Shui Wushuang and Wu Xuexin looked

Shui Wushuang and Wu Xuexin looked at each other and saw the peculiar expression in each other’s faces. They didn’t stop her and didn’t go with her either. They stayed far behind Xia Qingyue. Wu Xuexin lightly sighed: “Looks like, the elders aren’t wrong about this. The emotions between men and women, we really can’t touch any of it… it’s too harmful. This could possibly become the inner devil within Junior Sister Xia’s heart.”

Shui Wushuang said: “I never thought that Junior Sister Xia would truly develop feelings for that Yun Che. Sigh, but this is good as well. Once Yun Che dies, the emotional roots she shouldn’t have, should completely be severed…”

After leaving the courtyard, Xia Qingyue staggeringly walked a while. She suddenly saw the figure of Xia Yuanba in front of her eyes. He lowered his head and mechanically walked forward like a zombie. On his face, hung two streaks of undried bloody traces. When Xia Qingyue saw him, he saw Xia Qingyue as well. Every time he had seen her in the past, he would run to her with a face full of joy and shout “big sister”; however this time, his face only displayed terror, as he panickedly retreated. He roared in a low voice, and then turned around to run.

“Yuanba!”

Xia Qingyue’s gaze trembled, and then she flew after him. She landed in front of Xia Yuanba, and Xia Yuanba stopped his footsteps. Both his hands blocked his front, and shouted with his coarse voice: “Don’t… don’t come over here… don’t come near me!!”

“Yuanba, what happened to you?” Xia Yuanba’s current appearance made Xia Qingyue’s heart even more painful. She knew that because of Yun Che’s death, the most heartbroken one would inevitably be Xia Yuanba. Not only did he have to bear the pain within his heart, he also had a guilt and remorse which were countless times more painful.

“Don’t come near me!” Xia Yuanba fell back as his tears gushed out: “I already killed Brother-in-law, I don’t want to kill big sister too. I beg you, don’t come, don’t come near me!”

“Yuanba, don’t be like this. It’s not your fault…”

“No! It is my fault! It is my fault!” Xia Yuanba knelt on the ground and painfully wept: “It was me, the trash, that killed Brother-in-law… it’s all me… it’s all me… Why wasn’t the one who died me… Why couldn’t I have died earlier! AHHH!!”

He cried painfully and raised his fist to viciously pound at his own head. Every strike was incredibly heavy. Xia Qingyue took a step forward: “Yuanba, don’t…”

