3.5. Changes in PSD, viscosity and

3.5. Changes in PSD, viscosity and turbidity
As shown in Fig. 1, the PSD in carrot juice exhibited a range from0.4
to 10 μmandwas characterized by two small peaks at 2.01 and 6.16 μm.
The parameters D [3, 2] and D [4, 3] are shown in Table 3. The PSD pattern
of carrot juicewas not changed after HPP treatment, and D [3, 2] and D [4,
3] exhibited no significant differences (Table 3). However, the particle
size of carrot juice decreased significantly (P b 0.05) at the same cumulative
volume after HTST treatment, and D [3, 2] and D [4, 3] decreased accordingly.
Zhou,Wang, Hu,Wu, and Liao (2009) found that the particle
size of thermally treated carrot juice significantly increased, which
could be attributed to heat-induced protein coagulation. However,
heat-induced protein coagulation occurred during blanching in this
study. Temperatures up to 110 °C during HTST treatment caused partial
detachment of the cell walls due to the solubilization of pectin in the
middle lamellae (Day, Xu,Øiseth, Hemar, & Lundin, 2010), thus decreasing
the particle size in the juice samples. After 20 days of storage at 4 °C,
the particle size of the carrot juice samples decreased, which was indicative
of the dispersion of cells and fragments, which was attributed to
the hydrolysis of intercellular cementing polysaccharide and pectin in
the cell walls (Bull et al., 2004). See Fig. 2.
The viscosity of each juice sample increased with an increasing shear
rate (data not shown). As shown in Table 3, the viscosity of HPP-treated
carrot juice showed no significant differences compared to the control;
however, the viscosity of HTST-treated carrot juice decreased (P b
0.05), which could be attributed to the reaction of pectin in the cell
walls. β-elimination and acid hydrolysis of pectin occur at a pH of 4.8
during thermal processing (110 °C) (Fraeye et al., 2007). The viscosity
at 100 s−1 increased after storage, which was similar to the results reported
by Bull et al. (2004), who stated that the viscosity of HPP- and
thermally-treated orange juice also increased after fourweeks of storage.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.5. การเปลี่ยนแปลงใน PSD ความหนืด และความขุ่นดังแสดงในรูปที่ 1, PSD ในน้ำแครอทแสดง from0.4 ในช่วงการ μmandwas 10 โดยสองยอดเขาเล็กที่ 2.01 และ 6.16 μ mพารามิเตอร์ D [3, 2] และ D [4, 3] จะแสดงในตารางที่ 3 รูปแบบ PSDของแครอ juicewas ไม่เปลี่ยนหลังจาก HPP รักษา และ D [3, 2] และ D [43] แสดงไม่แตกต่างกัน (ตาราง 3) อย่างไรก็ตาม อนุภาคขนาดของน้ำแครอทลดลงอย่างมีนัยสำคัญ (P b 