6.1. Test scenarioWe assume that Sl

6.1. Test scenario
We assume that SlidAR was faster mainly due to very specific target positions. Even though the accurate initial positioning took some effort, the position adjustment was quick and accurate because only 1 DOF was controlled. There was no need to constantly change the viewpoint and the adjustment was not affected by the unintentional movement of the device. The initial positioning with HoldAR was fast, but the position adjustment was time consuming because 3 DOF were controlled. This made the adjustment vulnerable to unintentional movement and perceptual errors.
A direct tap gesture is very intuitive for initial positioning, but it has problems regarding the ambiguity caused by user's fingers blocking the screen and the shakiness of the handheld devices. issue in SlidAR if target positions in the real world are very small in which case initial positioning has to be very precise. The initial positioning with a tap gesture could be improved with view freezing [27] or with a combination of view freezing and Shift [38].
Unlike SlidAR, HoldAR does not require a precise initial positioning because target position does not need to be on the ray cast from the camera. However, according to participants' comments the use of HoldAR requires more mental effort if they have to determine the initial position based on how effectively they can translate the virtual object from the initial position to the target position.
The perceptual issues [2,39] can have a considerable effect on positioning accuracy when target positions are real instead of virtual. The combined average error rate in all conditions (M¼12.8 mm, SD¼1.3 mm) can be due to the issues in perception and the participants' judgment of the sufficient level of accuracy. A small positioning error can be very difficult to detect if the position is not checked from several viewpoints and at a close distance. Furthermore, the low resolution (480 640 pixels) of the video output in our implementation and the 2D representation of virtual objects can affect the accuracy in both methods. The large amount of variation (Fig. 6(b)) in the positioning errors of SlidAR can be explained with the threshold of adjusting the objects position away from the epipolar line. Because an arbitrary adjustment with SlidAR was impossible, the virtual object had to be first moved with the cut & paste function and then adjusted again along the new epipolar line. Some participants may have settled with a certain level of accuracy due to the required effort in repositioning, even if they were aware that the position was not accurate enough.
The overall and normalized device movement needed was significantly higher because the position had to be adjusted and confirmed several times with HoldAR. The movement required while using SlidAR was more consistent. Furthermore, the adjustment was done with a finger gesture without the need to move the handheld device. The significant difference in movement between the easy and hard task with HoldAR can be associated with perceptual issues in understanding depth cues. The viewpoint had to be changed if the position of the object and it's shadow was unclear. We did not find significant differences between easy and difficult tasks. As such, based on our observations, the efficiency of SlidAR was not dependent on the environment's complexity.
The subjective results from HARUS strongly correlate to the results from the objective measurements. Completing the tasks with SlidAR took less effort in terms of time and movement, which is reflected to overall manipulability scores. The comprehensibility scores were also significant, but this was mainly due to S9 and S12, which are related to the difficulties in controlling and perceiving the position accurately. The remaining comprehensibility statements were expectedly not significantly different, because both positioning methods were implemented to the same HAR system and their user interfaces were very similar.
