Cleaning of knives and boards after

Cleaning of knives and boards after individual operations would
be an advantageous practice to minimize cross-contamination of
diverse food items; however, Jevsnik et al. (2008) reported that 66%
of consumers (n ¼ 1030) did not wash knives before reuse. Unfortunately,
it would appear that improvements in that practice have
not occurred since that study was conducted as Kennedy et al.
(2011) reported that 50% of their consumers (n ¼ 60) only rinsed
the contaminated knife with water and another 20% did not wash
the contaminated knife at all. Regardless of these disappointing
statistics, there is also the realization that cleaning knives is not a
guarantee that all contamination will be removed. When six E. coli
O157:H7 and Salmonella-contaminated knife blades (3.6e3.7 log/
cm2
) were wiped with a dry sterile cotton towel, both pathogens
were present after this operation (2.4e3.0 log/cm2
) and contamination
of cucumbers sliced with these wiped knives also occurred
(1.9e2.6 log CFU/cm2
) (Perez et al., 2012). Furthermore, wiping
knives with a sponge hydrated with soap (1% lauryl sulfate-based
detergent) and rinsing the knives with warm running water for
10 s before slicing cucumbers still led to contamination of 50% of
those cucumbers (0.1e0.2 log/cm2
). Given these results and consumers'
propensity to leave knives dirty, transfer of pathogens on
knives should be conducted in the presence of surface residues. In
studies where residue was considered as a variable, cell attachment
differed depending on the nature of the residue (Whitehead et al.,
2010).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทำความสะอาดมีดและกระดานหลังจากแต่ละการดำเนินจะสามารถปฏิบัติการได้ประโยชน์เพื่อลดการปนเปื้อนข้ามของรายการอาหารหลากหลาย อย่างไรก็ตาม Jevsnik et al. (2008) รายงานว่า 66%ของผู้บริโภค (¼ 1030 n) ไม่ได้ล้างมีดก่อนที่จะนำมาใช้ใหม่ อับก็ปรากฏว่า การปรับปรุงในทางปฏิบัติที่มีไม่เกิดขึ้นเนื่องจากว่า การวิจัยเป็นเคนเนดี้ et al(2011) รายงานว่า 50% ของผู้บริโภค (n ¼ 60) เฉพาะ rinsedไม่ได้ล้างมีดปนเปื้อน ด้วยน้ำและอีก 20%มีดปนเปื้อนเลย เหล่านี้ย่อมไม่สถิติ ยังมีสำนึกที่ทำความสะอาดมีดไม่เป็นรับประกันว่า ปนเปื้อนทั้งหมดจะถูกเอาออก เมื่อหก E. coliO157:H7 และใบมีดที่ปนเปื้อนสารซัล (3.6e3.7 ล็อก /cm2) ถูกเช็ด ด้วยผ้าขนหนูผ้ากอซแห้ง โรคทั้งสองแสดงหลังจากการดำเนินการนี้ (2.4e3.0 ล็อก/cm2) และการปนเปื้อนของแตงกวาที่หั่นกับเหล่านี้เช็ดมีดยังเกิดขึ้น(ล็อก 1.9e2.6 CFU/cm2) (เปเรซ et al., 2012) นอกจากนี้ เช็ดมีด ด้วยฟองน้ำ hydrated กับสบู่ (1% lauryl ใช้ซัลเฟตผงซักฟอก) และล้างมีด ด้วยน้ำอุ่นทำงานสำหรับ10 s ก่อนแบ่งแตงกวายังนำไป 50% ของการปนเปื้อนแตงกวาเหล่า (0.1e0.2 ล็อก/cm2). ผลเหล่านี้และผู้บริโภคสิ่งที่จะทิ้งมีดโรคสกปรก โอนมีดควรดำเนินการในต่อหน้าของตกค้างที่ผิว ในที่ตกค้างถูกถือว่าเป็นสิ่งที่แนบของเซลล์แบบตัวแปร การศึกษาแตกต่างตามของตกค้าง (Whitehead et al.,2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การทำความสะอาดมีดและกระดานหลังจากที่การดำเนินงานของแต่ละบุคคลจะเป็นข้อได้เปรียบในการปฏิบัติเพื่อลดการปนเปื้อนของรายการอาหารที่หลากหลาย; แต่ Jevsnik et al, (2008) รายงานว่า 66% ของผู้บริโภค (n ¼ 1030) ไม่ได้ล้างก่อนที่จะนำมาใช้มีด แต่น่าเสียดายที่มันจะปรากฏว่าการปรับปรุงในการปฏิบัติที่ไม่ได้เกิดขึ้นตั้งแต่การศึกษาที่ดำเนินการเป็นเคนเนดี้et al. (2011) รายงานว่า 50% ของผู้บริโภคของพวกเขา (n ¼ 60) ล้างเพียงมีดที่ปนเปื้อนกับน้ำและอีก20% ได้ ไม่ล้างมีดที่ปนเปื้อนในทุก โดยไม่คำนึงถึงที่น่าผิดหวังเหล่านี้สถิตินอกจากนี้ยังก่อให้เกิดการทำความสะอาดมีดที่ไม่ได้เป็นที่รับประกันได้ว่าการปนเปื้อนทั้งหมดจะถูกลบออก เมื่อหกเชื้อ E. coli O157: H7 และใบมีดมีด Salmonella ที่ปนเปื้อน (3.6e3.7 ล็อก / cm2) ถูกเช็ดด้วยผ้าฝ้ายหมันแห้งเชื้อโรคทั้งสองอยู่ในปัจจุบันหลังจากที่ดำเนินการ(2.4e3.0 ล็อก / cm2) และการปนเปื้อนแตงกวาหั่นด้วยมีดปาดเหล่านี้ยังเกิดขึ้น(1.9e2.6 เข้าสู่ระบบ CFU / cm2) (เปเรซ et al., 2012) นอกจากเช็ดมีดด้วยฟองน้ำชุ่มชื้นด้วยสบู่ (1% ตามซัลเฟต lauryl ผงซักฟอก) และมีดล้างด้วยน้ำอุ่นที่ใช้สำหรับ10 วินาทีก่อนที่จะหั่นแตงกวายังคงนำการปนเปื้อนของ 50% ของแตงกวาเหล่านั้น(0.1e0.2 ล็อก / cm2) ได้รับผลการเหล่านี้และผู้บริโภคนิสัยชอบที่จะปล่อยให้มีดสกปรกโอนของเชื้อโรคในมีดควรจะดำเนินการในการปรากฏตัวของสารตกค้างที่ผิว ในการศึกษาที่ตกค้างได้รับการพิจารณาเป็นตัวแปรที่แนบมามือถือที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับลักษณะของสารตกค้างที่(เฮด et al., 2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทำความสะอาดมีด และบอร์ดหลังการฝึกบุคคลจะเป็นประโยชน์เพื่อลด

