DiscussionThe role of verbal polite

Discussion
The role of verbal politeness in written texts has so far only received scant attention.
While at one and the same time an extension and a limitation, application of
Brown and Levinson's model to written language provides an interesting opportunity
for testing the model. In written texts, the linguistic expressions of politeness are not
only the primary vehicles of politeness, they are the only ones. Deprived of the
wealth of prosodic and non-verbal features, which add important supplementary
aspects to politeness (Arndt and Janney, 1987, 1991; Bald, 1979), the sender of a
written message has recourse to verbal means of politeness only. All the politeness a
sender wishes to communicate must therefore be put into the verbal means brought
to the task. Furthermore, as written texts are not as elusive as spoken words, and as
the parties are separated physically and temporally, it is anticipated that greater care
is spent on adapting the text to its illocutionary purpose in written than in oral communication
and that the deployment of politeness strategies therefore more truly
reflects strategic considerations in written than in oral communication. This anticipation
is particularly relevant where the verbal strategies are guided more by the
necessities of institutionalized roles defined by the extra-linguistic context than by
idiosyncrasies, not least in times where corporate planners are becoming increasingly
aware of the need to manage their communication flow and fine-tune their
communication to meet the needs of an increasingly competitive business environment.
This is particularly true for market communication, which is one of the central
media through which a company realizes its strategic aims. For these aims to be
reached satisfactorily, the inter-personal relationship between the company and the
parties with which it trades must be managed in a way that reflects or supports economic
and commercial priorities. In principle, market communication is therefore
maximally adapted to the medium and the particular situation in which it occurs and
verbal politeness becomes an important 'strategic' tool. Still, written market communication
remains a virtually uninvestigated area of pragmatic research and internationally
reported studies of politeness in written business discourse are scarce
(Hagge and Kostelnick, 1989; Larson, 1988; Marier, 1992; Pilegaard, 1990). However,
a number of interesting studies of politeness in business discourse have been

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนาบทบาทของวาจาสุภาพในการเขียนข้อความจนได้รับความสนใจเพียงเท่านั้นในขณะเวลาหนึ่งเดียวนามสกุล และ มีข้อ จำกัด การประยุกต์น้ำตาลและของ Levinson รุ่นภาษาเขียนให้โอกาสที่น่าสนใจสำหรับการทดสอบแบบ ในการเขียนข้อความ นิพจน์ภาษานจะไม่เท่าในรถถังหลักของสุภาพ พวกเขาเป็นคนเดียวกัน เปลื้องความprosodic ไม่ใช่คุณสมบัติ และ ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญส่งเสริมการขายลักษณะสุภาพ (ดท์และแจนนีย์ 1987, 1991 หัวโล้น 1979) ผู้ส่งของเป็นข้อความที่เขียนมีเบี้ยหมายถึงวาจาของสุภาพเท่านั้น สุภาพทั้งหมดผู้ส่งต้องการสื่อสารต้องจึงวางหมายถึงวาจาที่นำมาการใช้งาน นอกจากนี้ ว่าไม่เขียนข้อความ เป็นคำพูด และเข้าใจยากบุคคลจะแยกทางกายภาพ และทางโลก คาดว่าการดูแลที่มากขึ้นใช้ในการปรับเปลี่ยนข้อความเพื่อจุดประสงค์ illocutionary ในกว่าเขียนในการสื่อสารทางปากและการปรับใช้กลยุทธ์สุภาพดังนั้นมากขึ้นอย่างแท้จริงสะท้อนถึงข้อควรพิจารณากลยุทธ์ในเขียนกว่า ในช่องปาก ความคาดหวังนี้เป็นพิเศษซึ่งกลยุทธ์ทางวาจาจะแนะนำเพิ่มเติมโดยการปัจจัยของ institutionalized role กำหนด โดยบริบททางภาษาเป็นพิเศษมากกว่าการidiosyncrasies ในเวลาที่ผู้วางแผนองค์กรจะกลายเป็นมากขึ้นทราบถึงการไหลของสาร และปรับตัวการสื่อสารเพื่อตอบสนองความต้องการของสภาพแวดล้อมทางธุรกิจแข่งขันมากขึ้นนี้เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับตลาดการสื่อสาร ซึ่งเป็นหนึ่งในภาคกลางสื่อที่บริษัทตระหนักถึงเป้าหมายของกลยุทธ์ สำหรับจุดมุ่งหมายเหล่านี้จะถึงพอใจ ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลระหว่างบริษัทและต้องจัดการกิจการที่ซื้อขายในลักษณะที่สอดคล้อง หรือสนับสนุนทางเศรษฐกิจและลำดับความสำคัญในเชิงพาณิชย์ ในหลักการ สื่อสารการตลาดจึงmaximally กับสื่อและสถานการณ์เฉพาะที่เกิดขึ้น และวาจาสุภาพกลายเป็น เครื่องมือสำคัญ 'กลยุทธ์' ยังคง เขียนสื่อสารการตลาดยังคงมีพื้นที่เกือบ uninvestigated วิจัยใน และต่างประเทศรายงานการศึกษาสุภาพในวาทกรรมธุรกิจเขียนมีน้อย(Hagge และ Kostelnick, 1989 กับ 1988 Marier, 1992 Pilegaard, 1990) อย่างไรก็ตามจำนวนของการศึกษาที่น่าสนใจของสุภาพในวาทกรรมทางธุรกิจได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อภิปราย
บทบาทของความสุภาพวาจาในตำราที่เขียนได้รับเพื่อให้ห่างไกลเพียงความสนใจขาดแคลน.
