The findings in the present study highlight the unique experiences and  การแปล - The findings in the present study highlight the unique experiences and  ไทย วิธีการพูด

The findings in the present study hi

The findings in the present study highlight the unique experiences and confirm the known ways that caregivers of children with autism experience autism biologically, psychologically, socially, and spiritually. Continuous review of the changing landscape of caregivers’ experiences is needed. New conclusions were drawn associated with the psychological benefits of advocacy and perceived control, frustration with the lack of biological answers, and the presence of lowered self-confidence. Although labels of stress or frustration may be used to reflect the general struggles that caregivers may experience, a specific focus on lowered self-confidence may help
Table 1. Exhaustive description
The caregivers in this study reported how autism has impacted their psychological, social, spiritual, and family dynamics. Psychologically, many reported gains in knowledge, patience, insight, motivation, and selflessness. Some caregivers reported psychological strain occurring simultaneously with social enrichment where others reported strain in isolation. These challenges most often surfaced in the areas of selfconfidence, lack of time, difficulty in coping, and frustration over the lack of biological answers. An area that compounded this reported psychological strain was economic factors (i.e., financial difficulties and limited job flexibility). Without doubt, autism led to some challenges. Challenges included strain on caregivers’ romantic relationships, equal attention to all of their children’s accomplishments, jealousy between siblings, and psychological well-being for typically developing siblings. Socially, it enabled them to meet new people who shared in their struggles and strengthened bonds between family members. However, the lack of understanding surrounding this disorder led to frustrating social interactions with those without a child with autism. They reported that society lacks knowledge of this disorder and how it shapes families. Caregivers’ views of services were also mixed. They identified dedicated teachers, community instructors, providers, and community assistance programs as offering an enormous amount of support, structure, understanding, and hope for the family. One area of reported frustration was the school system. A lack of choices led many caregivers to home school, utilise private schools, and hire additional support. Other areas of aggravation for caregivers were the lack of patience from medical professionals, the lengthy time necessary to obtain diagnosis, and deficient laws for those who abuse children with autism. Caregivers often questioned their decisions regarding services, levels of autonomy for the child, and their role as a parent. However, many caregivers shared that having a child with autism is a constant process of acceptance. Through the benefits and challenges, numerous caregivers felt blessed and thankful to God for the presence of the child with autism in their lives. Spirituality served as a key coping tool for many caregivers in refining and strengthening their values through this parenting process.
32 K. W. Phelps et al.
interventionists to provide targeted psychoeducation to this specific risk factor, possibly thwarting greater psychological strain. Also new was the finding of caregivers further valuing achievements for typically developing siblings and forming stronger relationships with them as a result of having a child with autism. The social and biological dimensions of the caregiving experience had both favourable and unfavourable implications for caregivers’ psychological well-being. Similar to the present study, other researchers have noted the negative implications for siblings and the marital dyad (Baruth & Burggraf, 1983; Bischoff & Tingstrom, 1991; Rodrigue, Geffken, & Morgan, 1993). Caregivers’ increased risks for dysphoria, anxiety, and depressive symptoms have also been highlighted by past researchers (Gray, 2002; Holroyd & McArthur, 1976; Sharpley & Bitsika, 1997; Wolf et al., 1989). Lastly, the influences of age and size as the child with autism matures have also been noted (Gray, 2002). These findings, new and old, reinforce the need for professionals to assess caregivers and siblings for increases in psychosocial strain when the child with autism is entering new developmental periods. The social context both helped and hindered the adjustments necessary in the parenting process either by showing acceptance and understanding of the family’s situation or by the alternative, being judgmental or critical. As a result of the experiences reported, we recommend that professionals be sensitive to the divergent experiences of caregivers of children with autism and support families in tailoring treatment goals to their unique family dynamics. Caregivers in this study addressed society’s lack of knowledge and acceptance surrounding autism. They reportedly struggled with acceptance in a society where autism is still misunderstood, compounding existing psychosocial strain. A clearer understanding of autism by informal and formal supports would alleviate strain for caregivers and give them an outlet to seek emotional and practical support. It is necessary that individuals in a variety of helping professions receive education on the characteristics of autism disorder, systemic implications of the diagnosis, and suggestions of how to ease the strain experienced by these families. Additionally, it would be useful to incorporate further information into social venues (e.g., media, churches, schools) to teach society about the experiences of individuals with autism disorder and their caregivers. Findings related to services are largely supported by existing research and reveal a number of distinctive conclusions. Past researchers have cited the importance of trust between microsystems
(Stoner & Angell, 2006); however, this study points to the importance of including caregivers as valued members of the collaborative team. When this occurred, caregivers seemed to be more pleased with the services provided. On the contrary, caregivers who felt ignored or misunderstood by service providers often took their child’s care into their own hands. Based on these findings we recommend that all programs incorporate family/caregiver members into their meetings and planning processes. The perceived helpfulness or unhelpfulness of formal supports may have implications for how caregivers assign beliefs and meaning to their lived experiences. Our findings substantiate the limited literature surrounding the inclusion of spirituality in coping (Bristol, 1984; Coulthard & Fitzgerald, 1999). Caregivers’ narratives further demonstrated spirituality’s role as a useful coping tool. Furthermore, the use of personal beliefs and spirituality created a path toward making meaning of this lifelong disorder. We suggest professionals assist caregivers in identifying their spiritual resources to cope with the psychological, familial, social, service, or economic challenges they face. Professionals are encouraged to attend continuing education opportunities to learn how to incorporate spirituality into their work with these families. No doubt, caring for a child with a disability is a difficult economic task. Past researchers have described caregivers’ frustrations with time constraints, costs of interventions, and employment restrictions (Gray, 2002; Jabrink, Fombonne, & Knapp, 2003). This study’s qualitative findings confirm the presence of these economic challenges. The reported economic strain was noted to directly impact caregivers’ psychosocial well-being. Financial struggles, such as credit problems or excessive expenses, were coupled with narratives of frustration. Thus, it may be vital for professionals to understand the integration of financial security into the family’s biopsychosocial-spiritual and ecosystemic dimensions. It is also important that they consider these elements with a focus on the present as well as on the future. Our findings confirm that caregivers of children with autism have anxiety about their child’s future (Gray, 2002). With more coordinated treatment plans and ecosystemically sensitive processes, living with autism does not have to be a lonely experience. There are many benefits to caring for a child with special needs, as reported by the caregivers in this study. These benefits may either become muted or amplified based on how the informal and formal support persons who surround them react and respond to their needs. Psychoeducation and continued research is needed to
Qualitative implications of autism caregiving 33
help identify the ways our society can further invest in helping these families to thrive.
