The practice of applying laws of re

The practice of applying laws of religious communities in personal matters was regarded as the “saving” of religious laws, in part because of the language used. Different communities in India were identified by the religions they followed and the personal laws that the English administrators had decided to save were also in turn understood as religious, although in practice they could be community customs rather than scriptural rules. Thus religious laws and personal laws became interchangeable, and in the process it was forgotten that before the arrival of the British administrators, all aspects of the laws of Hindus and Muslims were religious. Moreover, British policies determined what should be designated as a personal matter, and of course the final shape of the laws governing such personal matters—whether administered by the English courts or legislated by the colonial parliaments—modified the religious laws of the people

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การปฏิบัติของการใช้กฎหมายของชุมชนทางศาสนาเรื่องส่วนถือเป็นการ "ประหยัด" กฎหมายศาสนา ส่วนหนึ่งเนื่องจากภาษาที่ใช้ ระบุไว้ โดยศาสนาที่พวกเขาตามชุมชนต่าง ๆ ในอินเดีย และกฎหมายส่วนบุคคลที่ผู้ดูแลระบบอังกฤษได้ตัดสินใจบันทึกถูกยังจะเข้าใจว่าเป็นศาสนา แม้ว่าในทางปฏิบัติ พวกเขาอาจจะศุลกากรชุมชนมากกว่าเรื่องกฎ ดังนั้น ศาสนากฎหมายและกฎหมายส่วนบุคคลกลายเป็นดิจิตอล และในกระบวนการ ถูกลืมว่า ก่อนการมาถึงของผู้ดูแลระบบอังกฤษ ทุกแง่มุมของกฎหมายของชาวฮินดูและชาวมุสลิมถูกทางศาสนา นอกจากนี้ อังกฤษนโยบายกำหนดว่าควรจะกำหนด เป็นเรื่องส่วนบุคคล และแน่นอนรูปร่างสุดท้ายของกฎหมายที่ว่าด้วยเรื่องส่วนบุคคล — โดยศาลอังกฤษ หรือกฎหมาย โดยรัฐสภาอาณานิคม — แก้ไขกฎหมายศาสนาของผู้คน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การปฏิบัติของการใช้กฎหมายของชุมชนทางศาสนาในเรื่องส่วนบุคคลได้รับการยกย่องว่าเป็น "ประหยัด" กฎหมายศาสนาส่วนหนึ่งเป็นเพราะภาษาที่ใช้ ชุมชนต่าง ๆ ในประเทศอินเดียโดยระบุว่าศาสนาที่พวกเขาปฏิบัติตามและกฎหมายส่วนบุคคลที่ผู้บริหารภาษาอังกฤษได้ตัดสินใจที่จะประหยัดก็มีในทางกลับเข้าใจว่าเป็นศาสนาแม้ว่าในทางปฏิบัติพวกเขาอาจจะศุลกากรชุมชนมากกว่ากฎคัมภีร์ ดังนั้นกฎหมายศาสนาและกฎหมายส่วนบุคคลกลายเป็นแทนกันและในกระบวนการที่มันถูกลืมไปแล้วว่าก่อนการมาถึงของผู้บริหารอังกฤษทุกแง่มุมของกฎหมายของชาวฮินดูและมุสลิมมีศาสนา อีกทั้งนโยบายของอังกฤษกำหนดสิ่งที่ควรจะกำหนดให้เป็นเรื่องส่วนตัวและแน่นอนรูปร่างสุดท้ายของกฎหมายว่าด้วยเรื่องไม่ว่าจะเป็นส่วนบุคคลเช่นการบริหารงานโดยศาลอังกฤษหรือกฎหมายโดยอาณานิคมรัฐสภาแก้ไขกฎหมายศาสนาของผู้คน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การปฏิบัติของการใช้กฎหมายของชุมชนทางศาสนาในเรื่องส่วนตัว ถือเป็น " การประหยัด " กฎหมายศาสนา ส่วนหนึ่งเป็นเพราะการใช้ภาษา . ชุมชนต่างๆในอินเดียกลุ่มศาสนาที่พวกเขานับถือ และกฎหมายส่วนบุคคลที่ผู้บริหารภาษาอังกฤษได้ตัดสินใจที่จะบันทึกก็จะเข้าใจศาสนา แม้ว่าในทางปฏิบัติอาจจะชุมชนศุลกากรมากกว่ากฎพระคัมภีร์ . ดังนั้น กฎหมาย ศาสนา และกฎหมายส่วนตัวก็แทนกันได้ และในกระบวนการ มัน ลืม ว่า ก่อนที่จะมาถึงของผู้บริหาร อังกฤษ ทุกแง่มุมของกฎหมายของชาวฮินดูและมุสลิมเป็นศาสนา นอกจากนี้ นโยบายของอังกฤษกำหนดว่าควรจะกำหนดให้เป็นเรื่องส่วนตัว และแน่นอนว่ารูปร่างสุดท้ายของกฎหมายว่าด้วยเรื่องส่วนตัว เช่นว่า ปกครองโดยศาลอังกฤษหรือ legislated โดยอาณานิคมระบอบกฎหมายทางศาสนาของคนแก้ไข