0.05) ที่สะสมเหมือนกันไดรฟ์ข้อมูลหลังจากการ รักษา HTST และ D [3, 2] และ D [4, 3] ลดลงตามลำดับโจว วัง Hu วู และเลี้ยว (2009) พบว่าอนุภาคขนาดของน้ำแครอทรักษาความร้อนขึ้นอย่างมาก ซึ่งสามารถนำมาประกอบในการแข็งตัวของโปรตีนที่เกิดจากความร้อน อย่างไรก็ตามแข็งตัวโปรตีนที่เกิดจากความร้อนที่เกิดขึ้นในระหว่างการลวกในนี้การศึกษา อุณหภูมิสูงถึง 110 ° C ระหว่าง HTST บางส่วนเกิดจากการรักษากองของผนังเซลล์เนื่องจาก solubilization ของเพกทินในการกลางยาว (วัน ซู Øiseth, Hemar และ Lundin, 2010), จึง ลดลงขนาดของอนุภาคในตัวอย่างน้ำ หลังจาก 20 วันของการจัดเก็บที่ 4 ° Cขนาดอนุภาคของตัวอย่างน้ำแครอทที่ลดลง ซึ่งบ่งบอกถึงของการกระจายตัวของเซลล์และบางส่วนของ ซึ่งถูกนำมาประกอบกับย่อยสลายของ polysaccharide ประสานระหว่างเซลล์และเพกทินในผนังเซลล์ (วัว et al. 2004) ดูรูปที่ 2เพิ่มความหนืดของน้ำผลไม้แต่ละอย่าง ด้วยแรงเฉือนเพิ่มขึ้นราคา (ไม่แสดงข้อมูล) ดังแสดงในตารางที่ 3 ความหนืดของถือ HPPน้ำแครอทพบว่าไม่แตกต่างกันเมื่อเทียบกับการควบคุมอย่างไรก็ตาม ความหนืดของน้ำแครอท HTST ถือว่าลดลง (P b0.05) ซึ่งอาจเกิดจากการปฏิกิริยาของเพกทินในเซลล์กำแพงเมือง Β-กำจัดและย่อยสลายกรดของเพกทินที่เกิดขึ้นที่ค่า pH 4.8ในช่วงความร้อนการประมวลผล (110 ° C) (Fraeye et al. 2007) ความหนืดหลังจากเก็บ 100 s−1 ซึ่งเป็นคล้ายกับผลการรายงานโดยกระทิง et al. (2004), ที่ระบุที่ความหนืดของ HPP - และน้ำส้มที่ได้รับความร้อนเพิ่มขึ้นหลังจาก fourweeks เก็บข้อมูลด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.5 การเปลี่ยนแปลงใน PSD, ความหนืดและความขุ่น
ดังแสดงในรูป 1, PSD ในน้ำแครอทแสดงช่วง from0.4
10 μmandwasโดดเด่นด้วยสองยอดเล็ก ๆ ที่ 2.01 และ 6.16 ไมครอน.
พารามิเตอร์ D [3, 2] และ D [4, 3] แสดงในตารางที่ 3 PSD รูปแบบ
ของ juicewas แครอทไม่เปลี่ยนแปลงหลังการรักษา HPP และ D [3, 2] และ D [4,
3] แสดงไม่แตกต่างกัน (ตารางที่ 3) อย่างไรก็ตามอนุภาค
ขนาดของน้ำแครอทลดลงอย่างมีนัยสำคัญ (P B 0.05) ที่สะสมเดียวกัน
ปริมาณหลังการรักษา HTST และ D [3, 2] และ D [4, 3] ลดลงตาม.
โจววังอู่วูและ เหลียว (2009) พบว่าอนุภาค
ขนาดของน้ำแครอทรับการรักษาความร้อนที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญซึ่ง
สามารถนำมาประกอบกับความร้อนเหนี่ยวนำให้เกิดการแข็งตัวของโปรตีน อย่างไรก็ตาม
ความร้อนเหนี่ยวนำให้เกิดการแข็งตัวของโปรตีนที่เกิดขึ้นในระหว่างการลวกในเรื่องนี้
การศึกษา อุณหภูมิสูงถึง 110 องศาเซลเซียสในระหว่างการรักษา HTST เกิดจากบางส่วน
ไม่แยแสของผนังเซลล์เนื่องจากการละลายของเพคตินในที่
lamellae กลาง (วันเสี่ยวØiseth, Hemar และ Lundin 2010) จึงลด
ขนาดอนุภาคในตัวอย่างน้ำผลไม้ . หลังจาก 20 วันของการจัดเก็บที่อุณหภูมิ 4 องศาเซลเซียส
ขนาดอนุภาคของน้ำแครอทตัวอย่างลดลงซึ่งเป็นตัวบ่งชี้
ของการกระจายของเซลล์และเศษซึ่งเป็นผลมาจาก
การย่อยสลายของ polysaccharide ประสานระหว่างเซลล์และเพคตินใน
ผนังเซลล์ (กระทิง et al., 2004) ดูรูป 2.
