Dressed chicken can be contaminated

Dressed chicken can be contaminated during transportation or
by cross contamination throughout processing steps such as
scalding, defeathering, evisceration and by slaughtering tools
(Allen et al., 2003; Satin, 2002). Microbial contamination is a major
cause of quality deterioration of dressed chicken during storage and
it may result in transmission of foodborne pathogens that represent
public health threats. Salmonella is considered as one of the most
important pathogenic bacteria that commonly contaminate raw
chicken meat (Anang, Rusul, Bakar, & Ling, 2007; ICMSF, 2005).
Chicken products were reported to be an essential source for
transmission of Salmonella to human and several Salmonella outbreaks
were reported (Bohaychuk et al., 2006; Davies & Breslin,
2003). Chicken skin was considered to be the main site of
contamination and the most difficult part to control because it
covers the carcass and comes in contact with different
contamination sources, moreover, it contains microfolds, feather
follicles and microcracks in which, bacteria can attach and colonize
(Kim, Frank, & Craven, 1996; Lecompte, Collignan, Sarter, Cardinale,
& Kondjoyan, 2009).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่งตัวไก่สามารถปนเปื้อนในระหว่างการขนส่ง หรือโดยข้ามปนเปื้อนตลอดขั้นตอนการประมวลผลเช่นscalding, defeathering, evisceration และ slaughtering เครื่องมือ(อัลเลนและ al., 2003 ผ้าซาติน 2002) ปนเปื้อนจุลินทรีย์เป็นหลักการสาเหตุของการเสื่อมสภาพคุณภาพของแต่งไก่ระหว่างการเก็บรักษา และอาจส่งผลในการส่งผ่านโรค foodborne ที่แสดงสาธารณภัย สายถือเป็นหนึ่งในสุดแบคทีเรีย pathogenic สำคัญที่มักปนเปื้อนวัตถุดิบเนื้อไก่ (Anang, Rusul แห่ง และ ลิง 2007 ICMSF, 2005)มีรายงานผลิตภัณฑ์ไก่จะ เป็นแหล่งสำคัญสำหรับส่งสายกับบุคคลหลายระดับระบาดมีการรายงาน (Bohaychuk และ al., 2006 เดวีส์และ Breslin2003) . หนังไก่ถูกถือว่าเป็นเว็บไซต์หลักของปนและส่วนยากที่สุดในการควบคุมเนื่องจากมันซากครอบคลุม และมาพร้อมกับแตกต่างกันแหล่งปนเปื้อน นอกจากนี้ ประกอบด้วย microfolds นกรูขุมขนและ microcracks ที่ แบคทีเรียสามารถแนบ และ colonize(คิม Frank และ Craven ปี 1996 Lecompte, Collignan, Sarter, Cardinale& Kondjoyan, 2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไก่ชุดสามารถปนเปื้อนในระหว่างการขนส่งหรือ
การปนเปื้อนโดยตลอดขั้นตอนการประมวลผลเช่น
ลวก, defeathering, ชำแหละและเครื่องมือฆ่า
(อัลเลน, et al, 2003. ซาติน, 2002) การปนเปื้อนของเชื้อจุลินทรีย์ที่สำคัญเป็น
สาเหตุของการเสื่อมสภาพคุณภาพของไก่สวมใส่ระหว่างการเก็บรักษาและ
อาจส่งผลให้เกิดการแพร่กระจายของเชื้อโรคที่เกิดจากอาหารที่เป็นตัวแทนของ
ภัยคุกคามสุขภาพของประชาชน Salmonella ถือเป็นหนึ่งในที่สุด
เชื้อแบคทีเรียก่อโรคที่สำคัญที่มักปนเปื้อนดิบ
เนื้อไก่ (Anang, Rusul, บากาและหลิง, 2007; ICMSF 2005).
ผลิตภัณฑ์ไก่ที่ได้รับรายงานจะเป็นแหล่งสำคัญสำหรับ
การส่งของเชื้อ Salmonella มนุษย์และ การระบาดของเชื้อ Salmonella หลาย
ได้รับรายงาน (Bohaychuk et al, 2006;. เดวีส์และเบรสลิน,
2003) ผิวไก่ถือว่าเป็นเว็บไซต์หลักของการ
ปนเปื้อนและส่วนที่ยากที่สุดในการควบคุมเพราะมัน
ครอบคลุมซากและมาในการติดต่อกับที่แตกต่างกัน
แหล่งที่มาของการปนเปื้อนนอกจากนี้ยังมี microfolds ขน
รูขุมขนและ microcracks ที่แบคทีเรียสามารถแนบและตั้งรกราก
(คิมแฟรงก์และขี้ขลาด 1996; คอมพ์, Collignan, Sarter, คาร์ดินัล
และ Kondjoyan 2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่งตัวไก่สามารถปนเปื้อนในระหว่างการขนส่งหรือ
โดยการปนเปื้อนข้ามตลอดกระบวนการ เช่น การลวก defeathering
, , และโดยการฆ่า evisceration เครื่องมือ
( Allen et al . , 2003 ; ซาติน , 2002 ) การปนเปื้อนของจุลินทรีย์เป็นสาเหตุหลักของการเสื่อมคุณภาพ

ไก่ในระหว่างการเก็บรักษาและอาจจะส่งผลให้การส่งผ่านเชื้อโรคอาหารเป็นพิษ
ที่เป็นตัวแทนของภัยคุกคามสุขภาพของประชาชน ซัลโมเนลลา ถือว่าเป็นหนึ่งในสุด
ที่สำคัญเชื้อแบคทีเรียที่มักปนเปื้อนในเนื้อไก่ดิบ
( anang rusul Bakar & , , ลิง , 2007 ; icmsf , 2005 ) .
ผลิตภัณฑ์ไก่ยังเป็นแหล่งสำคัญสำหรับการส่งผ่านเชื้อไปยังมนุษย์

และซาลโมเนลลาระบาดหลายรายงาน ( bohaychuk et al , . , 2006 ;
& Breslin เดวีส์ , 2003 )หนังไก่ก็ถือว่าเป็นเว็บไซต์หลักของการปนเปื้อน และเป็นเรื่องยากที่สุด

ส่วนในการควบคุม เพราะมันครอบคลุมซากและที่มาในการติดต่อกับต่าง
ปนเปื้อนแหล่งนอกจากนี้ยังประกอบด้วย microfolds ขนนก
follicles และ microcracks ซึ่งแบคทีเรียสามารถแนบและตั้งรกราก
( คิม แฟรงค์ &ปี 1996 ; เล็กเคิ่มปต์ collignan sarter Cardinale , , , ,
& kondjoyan , 2009 )