Moon Bunny CafeSating your thirstSk

Moon Bunny Cafe

Sating your thirst

Skip to content

 = Menu = HomeNovelsComicsPurgatoryAbout UsFAQContact Us

DKC – Chapter 413

Previous Chapter | Project Page | Next Chapter

Chapter 413 – Secret collection room (9)

As a result, the group of three with a bitter fate looked at each other in dismay. Each and every one of them had a forced expression full of suffering as they shuffled forward step by step.

Beichen Ying furthermore had a hidden grudge in his heart and could only sigh: Why didn’t his mom give birth to him as a woman? The disparity in treatment was too severe….

Along the way, they talked and smiled. It wasn’t known how long they walked before the party of five finally arrived at the end of the road.

Along this path, they really hadn’t encountered another magical beast, not even a first ranked one. It had been so safe they were close to being bored.

A stone door was at the end of the road.

Three strikingly huge words were engraved on the stone door: Secret Collection Room.

Finally, they had found the place. Everyone had a feeling that a weight had been lifted from their shoulders.

However, they didn’t know until later that this was merely the beginning.

Having approached the stone door, Su Luo was astonished to discover that this really wasn’t an ordinary stone door. Rather, it was made from a special material.

It was white as suet white jade. The material was cold and stiff like frost. This door seemed to be emitting a faint cold air interwoven with some spirit force. If someone hit it with a fist, the force would be rebounded back by a transparent bright screen.

“There is a seal on the stone door, very unyielding.” Nangong Liuyun examined the door in about the time it would take a stick of incense to burn before arriving at a verdict.

“Then what should we do? Can it be undone?” Su Luo asked with some concern.

To make Nangong Liuyun say these two words “very unyielding” in assessment, it was clear that this seal was really hard to unravel.

Nangong Liuyun’s smiling and ingratiating face had already become serious and imposing. He muttered to himself for quite a while and gradually said: “Will try with all my effort.”

Su Luo, Beichen Ying, and others moved back a few steps, leaving Nangong Liuyun to stand alone in front of the stone door.

Nangong Liuyun’s expression was focused and cold. His pair of eyes moved like electricity, they carefully paused often to examine the inscription on the stone door from up to down and left to right. His mouth seemed to be muttering and calculating something.

The surroundings became very quiet.

Time gradually passed bit by bit…

It was even longer than the time it had taken to break the seal on the palace gate from before.

Su Luo, Beichen Ying and the rest were all somewhat anxious.

The Amethyst Fish Palace would not wait for anyone, after twenty-four hours it would automatically disappear from the ocean’s surface.

At that time, if you were to be trapped in the stone rooms and couldn’t get out, then don’t even think about leaving the Amethyst Fish Palace in this lifetime.

Su Luo did a quick calculation of the time. They already only had less than two hours remaining.

Nangong Liuyun stood there for a long time. Suddenly, an odd color flashed across his face. The plump lips on that perfect face pointed up slightly, as if his mood was pretty good.

One could only see both of his hands in front of his chest knotted into a seal, stream after stream of complicated imprints flew out from his hand and shot into the inscription on the stone door.

“Crackle sssss——”

A subtle sound came from the door.

The imprints that Nangong Liuyun had made seemed to have an extremely strong corrosive effect. The places where he had sent the imprint, the transparent protective layer there would immediately be corroded away.

The imprint was like very small black tadpoles.

It wasn’t just one or two but rather a countless number of little black dots.

Once it landed, the imprint would start to cover the surface spreading in all directions. Very quickly, black specks had crawled all over the top of the bright white protective screen.

The black specks spread continuously, it kept extending further until it had nearly climbed over the entire protective cover.

Finally, that protective cover that had been changed to completely black sent out a violent burst of trembling. The protective cover started to disintegrate. The cracks became bigger and bigger, until finally one could only hear a crashing noise. That originally indestructible protective cover eventually exploded into fragmented pieces. Ultimately, it vanished into thin air.

Su Luo finally let out the breath she was holding.

“Crash——”

After a period of some noise, those tightly closed hinged door panels slowly opened with one going left and another going right.

Just at this moment, all of a sudden from outside came the sounds of rushing footsteps.

