I worked hard that summer. I met a

I worked hard that summer. I met a lot of business people and began to understand my job. I enjoyed living in the East. I liked New York and its crowds of people.
I didn't see Jordan Baker for a while. Then, about midsummer, we met again. Was I in love with Jordan? I don't think so, but I enjoyed being with her.
Gatsby went on giving parties and Jordan and I went to some of them. All the most fashionable people went to Gatsby's parties. They came to Gatsby's house, drank his wine and told each other crazy stories about him: 'He's a bootlegger ... a crook ... a gambler . . . 34 he's killed a man . . .'
All these things were said about Gatsby. But no one knew the truth about him. Anil, while he went on giving parties, no one cared.
One morning, late in July, Gatsby's car stopped outside my door. It was the first time Gatsby had called on me.
'Good morning, old sport,' he said. 'You're having lunch with me today. We can drive up to New York together.'
Gatsby got out of his beautiful yellow car and stood beside it proudly.
'It's pretty, isn't it, old sport?' he said. 'Have you seen it before?'
Of course I'd seen it. Everyone in West Egg knew Gatsby's car. Yellow and silver, it shone in the morning, sun. We made ourselves comfortable on the green leather seats and set off for New York.
I hadn't talked much to Gatsby before. I was interested in him, but I knew very little about him. As he drove along, Gatsby didn't say anything at first. Then suddenly he spoke.
'Look here, old sport,' he said, 'what do you think of me?'
Before I could answer, Gatsby went on, 'You must have heard a lot of stories about me. Well, now you're going to hear the truth. I'm the son of rich people in the Middle West - they're all dead now. I grew up in America, but I was educated at Oxford. All my family went there.'
Gatsby looked at me for a moment. He was talking quickly and I didn't believe a word he was saying.
'What part of the Middle West are you from?' I asked.
'San Francisco.'
'San Francisco? But that's not. . .'
'My family died,' Gatsby went on in a slow, sad voice. 'After that, I lived all over Europe. I travelled, collected jewels, hunted animals ... I was spending money to forget something very sad.'
I was so sure now that Gatsby was lying, that I almost laughed.
Then the War came, old sport,' Gatsby said. 'I was glad. I tried to die, but I couldn't. I was a success. I won medals35. Look, here's one of them.'
Gatsby took a medal out of his pocket. I looked at it in surprise.
'Major Jay Gatsby,' I read, 'for Valour Extraordinary .'
Then Gatsby took out a photograph.
'I always carry this, too. Taken at Oxford.'
In the photograph, some young men were standing outside a college gate. I recognised Gatsby. Was he telling the truth, then?
'I'm going to ask you a favour37,' Gatsby said, putting the photograph away. 'That's why I've told you about myself. You'll hear more this afternoon.'
'This afternoon?'
'Yes, when you have tea with Miss Baker. I've asked her to speak to you . . . about a certain matter.'



Gatsby drove faster. As we passed Wilson's Garage, I saw Myrtle Wilson selling gas38.
We raced on towards the bridge. There was New York on the other side of the river. I felt excited, as I always did, when I saw the city.
'Anything can happen in New York,' I thought, 'anything. I can even believe Gatsby's story!'
At noon, I left work to go to the restaurant where I was having lunch with Gatsby. He was already there, talking to a small dark man with a large head.
'Mr Carraway,' Gatsby said, 'this is my friend, Mr Meyer Wolfsheim.'
Gatsby led us to a table and ordered drinks.
'This is a nice restaurant,' said Mr Wolfsheim, looking round. 'But the place across the street is better.'
'What place is that?' I asked.
'The old Metropole,' Mr Wolfsheim said sadly. 'I remember the night they shot Rosy Rosenthal over there. Shot him tour times and then drove away . . . Poor Rosy, he was a good friend of mine.'
The food arrived and Mr Wolfsheim began to eat greedily. All the time he was eating, he was watching everyone in the room. Gatsby suddenly looked at his watch. He stood up and hurried out.