“Don’t come over here!!” Xia Yuanba frantically tried to escape backwards with both hands blocking in front of him. Tears fiercely rushed down his face, his voice was coarse and filled with sorrow: “You’re my older sister, my close relative. Brother-in-law is my brother and also my close relative… Brother-in-law became increasingly stronger and turned into someone that I admire. He brought me, this trash, to the Blue Wind Profound Palace that I yearned for day and night and brought to to the Blue Wind Ranking Tournament that I didn’t even dare dream of being at… When I was bullied, no matter how powerful the opponent was, he would viciously beat the opponent and made them not dare to bully me again…”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Wushuang ชุ่ยและ Xuexin วูมองกัน และเห็นนิพจน์แปลกประหลาดในใบหน้าของผู้อื่น พวกเขาไม่หยุดเธอ และไม่ได้ไปพร้อมเธอ พวกเขาอยู่ไกลหลังเซียะ Qingyue วู Xuexin ถอนหายใจเบา ๆ: "ดูเหมือน พวกไม่ผิดเรื่องนี้ อารมณ์ระหว่างชายและหญิง เราจริง ๆ ไม่สัมผัสใด ๆ ของมัน... มันเป็นอันตรายเกินไปได้ นี้อาจอาจกลายเป็นปีศาจภายในภายในหัวใจน้องจูเนียร์เซี่ย"ชุ่ย Wushuang กล่าวว่า: "ฉันไม่เคยคิดว่า เซียะพี่จูเนียร์จะพัฒนาความรู้สึกสำหรับ Che ที่ยืนอย่างแท้จริง แยกกัน แต่นี้ได้ดีเช่นกัน เมื่อยุ Che ตาย รากอารมณ์เธอไม่ได้ ควรทั้งหมดถูก severed..."หลังจากออกจากคอร์ตยาร์ด Qingyue เซียะเดินในขณะที่โงนเงน เธอก็เห็นภาพของเซี่ย Yuanba หน้าตาของเธอ เขาลดลงศีรษะ และกลไกเดินไปข้างหน้าเหมือนผีดิบ หน้า แขวนสายสองร่องรอยเลือด undried เมื่อเซี่ย Qingyue เห็นเขา เขาเห็นเซียะ Qingyue เช่น ทุกครั้งที่เขาได้เห็นเธอในอดีต เขาจะเรียกเธอ ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสุข และตะโกน "น้องบิ๊ก" อย่างไรก็ตาม เวลานี้ หน้าที่เท่านั้นแล้วความหวาดกลัว เป็น panickedly retreated เขา roared ในเสียงต่ำ และเปิดสถานทำการ"Yuanba"สายตาเซียะ Qingyue trembled และจากนั้น เธอบินเขา เธอร่อนหน้าเซียะ Yuanba และ Yuanba เซียะหยุดเท้าของเขา สองมือของเขาถูหน้าของเขา และตะโกน ด้วยเสียงของเขาหยาบ: "อย่า...อย่ามา...นี่อย่ามาใกล้ฉัน!! ""Yuanba เกิดอะไรขึ้นกับคุณหรือไม่" เซียะ Yuanba ลักษณะปัจจุบันทำเซี่ย Qingyue ใจยิ่งเจ็บ เธอรู้ว่า เนื่องจากความตายยุ Che หนึ่ง heartbroken ที่สุดย่อมจะเซี่ย Yuanba ไม่ได้เขาต้องรับความเจ็บปวดภายในใจของเขา เขายังมีความผิดและเลือดเย็นซึ่งเจ็บปวดมากครั้งนับไม่ถ้วน"อย่ามาใกล้ฉัน" เซียะ Yuanba ตกกลับเป็นน้ำตาของพล.ต.อ.ออก: "แล้วฆ่าเขย ไม่อยากฆ่าน้องสาวใหญ่เกินไป ฉันขอให้คุณ ไม่ อย่ามาใกล้ฉัน"" Yuanba ไม่เป็นเช่นนี้ มันไม่ใช่ความผิดของเธอ...""ไม่ มันเป็นความผิดของฉัน มันเป็นความผิดของฉัน" เซียะ Yuanba knelt บนพื้น และร้องไห้อย่างเจ็บปวด: "ก็ฉัน ถังขยะ เขยที่ฆ่า...มีทั้งหมด me. ... มันคือทั้งหมดที่ฉัน... ทำไมไม่ได้ผู้เสียชีวิตฉัน... ทำไมไม่สามารถฉันได้เสียชีวิตก่อนหน้านี้ AHHH !"เขาร้องอย่างเจ็บปวด และยกกำปั้นของเขาตำ viciously ที่หัวของเขาเอง นัดหยุดงานทุกอย่างหนักอย่างเหลือเชื่อได้ เซียะ Qingyue ได้ก้าวไปข้างหน้า: " Yuanba ไม่...""อย่ามาที่นี่!!" เซียะ Yuanba เมามันพยายามหนีย้อนหลัง ด้วยทั้งสองมือบล็อกหน้าของเขา น้ำตาถึงพริกถึงขิงวิ่งลงใบหน้าของเขา เขาเสียงหยาบ และเต็มไป ด้วยความเสียใจ: "คุณน้องสาวของฉันเก่า ญาติของฉันปิด เขยเป็นพี่ชาย และญาติของฉันปิด... เขยก็แข็งแกร่งมากขึ้น และเกลียดเป็นคนที่ฉันชื่นชม เขานำฉัน ถังขยะนี้ เพื่อฟ้าลม Profound วังที่ฉัน yearned สำหรับกลางวันและกลางคืน และนำมาเพื่อการแข่งขันการจัดอันดับลมสีน้ำเงิน ที่ผมยังไม่กล้าฝันที่... เมื่อฉันเป็นอะไร ไม่มีประสิทธิภาพว่าฝ่ายตรงข้ามได้ เขา viciously จะชนะฝ่ายตรงข้าม และทำให้พวกเขาไม่กล้ารังแกฉันอีก..."