The term ‘event(s) tourism’ was not

The term ‘event(s) tourism’ was not widely used, if at all,
prior to 1987 when The New Zealand Tourist and Publicity
Department (1987) reported: ‘‘Event tourism is an
important and rapidly growing segment of international
tourismy’’. An article by Getz in 1989 in Tourism
Management (‘Special Events: Defining the Product’)
developed a framework for planning ‘events tourism’.
Prior to this it was normal to speak of special events,
hallmark events, mega events and specific types of events.
Now ‘event tourism’ is generally recognized as being
inclusive of all planned events in an integrated approach
to development and marketing.
As with all forms of special-interest travel, event tourism
must be viewed from both demand and supply sides.
A consumer perspective requires determining who travels
for events and why, and also who attends events while
traveling. We also want to know what ‘event tourists’ do
and spend. Included in this demand-side approach is
assessment of the value of events in promoting a positive
destination image, place marketing in general, and cobranding
with destinations.
On the supply side, destinations develop, facilitate and
promote events of all kinds to meet multiple goals: to
attract tourists (especially in the off-peak seasons), serve as
a catalyst (for urban renewal, and for increasing the
infrastructure and tourism capacity of the destination),
to foster a positive destination image and contribute
to general place marketing (including contributions to
ARTICLE IN PRESS
D. Getz / Tourism Management 29 (2008) 403–428 405
fostering a better place in which to live, work and invest),
and to animate specific attractions or areas.
There is no real justification for considering event
tourism as a separate field of studies. The constraint is
that both tourism and event studies are necessary to
understand this kind of experience. As well, there are subareas
like sport and cultural tourism (in which intrinsic
motivations prevail) and business travel (mostly extrinsically
motivated) that also focus on the event tourism
experience. In a similar vein, Deery, Jago, and Fredline
(2004) asked if sport tourism and event tourism are the
same thing. Their conceptualization showed sport tourism
as being at the nexus of event tourism and sport, with both
sport tourism and event tourism being sub-sets of tourism
in general. Indeed, there is almost limitless potential for
sub-dividing tourism studies and management in this