'He has to phone,' said Mr Wolfsheim. 'He does a lot of business with Chicago. Gatsby's a fine fellow, isn't he? Good looking, and a perfect gentleman39. He's an Oxford man, you know.'
'Oh, is he? Have you known Gatsby for long?' I asked.
'Several years,' Wolfsheim answered. 'I met him after the War. He comes from a good family. He's a gentleman to everyone, especially women. He'd never look at another man's wife.'
When Gatsby came back to our table, Mr Wolfsheim got to his feet and looked round the room.
'I have enjoyed my lunch,' he said, 'but I've got to leave you two young men now.' And he hurried away.
'Wolfsheim's well-known on Broadway40,' Gatsby told me.
'Who is he, then — an actor?'
'No, Meyer Wolfsheim's a gambler. He's clever, but he's done a lot of dangerous things.'
'Has he ever been i

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมทำงานหนักที่ฤดูร้อน ผมพบหลายคนธุรกิจ และเริ่มที่จะเข้าใจงานของฉัน ฉันอาศัยอยู่ในตะวันออก ผมชอบ New York และฝูงชนของคนฉันไม่เห็นจอร์แดนเบเกอร์ในขณะ จากนั้น เกี่ยวกับมิดซัมเมอร์ เราพบกันอีกครั้ง ได้รักกับจอร์แดน ฉันไม่คิดอย่างนั้น แต่ฉันอยู่กับเธอGatsby ในไปให้กิจการ และจอร์แดน และฉันไปที่บางส่วนของพวกเขา ทุกคนทันสมัยที่สุดไปงานปาร์ตี้ของ Gatsby พวกเขามาที่บ้านของ Gatsby ดื่มไวน์ของเขา และบอกกันบ้าเรื่องราวเกี่ยวกับเขา: ' เขาเป็น bootlegger เป็น...เลย...เป็นนักการพนัน... 34 ที่เขาฆ่าคน... .'สิ่งเหล่านี้ได้กล่าวเกี่ยวกับ Gatsby แต่ไม่มีใครรู้ความจริงเกี่ยวกับเขา อนิล ในขณะที่เขาไปให้ในกิจการ ไม่มีใครดูแลเช้าวันหนึ่ง ในช่วงกรกฎาคม รถของ Gatsby หยุดนอกประตู มันเป็นครั้งแรกที่ Gatsby ได้เรียกว่าฉัน'สวัสดีตอนเช้า เก่า sport เขากล่าวว่า ' คุณมีอาหารกลางวันกับฉันวันนี้ เราสามารถขับได้ถึงนิวยอร์กกันได้ 'Gatsby ได้ออกจากรถของเขาสีเหลืองสวยงาม และยืนเคียงข้างมันภูมิใจ'มันไม่สวย ไม่มัน กีฬาเก่า' เขากล่าวว่า 'เคยเห็นมาก่อน'แน่นอนผมเห็นมัน ทุกคนในตะวันตกไข่รู้ว่ารถของ Gatsby สีเหลือง และสีเงิน shone ในตอนเช้า ดวงอาทิตย์ เราทำตัวสบายบนเบาะหนังสีเขียว และตั้งปิดการนิวยอร์กผมไม่ได้คุยมาก Gatsby ก่อน ผมสนใจในตัวเขา