Abstract The tolerances of seven Ne

Abstract The tolerances of seven New Zealand
freshwater fish species and one species of shrimp to
low levels of dissolved oxygen were determined in
the laboratory by holding fish at dissolved oxygen
levels of 1, 3, or 5 mg litre-1 for 48 h at 15°C. Juvenile
rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) were also
tested for comparison. All of the banded kokopu
whitebait (Galaxias fasciatus), juvenile torrentfish
(Cheimarrichthys fosteri), adult and juvenile common
smelt (Retropinna retropinna), juvenile common
bully (Gobiomorphus cotidianus), and trout
were dead after 48 h exposure to 1 mg litre-1. Adult
and juvenile inanga (Galaxias maculatus), adult
common bully (Gobiomorphus cotidianus), and
shrimp (Paratya curvirostris) had mortalities ranging
from 27 to 80% at 1 mg litre-1, whereas all of
the elvers (Anguilla spp.) survived. Juvenile rainbow
trout were the most sensitive of the species tested,
and the only species that had mortalities during exposure
to 3 mg litre-1. No deaths of any fish occurred
at 5 mg litre-1. Time to 50% mortality at 1 mg litre-1
for common smelt (adult and juvenile) and juvenile
common bully were similar to those for juvenile
rainbow trout. Most fish moved towards the surface
within the first few hours of exposure to 1 mg litre-1.
Rainbow trout was the only species that showed
consistent surfacing behaviour at 3 mg litre-1 and
rarely were fish observed to move towards the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อที่ยอมรับของนิวซีแลนด์ 7พันธุ์ปลาน้ำจืดและพันธุ์กุ้งไปหนึ่งระดับต่ำของออกซิเจนละลายที่กำหนดในห้องปฏิบัติการ โดยการจับปลาที่ปริมาณออกซิเจนละลายระดับ 1, 3 หรือ 1 ลิตร 5 มิลลิกรัมสำหรับ h 48 ที่ 15 องศาเซลเซียส เยาวชนเรนโบว์เทราต์ (สกุลปลาแซลมอนแปซิฟิก mykiss) แนะนำทดสอบเปรียบเทียบ Kokopu แถบทั้งหมดเด็ก torrentfish, whitebait (สามเหลี่ยม Galaxias)(Cheimarrichthys fosteri), เด็ก และผู้ใหญ่ทั่วไปหลอมเหลว (Retropinna retropinna) เยาวชนทั่วไปใหญ่โตกว่า (Gobiomorphus cotidianus), และเทราต์ได้ตายหลังจากถ่ายภาพ 48 h มิลลิกรัมต่อ 1 ลิตร 1 ผู้ใหญ่และเยาวชน inanga (Galaxias maculatus), ผู้ใหญ่ทั่วไปที่ใหญ่โตกว่า (Gobiomorphus cotidianus), และกุ้ง (Paratya curvirostris) มีตั้งแต่ mortalitiesจาก 27% 80 มิลลิกรัมต่อ 1 ลิตร 1 ในขณะที่ทั้งหมดelvers (แองกวิลลาโอ) รอดชีวิต เรนโบว์เยาวชนเทราต์สำคัญที่สุดของสายพันธุ์ที่ทดสอบและสายพันธุ์เดียวที่มี mortalities ในระหว่างการเปิดรับแสงมิลลิกรัม 3 ลิตร 1 ไม่ตายปลาใด ๆ เกิดขึ้นที่ 5 มิลลิกรัมต่อลิตร-1 เวลาตาย 50 มิลลิกรัมต่อ 1 ลิตร 1สำหรับมัดทั่วไป (ผู้ใหญ่และเยาวชน) และเยาวชนใหญ่โตกว่าทั่วไปก็คล้ายกับที่สำหรับเยาวชนเรนโบว์เทราต์ ปลาส่วนใหญ่ย้ายต่อพื้นผิวภายในชั่วโมงบางครั้งแรกของการสัมผัสกับ 1 mg ลิตร 1เรนโบว์เทราต์มีชีวิตชนิดเดียวที่แสดงให้เห็นว่าซ่อมแซมผิวหน้าพฤติกรรมที่ 3 มิลลิกรัมต่อลิตร 1 สอดคล้อง และไม่ค่อยได้ปลาสังเกตสู่การ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความคลาดเคลื่อนของเจ็ดนิวซีแลนด์บทคัดย่อ
ปลาน้ำจืดชนิดและสายพันธุ์ของกุ้งที่
ระดับต่ำของออกซิเจนที่ละลายได้รับการพิจารณาใน
ห้องปฏิบัติการโดยถือปลาที่ปริมาณออกซิเจนที่ละลาย
ในระดับที่ 1, 3 หรือ 5 มิลลิกรัมต่อลิตร-1 เป็นเวลา 48 ชั่วโมงที่อุณหภูมิ 15 ° C. เด็กและเยาวชน
เรนโบว์เทราท์ (Oncorhynchus mykiss) นอกจากนี้ยัง
ผ่านการทดสอบสำหรับการเปรียบเทียบ ทั้งหมดของสี kokopu
whitebait (Galaxias fasciatus) torrentfish เด็กและเยาวชน
(Cheimarrichthys fosteri) ผู้ใหญ่และเยาวชนร่วมกัน
กลิ่น (Retropinna retropinna) เด็กและเยาวชนร่วมกัน
พาล (Gobiomorphus cotidianus) และปลาเทราท์
ตายหลังจากได้รับ 48 ชั่วโมงถึง 1 มิลลิกรัมต่อลิตร-1 . ผู้ใหญ่
และเยาวชน inanga (Galaxias maculatus) ผู้ใหญ่
คนพาลที่พบบ่อย (Gobiomorphus cotidianus) และ
กุ้ง (Paratya curvirostris) มีอัตราการตายตั้งแต่
27-80% วันที่ 1 มก. ลิตร-1 ในขณะที่ทั้งหมดของ
Elvers (แองกวิลลา spp.) ยังมีชีวิตอยู่ รุ้งเด็กและเยาวชน
ปลาเทราท์เป็นคนที่มีความสำคัญมากที่สุดของสายพันธุ์ทดสอบ
และชนิดเดียวที่มีอัตราการตายในระหว่างการเปิดรับ
ถึง 3 มิลลิกรัมต่อลิตร-1 ไม่มีการตายของปลาใด ๆ ที่เกิดขึ้น
ที่ 5 มก. ต่อลิตร-1 ใช้เวลาในการตาย 50% ณ วันที่ 1 มก. ลิตร-1
สำหรับกลิ่นที่พบบ่อย (ผู้ใหญ่และเยาวชน) และเยาวชน
คนพาลที่พบมีความคล้ายคลึงกับเด็กและเยาวชนสำหรับ
ปลาเทราท์สายรุ้ง ปลาส่วนใหญ่ย้ายไปพื้นผิว
ภายในไม่กี่ชั่วโมงแรกของการสัมผัสกับ 1 มิลลิกรัมต่อลิตร 1
เรนโบว์เทราท์เป็นชนิดเดียวที่แสดงให้เห็น
พฤติกรรมของพื้นผิวที่สม่ำเสมอที่ 3 มกลิตรที่ 1 และ
ไม่ค่อยได้สังเกตเห็นปลาที่จะย้ายไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทคัดย่อ ความคลาดเคลื่อนของเจ็ดนิวซีแลนด์
ปลาน้ำจืดชนิดและสายพันธุ์ของกุ้ง

