) Why genetically engineer PRSV res

) Why genetically engineer PRSV resistance into papaya?
Traditional strategies like those mentioned above have had limited success. First, the virus is very efficiently spread from plant to plant by about 60 species of aphids and transmission is “non- persistent,” meaning the aphids need to feed on a PRSV-infected plant for only a few seconds to pick up the virus. This makes it virtually impossible to control the virus by insect control or by discarding diseased plants. Second, there is no known natural resistance to the disease, although tolerant varieties manifesting reduced symptoms have been identified. In the Philippines, a tolerant hybrid cultivar, Sinta, has been a commercial success. Unfortunately, breakdown of resistance and loss of its effectiveness have been reported as early as two years after the release of the hybrid. Third, production under netting is an option but this requires large initial capital investments, which most small-scale producers can barely afford. Fourth, cross-protection has been used in Hawaii, Thailand, and Taiwan, with limited success. Protection is virus strain specific and never complete. Cross-protection, as well as quarantine and even eradication are only temporary solutions. Finally, considerable variation exists in the genomic sequences of various strains of PRSV. Because of these limitations, scientists have turned to genetic engineering and the use of the PRSV “coat protein resistance” strategy to develop transgenic PRSV-resistant papaya.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

) ทำไมวิศวกรต้าน PRSV ในมะละกอดัดแปลงพันธุกรรมกลยุทธ์แบบดั้งเดิมเช่นที่กล่าวข้างต้นมีจำกัดประสบความสำเร็จ ครั้งแรก ไวรัสจะแพร่กระจายพืชพืช โดยประมาณ 60 สายพันธุ์เพลี้ยอย่างมีประสิทธิภาพ และส่งผ่านเป็น "ไม่ต่อเนื่อง ความหมาย เพลี้ยต้องกินพืชเพียงไม่กี่วินาทีเพื่อรับไวรัสติดไวรัส PRSV นี้ทำให้แทบไม่สามารถควบคุมไวรัส โดยแมลง หรือทิ้งตัวพืช ที่สอง มีไม่รู้จักธรรมชาติความต้านทานต่อโรค แม้ว่าจะมีระบุสายพันธุ์ทนต่อเผยอาการลดลง ในฟิลิปปินส์ พันธุ์ไฮบริทน ชา Sinta ได้รับความสำเร็จเชิงพาณิชย์ อับ ของความต้านทานและสูญเสียประสิทธิภาพการได้รับรายงานว่า สองปีหลังจากการไฮบริ ที่สาม ผลิตด้านหลังเป็นตัวเลือก แต่ต้องมีขนาดใหญ่ต้นทุน ผู้ผลิตขนาดเล็กสุดที่แทบไม่สามารถ สี่ ข้ามป้องกันมีการใช้ในฮาวาย ไทย ไต้หวัน และ ด้วยความสำเร็จจำกัด ป้องกันเป็นสายพันธุ์ไวรัสที่เฉพาะเจาะจง และไม่สมบูรณ์ ข้ามการ ป้องกัน ตลอดจนตรวจสอบ และกำจัดได้มีวิธีแก้ไขปัญหาชั่วคราวเท่านั้น ในที่สุด เปลี่ยนแปลงอย่างมากอยู่ในลำดับการของสายพันธุ์ต่าง ๆ ของ PRSV เนื่องจากข้อจำกัดเหล่านี้ นักวิทยาศาสตร์ได้เปิดการพันธุวิศวกรรมและการใช้กลยุทธ์ "ต้านทานโปรตีนตรา" PRSV ในการพัฒนามะละกอทน PRSV จำลอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