ความหนืดของตัวอย่างน้ำผลไม้แต่ละเพิ่มขึ้นด้วยการเฉือนเพิ่มขึ้น
อัตรา (ไม่ได้แสดงข้อมูล) ดังแสดงในตารางที่ 3 ความหนืดของ HPP-ได้รับการรักษา
น้ำแครอทพบว่าไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับการควบคุม;
แต่ความหนืดของน้ำแครอท HTST รับการรักษาลดลง (P B
0.05) ซึ่งสามารถนำมาประกอบกับการเกิดปฏิกิริยาของเพคตินใน เซลล์
ผนัง β-การกำจัดและการย่อยสลายของกรดเพคตินที่เกิดขึ้นในค่า pH 4.8
ระหว่างการประมวลผลความร้อน (110 ° C) (Fraeye et al., 2007) ความหนืด
ที่ 100 S-1 เพิ่มขึ้นหลังจากการจัดเก็บข้อมูลที่มีความคล้ายคลึงกับผลการรายงาน
โดยกระทิง et al, (2004) ที่ระบุว่าความหนืดของ HPP- และ
น้ำส้มความร้อนได้รับการรักษายังเพิ่มขึ้นหลังจาก fourweeks ของการจัดเก็บ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.5 . การเปลี่ยนแปลงใน PSD , ความหนืดและความขุ่นดังแสดงในรูปที่ 1 , PSD ในน้ำแครอทมีช่วง from0.410 μ mandwas ลักษณะเล็กๆ สองยอดที่ 6.16 μและ 2.01 เมตรพารามิเตอร์ d [ 3 , 2 ] D [ 4 , 5 ] แสดงดังตารางที่ 3 รูปแบบ PSDของ juicewas แครอทไม่เปลี่ยนไปหลังจากเอชพี การรักษา , และ D [ 1 , 2 ] D [ 43 ] ) ไม่แตกต่างกัน ( ตารางที่ 3 ) อย่างไรก็ตาม อนุภาคขนาดของน้ำแครอทลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p B ) ) ที่เหมือนกัน สะสมปริมาณการใช้และหลังการรักษา 3 D [ 2 ] และ [ 3 ] 4 D , ลดลงตามโจว , วัง , หู , หู , และเหลียว ( 2552 ) พบว่า อนุภาคขนาดของน้ำแครอทซึ่งถือว่าเพิ่มขึ้นอย่างมาก ซึ่งอาจจะเกิดจากความร้อนการตกตะกอนโปรตีน อย่างไรก็ตามการตกตะกอนโปรตีนที่เกิดขึ้นจากความร้อนลวกในนี้การศึกษา อุณหภูมิสูงถึง 110 ° C ในการทำให้การใช้บางส่วนส่วนของผนังเซลล์เนื่องจากมีการสกัดเพคตินในลาเมเล่ ( กลางวัน , Xu , Ø iseth hemar เลิร์ทดิน , และ , 2010 ) ลดลง จึงขนาดของอนุภาคในน้ำตัวอย่าง หลังจาก 20 วันเก็บที่ 4 ° Cขนาดอนุภาคของน้ำแครอทตัวอย่างซึ่งแสดงให้เห็นถึงลดลงของการกระจายของเซลล์และชิ้นส่วน ซึ่ง ประกอบกับการย่อยสลายของ intercellular และประสานสารเพคตินในผนังเซลล์ ( กระทิง et al . , 2004 ) เห็นรูปที่ 2ความหนืดของน้ำแต่ละตัวอย่างเพิ่ม แรงเฉือนคะแนน ( ข้อมูลไม่แสดง ) ดังแสดงในตารางที่ 3 , ความหนืดของเอชพีถือว่าน้ำแครอท ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ เมื่อเทียบกับการควบคุมอย่างไรก็ตาม การใช้ความหนืดของน้ำแครอทลดลง ( P B0.05 ) ซึ่งอาจจะเกิดจากปฏิกิริยาของเพคตินในเซลล์ผนัง และบีตา - ขจัดกรดเพคตินเกิดขึ้นที่ pH 4.8ในระหว่างกระบวนการความร้อน ( 110 ° C ) ( fraeye et al . , 2007 ) ความหนืดที่ 100 s − 1 เพิ่มขึ้นหลังกระเป๋า ซึ่งก็คล้ายกับผลรายงานโดยวัว et al . ( 2004 ) ที่ระบุว่า ความหนืดของเอชพี และซึ่งถือว่าน้ำส้มยังเพิ่มขึ้นหลังจาก fourweeks ของการจัดเก็บ