Although the experiment results only support H1 and H3 but not H2, we argue that the SlidAR was more efficient in our test scenario. It can achieve the same level of accuracy with significantly less time and less effort compared to the HoldAR method. The H4 was supported only partially, but it shows that the environment can affect those methods that require virtual depth cues to be displayed in the environment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

6.1 การทดสอบสถานการณ์สมมติเราสมมติว่า SlidAR ได้เร็วขึ้นส่วนใหญ่เนื่องจากตำแหน่งเป้าหมายที่เฉพาะเจาะจงมาก แม้ว่าวางตำแหน่งแรกถูกต้องใช้ความพยายามบางอย่าง การปรับปรุงตำแหน่งได้แม่นยำ และรวดเร็วเนื่องจากถูกควบคุมกรม 1 มีไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนมุมมอง และการปรับปรุงจึงไม่เกิด โดยการเคลื่อนไหวค่าเสื่อมของอุปกรณ์ ตำแหน่งเริ่มต้น ด้วย HoldAR ได้อย่างรวดเร็ว แต่การปรับปรุงตำแหน่งเป็นเวลานานเนื่องจากถูกควบคุมกรม 3 นี้ทำการปรับปรุงการเคลื่อนไหวที่ตั้งใจและข้อผิดพลาด perceptualรูปแบบลายเส้นตรงเคาะจะง่ายมากสำหรับตำแหน่งเริ่มต้น แต่มีปัญหาเกี่ยวกับความคลุมเครือที่เกิดจากนิ้วมือของผู้ใช้การบล็อคหน้าจอและ shakiness ของอุปกรณ์มือถือ ปัญหาใน SlidAR หากตำแหน่งเป้าหมายบนโลกเล็ก ๆ ในการเริ่มต้นที่กรณีจัดตำแหน่งได้จะแม่นยำมาก การจัดตำแหน่งเริ่มต้น ด้วยท่าประปาสามารถปรับปรุงด้วย [27] แช่แข็ง หรือแช่แข็งดูและกะ [38]ซึ่งแตกต่างจาก SlidAR, HoldAR ไม่ต้องใช้ความแม่นยำเริ่มต้นตำแหน่ง เพราะตำแหน่งเป้าหมายไม่จำเป็นต้องในเรย์หล่อจากกล้อง อย่างไรก็ตาม ตามความเห็นของผู้เข้าร่วม ใช้ HoldAR ต้องพยายามมากกว่าจิตได้กำหนดตำแหน่งเริ่มต้นตามวิธีที่มีประสิทธิภาพจะสามารถแปลวัตถุเสมือนจากตำแหน่งเริ่มต้นไปยังตำแหน่งเป้าหมายปัญหา perceptual [2,39] ได้ผลมากในตำแหน่งถูกต้องเมื่อตำแหน่งเป้าหมายแทนเสมือนจริง อัตราข้อผิดพลาดเฉลี่ยรวมในเงื่อนไข (M¼12.8 mm, SD¼1.3 mm) ได้เนื่องจากปัญหาในการรับรู้และพิพากษาผู้เข้าร่วมต้องการความถูกต้องเพียงพอ มีข้อผิดพลาดระบุตำแหน่งเล็ก ๆ ได้ยากมากที่จะตรวจสอบถ้าตำแหน่งไม่มีเลือก จากหลายมุมมอง และ ที่ใกล้ นอกจากนี้ ความละเอียดต่ำ (480 640 พิกเซล) ของการแสดงผลวิดีโอในงานของเราและการแสดง 2D ของวัตถุเสมือนมีผลต่อความถูกต้องในทั้งสองวิธี เปลี่ยนแปลงกิน 6(b)) เกิดข้อผิดพลาดที่ระบุตำแหน่งของ SlidAR ที่สามารถอธิบาย ด้วยขีดจำกัดของการปรับตำแหน่งของวัตถุจากบรรทัด epipolar จำนวนมาก เนื่องจากการปรับปรุงกำหนดกับ SlidAR ไปไม่ได้ วัตถุเสมือนได้ก่อนถูกย้าย ด้วยการตัด และวางฟังก์ชัน และจากนั้น ปรับอีกครั้งตามแนว epipolar ใหม่ บางคนอาจได้จับคู่กับระดับของความแม่นยำเนื่องจากความพยายามจำเป็นในการให้ แม้ว่าพวกเขาทราบว่า ตำแหน่งไม่ถูกต้องเพียงพอการเคลื่อนไหวโดยรวม และมาตรฐานอุปกรณ์ที่จำเป็นได้อย่างมีนัยสำคัญ เพราะตำแหน่งที่มีการปรับปรุง และยืนยันหลายครั้ง ด้วย HoldAR การเคลื่อนไหวที่จำเป็นในขณะที่ใช้ SlidAR ได้มากขึ้น นอกจากนี้ การปรับปรุงเสร็จ มีรูปแบบลายเส้นนิ้วมือโดยไม่ต้องย้ายอุปกรณ์มือถือ ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในความเคลื่อนไหวระหว่างงานง่าย และยากด้วย HoldAR สามารถเชื่อมโยงกับปัญหา perceptual เข้าใจสัญลักษณ์ความลึก จุดชมวิวมีการเปลี่ยนตำแหน่งของวัตถุและเงาของมันได้ชัดเจน เราไม่พบความแตกต่างที่สำคัญระหว่างงานที่ง่าย และยาก เช่น ตามข้อสังเกตของเรา ประสิทธิภาพของ SlidAR ไม่ขึ้นอยู่กับความซับซ้อนของสภาพแวดล้อมผลลัพธ์ตามอัตวิสัยจาก HARUS ความสัมพันธ์กับผลลัพธ์จากการวัดวัตถุประสงค์ การดำเนินการกับ SlidAR เอาความพยายามน้อยลงเวลาและการเคลื่อนไหว ซึ่งสะท้อนไปทั้งหมด manipulability คะแนน ยังได้คะแนน comprehensibility สำคัญ แต่นี้เป็นส่วนใหญ่เนื่องจาก S9 และ S12 ซึ่งเกี่ยวข้องกับความยากลำบากในการควบคุม และ perceiving ตำแหน่งอย่างถูกต้อง งบ comprehensibility เหลือได้ expectedly ไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ เนื่องจากทั้งสองวิธีระบุตำแหน่งดำเนินระบบฮาร์เดียว และอินเตอร์เฟซคล้ายแม้ว่าผลการทดลองเท่านั้นสนับสนุน H1 และ H3 แต่ H2 ไม่ เราโต้เถียงว่า SlidAR ที่มีประสิทธิภาพในสถานการณ์การทดสอบของเรา มันสามารถให้ความแม่นยำที่ มีเวลาน้อยมาก และน้อย กว่าเมื่อเทียบกับวิธี HoldAR พยายามระดับเดียวกัน H4 ได้รับการสนับสนุนเพียงบางส่วน แต่มันแสดงให้เห็นว่า สภาพแวดล้อมที่มีผลต่อวิธีเหล่านั้นที่ต้องการความลึกเสมือนสัญลักษณ์จะแสดงขึ้นในสิ่งแวดล้อม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

6.1 สถานการณ์การทดสอบเราคิดว่า SlidAR ได้เร็วส่วนใหญ่เนื่องจากการที่เฉพาะเจาะจงมากตำแหน่งเป้าหมาย
แม้ว่าตำแหน่งเริ่มต้นที่ถูกต้องเอาความพยายามบางอย่างปรับตำแหน่งได้อย่างรวดเร็วและถูกต้องเพราะเพียง 1 อานนท์ถูกควบคุม ไม่จำเป็นต้องได้รับการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลามุมมองและการปรับตัวที่ไม่ได้รับผลกระทบจากการเคลื่อนไหวโดยไม่ได้ตั้งใจของอุปกรณ์ ตำแหน่งครั้งแรกกับ HoldAR เร็ว แต่การปรับตำแหน่งที่ถูกเวลานานเพราะ 3 อานนท์ถูกควบคุม นี่เองที่ทำให้การปรับความเสี่ยงที่จะเคลื่อนไหวโดยไม่ได้ตั้งใจและข้อผิดพลาดการรับรู้.
ท่าทางประปาโดยตรงง่ายมากสำหรับการวางตำแหน่งเริ่มต้น แต่ก็มีปัญหาเกี่ยวกับความคลุมเครือที่เกิดจากนิ้วมือของผู้ใช้ปิดกั้นหน้าจอและมั่นคงของอุปกรณ์มือถือที่ ปัญหา SlidAR ถ้าตำแหน่งของเป้าหมายในโลกจริงมีขนาดเล็กมากซึ่งในกรณีที่ตำแหน่งเริ่มต้นจะต้องมีความแม่นยำมาก ตำแหน่งครั้งแรกกับท่าทางแตะอาจจะดีขึ้นมีมุมมองในการแช่แข็ง [27] หรือการรวมกันของการแช่แข็งมุมมองและกด Shift [38].
