were monitored on each of the five

were monitored on each of the five main terraces that were instrument for 1992
and 1993; and 34 to 41 events on the other four terraces, which were instrument
for 1993 only (Table 3). The low (in monsoon terms) mean intensity of many of
the sampled events can be misleading, as most of the larger storms did include
periods of high-intensity rain. This was overcome in the analysis by using a number
of indices of rainfall intensity, including mean intensities and maximum 1-, 5-, 10-
and 15-minute intensities, and an EI15 index. The last was a modified form of the
EI30 index (Wischmeier & Smith, 1958) that incorporated the kinetic energy equation
of Hudson (1965). This was believed to be more applicable to tropical rains
of high intensity. The maximum 15-minute rainfall intensity was used because it has
been found to be more appropriate where the land is moderately-to-sparsely vegetated,
such as that most at risk in the Middle Hills (Stocking & Ewell, 1973). The
small number of high-intensity events each month had important implications for
field sampling and data capture. In 1993, approximately half the 90 events where
rainfall exceeded 5 mm were included in the samples on most plots; in 1992 between
25 and 40% were sampled. For all sites, either the highest or the second-high estmagnitude
rainfall event of the season, as well as a broadly comparable range of
events, were captured each year

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ได้ตรวจสอบในแต่ละระเบียงหลักห้าที่มีเครื่องมือสำหรับ 1992และ 1993 และ 34-41 ในอื่น ๆ 4 ระเบียง ซึ่งมีตราสารในปี 1993 เท่านั้น (ตาราง 3) ต่ำสุด (ในแง่ของมรสุม) หมายถึง ความเข้มของเหตุการณ์ตัวอย่างสามารถถูกหลอกลวง เป็นส่วนใหญ่พายุใหญ่ได้รวมรอบระยะเวลาของฝนความเข้มสูง นี้ถูกเอาชนะในการวิเคราะห์ โดยใช้ของดัชนีของความเข้มของฝน รวมถึงการปลดปล่อยก๊าซเฉลี่ย และสูงสุด 1- 5- 10-และปลดปล่อยก๊าซ 15 นาที และดัชนี EI15 สุดท้ายถูกปรับเปลี่ยนรูปแบบของการดัชนี EI30 (Wischmeier & Smith, 1958) ที่รวมสมการพลังงานจลน์ของฮัดสัน (1965) นี้ว่าจะใช้มากกับฝนเขตร้อนของความเข้มสูง ใช้ความเข้มฝน 15 นาทีที่สูงสุดเนื่องจากมีพบว่าที่เหมาะสมกว่าดินปานกลางไปเบาบางเป็นการปลูกพืชเช่นว่าส่วนใหญ่เสี่ยงในภูเขากลาง (มิติ & Ewell, 1973) ที่จำนวนเหตุการณ์ความเข้มสูงเล็กน้อยแต่ละเดือนมีราคานัยสำคัญสำหรับฟิลด์ข้อมูลและสุ่มจับ ในปี 1993 ประมาณครึ่ง 90 เหตุการณ์ที่ปริมาณน้ำฝนรวมอยู่ในตัวอย่างบนผืนใหญ่ เกิน 5 มม. ในปี 1992 ระหว่าง25 และ 40% มีความ ท่องเที่ยวทั้งหมด สูงสุดหรือ estmagnitude สองสูงเหตุการณ์ฝนของฤดูกาล ตลอดจนเปรียบเทียบได้อย่างกว้างขวางหลากหลายเหตุการณ์ รวมแต่ละปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถูกตรวจสอบในแต่ละห้าหลักระเบียงที่มีเครื่องมือสำหรับการ 1992