Future research
Given the limited number of qualitative studies about caregivers’ experiences of parenting children with autism, qualitative research incorporating a more diverse sample is needed to enrich the available literature. Specifically, future researchers could incorporate fathers’ lived experiences and those of caregivers of girls diagnosed with autism. The autism literature is limited in these areas since women serve as caregivers more often than men, and boys are more likely than girls to be diagnosed with the disorder (American Psychiatric Association [APA], 2000). Future studies addressing demographics (e.g., socioeconomic status, age, race, etc.) could enhance the available information by investigating comparative similarities and differences among caregivers’ phenomenological experiences with regard to resources, support, and coping strategies. Lastly, future research addressing the usefulness of multidimensional approaches and integrated models of care is needed. The systemic and ecological findings of this study support the use of comprehensive interdisciplinary assessment processes and intervention plans. Using a mixed method approach to study the effectiveness of models of care when multidisciplinary teams of professionals create t
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
findings ในการศึกษาปัจจุบันเน้นประสบการณ์เฉพาะและ confirm วิธีการรู้จักที่เรื้อรังของเด็กโรคออทิซึมพบโรคออทิซึมชิ้น psychologically สังคม และพบ ต้องทบทวนอย่างต่อเนื่องของภูมิทัศน์เปลี่ยนประสบการณ์เรื้อรัง บทสรุปใหม่ถูกออกเชื่อมโยงกับ benefits จิตวิทยาของหลุย และควบคุมการรับรู้ แห้วขาดคำตอบชีวภาพ และสถานะของตนเองลดลง-confidence แม้ว่าอาจใช้ป้ายชื่อของความเครียดหรือแห้ว reflect ย่างทั่วไปที่อาจเรื้อรัง อาจช่วยเน้น specific confidence ตนเองลดลงตารางที่ 1 รายละเอียดครบถ้วนสมบูรณ์เรื้อรังในการศึกษานี้รายงานว่า โรคออทิซึมมีผลกระทบต่อ dynamics จิตวิทยา สังคม จิตวิญญาณ และครอบครัวของพวกเขา Psychologically หลายรายงานกำไรความรู้ ความอดทน ความเข้าใจ แรงจูงใจ และ selflessness บางเรื้อรังต้องใช้จิตวิทยารายงานเกิดขึ้นพร้อมกับเติมเต็มสังคมอื่นรายงานต้องใช้แยกกัน ความท้าทายเหล่านี้มักแสดงในพื้นที่ของ selfconfidence, difficulty ในเผชิญ แห้ว ไม่มีเวลามากกว่าการขาดคำตอบชีวภาพ พื้นที่ที่เพิ่มนี้รายงานต้องใช้จิตวิทยาเป็นปัจจัยทางเศรษฐกิจ (เช่น financial difficulties และ flexibility งานจำกัด) โดยไม่ต้องสงสัย โรคออทิซึมนำไปสู่ความท้าทายบางอย่าง ความท้าทายรวมต้องใช้ความสัมพันธ์โรแมนติกเรื้อรัง ความสำเร็จของลูก ๆ พระระหว่างพี่น้อง และจิตใจความเป็นการพัฒนาข้อมูลที่เกี่ยวข้องโดยทั่วไปทั้งหมดเท่านั้น สังคม จะเปิดให้พบคนใหม่ที่ใช้ร่วมกันในการต่อสู้ และความผูกพันระหว่างสมาชิกในครอบครัวเข้มแข็งอย่าง อย่างไรก็ตาม การขาดความเข้าใจสภาพแวดล้อมโรคนี้นำไปสู่การโต้ตอบสังคมน่าผิดหวังกับที่ไม่มีเด็กที่มีโรคออทิซึม พวกเขารายงานว่า สังคมขาดความรู้เกี่ยวกับโรคนี้และวิธีที่มันรูปร่างครอบครัว นอกจากนี้ยังได้ผสมอันเรื้อรังของบริการ ที่ครูทุ่มเท identified ชุมชนผู้สอน ผู้ให้บริการ และโปรแกรมช่วยเหลือชุมชนเป็นการนำเสนอจำนวนสนับสนุน โครงสร้าง ความเข้าใจ และความหวังสำหรับครอบครัวขนาดใหญ่ บริเวณหนึ่งของแห้วรายงานเป็นระบบโรงเรียน ขาดตัวเลือกนำเรื้อรังหลายบ้านโรงเรียน ใช้โรงเรียนเอกชน และเช่าเพิ่มเติม ทำให้รุนแรงขึ้นเรื้อรังสำหรับพื้นที่อื่น ๆ มีเวลายาวมากจำเป็นต้องได้รับการวินิจฉัย และกฎหมาย deficient สำหรับผู้ที่ละเมิดเด็กโรคออทิซึมขาดความอดทนจากผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์ เรื้อรังมักจะไต่สวนตัดสินใจเกี่ยวกับระดับของอิสระสำหรับเด็ก และบทบาทของตนเป็นหลัก บริการ อย่างไรก็ตาม เรื้อรังจำนวนมากร่วมกันว่า มีเด็กที่ มีโรคออทิซึมเป็นกระบวนการคงที่ของการยอมรับ Benefits และความท้าทาย เรื้อรังจำนวนมากรู้สึกความสุข และขอบคุณพระเจ้าสำหรับการปรากฏตัวของเด็กกับโรคออทิซึมในชีวิต วิญญาณทำหน้าที่เป็นเครื่องมือสำคัญต่อการจัดการสำหรับเรื้อรังจำนวนมากใน refining และการเพิ่มค่านี้ไปผ่านกระบวน32 คุณปริมาณสาย et alinterventionists ให้เป้าหมาย psychoeducation ให้ปัจจัยเสี่ยงนี้ specific, thwarting อาจต้องใช้จิตวิทยามากกว่า ยัง ใหม่มี finding ของเรื้อรังเพิ่มเติม ค้างอยู่สำเร็จจะพัฒนาข้อมูลที่เกี่ยวข้อง และเป็นความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งด้วยเนื่องจากมีเด็กที่ มีโรคออทิซึม มิติทางสังคม และชีวภาพประสบการณ์ caregiving มีผลทั้งดี และ unfavourable สำหรับเรื้อรังจิตวิทยาสุขภาพ เช่นเดียวกับการศึกษาปัจจุบัน นักวิจัยอื่น ๆ ได้สังเกตผลกระทบลบข้อมูลที่เกี่ยวข้องและ dyad สมรส (Baruth และ Burggraf, 1983 Bischoff & Tingstrom, 1991 Rodrigue, Geffken และ มอร์แกน 1993) เรื้อรังเพิ่มขึ้นความเสี่ยงสำหรับ dysphoria วิตกกังวล และยังมีการเน้นอาการ depressive โดยนักวิจัยที่ผ่านมา (เทา 2002 Holroyd และอริสต์ลอดจ์ 1976 Sharpley & Bitsika, 1997 หมาป่า et al., 1989) สุดท้ายนี้ influences ของอายุและขนาดเป็นถึงเด็ก ด้วยโรคออทิซึมยังได้สังเกต (เทา 2002) findings เหล่านี้ ใหม่ และ เก่า เสริมต้องการผู้เชี่ยวชาญเพื่อประเมินเรื้อรังและข้อมูลที่เกี่ยวข้องสำหรับการเพิ่มต้องใช้ psychosocial เมื่อเด็กกับโรคออทิซึมจะป้อนรอบระยะเวลาที่พัฒนาใหม่ บริบททางสังคมทั้งช่วยเหลือ และผู้ที่ขัดขวางการปรับปรุงที่จำเป็นในการไป โดยการแสดงการยอมรับและเข้าใจสถานการณ์ของครอบครัว หรือทาง เลือก judgmental หรือสำคัญ จากประสบการณ์การรายงาน ขอแนะนำว่า ผู้เชี่ยวชาญที่มีความไวต่อประสบการณ์ขันติธรรมของเรื้อรังของเด็กโรคออทิซึมและสนับสนุนครอบครัวในการปรับปรุงเป้าหมายการรักษาการ dynamics ครอบครัวของพวกเขาไม่ซ้ำกัน เรื้อรังในการศึกษานี้ได้รับการจัดการของสังคมขาดความรู้และยอมรับสภาพแวดล้อมโรคออทิซึม พวกเขารายงานต่อสู้กับยอมรับในสังคมซึ่งโรคออทิซึมจะยังคง misunderstood ต้องใช้ psychosocial อยู่ทบต้น ความเข้าใจที่ชัดเจนของโรคออทิซึมโดยการสนับสนุนอย่างเป็นทางการ และไม่เป็นทางจะบรรเทาต้องใช้สำหรับเรื้อรัง และให้เต้าเสียบเพื่อค้นหาการสนับสนุนทางอารมณ์ และการปฏิบัติ จำเป็นที่บุคคลในหลากหลายสาขาอาชีพที่ได้รับการศึกษาในลักษณะของโรคออทิซึมช่วย disorder ผลของการวินิจฉัยระบบ และคำแนะนำวิธีบรรเทาพันธุ์มีประสบการณ์จากครอบครัวเหล่านี้ได้ นอกจากนี้ มันจะมีประโยชน์ในการรวมข้อมูลเพิ่มเติมในสังคมสถาน (เช่น สื่อ โบสถ์ โรงเรียน) สอนสังคมเกี่ยวกับประสบการณ์ของบุคคลที่มีโรคโรคออทิซึมและเรื้อรังของพวกเขา ผลการวิจัยที่เกี่ยวข้องกับบริการส่วนใหญ่ได้รับการสนับสนุน โดยงานวิจัยที่มีอยู่ และเปิดเผยหมายเลขของบทสรุปที่โดดเด่น นักวิจัยที่ผ่านมามีอ้างความสำคัญของความไว้วางใจระหว่าง microsystems(สโตเนอร์และ Angell, 2006); อย่างไรก็ตาม ศึกษานี้ชี้ให้ความสำคัญรวมทั้งเรื้อรังเป็นบริษัทสมาชิกของทีมทำงานร่วมกัน เมื่อนี้เกิดขึ้น เรื้อรังดูเหมือนจะมากขึ้นยินดีให้บริการ ดอก เรื้อรังที่สักหลาดละเว้น หรือ misunderstood โดยผู้ให้บริการมักจะเอาการดูแลเด็กของพวกเขาในมือของตนเอง ตาม findings เหล่านี้เราขอแนะนำว่า โปรแกรมทั้งหมดรวมสมาชิกในครอบครัว/ภูมิปัญญาในการประชุมและกระบวนการวางแผนการ งามรับรู้หรือ unhelpfulness สนับสนุนอย่างเป็นทางอาจมีผลกระทบในลักษณะเรื้อรังกำหนดความเชื่อและความหมายของประสบการณ์ lived ของเรา findings substantiate วรรณคดีจำกัดรอบรวมของจิตวิญญาณในการรับมือ (บริสตอล 1984 Coulthard และห้อง 1999) เรื้อรัง narratives เพิ่มเติมแสดงให้เห็นว่าบทบาทของจิตวิญญาณเป็นเครื่องมือที่มีประโยชน์ต่อการจัดการ นอกจากนี้ การใช้ความเชื่อส่วนบุคคลและจิตวิญญาณสร้างเป็นเส้นทางที่ทำให้ความหมายของโรคนี้รอง เราขอแนะนำผู้เชี่ยวชาญช่วยเรื้อรังในการระบุทรัพยากรของฝ่ายวิญญาณเพื่อรับมือกับ ภาวะ จิตวิทยาสังคม บริการ หรือพวกเขาเผชิญกับความท้าทายทางเศรษฐกิจ ผู้เชี่ยวชาญพร้อมให้ท่านได้รับโอกาสศึกษาต่อเนื่องในการเรียนรู้วิธีการรวมจิตวิญญาณเข้าทำงานกับครอบครัวนี้ มีข้อสงสัย การดูแลเด็กพิการเป็นงานเศรษฐกิจ difficult นักวิจัยที่ผ่านมาได้อธิบายอธิบายเรื้อรัง ด้วยข้อจำกัดของเวลา ต้นทุนการแทรกแซง และข้อจำกัดในการทำงาน (เทา 2002 Jabrink, Fombonne, & Knapp, 2003) ศึกษานี้ findings คุณภาพ confirm ของความท้าทายทางเศรษฐกิจเหล่านี้ สายพันธุ์เศรษฐกิจรายงานถูกบันทึกส่งผลกระทบโดยตรงต่อเรื้อรัง psychosocial สุขภาพ ต่อสู้ทางการเงิน ปัญหาสินเชื่อหรือค่าใช้จ่ายมากเกินไป เช่นถูกควบคู่กับ narratives ไม่พอ ดังนั้น มันอาจจะสำคัญสำหรับผู้บริหารให้เข้าใจรวมความปลอดภัย financial ในมิติจิต วิญญาณ biopsychosocial และ ecosystemic ของครอบครัว เป็นสิ่งที่สำคัญที่จะพิจารณาองค์ประกอบเหล่านี้โดยเฉพาะ ในปัจจุบัน และ ในอนาคต Confirm findings ของเราที่เรื้อรังของเด็กโรคออทิซึมมีความวิตกกังวลเกี่ยวกับอนาคตของลูก (เทา 2002) เพิ่มเติมประสานรักษาแผนและกระบวนการสำคัญ ecosystemically กับโรคออทิซึมไม่ต้อง ประสบการณ์โดดเดี่ยว มี benefits ในการดูแลเด็กที่มีความต้องการพิเศษ รายงานเรื้อรังในการศึกษานี้ Benefits เหล่านี้อาจจะเป็นการปิดเสียง หรือ amplified ตามวิธีการที่ผู้สนับสนุนอย่างเป็นทางการ และไม่เป็นทางการที่ล้อมรอบพวกเขาตอบสนอง และตอบสนองความ Psychoeducation และวิจัยอย่างต่อเนื่องเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อเชิงคุณภาพผลกระทบของโรคออทิซึม caregiving 33ช่วยระบุวิธีที่สังคมของเราสามารถลงทุนเพิ่มเติมในการช่วยเหลือครอบครัวเหล่านี้เจริญเติบโตงานวิจัยในอนาคตรับจำนวนจำกัดของการศึกษาเชิงคุณภาพเกี่ยวกับประสบการณ์ความเรื้อรังของเด็กโรคออทิซึมเป็นตัวหลัก การวิจัยเชิงคุณภาพอีกทั้งยังมีตัวอย่างหลากหลายมากขึ้นต้องให้แก่ผู้ประกอบการมี Specifically นักวิจัยในอนาคตอาจรวมประสบการณ์การอาศัยอยู่ของบิดาและบรรดาเรื้อรังของหญิงที่รับการวินิจฉัยโรคออทิซึม เอกสารประกอบการโรคออทิซึมถูกจำกัดในพื้นที่เหล่านี้เนื่องจากผู้หญิงที่ทำหน้าที่เป็นเรื้อรังมักจะมากกว่า และเด็กชายมีแนวโน้มมากกว่าเด็กหญิงจะได้รับการวินิจฉัยโรค (จิตแพทย์สมาคมอเมริกัน [อาป้า], 2000) ศึกษาในอนาคตที่กำหนดลักษณะประชากร (เช่น สถานะประชากร อายุ เชื้อชาติ ฯลฯ) สามารถเพิ่มข้อมูลที่พร้อมใช้งาน โดยตรวจสอบเปรียบเทียบความเหมือนและความแตกต่างระหว่างเรื้อรัง phenomenological ประสบการณ์เกี่ยวกับทรัพยากร สนับสนุน และกลยุทธ์ในการเผชิญ สุดท้ายนี้ กำหนดประโยชน์ของหลายวิธีและรูปแบบรวมของการวิจัยในอนาคตจะต้อง findings ระบบนิเวศ และระบบการศึกษานี้สนับสนุนการใช้กระบวนการประเมินอาศัยครอบคลุมและแผนแทรกแซง ใช้วิธีการผสมวิธีการศึกษาประสิทธิผลของรูปแบบของการดูแลเมื่อทีม multidisciplinary มืออาชีพสร้าง t