) เหตุใดจึงพันธุกรรมวิศวกรต้านทานโรคใบด่างเข้ามะละกอ?
กลยุทธ์แบบดั้งเดิมเช่นเดียวกับที่กล่าวมาข้างต้นมีความสำเร็จที่ จำกัด ครั้งแรกที่ไวรัสจะแพร่กระจายได้อย่างมีประสิทธิภาพมากจากโรงงานไปยังโรงงานโดยประมาณ 60 สายพันธุ์ของเพลี้ยและการส่งคือ "ไม่ใช่ถาวร" หมายถึงเพลี้ยต้องกินพืชโรคใบด่างที่ติดเชื้อเพียงไม่กี่วินาทีที่จะรับเชื้อไวรัส ซึ่งทำให้มันเป็นไปไม่ได้จริงในการควบคุมไวรัสโดยการควบคุมแมลงหรือโดยการทิ้งโรคพืช ประการที่สองไม่มีความต้านทานตามธรรมชาติที่รู้จักกันที่จะเกิดโรคแม้ว่าพันธุ์ใจกว้างเผยอาการลดลงได้รับการระบุ ในฟิลิปปินส์พันธุ์ไฮบริดใจกว้าง, Sinta ได้รับความสำเร็จในเชิงพาณิชย์ แต่น่าเสียดายที่รายละเอียดของความต้านทานและการสูญเสียประสิทธิภาพของมันได้รับการรายงานเป็นช่วงต้นสองปีหลังจากการเปิดตัวของไฮบริด ประการที่สามการผลิตภายใต้ตาข่ายเป็นตัวเลือก แต่ต้องใช้เงินลงทุนเงินทุนเริ่มต้นขนาดใหญ่ซึ่งส่วนใหญ่ผู้ผลิตขนาดเล็กแทบจะไม่สามารถจ่ายได้ ประการที่สี่การป้องกันข้ามได้ถูกนำมาใช้ในฮาวายไทยและไต้หวันกับความสำเร็จ จำกัด ป้องกันไวรัสสายพันธุ์ที่เฉพาะเจาะจงและไม่สมบูรณ์ ป้องกันครอสเช่นเดียวกับการกักเก็บและแม้กระทั่งการกำจัดเป็นเพียงการแก้ปัญหาชั่วคราว ในที่สุดการเปลี่ยนแปลงมากอยู่ในลำดับจีโนมของสายพันธุ์ต่างๆของโรคใบด่าง เนื่องจากข้อ จำกัด เหล่านี้นักวิทยาศาสตร์ได้หันไปทางพันธุวิศวกรรมและการใช้งานของโรคใบด่าง "เสื้อต้านทานโปรตีน" กลยุทธ์ในการพัฒนาแปลงพันธุ์มะละกอโรคใบด่างทน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทำไมไวรัสในมะละกอดัดแปลงพันธุกรรมต้านทานวิศวกร ?กลยุทธ์แบบดั้งเดิม เช่น ผู้ที่กล่าวถึงข้างต้นมีความสำเร็จที่ จำกัด ก่อน ไวรัสจะแพร่กระจายจากพืชพืชอย่างมีประสิทธิภาพโดยประมาณ 60 ชนิดของเพลี้ยอ่อน และการส่งข้อมูลคือ " ไม่ถาวร " หมายถึงเพลี้ย ต้องการอาหารที่ติดเชื้อไวรัสพืชเพียงไม่กี่วินาทีที่จะรับไวรัส นี้จะทำให้มันเป็นไปไม่ได้เกือบที่จะควบคุมไวรัส โดยแมลงหรือพืชที่เป็นโรคทิ้ง . อย่างที่สองมันไม่มีธรรมชาติต้านโรค แม้ว่าใจกว้างพันธุ์ เผยลดอาการ ได้ถูกระบุ ในฟิลิปปินส์ , ใจกว้างลูกผสมพันธุ์ Sinta , ได้รับความสำเร็จเชิงพาณิชย์ แต่น่าเสียดายที่การต้านทานและการสูญเสียประสิทธิภาพได้รับรายงานก่อนสองปีหลังจากการเปิดตัวของลูกผสม 3 การผลิตภายใต้ตาข่ายเป็นตัวเลือก แต่นี้ต้องใช้เงินทุนเริ่มต้นที่ใหญ่ที่สุด ซึ่งกระบวนการผลิตแทบจะไม่สามารถจ่ายได้ 4 การป้องกันข้ามได้ถูกใช้ในฮาวาย ไทย และไต้หวัน กับความสำเร็จที่ จำกัด ป้องกันไวรัสสายพันธุ์ที่เฉพาะเจาะจงและไม่สมบูรณ์ ข้ามการคุ้มครองเช่นเดียวกับกักกัน และแม้แต่การเป็นเพียงโซลูชั่นชั่วคราว ในที่สุด , การเปลี่ยนแปลงมากที่มีอยู่ในลำดับจีโนมของสายพันธุ์ต่าง ๆของไวรัส . เนื่องจากข้อ จำกัด เหล่านี้ นักวิทยาศาสตร์จึงหันไปทางพันธุวิศวกรรมและการใช้งานของ " โปรตีนห่อหุ้มไวรัสต่อต้าน " กลยุทธ์การพัฒนาอุตสาหกรรมป้องกันไวรัสมะละกอ