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำว่า 'เหตุการณ์การท่องเที่ยว' ไม่ใช้ ถ้าเลยก่อนเมื่อ 1987 ที่นิวซีแลนด์ท่องเที่ยวและประชาสัมพันธ์กรม (1987) รายงาน: '' เหตุการณ์การท่องเที่ยวเป็นการส่วนสำคัญ และเติบโตอย่างรวดเร็วของนานาชาติtourismy'' บทความ โดยเก็ตส์ในปี 1989 ในการท่องเที่ยวการจัดการ (' กิจกรรมพิเศษ: การกำหนดผลิตภัณฑ์ ')พัฒนาเป็นกรอบสำหรับการวางแผน 'กิจกรรมการท่องเที่ยว'ก่อนหน้านี้ มันเป็นปกติที่จะพูดถึงกิจกรรมพิเศษกิจกรรมเด่น mega กิจกรรม และระบุประเภทของกิจกรรมตอนนี้ 'กิจกรรมการท่องเที่ยว' เป็นที่รู้จักโดยทั่วไปเป็นรวมทั้งการวางแผนกิจกรรมในแนวทางแบบบูรณาการการพัฒนาและการตลาดเช่นเดียวกับดอกเบี้ยพิเศษท่องเที่ยว กิจกรรมท่องเที่ยวในทุกรูปแบบต้องดูจากอุปสงค์และอุปทานด้านมุมมองของผู้บริโภคต้องการกำหนดผู้เดินทางสำหรับเหตุการณ์ทำไม และยังมีผู้เข้าร่วมกิจกรรมในขณะที่การเดินทาง เราต้องการทราบทำงานของ 'เหตุการณ์นักท่องเที่ยว'และการใช้จ่าย ในด้านความต้องการนี้เป็นวิธีการประเมินมูลค่าของกิจกรรมในการส่งเสริมบวกภาพปลายทาง สถานที่การตลาดโดยทั่วไป และ cobrandingมีจุดหมายปลายทางด้าน สถานที่ท่องเที่ยวพัฒนา อำนวยความสะดวก และส่งเสริมกิจกรรมเพื่อให้บรรลุเป้าหมายหลายทุกชนิด: การสถานที่ท่องเที่ยว (โดยเฉพาะในช่วงฤดูกาล) เป็นตัวเร่งปฏิกิริยา (สำหรับฟื้นฟูเมือง และเพิ่มการโครงสร้างพื้นฐานและการท่องเที่ยวผลิตปลายทาง),เพื่อส่งเสริมรูปแบบปลายทางที่เป็นบวก และมีส่วนร่วมการตลาดสถานที่ทั่วไป (รวมถึงการบทความในข่าวD. เก็ตส์ / การท่องเที่ยว 29 (2008) 403-428 405ทำนุบำรุงสถานที่ดีที่สด การทำงาน และการลงทุน),และ การเคลื่อนไหวเฉพาะสถานที่ท่องเที่ยวหรือพื้นที่มีเหตุผลไม่มีจริงสำหรับพิจารณาเหตุการณ์การท่องเที่ยวเป็นเขตข้อมูลของการศึกษา มีข้อจำกัดการศึกษาการท่องเที่ยวและกิจกรรมจำเป็นในการเข้าใจชนิดของประสบการณ์นี้ เช่นกัน มีพื้นที่ย่อยกีฬาและการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม (ที่แท้จริงแรงจูงใจเหนือกว่า) และธุรกิจท่องเที่ยว (ส่วนใหญ่ extrinsicallyแรงจูงใจ) ที่ยังมุ่งเน้นการท่องเที่ยวกิจกรรมประสบการณ์ทำงาน คล้ายหลอดเลือดดำ Deery, Jago และ Fredline(2004) ถามถ้า การท่องเที่ยวกีฬาและกิจกรรมการท่องเที่ยวเป็นการสิ่งเดียวกัน เนยของพวกเขาแสดงให้เห็นว่าการท่องเที่ยวกีฬาเป็นที่ nexus ของกิจกรรมการท่องเที่ยวและกีฬา มีทั้งการท่องเที่ยวกีฬาและกิจกรรมการท่องเที่ยวเป็นชุดย่อยของการท่องเที่ยวโดยทั่วไป แน่นอน มีศักยภาพไร้ขีดจำกัดเกือบการศึกษาการท่องเที่ยวและการจัดการในที่นี้แบ่งย่อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำว่า 'เหตุการณ์ (s) การท่องเที่ยว' ไม่ได้ถูกใช้กันอย่างแพร่หลายถ้าที่ทุกคน
ก่อนที่จะ 1987 เมื่อนิวซีแลนด์ท่องเที่ยวและประชาสัมพันธ์
กรม (1987) รายงาน: '' การท่องเที่ยวที่จัดกิจกรรมเป็น
ส่วนที่สำคัญและเติบโตอย่างรวดเร็วของนานาชาติ
tourismy '' . บทความโดยเก็ตซ์ในปี 1989 ในการท่องเที่ยว
การจัดการ ( 'กิจกรรมพิเศษ: การกำหนดสินค้า)
การพัฒนากรอบการทำงานสำหรับการวางแผน' กิจกรรมการท่องเที่ยว '.
ก่อนหน้านี้มันเป็นเรื่องปกติที่จะพูดถึงการจัดกิจกรรมพิเศษ
เหตุการณ์ตราเหตุการณ์เด่นและประเภทที่เฉพาะเจาะจงของ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น.
ตอนนี้การท่องเที่ยวเหตุการณ์ 'ได้รับการยอมรับโดยทั่วไปว่าเป็น
รวมกิจกรรมที่วางแผนไว้ทั้งหมดในการบูรณาการ
การพัฒนาและการตลาด.
เช่นเดียวกับทุกรูปแบบของการเดินทางพิเศษดอกเบี้ยท่องเที่ยวเหตุการณ์
ต้องดูจากทั้งอุปสงค์และอุปทานด้าน.