ซึ่งแตกต่างจาก SlidAR, HoldAR ไม่จำเป็นต้องมีการวางตำแหน่งเริ่มต้นได้อย่างแม่นยำเพราะตำแหน่งเป้าหมายไม่จำเป็นต้องที่จะอยู่ใน เรย์โยนจากกล้อง แต่ตามความคิดเห็นของผู้เข้าร่วมใช้ HoldAR ต้องใช้ความพยายามมากขึ้นจิตถ้าพวกเขามีการกำหนดตำแหน่งเริ่มต้นขึ้นอยู่กับวิธีที่พวกเขาได้อย่างมีประสิทธิภาพสามารถแปลวัตถุเสมือนจากตำแหน่งเริ่มต้นไปยังตำแหน่งเป้าหมาย.
ปัญหาการรับรู้ [2,39] จะมีผลมากในความถูกต้องตำแหน่งตำแหน่งเมื่อเป้าหมายเป็นจริงแทนเสมือน อัตราความผิดพลาดเฉลี่ยรวมในทุกสภาวะ (M¼12.8มมมมSD¼1.3) ได้เนื่องจากปัญหาในการรับรู้และการตัดสินใจเข้าร่วมในระดับที่เพียงพอของความถูกต้องที่ ข้อผิดพลาดในการวางตำแหน่งเล็ก ๆ อาจเป็นเรื่องยากมากที่จะตรวจสอบหากตำแหน่งไม่ได้ตรวจสอบจากมุมมองที่หลายคนและในระยะใกล้ นอกจากนี้ความละเอียดต่ำ (480 640 พิกเซล) ของการส่งออกวิดีโอในการดำเนินงานของเราและการเป็นตัวแทนของวัตถุ 2 มิติเสมือนสามารถส่งผลกระทบต่อความถูกต้องในวิธีการทั้งสอง จำนวนมากของการเปลี่ยนแปลง (รูปที่. 6 (ข)) ข้อผิดพลาดในการวางตำแหน่งของ SlidAR สามารถอธิบายกับเกณฑ์ของการปรับเปลี่ยนตำแหน่งวัตถุที่อยู่ห่างออกไปจากเส้น epipolar เพราะการปรับพลกับ SlidAR เป็นไปไม่ได้วัตถุเสมือนจริงจะต้องมีการย้ายครั้งแรกกับฟังก์ชั่นการตัดและวางและปรับปรุงแล้วอีกครั้งตามแนว epipolar ใหม่ ผู้เข้าร่วมบางคนอาจมีการตัดสินที่มีในระดับหนึ่งของความถูกต้องอันเนื่องมาจากความพยายามที่จำเป็นในการจัดตำแหน่งแม้ว่าพวกเขาจะได้รับทราบว่าตำแหน่งที่ไม่ถูกต้องเพียงพอ.
การเคลื่อนไหวของอุปกรณ์โดยรวมและปกติที่จำเป็นอย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้นเพราะตำแหน่งที่จะต้องมีการปรับ ได้รับการยืนยันหลายครั้งด้วย HoldAR การเคลื่อนไหวที่จำเป็นต้องใช้ในขณะที่ใช้ SlidAR เป็นสอดคล้องกันมากขึ้น นอกจากนี้การปรับตัวทำด้วยท่าทางนิ้วโดยไม่จำเป็นต้องย้ายอุปกรณ์มือถือ ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการเคลื่อนไหวระหว่างงานที่ง่ายและยากกับ HoldAR สามารถเชื่อมโยงกับปัญหาการรับรู้ในการทำความเข้าใจความหมายเชิงลึก จุดชมวิวที่จะต้องมีการเปลี่ยนแปลงหากตำแหน่งของวัตถุและเงามันก็ชัดเจน เราไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างงานง่ายและยาก เป็นเช่นนี้อยู่บนพื้นฐานของการสังเกตของเราที่มีประสิทธิภาพของ SlidAR ก็ไม่ได้ขึ้นอยู่กับความซับซ้อนของสภาพแวดล้อม.