การปนเปื้อนของสินค้าอาหารที่หลากหลาย อย่างไรก็ตาม jevsnik et al . ( 2008 ) รายงานว่า 66 %
ของผู้บริโภค ( N ¼ 1030 ) ไม่ได้ล้างมีด ก่อนจะนำกลับมาใช้ แต่น่าเสียดายที่
ปรากฎว่า การปรับปรุงในที่ฝึกได้
ไม่เกิดขึ้นตั้งแต่การศึกษาที่ดำเนินการโดย Kennedy et al .
( 2011 ) รายงานว่า 50 % ของผู้บริโภคของพวกเขา ( N ¼ 60 ) ล้างมีด
ปนเปื้อนกับน้ำและอีก 20% ไม่ล้าง
3 มีดเลย ไม่ว่าสถิติที่น่าผิดหวัง
เหล่านี้ ยังมีการรับรู้ที่ทำความสะอาดมีดไม่ใช่
รับประกันว่าทุกการปนเปื้อนจะถูกลบออก เป็นสมาชิกเมื่อ : H7
6 E . coli Salmonella ใบมีดปนเปื้อน ( 3.6e3.7 เข้าสู่ระบบ / cm2

) เช็ดด้วยผ้าขนหนูผ้าฝ้ายหมันแห้ง ทั้งเชื้อโรค
อยู่หลังจากการดำเนินการนี้ ( 2.4e3.0 เข้าสู่ระบบ / cm2

) และการปนเปื้อนของแตงกวาหั่นบาง ๆเช็ดมีดกับเหล่านี้ยังเกิดขึ้น
( 1.9e2.6 log CFU / cm2
) ( เปเรซ et al . , 2012 ) นอกจากนี้ เช็ด
มีดกับฟองน้ำ hydrated กับสบู่ ( ซัลเฟตล 1 %
ผงซักฟอกตาม ) และ ล้างมีดด้วยน้ำอุ่น
วิ่ง10 วินาทีก่อนหั่นแตงกวายังนำไปสู่การปนเปื้อนของ 50% ของ
แตงกวานั้น ( 0.1e0.2 เข้าสู่ระบบ / cm2
) รับผลลัพธ์เหล่านี้และผู้บริโภค
ความโน้มเอียงทิ้งมีดสกปรก , โอนของเชื้อโรคบน
มีดควรจะดำเนินการในการแสดงตนของตกค้างที่ผิว ในการศึกษาที่
กากถือเป็นตัวแปร
แนบเซลล์แตกต่างกัน ขึ้นอยู่กับลักษณะของกาก ( ไวท์เฮด et al . ,

2010 )