Chapter 4 Climbing a Tree to Look f

Chapter 4 Climbing a Tree to Look for Fish
our live changed greatly after our move. Father decided to teach to the value of money We received pocket money and had no clothes except for our school uniforms had to walk to and from school daily For the boy, this was a five-kilometre walk each way Lydia's school was next to mine and was two and a half kilometres from our house. Trams ran almost from door to door. After Ye Ye's arrival from Tianjin, we asked him for the tram fare and were each given a little money every evening. when I got off the tram at the street corner leading to the school, I had to pass several small food shops selling fresh fruit. French bread, cream cakes and other wonderful things. It was di ficule for me to walk past there shops because I was always hungry and my pockets were always empty. In Tianjin Aunt Baba had allowed us to eat anything we liked for breakfast. Now we were allowed to have only one kind of breakfast the right food for children, according to Niang We were given a soup made of rice and water, with vegetables others in the family had little money too On his return to Shanghai, Ye Ye had moved all of hi money from Tianjin to Father's Shanghai bank account. Al the money was now in Father's name Nang was the only other peron who was able to sign for it Like King Lear, Ye Ye signed away his fortune Ye Ye

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 4 การปีนต้นไม้มองหาปลา ของเราอยู่แล้วอย่างมากหลังจากย้ายของเรา พ่อตัดสินใจที่จะสอนให้ค่าเงินเรารับกระเป๋าเงิน และเสื้อผ้าไม่เว้นนพมาศโรงเรียนเคยมีการเดิน ทางไปโรงเรียนทุกวันสำหรับเด็ก นี้เป็นห้ากิโลเมตรเดินทางโรงเรียนของ Lydia ถัดไปเพื่อศึกษา และเป็นสองครึ่งกิโลเมตรจากบ้านเรา นี่วิ่งเกือบจากประตูไปที่ประตู หลังจากเยเย่ของมาจากเทียนจิน เราขอโดยสารรถราง และถูกละให้เงินเล็กน้อยเย็น เมื่อผมออกจากรถรางที่มุมถนนที่นำไปสู่โรงเรียน ผมจะผ่านร้านอาหารเล็ก ๆ หลายที่ขายผลไม้ ขนมปังฝรั่งเศส เค้กครีม และสิ่งอื่น ๆ ยอดเยี่ยม Ficule ดิฉันเดินผ่านร้านค้าที่มี เพราะผมมักจะหิว และเงินในกระเป๋าของฉันว่างเปล่าได้ ในภาพป้าเทียนมีให้เรากินอะไรเราชอบอาหารเช้า ตอนนี้เราได้รับอนุญาตให้มีเพียงหนึ่งชนิดของอาหารสำหรับเด็ก ตามเนียงเราได้รับอาหารเช้า ซุปที่ทำจากข้าวและน้ำ ผักอื่น ๆ ในครอบครัวมีเงินน้อยเกินไปของเขากลับไปที่เซี่ยงไฮ้ เยเยได้ย้ายทั้งหมดสูง เงินจากเทียนจินพ่อเซี่ยงไฮ้ธนาคาร อัลเงินตอนนี้ในชื่อบิดาของนางเป็นการเฉพาะอื่น ๆ peron ผู้ลงไป เช่น King Lear เยเย่เซ็นไปฟอร์จูนเขาเยเย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 4