ผลอัตนัยจาก Harus อย่างยิ่งมีความสัมพันธ์กับผลที่ได้จากการวัดวัตถุประสงค์ จบงานด้วย SlidAR เอาความพยายามน้อยในแง่ของเวลาและการเคลื่อนไหวซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงคะแนน manipulability โดยรวม คะแนนความเข้าใจก็ยังมีนัยสำคัญ แต่นี่เป็นส่วนใหญ่เนื่องจากการ S9 และ S12 ซึ่งมีความเกี่ยวข้องกับความยากลำบากในการควบคุมและการรับรู้ตำแหน่งที่ถูกต้อง ส่วนที่เหลืออีกงบเข้าใจก็คาดว่าไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญเนื่องจากทั้งสองวิธีการวางตำแหน่งที่ถูกนำมาใช้กับระบบ HAR เดียวกันและส่วนติดต่อผู้ใช้ของพวกเขามีความคล้ายคลึงกันมาก.
แม้ว่าผลการทดลองเท่านั้นสนับสนุน H1 และ H3 แต่ไม่ H2 เรายืนยันว่า SlidAR ได้มีประสิทธิภาพมากขึ้น ในสถานการณ์การทดสอบของเรา มันจะประสบความสำเร็จในระดับเดียวกันของความถูกต้องที่มีเวลาน้อยและความพยายามที่น้อยกว่าเมื่อเทียบกับวิธีการ HoldAR H4 ได้รับการสนับสนุนเพียงบางส่วนเท่านั้น แต่มันก็แสดงให้เห็นว่าสภาพแวดล้อมจะมีผลต่อวิธีการเหล่านั้นที่ต้องมีการชี้นำความลึกเสมือนที่จะแสดงในสิ่งแวดล้อม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

6.1 . ทดสอบสถานการณ์
เราคิดว่า slidar ได้เร็วเนื่องจากตำแหน่งเป้าหมายที่เฉพาะเจาะจงมาก ถึงแม้ว่าการเริ่มต้นที่ถูกต้องเอาความพยายาม ตำแหน่งที่ปรับได้รวดเร็ว และถูกต้อง เพราะเพียง 1 DOF ถูกควบคุม ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา มุมมองและการปรับตัวไม่มีผลต่อการเคลื่อนไหวของอุปกรณ์โดยไม่ตั้งใจการเริ่มต้นกับ holdar อย่างรวดเร็ว แต่ตำแหน่งที่ปรับได้เป็นเวลานาน เพราะ 3 DOF ถูกควบคุม นี้ทำให้การปรับความเสี่ยงที่จะเคลื่อนไหวโดยไม่ตั้งใจและข้อผิดพลาด ฯลฯ การประปาโดยตรงท่าทางมากใช้งานง่ายสำหรับการเริ่มต้นแต่มันมีปัญหาเกี่ยวกับความคลุมเครือที่เกิดจากผู้ใช้นิ้วบังจอและมั่นคงของอุปกรณ์มือถือ ปัญหาใน slidar ถ้าเป้าหมายอยู่ในตำแหน่งจริงของโลกมีขนาดเล็กมากซึ่งในกรณีที่ตำแหน่งเริ่มต้นได้แม่นยำมาก ตำแหน่งเริ่มต้น ด้วยการเคาะสัญญาณอาจจะดีขึ้นกับมุมมองแจ่ม [ 27 ] หรือมีการรวมกันของดูแข็ง และกะ [ 38 ]
เหมือน slidar holdar , ไม่ต้องใช้ความแม่นยำเริ่มต้นตำแหน่งเพราะตำแหน่งเป้าหมายไม่ต้องขึ้นเรย์โยนจากกล้อง อย่างไรก็ตาม ตามความคิดเห็นของผู้ใช้ holdar ต้องใช้ความพยายามทางจิตมากขึ้นถ้าพวกเขามีเพื่อกำหนดตำแหน่งเริ่มต้นบนพื้นฐานของวิธีที่มีประสิทธิภาพพวกเขาสามารถแปลวัตถุเสมือนจากตำแหน่งเริ่มต้นไปยังตำแหน่งเป้าหมาย
การรับรู้ปัญหา [ 2,39 ] สามารถมีผลกระทบมากในตำแหน่งความถูกต้องเมื่อตำแหน่งเป้าหมายที่แท้จริง แทนที่จะเป็นเสมือน รวมเฉลี่ยอัตราความผิดพลาดในเงื่อนไขทั้งหมด ( M ¼ 12.8 มิลลิเมตร , SD ¼ 1.3 มม. ) ได้เนื่องจากปัญหาในการรับรู้และการตัดสินใจของผู้เข้าร่วมโครงการในระดับที่เพียงพอของความถูกต้องข้อผิดพลาดในการวางตำแหน่งเล็ก ๆอาจจะยากที่จะตรวจสอบหากตำแหน่งไม่ตรวจสอบจากมุมมองต่าง ๆ และที่ระยะทางใกล้ๆ นอกจากนี้ ความละเอียดต่ำ ( 480 640 พิกเซล ) ของภาพในการดำเนินงานของเราและการแสดง 2D ของวัตถุเสมือนจะมีผลต่อความถูกต้องในทั้งสองวิธี ปริมาณขนาดใหญ่ของการเปลี่ยนแปลง ( ฟิค6 ( B ) ในตำแหน่งข้อผิดพลาดของ slidar สามารถอธิบายได้ด้วยเกณฑ์ของการปรับวัตถุที่ตำแหน่งห่างจาก epipolar บรรทัด เพราะการปรับโดยพลการด้วย slidar เป็นไปไม่ได้ วัตถุเสมือนต้องย้ายมาด้วย ตัด&วางฟังก์ชั่นและปรับอีกครั้งตามเส้น epipolar ใหม่ผู้เข้าร่วมบางคนอาจจัดการกับระดับของความถูกต้อง เนื่องจากการใช้ความพยายามในการ ถึง พวก เขา รู้ ว่า ตำแหน่งก็ไม่แม่นพอ
รวมและอุปกรณ์เคลื่อนไหวเป็นปกติสูงกว่าเนื่องจากตำแหน่งที่ต้องปรับ และยืนยันหลายครั้งกับ holdar . การเคลื่อนไหวที่จำเป็นในขณะที่ใช้ slidar เป็นสอดคล้องกันมากขึ้นนอกจากนี้ การปรับตัวก็ทำนิ้วท่าทางโดยไม่ต้องย้ายอุปกรณ์มือถือ ความแตกต่างในการเคลื่อนไหวระหว่างงานยากง่าย และมี holdar สามารถเชื่อมโยงกับความเข้าใจในประเด็นการรับรู้ตัวชี้นำความลึก . มุมมองก็จะเปลี่ยนไป ถ้าตำแหน่งของวัตถุและเงาได้ชัดเจนเราไม่พบความแตกต่างระหว่างงานที่ง่ายและก็ยาก เช่น จากการสังเกตของเรา ประสิทธิภาพของ slidar ไม่ได้ขึ้นอยู่กับความซับซ้อนของสิ่งแวดล้อม .
ผลอัตนัยจากควรจะขอสัมพันธ์กับผลลัพธ์ที่ได้จากวัตถุประสงค์ในการวัด จบงานด้วย slidar ใช้เวลาความพยายามน้อยในแง่ของเวลาและการเคลื่อนไหวซึ่งสะท้อนให้เห็นถึง manipulability คะแนนโดยรวม มีความเข้าใจคะแนนก็สำคัญ แต่เป็นผลจาก S9 และ s12 ซึ่งเกี่ยวข้องกับปัญหาในการควบคุม และการรับรู้ตำแหน่งที่ถูกต้อง ที่เหลืองบหรือว่าไม่แตกต่างกันมีความเข้าใจ ,เพราะทั้งสองตำแหน่งเป็นเครื่องมือในระบบและวิธีการเดียวกันและส่วนติดต่อผู้ใช้ของพวกเขาคล้ายกันมาก แต่ผลการทดลองสนับสนุนเพียง
H1 H2 H3 และ แต่เรายืนยันว่า slidar มีประสิทธิภาพในสถานการณ์การทดสอบของเรา มันสามารถบรรลุระดับเดียวกันของความถูกต้องด้วยเวลาที่น้อยกว่าและความพยายามน้อยเมื่อเทียบกับวิธีการ holdar .ส่วน H4 ได้รับการสนับสนุนเพียงบางส่วนเท่านั้น แต่มันแสดงให้เห็นว่าสภาพแวดล้อมจะมีผลต่อวิธีการที่ใช้ตัวชี้นำความลึกนั้นเสมือนจะถูกแสดงในสภาพแวดล้อม .