ในขณะที่หนึ่งและในเวลาเดียวกันการขยายและข้อ จำกัด การใช้
บราวน์และเลวินสันเรื่องรูปแบบการเขียนภาษาให้โอกาสที่น่าสนใจ
สำหรับการทดสอบรูปแบบ ในตำราเขียนสำนวนภาษาสุภาพไม่ได้เป็น
เพียงยานพาหนะหลักของความสุภาพพวกเขาเป็นคนเดียว ปราศจาก
ความมั่งคั่งของคุณสมบัติฉันทลักษณ์และที่ไม่ใช่คำพูดที่เพิ่มเสริมที่สำคัญ
ด้านเพื่อความสุภาพ (Arndt และแจนนีย์ 1987 1991; หัวโล้น 1979) ผู้ส่งเป็น
ข้อความที่เขียนมีการขอความช่วยเหลือไปยังหมายถึงวาจาสุภาพเท่านั้น ทุกความสุภาพเป็น
ผู้ส่งมีความประสงค์ในการสื่อสารดังนั้นจึงต้องใส่ลงไปในวิธีการทางวาจานำ
ไปที่งาน นอกจากนี้ตำราที่เขียนจะไม่เป็นที่เข้าใจยากเป็นคำพูดและเป็น
ฝ่ายที่จะแยกทางร่างกายและชั่วคราวก็เป็นที่คาดว่าการดูแลมากขึ้น
คือการใช้จ่ายในการปรับข้อความเพื่อวัตถุประสงค์ illocutionary ในเขียนกว่าในการสื่อสารด้วยวาจา
และการใช้งานของ กลยุทธ์สุภาพจึงมากขึ้นอย่างแท้จริง
สะท้อนให้เห็นถึงการพิจารณาเชิงกลยุทธ์ในการเขียนกว่าในการสื่อสารด้วยวาจา ความคาดหมายนี้
มีความเกี่ยวข้องโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่กลยุทธ์ทางวาจาจะได้รับคำแนะนำเพิ่มเติมโดย
จำเป็นของบทบาทของสถาบันที่กำหนดโดยบริบทพิเศษภาษากว่าโดย
เฉพาะตัวไม่น้อยในช่วงเวลาที่นักวางแผนขององค์กรจะกลายเป็นมากขึ้น
ตระหนักถึงความจำเป็นในการจัดการการไหลของการสื่อสารของพวกเขาและปรับ -tune ของพวกเขา
สื่อสารเพื่อตอบสนองความต้องการของสภาพแวดล้อมทางธุรกิจที่มีการแข่งขันมากขึ้น.
