Table 2 shows that the contribution

Table 2 shows that the contribution of

crude oil in energy supply dropped from 61.1% in 1990 to 38.2% in

2008 after the implementation of fuel diversification strategy. On

the other hand, natural gas has become the main contributor of

final energy consumption with 43.4% of total energy supply in

2008. The primary energy supply were natural gas 43.4%; crude oil

38.2%; coal 15.3% and hydropower 3.1% in 2008. Crude oil is no

longer seen as a feasible source of energy supply in Malaysia due to

its fast depleting supply. Nowadays, crude oil is mainly used as a

backup supply for emergency [9]. Crude oil and natural gas still

dominated the energy supply in Malaysia and are expected to

continue to play a major role in primary energy mix. However, the

burning fossil fuel like crude oil and natural gas may totally

exhaust in one day. Besides, it will raise the climate change issue

and significantly contributes to greenhouse gas emissions. Both of

these issues are of major global environmental concerns that will

have disastrous impact on the socio-economic development in

Malaysia.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตารางที่ 2 แสดงให้เห็นว่าสัดส่วนของน้ำมันดิบพลังงานที่ลดลงจาก 61.1% ในปี 1990 ถึง 38.2% ใน2008 หลังการดำเนินงานของกลยุทธ์การกระจายเชื้อเพลิง บนมืออื่น ๆ ก๊าซธรรมชาติกลายเป็น ส่วนหลักของการใช้พลังงานขั้นสุดท้ายกับ 43.4% ของพลังงานทั้งหมดที่จัดหาใน2008. การจัดหาพลังงานหลักถูกก๊าซธรรมชาติ 43.4% น้ำมันดิบ38.2% ถ่านหินที่ 15.3% และ 3.1% ไฟฟ้าพลังน้ำในปี 2008 น้ำมันดิบจะไม่เห็นอีกต่อไปเป็นแหล่งพลังงานในประเทศมาเลเซียเนื่องจากการกระทำอุปทานความสิ้นเปลืองอย่างรวดเร็ว ในปัจจุบัน น้ำมันดิบส่วนใหญ่จะใช้เป็นจ่ายสำรองสำหรับกรณีฉุกเฉิน [9] น้ำมันดิบและก๊าซธรรมชาติยังคงครอบงำการจัดหาพลังงานในประเทศมาเลเซีย และคาดว่าจะยังมีบทบาทสำคัญในการผสมหลักพลังงาน อย่างไรก็ตาม การการเผาไหม้เชื้อเพลิงฟอสซิลเช่นน้ำมันดิบและก๊าซธรรมชาติอาจโดยสิ้นเชิงท่อไอเสียในหนึ่งวัน นอกจากนี้ มันจะเพิ่มปัญหาภูมิอากาศเปลี่ยนแปลงและก่อให้เกิดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกอย่างมีนัยสำคัญ ทั้งสองอย่างปัญหาเหล่านี้มีความกังวลด้านสิ่งแวดล้อมระดับโลกที่สำคัญที่จะมีผลกระทบหายนะในการพัฒนาเศรษฐกิจมาเลเซีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตารางที่ 2 แสดงให้เห็นว่าผลงานของ

น้ำมันดิบในการจัดหาพลังงานลดลงจาก 61.1% ในปี 1990-38.2% ในปี

2008 หลังจากการดำเนินการตามกลยุทธ์การกระจายเชื้อเพลิง บน

มืออื่น ๆ , ก๊าซธรรมชาติได้กลายเป็นผู้สนับสนุนหลักของการ

ใช้พลังงานขั้นสุดท้ายกับ 43.4% ของพลังงานทั้งหมดในปี

2008 อุปทานพลังงานหลักเป็นก๊าซธรรมชาติ 43.4%; น้ำมันดิบ

38.2%; ถ่านหิน 15.3% และไฟฟ้าพลังน้ำ 3.1% ในปี 2008 น้ำมันดิบจะไม่มี

อีกต่อไปมองว่าเป็นแหล่งที่มาของความเป็นไปได้ของการจัดหาพลังงานในประเทศมาเลเซียเนื่องจาก

อุปทานพึ่งพาอย่างรวดเร็ว ปัจจุบันน้ำมันดิบส่วนใหญ่จะใช้เป็น

แหล่งจ่ายสำรองสำหรับกรณีฉุกเฉิน [9] น้ำมันดิบและก๊าซธรรมชาติยังคง

ครอบงำการจัดหาพลังงานในประเทศมาเลเซียและคาดว่าจะ

ยังคงมีบทบาทสำคัญในการผสมพลังงานหลัก อย่างไรก็ตาม

เชื้อเพลิงฟอสซิลการเผาไหม้เช่นน้ำมันดิบและก๊าซธรรมชาติอาจจะโดยสิ้นเชิง

ไอเสียในหนึ่งวัน นอกจากนี้ก็จะยกประเด็นการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ

และอย่างมีนัยสำคัญก่อให้เกิดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ทั้งสอง

ประเด็นเหล่านี้มีความกังวลด้านสิ่งแวดล้อมที่สำคัญระดับโลกที่จะ

มีผลกระทบภัยพิบัติในการพัฒนาทางเศรษฐกิจและสังคมใน

ประเทศมาเลเซีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตารางที่ 2 แสดงให้เห็นว่า สนับสนุน ของน้ำมันในการจัดหาพลังงานลดลงจาก 61.1 % ในปี 1990 ถึง 38.2% ใน2008 หลังจากการประยุกต์ใช้กลยุทธ์การกระจายเชื้อเพลิง บนมืออื่น ๆ , ก๊าซธรรมชาติได้กลายเป็นผู้สนับสนุนหลักของการใช้พลังงานขั้นสุดท้ายกับ 43.4 % ของพลังงานทั้งหมดใน2008 แหล่งพลังงานปฐมภูมิก๊าซธรรมชาติน้ำมันดิบ 43.4 % ;38.2 % ; ถ่านหิน 15.3 % และไฟฟ้าพลังน้ำ 3.1% ในปี 2008 น้ำมันดิบคือไม่แล้วเห็นเป็นแหล่งที่มาของการจัดหาพลังงานที่เป็นไปได้ในมาเลเซีย เนื่องจากรวดเร็ว depleting ของอุปทาน ทุกวันนี้ น้ำมันส่วนใหญ่จะใช้เป็นสำรองฉุกเฉิน [ 9 ] น้ำมันดิบและก๊าซธรรมชาติยังคงครองจัดหาพลังงานในมาเลเซีย และคาดว่ายังคงมีบทบาทสำคัญในการผสมพลังงานหลัก อย่างไรก็ตามการเผาไหม้เชื้อเพลิงฟอสซิล เช่น น้ำมันและก๊าซธรรมชาติอาจจะทั้งหมดหมดในวันเดียว นอกจากนี้ จะเพิ่มปัญหาการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศและอย่างมากก่อให้เกิดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ทั้งของปัญหาเหล่านี้มีสาขาทั่วโลกกังวลด้านสิ่งแวดล้อม ที่ จะมีผลกระทบร้ายแรงต่อการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมในมาเลเซีย