hydromedusaeStylactis (Hydractinia)

hydromedusae
Stylactis (Hydractinia) hooperi hydroids are associated
with gastropods and their shells inhabited by hermit
crabs in Brazil. Hydroid colonies collected from
20–29.5°C and 33–35 salinity were transferred to
combinations of temperature (10, 15, 20, 25, 30, 35)
and salinity (15, 25, 35, 45, 55) (Nipper-Buscariolli &
Moreira, 1983). Colonies showed 100% mortality at
extreme temperatures (10 and 35°C) and salinities (15
and 55). Over three weeks, the best growth of colonies
was at 20°C and 25–35 salinity. Medusa buds developed
only in a few treatments, specifically, 20–30°C in
combination with 35–45 salinity. The best budding of
females occurred at 30°C and 25 salinity.
Moerisia lyonsi (Boulenger) hydromedusae
Moerisia lyonsi is a small species (

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

hydromedusaeHydroids hooperi Stylactis (Hydractinia) เกี่ยวข้องgastropods และเปลือกหอยของพวกเขาอาศัยอยู่ โดยฤาษีปูในประเทศบราซิล รวบรวมจากอาณานิคม hydroid20 – 29.5° C และเค็ม 33 – 35 ถูกโอนย้ายไปชุดของอุณหภูมิ (10, 15, 20, 25, 30, 35)และเค็ม (15, 25, 35, 45, 55) (Nipper Buscariolli &Moreira, 1983) พบการตาย 100% ที่อาณานิคมอุณหภูมิมาก (10 และ 35 ° C) และ salinities (15ก 55) กว่า 3 สัปดาห์ การเจริญเติบโตดีที่สุดของอาณานิคมได้ที่ 20° C และเค็ม 25 – 35 พัฒนาอาหารเมดูซ่าเฉพาะในการรักษากี่ โดยเฉพาะ 20 – 30° C ในร่วมกับเค็ม 35 – 45 โตสุดของฉันเกิดที่ 30° C และเค็ม 25Moerisia lyonsi (Boulenger) hydromedusaeMoerisia lyonsi เป็นสายพันธุ์ขนาดเล็ก (< 2 ซม.ระฆังเส้นผ่าศูนย์กลาง)ที่ถูกนำไปอ่าว Chesapeake บางครั้งก่อนเมื่อก่อนบันทึก 1966 (คาลเดอ &Burrell, 1967) มันเป็นความคิดที่มีมาใน oligohalineน้ำในยุโรปตะวันออก (Dumont, 1984); อย่างไรก็ตามมันฟื้นตัว (≤13.6 ดอกไม้ไฟ l-¹) ใน mesohaline (9-12mesocosms เค็ม) ค่าเผื่อเค็มกว้างแนะนำ(กเพอร์เซลล์ et al., 1999a) มีสองชนิดของอาหารผลิต โดย lyonsi เมตร หนึ่งกลายเป็น polyps และอื่น ๆ กลายเป็นดอกไม้ไฟ อัตราการสืบพันธุ์เพิ่มขึ้นอย่างมากจาก 0.25 อาหาร 3.86โปลิปปาก¹ d ¹มีระดับอาหารของโปลิ-¹ copepods 1-8d-¹ ในชุด 45 อุณหภูมิความเค็มM. lyonsi polyps survived direct transfer from 12 to1–40 salinity and from 22°C to 10–29°C temperatures(Ma & Purcell, 2005a). Mortality within 7 d wasobserved only at high salinity (35, 40) in combinationwith low temperature (10°C).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Hydromedusae
Stylactis (Hydractinia) hydroids hooperi เกี่ยวข้องกับหอยและเปลือกหอยของพวกเขาที่อาศัยอยู่โดยฤาษีปูในบราซิล อาณานิคม hydroid เก็บรวบรวมจาก20-29.5 องศาเซลเซียสและความเค็ม 33-35 ถูกย้ายไปรวมกันของอุณหภูมิ(10, 15, 20, 25, 30, 35) และความเค็ม (15, 25, 35, 45, 55) (ก้าม-Buscariolli และMoreira, 1983) แสดงให้เห็นว่าการตายอาณานิคม 100% ที่อุณหภูมิสูง(10 และ 35 ° C) และความเค็ม (15 และ 55) กว่าสามสัปดาห์การเจริญเติบโตที่ดีที่สุดของอาณานิคมอยู่ที่ 20 องศาเซลเซียสและความเค็ม 25-35 ตาเมดูซ่าพัฒนาเฉพาะในการรักษาไม่กี่เฉพาะ 20-30 องศาเซลเซียสในการรวมกันกับความเค็ม35-45 รุ่นที่ดีที่สุดของเพศหญิงที่เกิดขึ้นในวันที่ 30 ° C และ 25 ความเค็ม. Moerisia lyonsi (Boulenger) Hydromedusae Moerisia lyonsi เป็นสายพันธุ์ขนาดเล็ก (<2 ซม. เส้นผ่าศูนย์กลางระฆัง) ที่ได้รับการแนะนำให้รู้จักกับ Chesapeake Bay บางครั้งก่อนที่จะ1966 เมื่อมันเป็นครั้งแรก (คาลเดอ และเบอร์เรล1967) มันเป็นความคิดที่มีต้นกำเนิดใน oligohaline น้ำของยุโรปตะวันออก (Dumont, 1984); แต่มันเติบโต (≤13.6แมงกะพรุน l-¹) ใน mesohaline (9-12 เค็ม) mesocosms บอกความคลาดเคลื่อนความเค็มที่กว้างขึ้น(เพอร์เซลล์ et al., 1999a) สองชนิดของตาจะผลิตโดยเอ็ม lyonsi หนึ่งจะกลายเป็นติ่งและอื่นๆ กลายเป็นแมงกะพรุน อัตราการสืบพันธุ์แบบไม่อาศัยเพศเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว 0.25-3.86 ตาปะการัง-D-¹¹อาหารที่มีระดับของ1-8 โคพีพอดปะการัง¹-D-¹ 45 ในการรวมกันของอุณหภูมิและความเค็ม, เอ็ม ติ่ง lyonsi รอดชีวิตโอนโดยตรงจาก 12 1-40 ความเค็มและตั้งแต่วันที่ 22 ° C ถึง 10-29 องศาอุณหภูมิ C (Ma & เพอร์เซลล์ 2005A) ตายภายใน 7 วันได้รับเพียงข้อสังเกตที่ระดับความเค็มสูง(35, 40) ในการรวมกันที่มีอุณหภูมิต่ำ(10 ° C)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไฮโดรเมดูซา
stylactis ( hydractinia ) hooperi hydroids เกี่ยวข้อง
กับหอยและหอยของพวกเขาที่อาศัยอยู่โดยฤาษี
ปูในบราซิล เพิ่มขึ้น คือ ไฮดรอยด์อาณานิคมที่รวบรวมจาก 29.5 องศา C
20 – 33 – 35 ความเค็มโอน

