Verbal communication refers to the

Verbal communication refers to the use of sounds and language to relay a message. It serves as a vehicle for expressing desires, ideas and concepts and is vital to the processes of learning and teaching. In combination with nonverbal forms of communication, verbal communication acts as the primary tool for expression between two or more people. Types Interpersonal communication and public speaking are the two basic types of verbal communication. Whereas public speaking involves one or more people delivering a message to a group, interpersonal communication generally refers to a two-way exchange that involves both talking and listening. According to Robert M. Krauss, professor of psychology at Columbia University, signs and symbols are the major signals that make up verbal communication. Words act as symbols, and signs are secondary products of the underlying message and include things like tone of voice, blushing and facial expressions. -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สื่อสารด้วยวาจาหมายถึงการใช้เสียงและภาษาเพื่อข้อความ มันทำหน้าที่เป็นพาหนะสำหรับการแสดงความปรารถนา ความคิด และแนวคิด และมีความสำคัญต่อกระบวนการเรียนรู้ และสอน ร่วมกับฟอร์ม nonverbal สื่อสาร การสื่อสารด้วยวาจาทำหน้าที่เป็นเครื่องมือหลักสำหรับนิพจน์ระหว่างสองคน หรือมากกว่า ชนิดของการสื่อสารมนุษยสัมพันธ์และการพูดในที่สาธารณะมีสองประเภทพื้นฐานของการสื่อสารด้วยวาจา ใน ขณะที่พูดในที่สาธารณะเกี่ยวข้องกับหนึ่ง หรือส่งข้อความไปยังกลุ่มคน สื่อสารมนุษยสัมพันธ์โดยทั่วไปหมายถึงการแลกเปลี่ยนแบบสองทิศทางที่เกี่ยวข้องทั้งการพูด และการฟัง ตามโรเบิร์ตม. Krauss ศาสตราจารย์ทางจิตวิทยาที่มหาวิทยาลัยโคลัมเบีย สัญญาณและสัญลักษณ์เป็นสัญญาณสำคัญที่ทำให้สื่อสารด้วยวาจา คำที่ทำหน้าที่เป็นสัญลักษณ์ และสัญญาณเป็นผลิตภัณฑ์รองของข้อความต้นแบบ และรวมถึงสิ่งต่าง ๆ เช่นเสียงของเสียง blushing และหน้านิพจน์ -

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การสื่อสารทางวาจาหมายถึงการใช้เสียงและภาษาที่จะถ่ายทอดข้อความ มันทำหน้าที่เป็นยานพาหนะสำหรับความต้องการของการแสดงความคิดและแนวความคิดและมีความสำคัญต่อกระบวนการของการเรียนรู้และการเรียนการสอน ในการรวมกันกับรูปแบบอวัจนภาษาในการสื่อสารการสื่อสารทางวาจาทำหน้าที่เป็นเครื่องมือหลักในการแสดงออกระหว่างคนสองคนหรือมากกว่า ประเภทการสื่อสารระหว่างบุคคลและการพูดในที่สาธารณะเป็นสองประเภทพื้นฐานของการสื่อสารทางวาจา ในขณะที่พูดในที่สาธารณะที่เกี่ยวข้องกับหนึ่งคนหรือมากกว่าส่งข้อความไปยังกลุ่มการสื่อสารระหว่างบุคคลโดยทั่วไปหมายถึงการแลกเปลี่ยนแบบสองทางที่เกี่ยวข้องกับทั้งพูดและการฟัง ตามที่โรเบิร์ตเอ็มอูสศาสตราจารย์วิชาจิตวิทยาที่มหาวิทยาลัยโคลัมเบียสัญญาณและสัญลักษณ์เป็นสัญญาณที่สำคัญที่ทำให้การสื่อสารทางวาจา คำที่ทำหน้าที่เป็นสัญลักษณ์และสัญญาณเป็นผลิตภัณฑ์รองของข้อความที่ขีดเส้นใต้และรวมถึงสิ่งที่ชอบเสียงของเสียง, แดงและการแสดงออกทางสีหน้า -

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสื่อสารด้วยวาจา หมายถึง การใช้เสียงและภาษาเพื่อถ่ายทอดข้อความ . มันทำหน้าที่เป็นยานพาหนะสำหรับการบอกความต้องการ ความคิด แนวคิด และมีความสำคัญต่อกระบวนการของการเรียนรู้และการสอน ในการรวมกันกับรูปแบบของการสื่อสาร การสื่อสารด้วยวาจา การกระทำ เป็นเครื่องมือหลักในการแสดงออกระหว่างสองคนหรือมากกว่าประเภท การสื่อสารระหว่างบุคคล และการพูดในที่ชุมชนเป็นสองประเภทพื้นฐานของการสื่อสารด้วยวาจา ส่วนการพูดในที่สาธารณะที่เกี่ยวข้องกับหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งคนมาส่ง ข้อความไปยังกลุ่มบุคคลทั่วไป หมายถึง การสื่อสารสองทาง ตราที่เกี่ยวข้องกับทั้งการพูดและการฟัง ตามโรเบิร์ตเมตร เคราส์ ศาสตราจารย์ด้านจิตวิทยาที่มหาวิทยาลัยโคลัมเบียสัญญาณและสัญลักษณ์สัญญาณหลักที่ทำให้การสื่อสารด้วยวาจา คำที่แสดงเป็นสัญลักษณ์และป้ายเป็นผลิตภัณฑ์รองของข้อความต้นแบบ และรวมถึงสิ่งที่ชอบน้ำเสียง หน้าแดง และสีหน้า . -