นี้จะเป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการสื่อสารการตลาดซึ่งเป็นหนึ่งในภาคกลาง
ผ่านสื่อที่ บริษัท ได้ตระหนักถึงจุดมุ่งหมายทางยุทธศาสตร์ สำหรับเป้าหมายเหล่านี้ที่จะ
มาถึงเป็นที่น่าพอใจความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลระหว่าง บริษัท และ
บุคคลด้วยซึ่งธุรกิจการค้าจะต้องได้รับการจัดการในลักษณะที่สะท้อนให้เห็นถึงหรือสนับสนุนเศรษฐกิจ
จัดลำดับความสำคัญและเชิงพาณิชย์ ในหลักการสื่อสารการตลาดจึงเป็น
ที่สุดที่ปรับให้เข้ากับขนาดกลางและสถานการณ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการที่จะเกิดขึ้นและ
ความสุภาพวาจาจะกลายเป็นความสำคัญเชิงกลยุทธ์ 'เครื่องมือ แต่ถึงกระนั้นการสื่อสารการตลาดเขียน
ยังคงเป็นพื้นที่ uninvestigated จริงของงานวิจัยอย่างจริงจังและต่างประเทศ
รายงานการศึกษาความสุภาพในวาทกรรมทางธุรกิจที่เป็นลายลักษณ์อักษรที่ขาดแคลน
(Hagge และ Kostelnick 1989; Larson 1988; Marier 1992; Pilegaard, 1990) อย่างไรก็ตาม
จำนวนของการศึกษาที่น่าสนใจของสุภาพในวาทกรรมทางธุรกิจที่ได้รับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปรายบทบาทของวาจาสุภาพในการเขียนข้อความได้ดังนั้นไกลเท่านั้นที่ขาดแคลนได้รับความสนใจในขณะที่หนึ่งและเดียวกันเวลาส่วนขยายและข้อจำกัดการใช้สีน้ำตาลและเลวินสันเป็นรูปแบบการเขียนภาษาให้มีโอกาสที่น่าสนใจสำหรับการทดสอบแบบจำลอง ในการเขียนข้อความ การแสดงออกทางภาษาสุภาพไม่ได้เฉพาะหลักยานพาหนะของความสุภาพ มีแค่คนเดียว ขาดของความมั่งคั่งของลักษณะและรูปแบบไม่ ที่ เพิ่ม ที่สำคัญ เพิ่มเติมด้าน เพื่อความสุภาพ ( อาร์นด์ และ แจนนี่ย์ , 1987 , 1991 ; หัวล้าน , 1979 ) ผู้ส่งของเขียนข้อความได้ขอความช่วยเหลือไปยังวาจาหมายถึงความสุภาพเท่านั้น ความสุภาพเป็นทั้งหมดผู้ส่งต้องการสื่อสารจึงต้องถูกวางในหมายความว่าวาจาพาเพื่องาน นอกจากนี้ ในฐานะที่เขียนข้อความไม่ยากเป็นคำที่เราพูด และเป็นบุคคลที่จะแยกทางชั่วคราว ก็คาดการณ์ไว้ว่า การดูแลมากขึ้นใช้ในการปรับข้อความเพื่อวัตถุประสงค์ใน illocutionary เขียนมากกว่าการพูด สื่อสารและใช้กลยุทธ์จึงมีมากขึ้นจริงๆสะท้อนให้เห็นถึงยุทธศาสตร์การพิจารณาในการเขียนมากกว่าในการสื่อสารในช่องปาก ความคาดหวังนี้เกี่ยวข้องโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่กลยุทธ์แนวทางเพิ่มเติมด้วยวาจาปัจจัยของสถาบัน บทบาทที่กำหนดโดยบริบททางภาษาพิเศษกว่าโดยidiosyncrasies ไม่น้อยในเวลาที่วางแผนองค์กรมากขึ้นเรื่อยๆตระหนักถึงความต้องการในการจัดการการไหลของการสื่อสารของพวกเขาและปรับแต่งของพวกเขาการสื่อสารเพื่อตอบสนองความต้องการของสภาพแวดล้อมการแข่งขันทางธุรกิจมากขึ้นนี้เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับตลาดการสื่อสาร ซึ่งเป็นหนึ่งในกลางสื่อที่บริษัทตระหนักถึงวัตถุประสงค์เชิงกลยุทธ์ของ เหล่านี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเป็นถึงระดับที่น่าพอใจ ระหว่างความสัมพันธ์ส่วนตัวระหว่าง บริษัท และฝ่ายที่เทรดต้องจัดการในลักษณะที่สะท้อนให้เห็นถึงการสนับสนุนทางเศรษฐกิจหรือและลำดับความสำคัญในเชิงพาณิชย์ ในหลักการสื่อสารการตลาดจึงเป็นรดัดแปลงเพื่อ ปานกลาง และโดยเฉพาะในสถานการณ์ที่เกิดขึ้น และวาจาสุภาพ กลายเป็นกลยุทธ์สำคัญ ' ' เครื่องมือ ยังเขียนสื่อสารตลาดยังคงเป็น พื้นที่แทบ uninvestigated วิจัยอย่างจริงจัง และในระดับสากลรายงานการศึกษาของมารยาทในการเขียน ธุรกิจ วาทกรรม หายาก( แฮ็ก และ kostelnick Larson , 1988 , 1989 ; ; marier , 1992 ; pilegaard , 2533 ) อย่างไรก็ตามมีงานวิจัยที่น่าสนใจของความสุภาพในวาทกรรมทางธุรกิจได้