แต่ผมรู้น้อยมากเกี่ยวกับเขา เป็นเขาขับรถตาม Gatsby ไม่พูดอะไรในตอนแรก แล้ว ก็เขาพูดเขากล่าว 'ดู ที่นี่ เก่า กีฬา' 'อะไรอะไรของฉัน'ก่อนตอบ Gatsby ไป, ' คุณต้องเคยได้ยินเรื่องราวมากมายที่เกี่ยวกับฉัน ดี ตอนนี้คุณจะได้ยินความจริง ผมสนคนรวยกลางตะวันตก - ทุกคนตายตอนนี้ ดิฉันเติบโตในอเมริกา แต่ฉันได้รับการศึกษาที่ออกซ์ฟอร์ด ครอบครัวของฉันไปที่นั่นด้วย 'Gatsby มองที่ฉันครู่ เขาพูดอย่างรวดเร็ว และผมไม่เชื่อคำที่เขาพูด'ส่วนของตะวันตกกลางจะมาจาก' ถาม'ซานฟรานซิสโก'' ซานฟรานซิสโก แต่ที่ไม่พูด ''ครอบครัวเสียชีวิต Gatsby ไปในเสียงช้า เศร้า ' หลังจากนั้น ที่อาศัยทั่วยุโรป ฉันเดินทาง เก็บรวบรวมอัญมณี สัตว์เป้าหมาย... ผมใช้จ่ายเงินจะลืมบางสิ่งบางอย่างที่น่าเศร้ามาก.'ผมให้ที่ Gatsby กำลังนอน ว่า ฉันเกือบหัวเราะแล้วมาสงคราม กีฬาเก่า Gatsby กล่าว ' ดีใจ ฉันพยายามให้ตาย แต่ฉันไม่สามารถ ประสบความสำเร็จได้ ผมได้ medals35 ดู นี่คือหนึ่งในพวกเขา.'Gatsby เอาเหรียญออกจากกระเป๋าของเขา ผมดูในความประหลาดใจ'วิชาเจย์ Gatsby ดู, ' Valour ความพิเศษให้มากกว่านี้Gatsby มาดูภาพถ่าย แล้ว' เสมอการถ่ายโอนข้อมูลนี้ เกินไป ถ่ายที่ Oxford 'ในภาพ หนุ่มบางคนยืนอยู่นอกประตูวิทยาลัย ฉันรับรู้ Gatsby เขาบอกความจริง แล้ว'ฉันจะขอให้คุณ favour37 ตัว Gatsby กล่าว ย้ายภาพ ' เหตุผมเคยบอกคุณเกี่ยวกับตัวเอง คุณจะได้ยินเพิ่มเติมบ่ายนี้ ''บ่ายนี้'' ใช่ เมื่อคุณมีชากับนางสาวเบ ผมถามเธอพูดกับคุณ...เกี่ยวกับเรื่องบางอย่าง ' Gatsby ขับรถเร็ว เราผ่านโรงรถของวิลสัน ผมเห็นขาย gas38 วิลสันไมร์เทิลเราวิ่งบนไปทางสะพาน นิวยอร์กในด้านอื่น ๆ ของแม่น้ำได้ ผมรู้สึกตื่นเต้น เป็นฉันเสมอ เมื่อฉันเห็นเมือง'อะไรจะเกิดขึ้นในนิวยอร์ก ฉันคิดว่า, ' อะไรกัน ผมสามารถแม้เชื่อว่าเรื่องราวของ Gatsby !'เที่ยง ผมทำงานไปยังร้านอาหารที่มีอาหารกลางวันกับ Gatsby มี เขาแล้วพูดคุยกับคนมืดเล็กมีหัวขนาดใหญ่กล่าวว่า Gatsby 'นาย Carraway 'นี้เป็นเพื่อนของฉัน นาย Meyer Wolfsheim'Gatsby นำเราไปยังตาราง และสั่งเครื่องดื่ม'เป็นร้านอาหารดี กล่าวว่า นาย Wolfsheim มองรอบ 'แต่ตรงข้ามถนนจะดีกว่า''สิ่งสถานที่เป็น' ถาม'เก่าเมโทรโพล นาย Wolfsheim กล่าวว่า เศร้า ' ผมจำได้ว่า คืนที่พวกเขาถ่ายโรเซนธอลโรซี่นั่น ยิงเขาทัวร์ครั้ง และขับรถออกไป... โรซี่ไม่ดี เขาเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน.'