Su Luo turned her head back to look, her expression immed

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คาเฟ่กระต่ายดวงจันทร์อ.สทิงความกระหายของคุณข้ามไปที่เนื้อหา = เมนู = HomeNovelsComicsPurgatoryAbout UsFAQContactDKC – 413 บทบทก่อนหน้ากรุนด์ฟอส โครงการหน้ากรุนด์ฟอส บทถัดไปบท 413 – ห้องลับเก็บ (9)เป็นผล กลุ่มสามคนมีชะตากรรมขมมองที่แต่ละอื่น ๆ ในผิดหวัง ทุกคนของพวกเขามีนิพจน์การบังคับที่เต็มไปด้วยความทุกข์ทรมานจะสับไปข้างหน้าทีละขั้นตอนหยิงลปักนอกจากมีความเสียใจที่ซ่อนอยู่ในหัวใจของเขา และสามารถถอนเฉพาะ: ทำไมไม่ได้แม่ของเขาให้กำเนิดเขาเป็นผู้หญิง ความเหลื่อมล้ำในการรักษาคือรุนแรงเกินไป...ไปพร้อมกัน พวกเขาได้พูดคุย และยิ้ม มันไม่รู้จักระยะเดินก่อนบุคคลที่ห้าสุดท้าย มาที่จุดสิ้นสุดของถนนไปตามเส้นทางนี้ พวกเขาจริง ๆ ไม่พบสัตว์วิเศษอีก ไม่ได้เป็นครั้งแรกอันดับหนึ่ง ก็ได้เพื่อความปลอดภัยก็ใกล้เบื่อประตูหินคือเวลาสิ้นสุดของถนนสามคำใหญ่อันโดดเด่นถูกสลักไว้ที่ประตูหิน: ห้องเก็บความลับในที่สุด พวกเขาได้พบสถานที่ ทุกคนมีความรู้สึกว่า ได้รับการยกน้ำหนักจากไหล่ของพวกเขาอย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ทราบภายหลังว่า นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นมีเข้าหาประตูหิน Su Luo ก็ประหลาดใจไปเยือนที่นี่จริง ๆ ไม่ได้มีประตูหินธรรมดา ค่อนข้าง มันถูกสร้างขึ้นจากวัสดุพิเศษมันก็ขาวเป็นวัวสีขาวหยก วัสดุที่ใช้มีเย็น และแข็งเช่นน้ำแข็ง ประตูนี้ดูเหมือน จะเปล่งเป็นลมเย็นร้อย ด้วยแรงจิตวิญญาณบาง ถ้าคนตีมัน ด้วยกำปั้น แรงจะดีดตัวกลับ โดยหน้าจอสว่างใส"ไม่มีตราบนประตูหิน จอมาก" Nangong Liuyun ตรวจสอบประตูในเกี่ยวกับเวลาที่จะใช้ติดของธูปจะเขียนก่อนไปถึงคำพิพากษา"แล้วเราไร มันสามารถยกเลิกหรือไม่" Su Luo ถาม ด้วยความกังวลเพื่อให้ Nangong Liuyun กล่าวว่า สองคำนี้ "มากไม่ยอม" ในการประเมิน มันเป็นที่ชัดเจนว่า ตรานี้เป็นเรื่องยากที่จะคลี่คลายNangong Liuyun รอยยิ้ม และแบ่งหน้าได้อยู่แล้วกลายเป็นร้ายแรง และเกรงขาม เขาญี่ปุ่นตัวเองครู่ และค่อย ๆ กล่าวว่า: "จะลอง มีความพยายามทั้งหมดของฉัน"Su Luo ลปักหยิง และอื่น ๆ ย้ายกลับกี่ก้าว ออก Nangong Liuyun โดดเดี่ยวอยู่หน้าประตูหินNangong Liuyun นิพจน์ถูกเน้น และเย็น ตาคู่เขาย้ายเช่นไฟฟ้า พวกเขาอย่างระมัดระวังหยุดชั่วคราวเพื่อตรวจสอบจารึกบนหินประตูจากขึ้นลงและซ้ายขวา ปากของเขาดูเหมือนจะ เป็น muttering และการคำนวณบางอย่างบริเวณโดยรอบก็เงียบสงบมากเวลาค่อย ๆ ผ่านไปทีละนิด...