ผู้บริโภค มุมมองที่ต้องมีการกำหนดที่เดินทาง
สำหรับการจัดกิจกรรมและทำไมและยังที่เข้าร่วมเหตุการณ์ในขณะ
เดินทาง นอกจากนี้เรายังต้องการที่จะรู้ว่าสิ่งที่ทำ 'นักท่องเที่ยวเหตุการณ์'
และการใช้จ่าย รวมอยู่ในแนวทางความต้องการด้านนี้คือ
การประเมินค่าของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในการส่งเสริมการบวก
ภาพปลายทางการตลาดสถานที่ทั่วไปและสร้างตราสินค้าร่วม
กับสถานที่ท่องเที่ยว.
ด้านอุปทานจุดหมายพัฒนาและอำนวยความสะดวกและ
ส่งเสริมกิจกรรมทุกชนิดเพื่อให้บรรลุเป้าหมายหลาย : ที่จะ
ดึงดูดนักท่องเที่ยว (โดยเฉพาะในฤดูกาล off-peak) ทำหน้าที่เป็น
ตัวเร่งปฏิกิริยา (สำหรับการฟื้นฟูเมืองและการเพิ่ม
โครงสร้างพื้นฐานและการท่องเที่ยวความจุของปลายทาง)
เพื่อส่งเสริมให้เกิดภาพที่ปลายทางในเชิงบวกและมีส่วนร่วม
กับการตลาดสถานที่ทั่วไป (รวมถึง มีส่วนร่วมกับ
บทความใน PRESS
D. เก็ตซ์ / การจัดการการท่องเที่ยว 29 (2008) 403-428 405
อุปถัมภ์สถานที่ที่ดีในการที่จะใช้ชีวิตทำงานและการลงทุน)
และสถานที่น่าสนใจในการเคลื่อนไหวที่เฉพาะเจาะจงหรือพื้นที่.
ไม่มีเหตุผลที่แท้จริงสำหรับการพิจารณาเหตุการณ์คือ
การท่องเที่ยว เป็นข้อมูลที่แยกต่างหากจากการศึกษา ข้อ จำกัด คือ
ว่าทั้งการท่องเที่ยวและการจัดกิจกรรมการศึกษามีความจำเป็นที่จะต้อง
เข้าใจชนิดของประสบการณ์นี้ รวมทั้งยังมี subareas
เช่นการกีฬาและการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม (ซึ่งในที่แท้จริง
แรงจูงใจเหนือกว่า) และการเดินทางทางธุรกิจ (ส่วนใหญ่จากภายนอก
แรงจูงใจ) ที่ยังมุ่งเน้นการท่องเที่ยวเหตุการณ์
ประสบการณ์ ในทำนองเดียวกัน Deery จาโกและ Fredline
(2004) ถามว่าการท่องเที่ยวกีฬาและการท่องเที่ยวจัดกิจกรรมที่เป็น
สิ่งเดียวกัน แนวความคิดของพวกเขาแสดงให้เห็นว่าการท่องเที่ยวกีฬา
เป็นที่ Nexus เหตุการณ์ของการท่องเที่ยวและการกีฬาที่มีทั้ง
การท่องเที่ยวกีฬาและการท่องเที่ยวเป็นเหตุการณ์ย่อยชุดของการท่องเที่ยว
ในทั่วไป อันที่จริงมีศักยภาพที่ไร้ขีด จำกัด เกือบสำหรับ
การศึกษาการท่องเที่ยวย่อยหารและการจัดการในเรื่องนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เหตุการณ์ ( s ) คำว่า " การท่องเที่ยว " ไม่ได้ถูกใช้กันอย่างแพร่หลาย ถ้าที่ทั้งหมดก่อนปี 1987 เมื่อ นิวซีแลนด์ ท่องเที่ยว และ ประชาสัมพันธ์แผนก ( 1987 ) รายงาน : " การท่องเที่ยว "event