มาถึงอาหาร และนาย Wolfsheim เริ่มตะกละตะกลามกิน ตลอดเวลาที่เขารับประทาน เขาถูกเฝ้าดูทุกคนในห้อง Gatsby ก็มองไปที่นาฬิกาของเขา เขายืนขึ้น และเดินออกมา' เขามีโทรศัพท์ กล่าวว่า นาย Wolfsheim ' เขาทำธุรกิจเป็นจำนวนมากกับชิคาโก Gatsby ของเพื่อนดี ไม่เขาหรือไม่ ดูดี และ gentleman39 สมบูรณ์แบบ เขาเป็นคน Oxford คุณรู้ '' โอ้ เป็นเขา คุณรู้จัก Gatsby นาน?' ถามตอบ Wolfsheim 'หลายปี ' ผมเจอหลังจากสงคราม เขามาจากครอบครัวดี เขาเป็นสุภาพบุรุษกับทุกคน โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้หญิง เขาจะไม่มองไปที่ภรรยาผู้อื่น.'เมื่อ Gatsby กลับมาที่โต๊ะของเรา นาย Wolfsheim ได้ไปที่เท้าของเขา และมองรอบห้อง'ฉันจะได้เพลิดเพลินกับอาหารกลางวันของ เขากล่าวว่า 'แต่ผมจะทำให้คุณชายหนุ่มสองคนตอนนี้' เขารีบออกไปแล้ว'Wolfsheim ของรู้จักบน Broadway40,' Gatsby บอกฉัน' เขาเป็นใคร แล้ว — นักแสดง?'' ไม่ Meyer Wolfsheim ของนักการพนัน เขาเป็นฉลาด แต่เขาได้ทำสิ่งที่อันตรายมาก.'' เขาเคยฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมทำงานอย่างหนักในช่วงฤดูร้อนที่ ผมได้พบกับผู้คนจำนวนมากธุรกิจและเริ่มที่จะเข้าใจงานของฉัน ฉันชอบที่อาศัยอยู่ในภาคตะวันออก ฉันชอบนิวยอร์กและฝูงชนของคน.
ฉันไม่เห็นจอร์แดนเบเกอร์ในขณะที่ จากนั้นประมาณกลางฤดูร้อนที่เราพบกันอีกครั้ง คือผมอยู่ในความรักกับจอร์แดน? ผมไม่คิดอย่างนั้น แต่ผมมีความสุขที่ได้อยู่กับเธอ.
Gatsby ไปในการให้บุคคลและจอร์แดนและฉันไปบางส่วนของพวกเขา ทุกคนที่ทันสมัยที่สุดไป Gatsby ปาร์ตี้ พวกเขามาที่บ้านของ Gatsby ดื่มไวน์ของเขาและบอกว่าแต่ละเรื่องบ้าอื่น ๆ เกี่ยวกับเขา 'เขาเป็นคนที่ลักลอบ ... ข้อพับ ... นักพนัน . . 34 เขาฆ่าชายคนหนึ่ง . . '
ทุกสิ่งเหล่านี้ได้รับการกล่าวเกี่ยวกับแกสบี้ แต่ไม่มีใครรู้ความจริงเกี่ยวกับตัวเขา ครามในขณะที่เขาเดินต่อไปให้บุคคลที่ไม่มีใครได้รับการดูแล.
เช้าวันหนึ่งในช่วงปลายเดือนกรกฎาคมรถ Gatsby หยุดนอกประตูของฉัน มันเป็นครั้งแรกที่ได้เรียก Gatsby กับฉัน.
'ตอนเช้าที่ดีกีฬาเก่า' เขากล่าวว่า 'คุณกำลังมีอาหารกลางวันกับฉันในวันนี้ เราสามารถขับรถขึ้นไปนิวยอร์กด้วยกัน. '
Gatsby ได้ออกจากรถของเขาสีเหลืองสวยงามและยืนอยู่ข้างความภาคภูมิใจ.
