To determine the optimum wastewater

To determine the optimum wastewater treatment parameters a jar test (6-jar apparatus manufactured by Velp Scientifica) was used. The jar test is the most widely used method for evaluating and optimizing the flocculation process. The set-up used was the following: initially the wastewater was rapidly stirred at 200 rpm, the aluminum salt and mucilage were added and the mixture was stirred for another 5 min at the same speed. For the next 15 min, the mixture was stirred at 45 rpm and then it was allowed to settle for a period of 10–30 min. After sedimentation, the supernatant liquid was collected and analyzed. All experiments were performed at room temperature (22 ± 1 °C). No pH control was applied, since the pH did not change during flocculation.
The complete design of a flocculation process includes consideration of both particle destabilization and particle transport [27,33]. As a first step towards designing a flocculation process, the optimum doses of flocculants were determined. In the case of the synthetic wastewater, doses of up to 25 and 50 mg/L of okra and mallow mucilage were examined, respectively. In the case of the effluent, up to 25 mg/L of okra and 250 mg/L of mallow mucilage were used. After preliminary experiments, the optimum coagulant doses were 0.025 mM and 0.5 mM for synthetic wastewater and effluent, respectively. It was decided that these doses will be used throughout the main experimental work described above.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพื่อกำหนดพารามิเตอร์การรักษาน้ำเสียสูงสุดที่ใช้ทดสอบขวด (6 ขวดเครื่องผลิต โดย Velp Scientifica) ทดสอบขวดเป็นวิธีที่ใช้กันอย่างแพร่หลายสำหรับการประเมิน และเพิ่มประสิทธิภาพกระบวนการ flocculation การตั้งค่าที่ใช้ได้ต่อไปนี้: เริ่มต้นน้ำเสียถูกกวนที่ 200 rpm อย่างรวดเร็ว เกลืออะลูมิเนียมและ mucilage เพิ่ม และมีกวนผสมในอีก 5 นาทีที่ความเร็วเดียวกัน สำหรับ 15 นาทีถัดไป มีกวนผสมที่ 45 rpm แล้ว ก็ได้รับอนุญาตให้ชำระเป็นระยะเวลา 10 – 30 นาที หลังจากตกตะกอน ของเหลว supernatant ถูกรวบรวม และวิเคราะห์ มีดำเนินการทดลองทั้งหมดที่อุณหภูมิห้อง (22 ± 1 ° C) ควบคุม pH ไม่ได้ใช้ เนื่องจากไม่มีเปลี่ยน pH ได้ระหว่าง flocculationการออกแบบที่สมบูรณ์ของกระบวนการ flocculation รวมพิจารณา destabilization อนุภาคและอนุภาคขนส่ง [27,33] ก้าวแรกสู่การออกแบบกระบวนการ flocculation มีกำหนดปริมาณสูงสุดของ flocculants ในกรณีที่น้ำเสียสังเคราะห์ ปริมาณถึง 25 และ 50 mg/L ของกระเจี๊ยบเขียวและ mallow mucilage ถูกตรวจสอบ ตามลำดับ ในกรณีของน้ำ 25 mg/L ของกระเจี๊ยบเขียวและ 250 mg/L ของ mallow mucilage ใช้ หลังจากการทดลองเบื้องต้น ปริมาณ coagulant เหมาะสมได้ 0.025 มม.และ 0.5 mM สำหรับน้ำเสียสังเคราะห์และน้ำทิ้ง ตามลำดับ มันเป็นการตัดสินใจว่า จะใช้ปริมาณเหล่านี้ตลอดทั้งงานทดลองหลักข้าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการกำหนดค่าพารามิเตอร์การบำบัดน้ำเสียที่เหมาะสมทดสอบขวด (เครื่อง 6 ขวดที่ผลิตโดย Velp Scientifica) ถูกนำมาใช้ ทดสอบขวดเป็นวิธีที่ใช้กันอย่างแพร่หลายมากที่สุดสำหรับการประเมินและการเพิ่มประสิทธิภาพกระบวนการตะกอน การตั้งค่าที่ใช้เป็นดังต่อไปนี้ในตอนแรกน้ำเสียถูกกวนอย่างรวดเร็วที่ 200 รอบต่อนาทีเกลืออลูมิเนียมและเมือกที่ถูกเพิ่มและส่วนผสมที่ถูกกวนอีก 5 นาทีที่ความเร็วเดียวกัน สำหรับถัดไป 15 นาทีส่วนผสมที่ถูกกวนที่ 45 รอบต่อนาทีและจากนั้นจะได้รับอนุญาตให้ชำระเป็นระยะเวลา 10-30 นาที หลังจากตกตะกอนของเหลวใสที่ถูกเก็บรวบรวมและวิเคราะห์ การทดสอบทั้งหมดได้ดำเนินการที่อุณหภูมิห้อง (22 ± 1 ° C) การควบคุมค่า pH ไม่ถูกนำมาใช้ตั้งแต่ค่า pH ไม่เปลี่ยนแปลงในระหว่างตะกอน.
