูปที่ 4.4 การบริโภคภาคเอกชนต่อหัว 1993-2003

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในความคิดของ พ.ต.ท. ทักษิณ ของรัฐบาล วิธีการเหล่านี้จะช่วยกระตุ้นเศรษฐกิจ โดยหลักการคือ " L . ลดค่าใช้จ่ายของประชาชน 2 . การเพิ่มรายได้ของประชาชน และ 3 . ขยายโอกาสของประชาชน " ( ปราณ 2004 , 69 ) โดยเป้าหมายกองทุนส่วนใหญ่เป็นระดับรากหญ้าในชนบท รัฐบาลหวังให้แข็งแรงคูณโอริลานชาวบ้านจะใช้จ่ายใด ๆรายได้เสริม แทนที่จะช่วยมัน และจะใช้เวลาในสัดส่วนสูง สินค้าที่ผลิตในประเทศ รัฐบาลผลักดันออก กองทุนหมู่บ้านให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้โดยไม่มีท่าทีสนใจ ว่าเงินที่ถูกใช้และไม่ว่าพวกเขาสามารถ recouped . การประเมินผลของโครงการก็ยาก เพราะอภิปรายเรื่องการเมือง . รัฐบาลอ้างว่าเริ่มต้นได้ต่ำมาก และขนาดใหญ่ร้อยละของเงินกู้จากกองทุนหมู่บ้านได้ใช้ " ค่าใช้จ่ายที่มีประสิทธิภาพ " การสำรวจอิสระพบว่าหลายเงินกู้ถูกใช้เพื่อชดใช้หนี้อื่น ๆ การสังเกตแวดล้อมเพิ่มเติมแนะนำหลายเงินกู้จำนวนเงิน 2 บาทการบริโภคเฉลี่ยค่าใช้จ่ายต่อหัวได้ลดลงโดยหนึ่งในห้าในภาวะวิกฤต ( รูปที่ 4.4 ) ขับเคลื่อนโดยสิ่งเร้าเหล่านี้ การปีนขึ้นไปอย่างต่อเนื่องให้เกินระดับก่อนวิกฤตในปลายปี 2002 หนี้ครัวเรือนยังปีน ในปี 1994 , หนี้สินครัวเรือนเฉลี่ยได้ 3 พัทยารูปที่ 4.4 ภาคเอกชนต่อหัว 2536-2546