และ 1993; และ 34-41
เหตุการณ์ในอีกสี่ระเบียงซึ่งเป็นเครื่องมือสำหรับ1993 เท่านั้น (ตารางที่ 3) ต่ำ (ในแง่มรสุม) หมายถึงความเข้มของหลายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตัวอย่างอาจทำให้เข้าใจผิดเป็นส่วนใหญ่ของพายุขนาดใหญ่ได้รวมถึงระยะเวลาของฝนความเข้มสูง นี่คือการเอาชนะในการวิเคราะห์โดยใช้ตัวเลขของดัชนีของความเข้มปริมาณน้ำฝนรวมทั้งความเข้มค่าเฉลี่ยและสูงสุดที่ 1, 5, 10 และความเข้ม 15 นาทีและดัชนี EI15 สุดท้ายคือการปรับเปลี่ยนรูปแบบของดัชนี EI30 (Wischmeier และสมิ ธ 1958) ว่า บริษัท ที่สมพลังงานจลน์ของฮัดสัน(1965) ซึ่งเชื่อว่าจะสามารถใช้งานได้มากขึ้นในการที่ฝนเขตร้อนของความเข้มสูง ความเข้มสูงสุดที่ปริมาณน้ำฝน 15 นาทีถูกนำมาใช้เพราะมันได้รับพบว่ามีความเหมาะสมมากขึ้นที่ที่ดินเป็นปานกลางถึงเบาบางโซ, เช่นว่าส่วนใหญ่ที่มีความเสี่ยงในฮิลส์กลาง (ถุงน่องและอีเวลล์, 1973) จำนวนเล็ก ๆ ของเหตุการณ์ความเข้มสูงในแต่ละเดือนมีนัยสำคัญสำหรับการสุ่มตัวอย่างภาคสนามและการเก็บข้อมูล ในปี 1993 ประมาณครึ่งหนึ่งของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่ 90 ปริมาณน้ำฝนเกิน 5 มมถูกรวมอยู่ในกลุ่มตัวอย่างในแปลงมากที่สุด; ในปี 1992 ระหว่างวันที่25 และ 40% ได้รับการเก็บตัวอย่าง สำหรับเว็บไซต์ที่ทุกอย่างใดอย่างหนึ่งที่สูงที่สุดหรือ estmagnitude สองสูงเหตุการณ์ปริมาณน้ำฝนของฤดูกาลเช่นเดียวกับช่วงเปรียบในวงกว้างของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นถูกจับในแต่ละปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีการตรวจสอบในแต่ละห้าหลักระเบียงที่เครื่องมือใน 1992 และ 1993
; และ 34 41 เหตุการณ์สี่อื่น ๆระเบียง ซึ่งมีเครื่องดนตรี
สำหรับ 1993 เท่านั้น ( ตารางที่ 3 ) ต่ำ ( ในแง่มรสุม ) หมายถึง ความเข้มของหลาย
ตัวอย่างเหตุการณ์อาจทำให้เข้าใจผิด ส่วนใหญ่เป็นพายุขนาดใหญ่ได้รวม
ช่วงเย็นฝนตกนี้คือเอาชนะในการวิเคราะห์โดยใช้หมายเลข
ของดัชนีปริมาณน้ําฝน รวมทั้งความเข้มเฉลี่ยสูงสุด 1 , 5 , 10 และ 15 นาที -
เข้มและ ei15 ดัชนี สุดท้าย คือ การแก้ไขรูปแบบของดัชนี ei30
( wischmeier &สมิท 1958 ) ที่จัดตั้งขึ้นจากสมการพลังงาน
ของฮัดสัน ( 1965 ) นี้เชื่อว่าจะสามารถใช้ได้กับเขตร้อนฝนตก
ของความเข้มสูงสูงสุด 15 นาที ฝนก็ใช้ความรุนแรงเพราะมี
พบจะเหมาะสมกว่า ซึ่งที่ดินในระดับปานกลาง vegetated เบาบาง
, เช่นที่เสี่ยงมากที่สุดในภูเขากลาง ( ถุงน่อง&ยูเอิล , 1973 )
จำนวนเล็ก ๆของเหตุการณ์ที่ใช้ในแต่ละเดือนได้มีนัยสําคัญสําหรับ
สนาม ) และจับข้อมูล ในปี 1993 ประมาณครึ่ง 90 เหตุการณ์ที่
ปริมาณฝนเกิน 5 มม. ถูกรวมอยู่ในตัวอย่างในแปลงมากที่สุด ในปี 1992 ระหว่าง
25 และ 40 % จำนวน . สำหรับเว็บไซต์ทั้งหมด ไม่ว่าสูงสุดหรือสองสูง estmagnitude
ฝนเหตุการณ์ของฤดูกาล เช่นเดียวกับช่วงกว้างของ
เปรียบเหตุการณ์ถูกจับในแต่ละปี