' มันสวยมันไม่ได้เป็นกีฬาเก่าหรือไม่ ' เขาพูดว่า. 'คุณได้เห็นมันมาก่อน?'
แน่นอนผมเห็นมัน ทุกคนในเวสต์ไข่รู้ว่ารถของ Gatsby สีเหลืองและสีเงินมันส่องในตอนเช้าดวงอาทิตย์ เราได้ทำให้ตัวเองสบายบนเบาะหนังสีเขียวและกำหนดปิดสำหรับ New York.
ผมไม่ได้พูดคุยกันมากที่จะ Gatsby ก่อน ผมมีความสนใจในตัวเขา แต่ฉันรู้น้อยมากเกี่ยวกับตัวเขา ขณะที่เขาขับรถพร้อม Gatsby ไม่ได้พูดอะไรในตอนแรก ทันใดนั้นเขาพูด.
'ดูที่นี่กีฬาเก่า' เขากล่าวว่า 'สิ่งที่คุณคิดว่าฉัน?'
ก่อนที่ฉันจะตอบ Gatsby ไปใน 'คุณต้องเคยได้ยินมากของเรื่องราวเกี่ยวกับฉัน ดีตอนนี้คุณกำลังจะได้ยินความจริง ผมเป็นลูกชายของคนร่ำรวยในกลางตะวันตก - พวกเขากำลังทั้งหมดที่ตายแล้วในขณะนี้ ผมเติบโตขึ้นมาในอเมริกา แต่ฉันได้รับการศึกษาที่ Oxford ทุกคนในครอบครัวของฉันไปที่นั่น. '
Gatsby มองมาที่ฉันสักครู่ เขาได้พูดคุยได้อย่างรวดเร็วและผมไม่เชื่อว่าคำพูดที่เขาพูดได้.
'สิ่งที่เป็นส่วนหนึ่งของตะวันตกกลางคุณมาจาก? ฉันถาม.
'ซานฟรานซิ.'
'ซานฟรานซิ? แต่นั่นไม่ใช่ . . '
' ครอบครัวของฉันตาย 'Gatsby ไปในช้าเสียงเศร้า 'หลังจากนั้นฉันอาศัยอยู่ทั่วยุโรป ผมเดินทางอัญมณีรวบรวมสัตว์ที่ถูกล่า ... ฉันใช้จ่ายเงินที่จะลืมบางสิ่งบางอย่างที่น่าเศร้ามาก.
ผมแน่ใจว่าดังนั้นขณะนี้ที่กำลังนอนอยู่ Gatsby ที่ฉันเกือบจะหัวเราะ.
จากนั้นสงครามมากีฬาเก่า 'แกสบี้กล่าวว่า 'ฉันดีใจ. ผมพยายามที่จะตาย แต่ผมไม่สามารถ ผมเป็นคนที่ประสบความสำเร็จ ฉันได้รับรางวัล medals35 ดูที่นี่เป็นหนึ่งของพวกเขา. '
Gatsby หยิบเหรียญออกมาจากกระเป๋าของเขา ผมมองไปที่มันประหลาดใจ.
'Major Jay Gatsby' ฉันอ่านสำหรับความกล้าหาญวิสามัญ.
แล้ว Gatsby เอารูปถ่าย.
'ฉันมักจะดำเนินการนี้มากเกินไป ถ่ายที่ฟอร์ด. '
ในภาพบางส่วนชายหนุ่มกำลังยืนอยู่นอกประตูวิทยาลัย ฉันได้รับการยอมรับ Gatsby เขาบอกความจริงแล้ว?