ชุดของอุณหภูมิ ( 10 , 15 , 20 , 25 , 30 , 35 )
และความเค็ม ( 15 , 25 , 35 , 45 , 55 ) ( ก้าม buscariolli &
โมไรร่า , 1983 ) อาณานิคมพบ 100% อัตราการตายที่
อุณหภูมิสูง ( 10 และ 35 ° C ) และความเค็ม ( 15
55 ) กว่าสามสัปดาห์ การเจริญเติบโตของโคโลนี
ที่ 20 ° C และ 25 – 35 ความเค็ม เมดูซ่าตาพัฒนา
เพียงไม่กี่ชนิดโดยเฉพาะ 20 – 30 ° C
ร่วมกับ 35 – 45 ความเค็ม รุ่นที่ดีที่สุดของผู้หญิงเกิดขึ้นที่ 30 ° C
25 ความเค็ม moerisia lyonsi
( )
) ไฮโดรเมดูซาmoerisia lyonsi มีขนาดเล็ก ( < 2 ซม. เส้นผ่าศูนย์กลางชนิดเบลล์ )
ที่แนะนำอ่าวเชสสบ้าง
ก่อน 1966 เมื่อมันถูกบันทึกแรก ( คาลเดอร์&
เบอร์เรล , 1967 ) มันเป็นความคิดที่จะมีขึ้นใน oligohaline
น้ำของยุโรปตะวันออก ( ดูมองต์ , 1984 ) ; อย่างไรก็ตาม ,
มันประสบความสำเร็จ ( ≤ 13.6 เมดูซา L - มาตรฐาน ) ใน mesohaline ( 9 – 12
ความเค็ม ) mesocosms ากว้างความเค็มคลาดเคลื่อน
( เพอร์เซลล์ et al . ,1999a ) สองชนิดของตาเป็น
ผลิตโดย lyonsi หนึ่งกลายเป็นติ่งเนื้อและ
อื่นกลายเป็นแมงกะพรุน . อัตราการสืบพันธุ์แบบไม่อาศัยเพศ
เพิ่มขึ้นอย่างมากจาก 0.25 ถึง 3.86 ตา
- D - เนื้อมาตรฐานมาตรฐานที่มีระดับอาหาร 1 8 โคพิปอดเนื้อ - มาตรฐาน
D - มาตรฐาน . 45 รวมของอุณหภูมิและความเค็ม
M lyonsi polyps รอดโอนโดยตรงจาก 12

1 – 40 และ 22 ° C ความเค็มจาก 10 – 29 ° C อุณหภูมิ
( มา& เพอร์เซล , 2005a ) ตายภายใน 7 D
สังเกตที่ความเค็มสูง ( 35 , 40 ) ในการรวมกัน
ที่มีอุณหภูมิต่ำ ( 10 ° C )