LESSON SUMMARY In writing, the poin

LESSON SUMMARY
In writing, the point of view is the “person” through which the writer tells the story or shares in formation. The first-person point of view uses the pronouns I,ME, and WE. It is a personal point of view because the writer or narrator is speaking directly to the reader; therefore, it is also the most subjective point of view. The second-person point of view uses the pronoun YOU, putting the reader in writer’s or narrator’s shoes. The third-person point of view presents information from an outsider’s perspective and uses the pronouns HE,SHE,IT or THEY.
You can see by now how important point of view is in writing, for each point of view creates a different effect. Sometimes it brings the reader and writer closer together (the first-person point of view); sometimes it pushes them apart (the third-person point of view). Sometimes it makes an argument more convincing through third-person objectivity, because the speaker is not directly involved in the action. Sometimes an argument is more convincing through second-person involvement. Still other times the argument is more convincing in the first-person point of view because of the intimacy that perspective creates.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สรุปบทเรียน ในการเขียน จุดของมุมมองเป็น "บุคคล" ที่ผู้เขียนบอกเล่าเรื่องราว หรือร่วมในการ คนแรกมองใช้สรรพนามของฉัน ฉัน และเรา เป็นจุดของมุมมองส่วนบุคคลเนื่องจากผู้เขียนหรือผู้บรรยายพูดโดยตรงกับการอ่าน ดังนั้น ก็ยังมองสุดอัตนัย สองคนมองใช้สรรพนามของคุณ ใส่ในรองเท้าของผู้เขียนหรือผู้บรรยายอ่าน มองบุคคลที่สามนำเสนอข้อมูลจากมุมมองของบุคคลภายนอก และใช้คำสรรพนามเขา เธอ หรือพวกเขา คุณสามารถดู โดยตอนนี้วิธีที่สำคัญมองเป็นลายลักษณ์อักษร สำหรับแต่ละมุมมองสร้างเอฟเฟ็กต์ต่าง ๆ บางครั้งนำอ่านและนักเขียนชิด (คนแรกมอง); บางครั้งก็ผลักดันพวกเขาออกจากกัน (สามคนมอง) บางครั้งมันทำให้การโต้แย้งเพิ่มเติมเชื่อผ่านบุคคลที่สามความเป็นกลาง เพราะลำโพงไม่ได้เกี่ยวข้องโดยตรงในการดำเนินการ บางครั้งอาร์กิวเมนต์เป็นเชื่อเพิ่มเติมผ่านสองคนมีส่วนร่วม ยัง อีกครั้งอาร์กิวเมนต์คือ เชื่อเพิ่มเติมในมุมของจุดคนแรกเนื่องจากใกล้ชิดสร้าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุปบท
ในการเขียนจุดของมุมมองเป็น "บุคคล" โดยที่ผู้เขียนบอกเล่าเรื่องราวหรือหุ้นในการก่อ จุดแรกที่คนในมุมมองของการใช้คำสรรพนามที่ฉัน, ME, และเรา มันเป็นจุดส่วนบุคคลในมุมมองเพราะนักเขียนหรือผู้บรรยายพูดโดยตรงกับผู้อ่าน; จึงยังเป็นจุดอัตนัยมากที่สุดในมุมมองของ จุดที่สองคนในมุมมองของการใช้คำสรรพนามที่คุณวางผู้อ่านในรองเท้าของนักเขียนหรือผู้บรรยาย จุดที่สามคนของมุมมองนำเสนอข้อมูลจากมุมมองของบุคคลภายนอกและใช้สรรพนามเขาเธอไอทีหรือพวกเขา.
คุณสามารถดูได้โดยขณะนี้วิธีการที่สำคัญมุมมองเป็นลายลักษณ์อักษรสำหรับมุมมองของแต่ละคนจะสร้างผลกระทบที่แตกต่างกัน บางครั้งก็จะนำผู้อ่านและนักเขียนได้ใกล้ชิดกัน (จุดคนแรกของมุมมอง); บางครั้งก็ผลักดันให้พวกเขาออกจากกัน (จุดสามคนของมุมมอง) บางครั้งก็จะทำให้ข้อโต้แย้งที่น่าเชื่อมากขึ้นผ่านบุคคลที่สามเที่ยงธรรมเพราะลำโพงที่ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องโดยตรงในการดำเนินการ บางครั้งอาร์กิวเมนต์เป็นที่น่าเชื่อถือมากขึ้นผ่านการมีส่วนร่วมของสองคน ยังคงเวลาอื่น ๆ อาร์กิวเมนต์เป็นที่น่าเชื่อถือมากขึ้นในจุดที่คนแรกของมุมมองเพราะความใกล้ชิดที่มุมมองสร้าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สรุปบทเรียนในการเขียน มุมมอง คือ " คน " ซึ่งผู้เขียนบอกเล่าเรื่องราว หรือ หุ้น ในการสร้าง จุดคนแรกของมุมมองการใช้สรรพนาม ฉัน ฉัน และ เรา มันเป็นมุมมองส่วนตัว เพราะว่าผู้เขียนหรือบรรยายพูดโดยตรงกับผู้อ่าน ดังนั้น จึงยังเป็นอัตนัยมากที่สุดจุดของมุมมอง บุคคลที่สองจุดของมุมมอง ใช้สรรพนามที่คุณ วาง อ่าน เขียน หรือ รองเท้า บรรยายของ จุดของมุมมองบุคคลที่สามนำเสนอข้อมูลจากมุมมองของคนนอก และใช้สรรพนามที่เขา เธอ หรือ เขาที่คุณเห็นตอนนี้วิธีการที่สำคัญมุมมองในการเขียนแต่ละจุดของมุมมอง สร้างผลกระทบที่แตกต่างกัน บางครั้งมันทำให้นักอ่านและนักเขียนที่ใกล้กัน ( จุดคนแรกของมุมมอง ) ; บางครั้งมันดันเขาออกจากกัน ( จุดบุคคลที่สามของมุมมอง ) บางครั้งมันทำให้อาร์กิวเมนต์เพิ่มเติมได้ผ่านแบบบุคคลที่สาม เพราะผู้พูดไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องโดยตรงในการกระทำ บางครั้งอาร์กิวเมนต์คือเชื่อมากขึ้นผ่านคนที่ 2 ที่เกี่ยวข้อง ยังเวลาอื่น ๆนี่มันน่าเชื่อถือมากขึ้นในจุดคนแรกของมุมมองเพราะความใกล้ชิดมุมมองที่สร้าง