'ฉันจะขอให้คุณ favour37 ที่' Gatsby กล่าวว่าการวางภาพออกไป 'นั่นเป็นเหตุผลที่ผมเคยบอกคุณเกี่ยวกับตัวเอง คุณจะได้ยินมากขึ้นช่วงบ่ายวันนี้. '
' วันนี้เวลาบ่าย? '
' ใช่เมื่อคุณมีชากับนางสาวเบเกอร์ ฉันขอให้เธอพูดกับคุณ . . เกี่ยวกับเรื่องบางอย่าง. '



Gatsby ขับรถได้เร็วขึ้น ในฐานะที่เราผ่านโรงรถของวิลสันผมเห็นไมร์เทิลวิลสันขาย gas38.
เราวิ่งบนไปทางสะพาน มีนิวยอร์กในด้านอื่น ๆ ของแม่น้ำ ผมรู้สึกตื่นเต้นที่ผมมักจะทำเมื่อผมเห็นเมือง.
'อะไรจะเกิดขึ้นใน New York,' ฉันคิดว่า 'อะไร ฉันยังสามารถเชื่อว่าเรื่องราวของ Gatsby! '
ตอนเที่ยงผมออกจากงานที่ต้องไปที่ร้านอาหารที่ผมมีอาหารกลางวันกับแกสบี้ เขาเป็นแล้วมีการพูดคุยกับคนที่มืดขนาดเล็กที่มีหัวขนาดใหญ่.
'นาย Carraway' Gatsby กล่าวว่า 'นี่คือเพื่อนของฉันนายเมเยอร์ Wolfsheim.'
Gatsby นำเราไปสู่โต๊ะและสั่งเครื่องดื่ม.
'นี้เป็นดี ร้านอาหาร, 'กล่าวว่านาย Wolfsheim มองรอบ แต่สถานที่ข้ามถนนจะดีกว่า. '
' สิ่งที่เกิดขึ้นคือ? ' ฉันถาม.
'เก่า Metropole' นาย Wolfsheim กล่าวว่าเศร้า 'ผมจำได้ว่าคืนนี้พวกเขายิง Rosy โรเซนธาลที่นั่น ยิงเขาทัวร์ครั้งแล้วขับรถออกไป . . แย่ Rosy เขาเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน. '
อาหารมาถึงแล้วและนาย Wolfsheim เริ่มที่จะกินอย่างตะกละตะกลาม ตลอดเวลาที่เขากินเขากำลังเฝ้าดูทุกคนในห้อง Gatsby จู่ ๆ ก็มองไปที่นาฬิกาของเขา เขายืนขึ้นและรีบออก.
'เขาได้ไปยังโทรศัพท์ของ' นาย Wolfsheim กล่าวว่า 'เขาไม่มากของธุรกิจกับชิคาโก ของ Gatsby เพื่อนที่ดีไม่ได้เป็นเขา? ดูดีและสมบูรณ์แบบ gentleman39 เขาเป็นคนที่ฟอร์ดที่คุณรู้ว่า. '
' โอ้เขา? ได้คุณรู้จัก Gatsby นาน? ฉันถาม.
'หลายปี' Wolfsheim ตอบ 'ผมได้พบกับเขาหลังจากที่สงคราม เขามาจากครอบครัวที่ดี เขาเป็นสุภาพบุรุษให้ทุกคนโดยเฉพาะผู้หญิง เขาไม่เคยมองไปที่ภรรยาของคนอื่น. '
เมื่อ Gatsby กลับไปที่ตารางของเรามานาย Wolfsheim มีการเท้าของเขาและมองไปรอบห้อง.
' ฉันมีความสุขอาหารกลางวันของฉัน "เขากล่าว" แต่ผมต้องออกจาก คุณชายหนุ่มสองคนในขณะนี้. และเขาก็รีบออกไป.
'Wolfsheim ของที่รู้จักกันดีใน Broadway40' Gatsby บอกฉัน.
'คือใครเขาแล้ว? - นักแสดง'
'ไม่มีเมเยอร์ Wolfsheim ของนักพนัน เขาเป็นคนฉลาด แต่เขาทำสิ่งต่างๆมากมายที่เป็นอันตราย. '
' ได้ที่เขาเคยรับผม