We here assume that the standard er

We here assume that the standard error is the square-root of the count number in each histogram bin. For the double Gaussian fit we have 43.45 in v2, where the number of the degrees of freedom is 34. On the other hand, for the single Gaussian fit we have 233.97, which indicates the double Gaussian function is a much better fit. According to the result, we also note that even though the error is mostly due to the Poisson statistics the error may also include some contributions from errors in finding the COL when the fluctuation is large with respect to COL particularly during the sunspot is rare.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรานี่สมมติว่าข้อผิดพลาดมาตรฐานรากจำนวนนับในแต่ละช่องเก็บฮิสโตแกรม สำหรับพอ Gaussian คู่ เรามี 43.45 ใน v2, 34 จำนวนองศาความเป็นอิสระ บนมืออื่น ๆ Gaussian เดียวพอดีเรามี 233.97 ฟังก์ชั่น Gaussian คู่คือ พอดีว่า ตาม เรายังสังเกตว่า แม้ว่าข้อผิดพลาดเป็นส่วนใหญ่เนื่องจากสถิติปัวยังอาจมีข้อผิดพลาดบางผลงานจากข้อผิดพลาดในการค้นหาในคอลัมน์เมื่อมีขนาดใหญ่กับคอลัมน์ที่ผันผวนโดยเฉพาะในช่วงจุดมืดดวงอาทิตย์หายาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่นี่เราคิดว่าข้อผิดพลาดมาตรฐานคือรากของจำนวนการนับในถังแต่ละแท่ง สำหรับพอดีเสียสองเรามี 43.45 ใน v2 ซึ่งมีจำนวนองศาอิสระเป็น 34 ในทางตรงกันข้ามสำหรับพอดีเสียเดียวที่เรามี 233.97 ซึ่งแสดงฟังก์ชั่นเสียนคู่เป็นแบบที่ดีมาก ตามผลที่เรายังทราบว่าแม้ว่าข้อผิดพลาดเป็นส่วนใหญ่เนื่องจากสถิติ Poisson ข้อผิดพลาดที่อาจจะมีผลจากข้อผิดพลาดในการหา COL เมื่อความผันผวนที่มีขนาดใหญ่ด้วยความเคารพกับ Col โดยเฉพาะในช่วงจุดบอดบนดวงอาทิตย์เป็นของหายาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่นี่เราสมมติว่าข้อผิดพลาดมาตรฐานคือ รากที่สองของการนับเลขในแต่ละกราฟิน สำหรับคู่ พอดีเรามี 43.45 เสียนใน V2 ซึ่งตัวเลขขององศาของอิสรภาพ 34 . บนมืออื่น ๆสำหรับเสียนเดียวพอดีเรามี 233.97 ซึ่งบ่งชี้ฟังก์ชันเกาส์เซียนคู่เป็นพอดีกับที่ดีกว่ามาก จากผลที่ได้นอกจากนี้เรายังทราบว่าแม้ว่าข้อผิดพลาดส่วนใหญ่เนื่องจากการจราจรสถิติข้อผิดพลาดอาจรวมถึงเงินสมทบจากข้อผิดพลาดในการค้นหา col เมื่อความผันผวนมีขนาดใหญ่ส่วนคอลัมน์โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระหว่างจุดดำหายาก