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
The findings in the present study highlight the unique experiences and confirm the known ways that caregivers of children with autism experience autism biologically, psychologically, socially, and spiritually. Continuous review of the changing landscape of caregivers’ experiences is needed. New conclusions were drawn associated with the psychological benefits of advocacy and perceived control, frustration with the lack of biological answers, and the presence of lowered self-confidence. Although labels of stress or frustration may be used to reflect the general struggles that caregivers may experience, a specific focus on lowered self-confidence may help
Table 1. Exhaustive description
The caregivers in this study reported how autism has impacted their psychological, social, spiritual, and family dynamics. Psychologically, many reported gains in knowledge, patience, insight, motivation, and selflessness. Some caregivers reported psychological strain occurring simultaneously with social enrichment where others reported strain in isolation. These challenges most often surfaced in the areas of selfconfidence, lack of time, difficulty in coping, and frustration over the lack of biological answers. An area that compounded this reported psychological strain was economic factors (i.e., financial difficulties and limited job flexibility). Without doubt, autism led to some challenges. Challenges included strain on caregivers’ romantic relationships, equal attention to all of their children’s accomplishments, jealousy between siblings, and psychological well-being for typically developing siblings. Socially, it enabled them to meet new people who shared in their struggles and strengthened bonds between family members. However, the lack of understanding surrounding this disorder led to frustrating social interactions with those without a child with autism. They reported that society lacks knowledge of this disorder and how it shapes families. Caregivers’ views of services were also mixed. They identified dedicated teachers, community instructors, providers, and community assistance programs as offering an enormous amount of support, structure, understanding, and hope for the family. One area of reported frustration was the school system. A lack of choices led many caregivers to home school, utilise private schools, and hire additional support. Other areas of aggravation for caregivers were the lack of patience from medical professionals, the lengthy time necessary to obtain diagnosis, and deficient laws for those who abuse children with autism. Caregivers often questioned their decisions regarding services, levels of autonomy for the child, and their role as a parent. However, many caregivers shared that having a child with autism is a constant process of acceptance. Through the benefits and challenges, numerous caregivers felt blessed and thankful to God for the presence of the child with autism in their lives. Spirituality served as a key coping tool for many caregivers in refining and strengthening their values through this parenting process.
32 K. W. Phelps et al.
interventionists to provide targeted psychoeducation to this specific risk factor, possibly thwarting greater psychological strain. Also new was the finding of caregivers further valuing achievements for typically developing siblings and forming stronger relationships with them as a result of having a child with autism. The social and biological dimensions of the caregiving experience had both favourable and unfavourable implications for caregivers’ psychological well-being. Similar to the present study, other researchers have noted the negative implications for siblings and the marital dyad (Baruth & Burggraf, 1983; Bischoff & Tingstrom, 1991; Rodrigue, Geffken, & Morgan, 1993). Caregivers’ increased risks for dysphoria, anxiety, and depressive symptoms have also been highlighted by past researchers (Gray, 2002; Holroyd & McArthur, 1976; Sharpley & Bitsika, 1997; Wolf et al., 1989). Lastly, the influences of age and size as the child with autism matures have also been noted (Gray, 2002). These findings, new and old, reinforce the need for professionals to