ปีนต้นไม้ที่มองหาปลาเปลี่ยนสดของเราอย่างมากหลังจากที่ย้ายของเรา พ่อตัดสินใจที่จะสอนให้เป็นค่าของเงินเราได้รับเงินในกระเป๋าและมีเสื้อผ้าไม่มียกเว้นเครื่องแบบนักเรียนของเราต้องเดินไปและกลับจากโรงเรียนในชีวิตประจำวันสำหรับเด็กนี้คือเดินห้ากิโลเมตรในแต่ละวิธีที่ลิเดียของโรงเรียนเป็นคนถัดไปยังเหมืองและ เป็นสองและครึ่งกิโลเมตรจากบ้านของเรา รถรางวิ่งเกือบออกจากประตูไป หลังจากการมาถึงเจ้าเจ้าจากเทียนจินเราถามเขาสำหรับค่าโดยสารรถรางและแต่ละคนได้รับเงินน้อยทุกเย็น เมื่อฉันได้ลงจากรถรางที่หัวมุมถนนที่นำไปสู่โรงเรียนที่ฉันจะต้องผ่านร้านค้าอาหารเล็ก ๆ ที่ขายผลไม้สด ขนมปังฝรั่งเศส, เค้กครีมและอื่น ๆ สิ่งที่ยอดเยี่ยม มันเป็นดิ ficule สำหรับผมที่จะเดินผ่านร้านขายของที่นั่นเพราะผมหิวเสมอและเงินในกระเป๋าของฉันว่างเปล่าเสมอ ในเทียนจินป้าบาบาได้รับอนุญาตให้เรากินอะไรที่เราชอบสำหรับอาหารเช้า ตอนนี้เราได้รับอนุญาตให้มีเพียงหนึ่งชนิดของอาหารเช้าอาหารที่เหมาะสมสำหรับเด็กตามเนียงเราได้รับน้ำซุปที่ทำจากข้าวและน้ำกับคนอื่น ๆ ผักในครอบครัวได้เงินน้อยเกินไปเมื่อเขากลับไปเซี่ยงไฮ้เจ้าเจ้ามี ย้ายเงินทั้งหมดของไฮจากเทียนจินพ่อบัญชีธนาคารของเซี่ยงไฮ้ อัลเงินที่ตอนนี้ในนามของพระบิดานางเป็นคนเดียวที่ Peron อื่น ๆ ที่ก็สามารถที่จะเข้าสู่ระบบมันเหมือนกษัตริย์เลียเจ้าเจ้าลงนามออกไปโชคเจ้าเจ้าเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 4 ปีนต้นไม้ไปหาปลา
ชีวิตของเราเปลี่ยนแปลงอย่างมากหลังจากที่ย้ายของเรา พ่อตัดสินใจที่จะสอนให้กับค่าของเงินที่เราได้รับเงิน และไม่มีเสื้อผ้ายกเว้นเครื่องแบบโรงเรียนของเราต้องเดินไปและกลับจากโรงเรียนทุกวัน สำหรับเด็กนี้คือ 5 กิโลเมตร เดินทางแต่ละโรงเรียนของลิเดียอยู่ข้างฉันและเป็นสองและครึ่งกิโลเมตร จากบ้านเรารถรางวิ่งเกือบจากประตูไปที่ประตู หลังจากที่ท่านท่านก็เดินทางมาถึงจากเทียนจิน , เราขอรถราง ค่าโดยสาร และแต่ละคนได้รับเงินเล็ก ๆน้อย ๆทุกเย็น เมื่อฉันลงจากรถรางที่มุมถนนสู่โรงเรียน ผมต้องผ่านหลายขนาดเล็กอาหารร้านค้าขายผลไม้สด ขนมปัง เค้ก ครีม และสิ่งมหัศจรรย์อื่น ๆมันคือ ดิ ficule ผมเดินผ่าน มีร้านค้า เพราะฉันมักจะหิว และกระเป๋าตังค์ของผมก็ว่างเปล่า ในเทียนจินป้าบาบาได้อนุญาติให้เรากินอะไร เราชอบอาหารเช้า ตอนนี้เราได้รับอนุญาตให้มีอาหารเช้า อาหารที่เหมาะสมสำหรับเด็กชนิดเดียวเท่านั้น ตามเนียงเราได้รับซุปที่ทำจากข้าวและน้ำกับผักอื่น ๆในครอบครัวมีเงินน้อยเกินไป เมื่อเขากลับไปยังเซี่ยงไฮ้ เยเยได้ย้ายทั้งหมดของเงินจากบัญชีธนาคารไง เทียนจิน เซี่ยงไฮ้ ของพ่อ ลเงินตอนนี้ในชื่อพ่อของนางเป็นเพียงอื่น ๆเปรที่สามารถเซ็นเหมือนคิงเลียร์ เยเยเยเยลงนามมรดกของเขาทิ้ง