แม้จะนานกว่าเวลามันได้ทำลายตราประตูพระราชวังจากก่อนได้Su Luo ลปักหยิง และส่วนเหลือได้ทั้งหมดค่อนข้างกังวลวังปลาเขี้ยวหนุมานจะไม่รอสำหรับทุกคน หลังจากยี่สิบสี่ชั่วโมงมันจะโดยอัตโนมัติหายไปจากพื้นผิวของมหาสมุทรในเวลานั้น ถ้าคุณจะติดอยู่ในห้องหิน และไม่สามารถดึงออก แล้วไม่ได้คิดออกจากวังปลาอเมทิสในชีวิตนี้Su Luo ไม่มีคำนวณเวลา แล้วมีน้อยกว่าสองชั่วโมงที่เหลือNangong Liuyun มียืนเป็นเวลานาน ทันใดนั้น สีคี่มีประกายทั่วใบหน้าของเขา ริมฝีปากอวบสมบูรณ์แบบหน้าตาชี้ขึ้นเล็กน้อย เช่นถ้าอารมณ์ของเขาสวยดีหนึ่งสามารถเห็นด้านหน้าของหน้าอกของเขาถักตรา สตรีมหลังจากที่กระแสของรอยซับซ้อนบินจากมือของเขา และยิงเข้าประตูหินจารึกลงในมือของเขาทั้งสอง" Crackle sssss — — "เสียงลึกซึ้งมาจากประตูน้ำที่ได้ทำ Nangong Liuyun ดูเหมือนจะ มีผลกัดกร่อนแรงมาก สถานที่เขาได้ส่งสำนักพิมพ์ ชั้นป้องกันโปร่งใสมีจะทันทีสึกออกไปประทับเป็นเหมือนลูกอ๊อดสีดำขนาดเล็กมากมันไม่ได้เพียงหนึ่ง หรือสอง แต่ค่อนข้างจำนวนนับไม่ถ้วนของจุดสีดำเล็กน้อยเมื่อที่ดิน สำนักพิมพ์จะเริ่มต้นเพื่อให้ครอบคลุมพื้นที่แพร่กระจายในทุกทิศทาง รวดเร็ว จุดดำได้ตระเวนทั่วด้านบนของหน้าจอป้องกันขาวสดใสจุดสีดำกระจายอย่างต่อเนื่อง มันเก็บไว้ขยายเพิ่มเติมจนมันเกือบได้ขึ้นมากกว่าทั้งฝาครอบป้องกันในที่สุด ฝาครอบเครื่องป้องกันที่มีการเปลี่ยนแปลงเป็นสีดำสนิทส่งออกระเบิดรุนแรงของการสั่น ฝาครอบป้องกันเริ่มยุ่ย รอยแตกกลายเป็นขนาดใหญ่ และขนาด ใหญ่ จนในที่สุด หนึ่งเท่านั้นจะได้ยินเสียงทำงานล้มเหลว ฝาครอบป้องกันที่เดิมทำลายจนระเบิดเป็นชิ้นที่อยู่กระจัดกระจาย ในที่สุด มันไหลอากาศบางSu Luo ให้ออกดำรงลมหายใจสุดท้าย"ล้มเหลว — — "หลังจากความเสียงบางอย่าง ผู้ปิดให้แน่นแผ่นบานพับประตูค่อย ๆ เปิด ด้วยซ้ายไปหนึ่งและอื่นไปเพียงขณะนี้ ทันทีจากภายนอกมาเสียงวิ่งก้าวSu Luo หันหัวของเธอกลับมามอง นิพจน์ของเธอ immed

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดวงจันทร์กระต่าย Cafe Sating กระหายของคุณไปยังเนื้อหา = = เมนู HomeNovelsComicsPurgatoryAbout UsFAQContact เราDKC - บทที่ 413 บทก่อนหน้า | หน้าโครงการ | ต่อไปบทที่บทที่ 413 - ห้องลับคอลเลกชัน (9) เป็นผลให้กลุ่มสามกับชะตากรรมขมมองหน้ากันด้วยความตกใจ แต่ละคนและทุกคนของพวกเขามีการแสดงออกบังคับเต็มรูปแบบของความทุกข์ทรมานที่พวกเขาสับไปข้างหน้าทีละขั้นตอน. Beichen Ying นอกจากมีความเสียใจที่ซ่อนอยู่ในหัวใจของเขาและจะสามารถถอนหายใจ: ทำไมไม่ได้แม่ของเขาให้กำเนิดเขาเป็นผู้หญิง? ความแตกต่างในการรักษารุนแรงเกินไป ... . ไปตามทางที่พวกเขาพูดคุยและยิ้ม มันก็ไม่ได้เป็นที่รู้จักกันนานแค่ไหนที่พวกเขาเดินก่อนงานปาร์ตี้ห้าที่สุดก็มาถึงในตอนท้ายของถนน. ไปตามเส้นทางนี้พวกเขาจริงๆไม่ได้พบอีกสัตว์วิเศษไม่ได้เป็นครั้งแรกในอันดับที่หนึ่ง . จะได้รับความปลอดภัยเพื่อพวกเขาอยู่ใกล้ที่จะถูกเบื่อประตูหินเป็นในตอนท้ายของถนน. สามคำที่ยอดเยี่ยมมากที่ถูกแกะสลักบนประตูหิน:. ลับห้องเก็บในที่สุดพวกเขาได้พบสถานที่ ทุกคนมีความรู้สึกว่าน้ำหนักได้รับการยกจากไหล่ของพวกเขา. แต่พวกเขาไม่ทราบจนกระทั่งต่อมาที่ว่านี้เป็นเพียงจุดเริ่มต้น. ต้องเข้าหาประตูหินซู Luo ก็ต้องประหลาดใจที่จะพบว่านี้จริงๆก็ไม่ได้เป็นธรรมดา ประตูหิน แต่มันถูกสร้างขึ้นจากวัสดุพิเศษ. มันเป็นสีขาวเป็นคาบหยกขาว วัสดุที่เย็นและแข็งเหมือนน้ำค้างแข็ง ประตูนี้ดูเหมือนจะเปล่งอากาศเย็นลมแรงเกี่ยวพันกับจิตวิญญาณบางอย่าง ถ้ามีคนตีมันด้วยกำปั้นกำลังจะดีดตัวกลับโดยหน้าจอสว่างโปร่งใส. "มีตราประทับบนประตูหินเป็น, ไม่ยอมมาก." Nangong Liuyun ตรวจสอบประตูในเกี่ยวกับเวลาที่มันจะใช้เวลาติดของธูป การเผาไหม้ก่อนที่จะเดินทางมาถึงคำตัดสิน. "แล้วสิ่งที่เราควรทำอย่างไร? ก็สามารถยกเลิกได้? "ซู Luo ถามด้วยความกังวลบาง. เพื่อให้ Nangong Liuyun บอกว่าทั้งสองคำ" ไม่ยอมมาก "ในการประเมินผลก็เป็นที่ชัดเจนว่าตราประทับนี้เป็นเรื่องยากมากที่จะคลี่คลาย. Nangong Liuyun ของรอยยิ้มและใบหน้าเอาใจได้กลายเป็นที่ร้ายแรง และการจัดเก็บภาษี เขาพึมพำกับตัวเองให้มากในขณะและค่อยๆกล่าวว่า: ". จะลองกับความพยายามทั้งหมดของฉัน" ซู Luo, Beichen Ying และคนอื่น ๆ ย้ายกลับไม่กี่ขั้นตอนออกจาก Nangong Liuyun ที่จะยืนอยู่คนเดียวในด้านหน้าของประตูหิน. Nangong Liuyun ของ แสดงออกได้เน้นและเย็น คู่ของเขาย้ายตาเช่นการผลิตไฟฟ้าที่พวกเขาอย่างระมัดระวังมักจะหยุดชั่วคราวเพื่อตรวจสอบที่จารึกอยู่บนประตูหินจากบนลงล่างและจากซ้ายไปขวา ปากของเขาดูเหมือนจะบ่นและการคำนวณบางสิ่งบางอย่าง. สภาพแวดล้อมที่กลายเป็นที่เงียบสงบมาก. เวลาบิตค่อยๆผ่านไปโดยบิต ... มันเป็นได้นานกว่าเวลาที่จะได้นำมาใช้เพื่อทำลายผนึกประตูพระราชวังจากก่อน. ซู Luo, Beichen Ying และ ส่วนที่เหลือได้ทั้งหมดค่อนข้างกังวล. ปลาพาเลซอเมทิสจะไม่รอใครหลังจากยี่สิบสี่ชั่วโมงก็จะหายไปโดยอัตโนมัติจากพื้นผิวมหาสมุทร. ในเวลานั้นถ้าคุณจะถูกขังอยู่ในห้องหินและไม่สามารถรับ ออกแล้วไม่ได้คิดเกี่ยวกับการออกวังปลาอเมทิสในชีวิตนี้. ซู Luo ได้อย่างรวดเร็วคำนวณของเวลา แล้วพวกเขามีเพียงน้อยกว่าสองชั่วโมงที่เหลือ. Nangong Liuyun ยืนอยู่ที่นั่นเป็นเวลานาน ทันใดนั้นสีแปลกประกายทั่วใบหน้าของเขา ริมฝีปากอวบบนใบหน้าที่สมบูรณ์แบบชี้ขึ้นเล็กน้อยเช่นถ้าอารมณ์ของเขาได้อย่างดีเยี่ยม. เพียงหนึ่งเดียวที่จะได้เห็นมือทั้งสองของเขาในด้านหน้าของหน้าอกของเขาผูกปมลงไปประทับตรากระแสหลังจากที่กระแสของสำนักพิมพ์ที่มีความซับซ้อนบินออกจากมือและถ่ายภาพของเขา เข้าจารึกอยู่บนประตูหิน. "เสียงแตก sssss--" เสียงลึกลับมาจากประตู. แอ็กเซสที่ Nangong Liuyun ได้ทำดูเหมือนจะมีผลในการกัดกร่อนแข็งแรงมาก สถานที่ที่เขาส่งประทับที่ชั้นป้องกันโปร่งใสก็จะได้ทันทีจะสึกกร่อนออกไป. ประทับเป็นเหมือนลูกอ๊อดสีดำขนาดเล็กมาก. มันไม่ได้เป็นเพียงหนึ่งหรือสอง แต่เป็นจำนวนมากมายของจุดสีดำเล็ก ๆ น้อย ๆ . เมื่อที่ดิน , สำนักพิมพ์ที่จะเริ่มต้นที่จะครอบคลุมพื้นผิวการแพร่กระจายในทุกทิศทาง อย่างรวดเร็วจุดสีดำได้รวบรวมข้อมูลทั้งหมดกว่าด้านบนของหน้าจอป้องกันสดใสสีขาว. จุดสีดำแพร่กระจายอย่างต่อเนื่องมันยังคงขยายต่อไปจนกว่าจะได้เกือบปีนขึ้นเหนือฝาครอบป้องกันทั้งหมด. สุดท้ายที่ฝาครอบป้องกันที่ได้รับการเปลี่ยนแปลงที่จะสมบูรณ์ สีดำส่งออกไประเบิดความรุนแรงของการสั่นสะเทือน ฝาครอบเริ่มที่จะสลายตัว รอยแตกกลายเป็นใหญ่และขนาดใหญ่จนในที่สุดเพียงหนึ่งเดียวที่สามารถได้ยินเสียงกระแทก ที่ฝาครอบป้องกันทำลายเดิมในที่สุดก็ระเบิดเป็นชิ้นแยกส่วน ในที่สุดก็หายไปในอากาศบาง. ซู Luo ที่สุดให้ออกลมหายใจที่เธอถูกจับ. "Crash--" หลังจากช่วงเวลาของเสียงบางเหล่านั้นปิดให้สนิทแผงประตูบานพับเปิดช้ากับหนึ่งไปทางซ้ายและอีกไปทางขวา. เพียงแค่ใน ขณะนี้ทุกอย่างฉับพลันจากนอกมาเสียงฝีเท้าวิ่ง. ซู Luo หันหัวของเธอกลับไปดูการแสดงออกของเธอ IMMED