เป็นส่วนที่สำคัญและการเติบโตอย่างรวดเร็วของนานาชาติtourismy " " บทความโดย เก็ตส์ในปี 1989 ในการท่องเที่ยวการจัดการ ( "special เหตุการณ์ : การกำหนดผลิตภัณฑ์ " )การพัฒนากรอบสำหรับเหตุการณ์การวางแผนการท่องเที่ยว " "ก่อนนี้มันเป็นปกติที่จะพูดถึงเหตุการณ์พิเศษเหตุการณ์สำคัญ , เหตุการณ์เด่นและระบุประเภทของเหตุการณ์ตอนนี้ " การท่องเที่ยว " เหตุการณ์คือการยอมรับโดยทั่วไปเป็นรวมวางแผนเหตุการณ์ในแนวทางแบบบูรณาการการพัฒนาและการตลาดเช่นเดียวกับทุกรูปแบบของการเดินทาง ดอกเบี้ยพิเศษ การท่องเที่ยว เหตุการณ์ต้องดูจากทั้งอุปสงค์ ด้านอุปทานมุมมองของผู้บริโภคที่ต้องการเดินทางเหตุการณ์และเหตุผล และยัง ผู้เข้าร่วมกิจกรรม ในขณะที่เดินทาง นอกจากนี้เรายังต้องการที่จะทราบว่า " เหตุการณ์ของนักท่องเที่ยวทำและการใช้จ่าย รวมอยู่ในนี้ ความต้องการด้านวิธีการคือการประเมินค่าของกิจกรรมในการส่งเสริมในเชิงบวกภาพปลายทาง การตลาด สถานที่ทั่วไป และ cobrandingกับจุดหมายปลายทางด้านอุปทาน อำนวยความสะดวก และสามารถ พัฒนาส่งเสริมกิจกรรมทุกชนิดเพื่อตอบสนองเป้าหมายหลาย :ดึงดูดนักท่องเที่ยว ( โดยเฉพาะในช่วงปิดฤดูท่องเที่ยว ) ทำหน้าที่ตัวเร่งปฏิกิริยา ( สำหรับการฟื้นฟูเมือง และเพื่อเพิ่มโครงสร้างพื้นฐานและการท่องเที่ยวความจุของปลายทาง )เพื่อเสริมสร้างภาพลักษณ์เชิงบวกและสนับสนุนปลายทางการตลาดสถานที่ทั่วไป ( รวมเงินสมทบบทความโดยกดดีน่ะ / การจัดการการท่องเที่ยว 29 ( 2008 ) 403 – 428 405ที่สร้างขึ้นในการที่จะใช้ชีวิตทำงานและลงทุน )และเคลื่อนไหวในสถานที่เฉพาะหรือพื้นที่มีจริงไม่มีข้ออ้างสำหรับการพิจารณาเหตุการณ์การท่องเที่ยวเป็นสาขาที่แยกจากกันของการศึกษา ปัญหาคือที่ทั้งการท่องเที่ยวและกิจกรรมการศึกษาเป็นเข้าใจชนิดของประสบการณ์ ได้เป็นอย่างดี , มีพื้นที่ชอบกีฬาวัฒนธรรมและการท่องเที่ยว ( ซึ่งในภายในแรงจูงใจที่เหนือกว่า ) และธุรกิจการท่องเที่ยว ( ส่วนใหญ่ extrinsicallyแรงจูงใจ ) ที่ยังเน้นกิจกรรมการท่องเที่ยวประสบการณ์ ในหลอดเลือดดำที่คล้ายกัน Deery , ยาโก และ fredline ,( 2004 ) ถามว่า การท่องเที่ยว กีฬา และการท่องเที่ยว เหตุการณ์คือเหมือนกันเลย แนวความคิดของพวกเขาพบการท่องเที่ยวกีฬาเป็นเหตุการณ์ที่ Nexus ของการท่องเที่ยวและกีฬา ที่มีทั้งการท่องเที่ยวเป็นชุดย่อยของการท่องเที่ยวการท่องเที่ยวและกิจกรรมกีฬาโดยทั่วไป จริงๆ มีศักยภาพที่ไร้ขีดจำกัดสำหรับย่อยแบ่งการศึกษาการท่องเที่ยวและการจัดการนี้