ระดับต่ำของออกซิเจนถูกกำหนดใน
ปฏิบัติการโดยถือปลาที่ระดับออกซิเจนละลาย
1 , 3 หรือ 5 มิลลิกรัม litre-1 48 H ที่ 15 องศา เยาวชน
เรนโบว์เทร้าต์ยัง
ทดสอบเปรียบเทียบ ทั้งหมดของแถบ kokopu
ปลาไวท์เบ็ท ( galaxias fasciatus )เยาวชน torrentfish
( cheimarrichthys fosteri ) , ผู้ใหญ่และเยาวชนทั่วไป
หลอมเหลว ( retropinna retropinna ) , เยาวชนทั่วไป
พาล ( gobiomorphus cotidianus ) และปลาเทราท์
ตายแล้วหลังจาก 48 ชั่วโมงแสง 1 litre-1 มิลลิกรัม ผู้ใหญ่และเยาวชน inanga

( galaxias บินคอแดง ) ผู้ใหญ่ทั่วไป ( gobiomorphus พาล cotidianus ) และกุ้ง ( paratya curvirostris

) มี mortalities ตั้งแต่จาก 27 ถึง 80% ที่ 1 litre-1 มิลลิกรัมในขณะที่ทุกคน
elvers ( แองกวิลลา spp . ) รอด เด็กรุ้ง
ปลาเทราท์เป็นอ่อนไหวที่สุดของสายพันธุ์ทดสอบ
และชนิดเท่านั้นที่ mortalities ในระหว่างการเปิดรับ
3 litre-1 มิลลิกรัม ไม่มีการตายของปลาใด ๆเกิดขึ้น
5 litre-1 มิลลิกรัม เวลาการตาย 50% ที่ 1 มิลลิกรัม litre-1
สำหรับผู้ใหญ่และเยาวชนทั่วไปกลิ่น ) และเยาวชน
ร่วมกันรังแกกันนั้นสำหรับเด็กและเยาวชน
เรนโบว์ เทราท์ปลาส่วนใหญ่ย้ายไปยังพื้นผิว
ภายในไม่กี่ชั่วโมงแรกของการเปิดรับ 1 litre-1 mg .
ปลาเรนโบว์เทราท์เป็นชนิดเดียวที่พบว่าพฤติกรรมที่สอดคล้องกันทันที
3 มิลลิกรัม และ litre-1
ไม่ค่อยเป็นปลาซึ่งย้ายไป