Although she was being stared at wh

Although she was being stared at while eating, Jun Wu Xie still continued on eating in a calm and composed manner. Her eyes were downcast as she picked at the food with her chopsticks as if she was all alone in a room, not in the study of the Crown Prince’s residence with the Crown Prince seated across her.

After staring for a long time, seeing that she had no reaction nor had she the intention to raise her head, Mo Qian Yuan got bored as he lifted his cup up and downed it in a single swig.

Once the wine entered his mouth, a sizzling spicy sensation scorched his whole throat all the way down to his stomach, before he could even understand what was happening, he felt another wave as though there was a fire within as he lurched forward and vomited.

Without any warning, he had emptied his entire stomach onto the table full of food.

“…………………………….” Jun Wu Xie finally looked up, in her hands was a small glass bowl and the other was a pair of ivory chopsticks, as she looked at the Mo Qian Yuan who was still vomiting with a calm pair of eyes.

The little black cat froze. It looked at the uneaten portion of fish that was still on the table that was covered in a suspicious liquid. It also had some splashed onto its fur.

“I…….” Mo Qian Yuan knew he had messed things up and had wanted to explain himself but before he could even speak any further, he felt another burst of nausea as he quickly covered his mouth and rushed to the corner of the room and held into a wooden barrel and vomited into it.

“…………………” Jun Wu Xie calmly put the bowl and chopsticks down as she got herself up and left the table of ruined delicacies.

“Meow!” The Iittle black cat recovered from its previous stupor as it arched it’s back. It jumped off the table and rubbed itself crazily against the clean soft carpet.

[Master! Why are you always like that! You knew that the effects of coming into contact with the wheat night flower poison would result in vomiting, why couldn’t you just warn that imbecile?!]

Little black cat had tears streaming out as it frantically rubbed itself against the carpet, trying to clean it’s precious black fur.

“I forgot.” Jun Wu Xie calmly at a corner, watching Mo Qian Yuan at one corner of the room belching out as he was clutching tightly to a wooden barrel. On the other side was the black cat rolling itself frantically on the carpet. Her lips curved upwards into a small smile.

From the outside of the room, the guards could hear a commotion from within. They however did not dare enter as they asked if everything was alright. Mo Qian Yuan who had been vomiting felt like crying as he roared at them to go away.

His whole face was as white as sheet.

Only after drink ten whole cups of water did he feel much better as the spicy burning sensation subsided. He sat weakly at the corner of the study. His whole body had lost all its energy as he sat there limply, his clothes were messy and his collar slightly open, his eyes were hanging traces of tears as he sadly looked at Jun Wu Xie.

“Is it the wheat night flower poison?” He asked seething with anger.

Jun Wu Xie nodded.

“Why didn’t you say anything earlier…..?” He lamented. Even if you beat him to death, he wouldn’t believe that she did not know the reaction if he came in contact with the poison. After he saw her calm demeanour, he knew that she had expected it!

“There is no difference.” She sat there at one corner looking bright and fresh and most importantly, she was clean. She took out another the small porcelain bottle and opened it. A refreshing fragrance filled the air as she poured some onto her hands and she rubbed her hands together. The refreshing scent filled the room and the stench slowly disappeared.

Even if she had told him in advance, he still had to vomit it all out, what difference did it make?

So that’s was why she did not bother telling him.

Mo Qian Yuan felt that his alliance with this girl here was a double-edged sword. He might eventually die in her hands instead of his father and brother!

“So, what did you eat?” Jun Wu Xie faced him without the slightest bit of guilt as she asked him in a nonchalant manner.