assess caregivers and siblings for increases in psychosocial strain when the child with autism is entering new developmental periods. The social context both helped and hindered the adjustments necessary in the parenting process either by showing acceptance and understanding of the family’s situation or by the alternative, being judgmental or critical. As a result of the experiences reported, we recommend that professionals be sensitive to the divergent experiences of caregivers of children with autism and support families in tailoring treatment goals to their unique family dynamics. Caregivers in this study addressed society’s lack of knowledge and acceptance surrounding autism. They reportedly struggled with acceptance in a society where autism is still misunderstood, compounding existing psychosocial strain. A clearer understanding of autism by informal and formal supports would alleviate strain for caregivers and give them an outlet to seek emotional and practical support. It is necessary that individuals in a variety of helping professions receive education on the characteristics of autism disorder, systemic implications of the diagnosis, and suggestions of how to ease the strain experienced by these families. Additionally, it would be useful to incorporate further information into social venues (e.g., media, churches, schools) to teach society about the experiences of individuals with autism disorder and their caregivers. Findings related to services are largely supported by existing research and reveal a number of distinctive conclusions. Past researchers have cited the importance of trust between microsystems
(Stoner & Angell, 2006); however, this study points to the importance of including caregivers as valued members of the collaborative team. When this occurred, caregivers seemed to be more pleased with the services provided. On the contrary, caregivers who felt ignored or misunderstood by service providers often took their child’s care into their own hands. Based on these findings we recommend that all programs incorporate family/caregiver members into their meetings and planning processes. The perceived helpfulness or unhelpfulness of formal supports may have implications for how caregivers assign beliefs and meaning to their lived experiences. Our findings substantiate the limited literature surrounding the inclusion of spirituality in coping (Bristol, 1984; Coulthard & Fitzgerald, 1999). Caregivers’ narratives further demonstrated spirituality’s role as a useful coping tool. Furthermore, the use of personal beliefs and spirituality created a path toward making meaning of this lifelong disorder. We suggest professionals assist caregivers in identifying their spiritual resources to cope with the psychological, familial, social, service, or economic challenges they face. Professionals are encouraged to attend continuing education opportunities to learn how to incorporate spirituality into their work with these families. No doubt, caring for a child with a disability is a difficult economic task. Past researchers have described caregivers’ frustrations with time constraints, costs of interventions, and employment restrictions (Gray, 2002; Jabrink, Fombonne, & Knapp, 2003). This study’s qualitative findings confirm the presence of these economic challenges. The reported economic strain was noted to directly impact caregivers’ psychosocial well-being. Financial struggles, such as credit problems or excessive expenses, were coupled with narratives of frustration. Thus, it may be vital for professionals to understand the integration of financial security into the family’s biopsychosocial-spiritual and ecosystemic dimensions. It is also important that they consider these elements with a focus on the present as well as on the future. Our findings confirm that caregivers of children with autism have anxiety about their child’s future (Gray, 2002). With more coordinated treatment plans and ecosystemically sensitive processes, living with autism does not have to be a lonely experience. There are many benefits to caring for a child with special needs, as reported by the caregivers in this study. These benefits may either become muted or amplified based on how the informal and formal support persons who surround them react and respond to their needs. Psychoeducation and continued research is needed to
Qualitative implications of autism caregiving 33
help identify the ways our society can further invest in helping these families to thrive.