การออกแบบที่สมบูรณ์ของกระบวนการตะกอนรวมถึงการพิจารณาของ destabilization ทั้งอนุภาคและการขนส่งอนุภาค [27,33] เป็นขั้นตอนแรกสู่การออกแบบกระบวนการตะกอนที่ปริมาณที่เหมาะสมของ flocculants ได้รับการพิจารณา ในกรณีของน้ำเสียสังเคราะห์ในปริมาณที่สูงถึง 25 และ 50 มิลลิกรัม / ลิตรของกระเจี๊ยบเขียวและเมือกชบามีการตรวจสอบตามลำดับ ในกรณีของน้ำทิ้งที่ไม่เกิน 25 มิลลิกรัม / ลิตรของกระเจี๊ยบเขียวและ 250 มิลลิกรัม / ลิตรของเมือกชบาถูกนำมาใช้ หลังจากการทดลองเบื้องต้นปริมาณการตกตะกอนที่เหมาะสมคือ 0.025 มิลลิและ 0.5 มิลลิสำหรับน้ำเสียสังเคราะห์และน้ำทิ้งตามลำดับ มันมีการตัดสินใจว่าปริมาณเหล่านี้จะถูกนำมาใช้ตลอดการทดลองงานหลักที่อธิบายข้างต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อตรวจสอบระบบบำบัดน้ำเสียที่เหมาะสมค่าขวดทดสอบ ( 6-jar อุปกรณ์ผลิตโดย velp scientifica ) คือใช้ จาร์เทสต์ เป็นวิธีการที่ใช้กันอย่างแพร่หลายเพื่อประเมินและปรับปรุงประสิทธิภาพของกระบวนการรวมตะกอน . การตั้งค่าที่ใช้ต่อไปนี้ : เริ่มต้นน้ำเสียอย่างรวดเร็วแบบที่ 200 รอบต่อนาที ,อลูมิเนียมและเมือกเกลือเพิ่มส่วนผสมที่ถูกกวนต่ออีก 5 นาที ที่ความเร็วเดียวกัน สำหรับถัดไป 15 นาที ส่วนผสมจะกวน 45 รอบต่อนาทีแล้วมันได้รับอนุญาตให้ตั้งถิ่นฐานในช่วง 10 - 30 นาที หลังการตกตะกอน , น้ำน่าน รวบรวมข้อมูล และวิเคราะห์ข้อมูลได้ ทั้งหมดทดลองที่อุณหภูมิห้อง ( 22 ± 1 ° C ) ไม่ควบคุม pH ที่ใช้ตั้งแต่ pH ไม่เปลี่ยนแปลงในระหว่างการรวมตะกอน .
การออกแบบที่สมบูรณ์ของกระบวนการรวมตะกอน รวมถึงการพิจารณาของทั้งอนุภาคและอนุภาค 27,33 destabilization [ ขนส่ง ] เป็นขั้นตอนแรกที่มีต่อการออกแบบกระบวนการรวมตะกอน , ปริมาณ flocculants ตัวอย่าง ในกรณีของน้ำเสียสังเคราะห์20 ถึง 25 และ 50 มก. / ล. และกระเจี๊ยบ Mallow เมือก เหมาะสม ตามลำดับ ในกรณีของน้ำได้ถึง 25 มิลลิกรัม / ลิตร ) และ 250 มิลลิกรัมต่อลิตรของชบาเมือกมาใช้ หลังจากการทดลองเบื้องต้นที่เหมาะสมในปริมาณ 0.025 มิลลิเมตร และเป็นสารสังเคราะห์และน้ำทิ้ง 0.5 มิลลิเมตร ตามลำดับเขาตัดสินใจแล้วว่า ยาเหล่านี้จะใช้ได้ตลอดงานทดลอง
หลักที่อธิบายข้างต้น