Mo Qian Yuan was taken aback for a moment before his gaze filled with murderous intent landed on the jug on the table.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่าเธอถูกการจ้องที่ขณะรับประทานอาหาร มิ.ย. Wu Xie ยังคงยังคงอยู่กินในลักษณะสงบ และประกอบด้วย ดวงตาของเธอถูกท่าเป็นเธอรับที่อาหาร ด้วยตะเกียบของเธอว่าเธอเป็นคนเดียว ในห้องพัก ไม่อยู่ ในการศึกษาของคราวน์ปริ๊นซ์กับมกุฎนั่งข้ามเธอหลังจากจ้องมองเป็นเวลานาน เห็นว่าเธอมีปฏิกิริยาไม่มี หรือมีความตั้งใจที่จะยกหัวของเธอ เธอ Mo เคียนยวนได้เบื่อเขายกถ้วยของเขาขึ้น และเกิดวิกฤตใน swig เดียวเมื่อไวน์ใส่ปากของเขา ความรู้สึกเผ็ดร้อนไหม้เกรียมคอของเขาทั้งหมดจนสุดท้องของเขา ก่อนที่เขาจะเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น เขารู้สึกคลื่นอื่นเป็นแต่ไฟภายในเขา lurched ไปข้างหน้า และอาเจียนครับโดยการ เขาได้ล้างท้องของเขาทั้งบนโต๊ะเต็มไปด้วยอาหาร“…………………………….” มิ.ย. Wu Xie ในที่สุดก็ หาพบ มือของเธอโถแก้วขนาดเล็ก และอื่น ๆ คู่ตะเกียบงาช้าง ขณะที่เธอก็มองที่ Qian Yuan Mo ที่ยังคงถูกอาเจียน ด้วยสายตาสงบแมวดำน้อย froze มันมองไปที่ส่วนของปลาที่ยังคงอยู่ในตารางที่ถูกปกคลุมไปในของเหลวสงสัย uneaten นอกจากนี้ยังมีบางส่วนทิ้งลงบนขน“I…….” โมเคียนยวนรู้ว่า เขามี messed สิ่งขึ้น และอยากจะอธิบายตัวเอง แต่ก่อนที่เขาจะพูดใด ๆ เพิ่มเติม เขารู้สึกระเบิดอื่นของความเกลียดชังเขาอย่างรวดเร็วครอบคลุมปาก และรีบวิ่งไปมุมห้อง และจัดลงในถังทำจากไม้ และอาเจียนครับลงไป“…………………” มิ.ย. Wu Xie ใจเย็นใส่ชามและตะเกียบลงเมื่อเธอได้เองขึ้น และซ้ายตารางอาหารเจ๊ง"Meow" Iittle แมวดำหายจากการสิ้นพระชนม์ก่อนหน้าเป็นมันโค้งมันจะกลับมา มันกระโดดออกจากตาราง และลูบตัวเองบอกับพรมนุ่มสะอาด[หลัก เหตุใดคุณเสมอเช่นนั้น คุณรู้ว่า ผลของการมาสัมผัสกับข้าวสาลีคืนดอกไม้พิษจะอาเจียน ทำไมไม่คุณเพียงเตือนว่า ปัญญาอ่อน]แมวดำเล็ก ๆ น้อย ๆ มีน้ำตาสตรีมมิ่งออกมันเมามันลูบตัวเองกับพรม พยายามที่จะทำความสะอาดขนที่สีดำของมีค่า"ฉันลืม" มิ.ย. Wu Xie ใจเย็นที่มุม ชม Mo Qian Yuan ที่มุมหนึ่งของห้อง belching ออกเป็นเขาถูกกำแน่นไปถังไม้ ในด้านอื่นๆ แมวดำกลิ้งตัวเองเมามันบนพรม ริมฝีปากของเธองอนเป็นรอยยิ้มเล็ก ๆเจ้าหน้าที่สามารถได้ยินเสียงครองกว่าจากภายในจากภายนอกห้อง พวกเขาอย่างไรก็ตามไม่ได้กล้าเข้าเป็นพวกเขาถามถ้า ทุกอย่างมาก ๆ Qian Yuan Mo ที่มีอาเจียนรู้สึกเช่นร้องไห้เป็นเขาคำรามที่หายไปใบหน้าของเขาทั้งหมดคือเป็นสีขาวเป็นแผ่นหลังจากได้ถ้วยทั้งสิบน้ำ เขารู้สึกดีแสบเผ็ดลดลง เขานั่ง weakly ที่มุมของการศึกษา ร่างกายของเขาได้สูญเสียพลังงานทั้งหมดเขานั่งมี limply เสื้อผ้าของเขายุ่ง และคอของเขาเล็กน้อย เปิด ตาของเขาถูกแขวนร่องรอยของน้ำตาเป็นเขาดูเศร้ามิ.ย. Wu Xie"คือมันข้าวสาลีคืนดอกไม้พิษ เขาถาม seething กับความโกรธมิ.ย. Wu Xie ที่เลยต้อง"ทำไมคุณไม่ได้อะไรก่อนหน้านี้..." เขา lamented แม้ว่าคุณตีเขาตาย เขาจะไม่เชื่อว่า เธอไม่รู้ว่าปฏิกิริยาถ้ามายาพิษ หลังจากที่เขาเห็นหน่วยก้านของเธอสงบ เขารู้ว่า เธอได้คาด"ไม่มีไม่แตกต่างกัน" เธอนั่งมุมหนึ่งกำลังสดใส และสดชื่นและที่สำคัญที่สุดคือ เธอสะอาด เธอเอาออกอีกขวดเล็กพอร์ซเลน และเปิดมัน กลิ่นหอมสดชื่นเต็มไปด้วยอากาศเธอเทบางลงบนมือของเธอ และเธอลูบมือของเธอกัน กลิ่นสดชื่นเต็มห้อง และกลิ่นเหม็นหายไปอย่างช้า ๆแม้ว่าเธอได้บอกเขาล่วงหน้า ยังมีอาเจียนออกทั้งหมด สิ่งที่แตกต่างจะไม่ทำดังนั้น ที่ได้เป็นเหตุผลที่เธอไม่ได้รำคาญที่เขาบอกโมเคียนยวนรู้สึกว่า พันธมิตรของเขากับผู้หญิงคนนี้นี่คือ ดาบสองคม เขาอาจตายในที่สุดในมือของเธอแทนพ่อและพี่ชายของเขา"ดังนั้น อะไรกิน" มิ.ย. Wu Xie ประสบเขาไม่ มีความผิดนิดเธอถามเขาอย่างไม่ไยดีโมเคียนยวนคือตะลึงครู่ก่อนที่สายตาของเขาเต็มไป ด้วยเจตนา murderous ที่ดินบนเหยือกบนโต๊ะ