Future research
Given the limited number of qualitative studies about caregivers’ experiences of parenting children with autism, qualitative research incorporating a more diverse sample is needed to enrich the available literature. Specifically, future researchers could incorporate fathers’ lived experiences and those of caregivers of girls diagnosed with autism. The autism literature is limited in these areas since women serve as caregivers more often than men, and boys are more likely than girls to be diagnosed with the disorder (American Psychiatric Association [APA], 2000). Future studies addressing demographics (e.g., socioeconomic status, age, race, etc.) could enhance the available information by investigating comparative similarities and differences among caregivers’ phenomenological experiences with regard to resources, support, and coping strategies. Lastly, future research addressing the usefulness of multidimensional approaches and integrated models of care is needed. The systemic and ecological findings of this study support the use of comprehensive interdisciplinary assessment processes and intervention plans. Using a mixed method approach to study the effectiveness of models of care when multidisciplinary teams of professionals create t
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
จึง ndings ในการศึกษาที่เน้นประสบการณ์ที่ไม่ซ้ำกันและคอนจึงรู้จักวิธี RM ที่ผู้ดูแลเด็กออทิสติกพบออทิสติกในทางชีววิทยา จิตใจ สังคม และจิตวิญญาณ การทบทวนอย่างต่อเนื่องของการเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์ของประสบการณ์ของผู้ดูแลที่จำเป็น สรุปใหม่วาดที่เกี่ยวข้องกับจิตใจดีจึง TS ของการสนับสนุนและการรับรู้การควบคุมเสียงกับการขาดตอบทางชีวภาพและการลด dence จึงหลอกตนเอง แม้ว่าป้ายของความเครียดหรือความทุกข์ อาจใช้เป็นfl ect การต่อสู้ทั่วไปที่ผู้ดูแลอาจประสบการณ์ จึงเน้นการลด dence speci C จึงหลอกตนเองอาจช่วย
โต๊ะ 1 สมบูรณ์รายละเอียด
ผู้ดูแลในการศึกษานี้รายงานว่า ออทิสติกมีผลกระทบของจิต สังคม จิตวิญญาณและพลวัตของครอบครัว มีหลายรายงานกำไรในความรู้ ความอดทน ความเข้าใจ แรงจูงใจ และการเชื่อมfl essness . บางสายพันธุ์ที่เกิดขึ้นพร้อมกันกับผู้ดูแลรายงานทางจิตวิทยาสังคมที่คนอื่นมีความเครียดในการแยก ความท้าทายเหล่านี้ส่วนใหญ่มักจะโผล่ขึ้นมาในพื้นที่ของ selfcon จึง dence ขาดเวลาดิฟจึง culty ในการเผชิญความเครียดและเสียงผ่านขาดตอบทางชีวภาพ พื้นที่ที่ประกอบจิต สายพันธุ์นี้มีปัจจัยทางเศรษฐกิจ ( เช่น จึง nancial ดิฟจึง culties จำกัดงานfl exibility ) โดยไม่ต้องสงสัย , ออทิสติก นำไปสู่ความท้าทายบางอย่าง ความท้าทายรวมถึงความเครียดในผู้ดูแลโรแมนติกความสัมพันธ์เท่ากับความสนใจทั้งหมดของความสำเร็จของลูก ๆ อิจฉากันระหว่างพี่น้องและความเป็นอยู่โดยทั่วไปการพัฒนาจิตใจของพี่น้อง สังคม ทำให้พวกเขาที่จะพบปะผู้คนใหม่ที่ใช้ร่วมกันในการต่อสู้ของพวกเขาและความสัมพันธ์ระหว่างสมาชิกในครอบครัว อย่างไรก็ตาม การขาดความเข้าใจรอบโรคนี้นำไปสู่การปฏิสัมพันธ์ทางสังคมที่หงุดหงิดกับคนที่ไม่มีเด็กออทิสติก .พวกเขารายงานว่าสังคมขาดความรู้เกี่ยวกับโรคนี้ และวิธีการรูปร่างครอบครัว มุมมองของผู้ดูแลการบริการยังผสม พวกเขา identi จึงเอ็ดโดยเฉพาะ ครู ชุมชน อาจารย์ ผู้ให้บริการ และความช่วยเหลือชุมชนโครงการตามที่เสนอมหาศาลสนับสนุน โครงสร้าง ความเข้าใจ และหวังว่าสำหรับครอบครัว พื้นที่หนึ่งของรายงานเสียง คือ ระบบโรงเรียนการเลือกนำหลาย ผู้ดูแลโรงเรียน บ้าน ใช้ โรงเรียนเอกชน และจ้างการสนับสนุนเพิ่มเติม พื้นที่อื่น ๆของปัญหาต่อผู้ดูแล คือ ขาดความอดทน จากผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์ เวลายาว จำเป็นต้องได้รับการวินิจฉัย และ เดอ จึง cient กฎหมายสำหรับผู้ที่ละเมิดเด็กออทิสติก . ผู้ดูแลมักจะถามการตัดสินใจเกี่ยวกับการบริการระดับของความเป็นอิสระสำหรับเด็กและบทบาทของพวกเขาเป็นผู้ปกครอง อย่างไรก็ตาม มีผู้ดูแลที่ใช้ร่วมกันว่ามีเด็กออทิสติก คือ กระบวนการที่คงที่ของการยอมรับ ผ่านดีจึงเป็นผู้ดูแลและความท้าทายมากมายรู้สึกโชคดีและขอบคุณพระเจ้าสำหรับการปรากฏตัวของเด็กออทิสติกในชีวิตของพวกเขาจิตวิญญาณที่ทำหน้าที่เป็นเครื่องมือสำคัญสำหรับผู้ดูแลในการหลายและการเพิ่มค่าของหนิงอีกครั้งจึงผ่านขั้นตอนการอบรมเลี้ยงดูนี้ .
32 K . W . เฟลป์ส et al .
interventionists เพื่อให้เป้าหมายนี้จึงศึกษาประเภท C ปัจจัยเสี่ยงที่อาจขัดขวางมากกว่าจิตใจ ความเครียดยังใหม่อยู่จึงหาของผู้ดูแลต่อความสำเร็จในการพัฒนาคุณค่าของพี่น้องโดยทั่วไปและขึ้นรูปแข็งแกร่ง ความสัมพันธ์กับพวกเขาเป็นผลของการมีเด็กออทิสติก . มิติทางสังคมและทางชีวภาพของการดูแลประสบการณ์ทั้งดี และมีเฉพาะสำหรับผู้ดูแลด้านความเป็นอยู่ คล้ายคลึงกับการศึกษาปัจจุบันนักวิจัยอื่น ๆ ได้ตั้งข้อสังเกตเชิงลบผลกระทบต่อพี่น้อง และคู่สมรส ( baruth & burggraf , 1983 ; บิชอป& tingstrom , 1991 ; rodrigue geffken & , , มอร์แกน , 1993 ) ผู้ดูแลความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นสำหรับลื่นไหลความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้ายังได้รับการเน้นโดยนักวิจัยในอดีต ( สีเทา , 2002 ; holroyd & McArthur , 1976 ; ชาร์ปลีย์& bitsika , 1997 ; หมาป่า et al . , 1989 )สุดท้าย ในfl uences อายุและขนาดเป็นเด็กออทิสติก ) ยังได้ระบุ ( สีเทา , 2002 ) ndings จึงเหล่านี้ ทั้งเก่าและใหม่ เสริมความต้องการผู้เชี่ยวชาญด้านการประเมินการดูแลพี่น้องเพิ่มขึ้นในด้านความเครียด เมื่อเด็กออทิสติกมีพัฒนาการเข้าสู่ช่วงเวลาใหม่ในบริบททางสังคมทั้งช่วยและขัดขวางจำเป็นในกระบวนการเลี้ยงดูเหมือนกัน โดยการแสดงการยอมรับและเข้าใจในสถานการณ์ของครอบครัวหรือทางเลือกที่ถูกตัดสินหรือวิจารณ์ เป็นผลของประสบการณ์ที่ได้รับรายงานเราขอแนะนำว่า ผู้เชี่ยวชาญมีความไวต่อประสบการณ์ที่แตกต่างกันของผู้ดูแลเด็กออทิสติกและสนับสนุนครอบครัวในการตัดเย็บ การรักษาเป้าหมายของครอบครัวที่เป็นเอกลักษณ์ของตนเอง ผู้ดูแลในการศึกษานี้อยู่ในสังคม การขาดความรู้และการยอมรับโดยรอบเป็นออทิสติก รายงานว่าพวกเขาต่อสู้กับการยอมรับในสังคมที่เป็นออทิสติกยังเข้าใจผิดการผสมสายพันธุ์จิตที่มีอยู่ ชัดเจนเข้าใจออทิสติกโดยแบบไม่เป็นทางการ และเป็นทางการสนับสนุนจะบรรเทาความเครียดต่อผู้ดูแลและให้พวกเขาเต้าเสียบเพื่อแสวงหาทางอารมณ์และการปฏิบัติสนับสนุน มันเป็นสิ่งจำเป็นที่บุคคลในหลากหลายอาชีพที่ช่วยให้ได้รับการศึกษาในลักษณะของความผิดปกติของออทิสติก ความหมาย ระบบของการวินิจฉัยและข้อเสนอแนะวิธีการเพื่อบรรเทาความเครียดประสบการณ์ของครอบครัวเหล่านี้ นอกจากนี้ ก็จะเป็นประโยชน์ที่จะรวมข้อมูลเพิ่มเติมเข้าไปในสถานที่ที่สังคม ( เช่น สื่อ , คริสตจักร , โรงเรียน ) เพื่อสอนสังคมเกี่ยวกับประสบการณ์ของบุคคลที่มีความผิดปกติของออทิสติกและผู้ดูแลผู้ป่วยของพวกเขาผลการวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการบริการส่วนใหญ่จะสนับสนุนงานวิจัยและเปิดเผยตัวเลขที่โดดเด่นเช่นนี้ นักวิจัยในอดีต ได้กล่าวถึงความสำคัญของความไว้วางใจระหว่าง Microsystems
( Stoner & Angell , 2006 ) อย่างไรก็ตามการศึกษานี้ชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของมูลค่ารวมทั้งผู้ดูแลสมาชิกของทีมร่วมกัน เมื่อนี้เกิดขึ้นผู้ดูแลที่ดูเหมือนจะพอใจกับการให้บริการ . ในทางตรงกันข้าม เด็กที่รู้สึกไม่สนใจ หรือเข้าใจผิด โดยผู้ให้บริการมักจะใช้เวลาดูแลเด็กของพวกเขาในมือของพวกเขาเอง ตาม ndings จึงเหล่านี้เราขอแนะนำว่า โปรแกรมทั้งหมดรวมสมาชิกครอบครัวผู้ดูแลของการประชุมและวางแผนกระบวนการผลิตการรับรู้ประโยชน์ หรือ unhelpfulness สนับสนุนอย่างเป็นทางการอาจมีผลกระทบที่ผู้ดูแลกำหนดความเชื่อและความหมายของประสบการณ์ชีวิต . ndings จึงของเราพิสูจน์จำกัดวรรณกรรมรอบรวมของจิตวิญญาณในการเผชิญปัญหา ( Bristol , 1984 ; coulthard &ฟิตซ์เจอรัลด์ , 1999 ) เรื่องเล่าต่อไปแสดงให้เห็นถึงบทบาทของผู้ดูแลจิตวิญญาณของการเป็นเครื่องมือที่มีประโยชน์นอกจากนี้ การใช้ความเชื่อส่วนบุคคลและจิตวิญญาณที่สร้างเส้นทางสู่การความหมายของโรคตลอดชีวิตนี้ เราขอแนะนำให้ผู้เชี่ยวชาญช่วยผู้ดูแลในการระบุทรัพยากรทางจิตวิญญาณของพวกเขาที่จะรับมือกับ จิตใจ ครอบครัว สังคม บริการ หรือความท้าทายทางเศรษฐกิจที่พวกเขาเผชิญอยู่ผู้เชี่ยวชาญจะได้รับการสนับสนุนให้เข้าร่วมโอกาสในการศึกษาอย่างต่อเนื่องเพื่อเรียนรู้วิธีการรวมจิตวิญญาณในการทำงานของพวกเขากับครอบครัวเหล่านี้ ไม่มีการสงสัย การดูแลเด็กที่มีความพิการเป็นดิฟจึงลัทธิเศรษฐกิจงาน ที่ผ่านมานักวิจัยได้อธิบายผู้ดูแล ' ผิดหวังกับข้อจำกัดด้านเวลา ต้นทุนของการแทรกแซง , และข้อ จำกัด การจ้างงาน ( สีเทา , 2002 ; jabrink fombonne , ,& Knapp , 2003 ) การศึกษานี้เป็นเชิงคุณภาพ จึง ndings con จึง RM มีความท้าทายทางเศรษฐกิจเหล่านี้ รายงานเศรษฐกิจสายพันธุ์ที่ระบุไว้โดยตรง ผลกระทบด้านจิตสังคมของผู้ดูแลความเป็นอยู่ การต่อสู้ทางการเงิน เช่น ปัญหาสินเชื่อหรือมากเกินไปค่าใช้จ่าย อยู่คู่กับเรื่องเล่าของแห้ว ดังนั้นมันอาจเป็นสิ่งสำคัญสำหรับมืออาชีพที่จะเข้าใจการรักษาความปลอดภัย nancial จึงเป็นครอบครัว biopsychosocial ทางจิตวิญญาณ และ ecosystemic มิติ ยังเป็นสิ่งสำคัญที่พวกเขาพิจารณา องค์ประกอบเหล่านี้ ด้วยการมุ่งเน้น ปัจจุบัน รวมทั้งอนาคต ของเราจึง ndings con จึง RM ที่ผู้ดูแลเด็กออทิสติกมีความกังวลเกี่ยวกับอนาคตของเด็กของพวกเขา ( สีเทา , 2002 )กับเพิ่มเติมงานแผนการรักษา ecosystemically อ่อนไหวและกระบวนการ การใช้ชีวิตกับออทิสติกไม่จำเป็นต้องเป็นประสบการณ์ที่โดดเดี่ยว มี TS จึงดีมากมายเพื่อการดูแลเด็กที่มีความต้องการพิเศษ , รายงานโดยผู้ดูแลในการศึกษานี้เหล่านี้ดีจึง TS อาจกลายเป็นเสียงจึงเอ็ดตามวิธีการที่ไม่เป็นทางการและเป็นทางการสนับสนุนบุคคลที่ล้อมรอบพวกเขาตอบสนองและตอบสนองความต้องการของพวกเขาหรือ ampli . สุขภาพจิตและต่อการวิจัยเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อคุณภาพของการดูแลออทิสติก
ความหมาย 33
ช่วยระบุวิธีการสังคมของเราสามารถไปลงทุนในการช่วยเหลือครอบครัวเหล่านี้จะเจริญ

ในการวิจัยในอนาคตรับจำนวนจำกัดการศึกษาเชิงคุณภาพเกี่ยวกับประสบการณ์ของผู้ดูแลในครอบครัวเด็กออทิสติก เชิงคุณภาพ งานวิจัยผสมผสานอย่างหลากหลายมากขึ้นเป็นสิ่งจำเป็นที่จะทำให้วรรณกรรมที่มีอยู่ กาจึง แคลลีย์ นักวิจัยในอนาคตอาจรวมบรรพบุรุษของประสบการณ์ชีวิตและบรรดาผู้ดูแลหญิงเป็นโรคออทิสติค .ออทิสติกมีวรรณกรรมจำกัดในพื้นที่เหล่านี้เนื่องจากผู้หญิงเป็นผู้ดูแลบ่อยกว่าผู้ชาย และผู้ชายมากกว่าผู้หญิงที่จะได้รับการวินิจฉัยกับโรค ( สมาคมจิตแพทย์อเมริกัน [ ปา ] , 2000 ) อนาคตการศึกษากับประชากร ( เช่น สภาพเศรษฐกิจ สังคม ฐานะ อายุ เชื้อชาติ ฯลฯ) สามารถเพิ่มข้อมูลที่มีอยู่ โดยศึกษาเปรียบเทียบความเหมือนและความแตกต่างระหว่างผู้ดูแลอาจกล่าวได้ว่าประสบการณ์เกี่ยวกับทรัพยากรสนับสนุนและการเผชิญความเครียด . และการวิจัยอนาคตกับประโยชน์ของวิธีการหลายมิติและแบบจำลองแบบบูรณาการของการดูแลที่จำเป็นที่เป็นระบบและระบบนิเวศ จึง ndings การศึกษานี้สนับสนุนการใช้กระบวนการประเมินแบบสหวิทยาการที่ครอบคลุมและการวางแผนการทดลอง ใช้วิธีการผสมวิธีการเพื่อศึกษาประสิทธิผลของรูปแบบการดูแลเมื่อทีมสหสาขาวิชาชีพของผู้เชี่ยวชาญสร้างที
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: