The number of S. cerevisiae in Fig.

The number of S. cerevisiae in Fig. 2a begins to rise rapidly
within 24 h. After 48 h, the growth of S. cerevisiae remains relatively
stable. This may be due to exhaustion of sugar as the population
of yeast increases. Overliming at pH 10 produces the highest
colony forming units of yeast, which implies that pH 10 can adequately
eliminate degradation products while still maintaining a
sufficient amount of glucose for the yeast’s growth, as also confirmed
by the SEM image (Not shown) of the MG hydrolyzate after
overliming at pH 10, showing no presence of lignin residues. Overliming
at pH 11 produces the second highest colony forming units
of yeast. This could be due to the elimination of many toxic compounds
along with the loss of usable glucose. A similar explanation
also applies when overliming is performed at pH 12. Even though
overliming at pH 8 and 9 does not decrease the glucose concentration
as severely, compared to that at higher pHs, the process does
not eliminate amounts of degradation and inhibitory compounds.
The remaining compounds become toxic to the fermenting yeasts,
which results in a less yeast growth and potentially lower ethanol
yields (Eliana et al., 2014).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หมายเลขของ S. cerevisiae ใน Fig. 2a เริ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็วภายใน 24 ชม หลังจาก 48 h การเติบโตของ S. cerevisiae มากเกินไปมีเสถียรภาพ นี้อาจเป็น เพราะจุดประสงค์ของน้ำตาลเป็นประชากรของยีสต์เพิ่มขึ้น Overliming ที่ pH 10 สร้างที่สูงที่สุดจากหน่วยโคโลนีขึ้นรูปยีสต์ ซึ่งหมายถึงการที่ pH 10 สามารถอย่างเพียงพอกำจัดย่อยสลายผลิตภัณฑ์ในขณะที่ยังคง รักษาความจำนวนน้ำตาลในการเจริญเติบโตของยีสต์ ยืนยันว่า ยัง เพียงพอโดยภาพ SEM (ไม่แสดง) ของ hydrolyzate MG หลังจากoverliming ที่ pH 10 แสดงสถานะไม่มีของตกค้าง lignin Overlimingที่ pH 11 สร้างสองอาณานิคมสูงขึ้นหน่วยของยีสต์ อาจเนื่องจากการกำจัดสารพิษมากมายพร้อมกับการสูญเสียของกลูโคสได้ คำอธิบายที่คล้ายกันนอกจากนี้ยัง ใช้เมื่อ overliming ทำที่ pH 12 ถึงแม้ว่าoverliming ที่ pH 8 และ 9 ไม่ลดความเข้มข้นกลูโคสเป็นรุนแรง เปรียบเทียบกับที่ pHs สูง การไม่ไม่กำจัดย่อยสลายและสารลิปกลอสไขสารที่เหลือที่เป็นพิษกับ fermenting yeastsซึ่งผลลัพธ์ในน้อยยีสต์เจริญเติบโต และอาจลดราคาเอทานอลทำให้ (Eliana et al., 2014)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จำนวนของ S. cerevisiae ในรูป 2a
เริ่มขึ้นอย่างรวดเร็วภายใน24 ชั่วโมง หลังจาก 48 ชั่วโมงการเจริญเติบโตของเอส cerevisiae
ยังคงค่อนข้างมีเสถียรภาพ
นี้อาจจะเป็นเพราะความอ่อนเพลียของน้ำตาลเป็นประชากรที่เพิ่มขึ้นของยีสต์ Overliming ที่ pH 10
ผลิตสูงสุดอาณานิคมสร้างหน่วยของยีสต์ซึ่งหมายความว่าค่าpH 10 เพียงพอสามารถกำจัดผลิตภัณฑ์ย่อยสลายในขณะที่ยังคงรักษาปริมาณที่เพียงพอของกลูโคสสำหรับการเจริญเติบโตของยีสต์ที่เป็นยังยืนยันโดยภาพSEM (ไม่แสดง) ของ MG ไฮโดรไลหลังจากoverliming ที่ pH 10 แสดงให้เห็นถึงการปรากฏตัวของลิกนินไม่มีสารตกค้าง Overliming ที่ 11 pH ผลิตอาณานิคมสูงสุดที่สองการสร้างหน่วยของยีสต์ ซึ่งอาจจะเกิดจากการกำจัดพิษของสารหลายพร้อมกับการสูญเสียของน้ำตาลกลูโคสที่ใช้งาน คำอธิบายที่คล้ายกันนอกจากนี้ยังมีผลบังคับใช้เมื่อ overliming จะดำเนินการที่ pH 12. แม้ว่า overliming ที่ pH 8 และ 9 ไม่ได้ลดลงความเข้มข้นของน้ำตาลกลูโคสเป็นอย่างรุนแรงเมื่อเทียบกับที่พีเอชสูงกว่ากระบวนการจะไม่ลดปริมาณของการย่อยสลายและสารประกอบยับยั้ง. สารประกอบที่เหลือกลายเป็นพิษต่อการหมักยีสต์ที่ซึ่งส่งผลให้การเจริญเติบโตของยีสต์น้อยลงและต่ำกว่าเอทานอลที่อาจเกิดขึ้นอัตราผลตอบแทน(Eliana et al., 2014)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หมายเลขของ S . cerevisiae ในรูปที่ 2A เริ่มขึ้นอย่างรวดเร็วภายใน 24 ชั่วโมง หลังจาก 48
H , การเจริญเติบโตของเชื้อ S . cerevisiae
ยังคงค่อนข้างคงที่ นี้อาจเป็นเพราะความอ่อนเพลียจากน้ำตาลเป็นประชากร
เพิ่มยีสต์ overliming พีเอช 10 ผลิตสูงสุด
อาณานิคมสร้างหน่วยของยีสต์ ซึ่งแสดงถึงว่า พีเอช 10 สามารถเพียงพอ
กำจัดผลิตภัณฑ์การสลายตัวในขณะที่ยังคงรักษา
ปริมาณที่เพียงพอของกลูโคสสำหรับการเจริญเติบโตของยีสต์ โดยยังยืนยัน
โดยภาพ SEM ( ไม่แสดง ) ของมก. hydrolyzate หลัง
overliming พีเอช 10 , การแสดงตนของลิกนินตกค้าง overliming
พีเอช 11 ผลิตรองลงมาเป็นหน่วย
โคโลนีของยีสต์ นี้อาจจะเนื่องจากการขจัดสารพิษมากมาย
พร้อมกับการสูญเสียกลูโคสที่ใช้งานได้ เป็นคำอธิบายที่คล้ายกัน
ยังใช้เมื่อ overliming แสดงที่พีเอช 12 แม้ว่า
overliming ที่ pH 8 และ 9 ไม่ลดปริมาณน้ำตาลกลูโคส
เป็นอย่างรุนแรง เมื่อเทียบกับที่พีเอชสูงกว่ากระบวนการทำ
ไม่ตัดยอดเงินของการเสื่อมสภาพและยับยั้งสาร .
สารประกอบที่เหลือกลายเป็นพิษต่อการหมักยีสต์
ซึ่งส่งผลในการเจริญเติบโตของยีสต์ และอาจลดน้อยลง
เอทานอลผลผลิต ( ลียน่า et al . , 2010 )