WITTGENSTEIN ON FOLLOWING A RULEThu

WITTGENSTEIN ON FOLLOWING A RULE
Thus Wittgenstein’s remarks on rule following, which explicate the connections between
understanding and practical ability, might allow Bourdieu to avoid his dilemma of
voluntarism or legalism. The Philosophical Investigations do contain a priori arguments
that the rules for a practice cannot be codified and that meaningful activity cannot be
explained in terms of explicitly represented intentions, conscious or unconscious.
Furthermore, the Investigations explain rule following as constituted by ‘agreement in
forms of life’, which looks readily paraphrasable as the acquisition of a concordant set
of dispositions by subjects as a result of their habituation within the same social
surroundings. This no doubt is the source of his attraction for Bourdieu.
However, Wittgenstein is very careful not to identify knowledge of rules with agreement
in dispositions between similarly acculturated subjects. Besides his arguments
against legalism and voluntarism, similar considerations are advanced against a dispositional
account of rule following or the identification of cognitive states with techniques
of performance. Thus, ultimately, Wittgenstein reveals not only Scylla and Charybdis,
but the shoals of indeterminacy which make passage between impossible.
My exposition of Wittgenstein at this point is based on Saul Kripke’s reconstruction
of the connection between the private language argument and the rule-following
considerations in the Investigations (Kripke, 1982; Boghossian, 1989). It is important to
note that my conclusion does not rely on Kripke’s interpretation of these issues; he is
used here as someone whose exposition nicely displays problems and different theoretical
options for dispositional theorists. According to Kripke, Wittgenstein first asks us to
consider some significant act, such as using language, burying a relative, or playing a
piece of music. In order for the act to be significant (i.e. meaningful), it must be governed
by some normative standard. What distinguishes language or music from noise, or ritual
from accidental or automatic behaviour, is the fact that it is responsive to a norm or rule
for that activity. That is to say that there is something that counts as doing it right.
Wittgenstein expresses the distinction as the difference between following and merely
conforming to a rule. Where the rule plays a role in the production of the action, by
making it sensitive to the possibility of mistake, we have agency. Where it does not, mere
conformity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

WITTGENSTEIN ON ต่อไปนี้ A กฎ
หมายเหตุดังนั้น Wittgenstein ของบนกฎต่อไปนี้ ที่ explicate การเชื่อมต่อระหว่าง
ความสามารถความเข้าใจ และการปฏิบัติ อาจให้หลีกเลี่ยงการพร่ำของ Bourdieu
voluntarism หรือเคร่งศาสนาได้ สอบสวนปรัชญาประกอบด้วยอาร์กิวเมนต์เป็น priori
ว่า แต่ปฏิบัติไม่ได้ ประมวลกฎหมายสูง และกิจกรรมสื่อความหมายไม่ได้
อธิบายความตั้งใจอย่างชัดเจน represented สติ หรืออสัญ.
นอก การตรวจสอบที่อธิบายกฎต่อไปนี้เป็นทะลักโดย ' ตกลง
รูปแบบของชีวิต ', ซึ่งมีลักษณะ paraphrasable พร้อมเป็นซื้อชุด concordant
ของสุขุมโดยเรื่องจาก habituation ของพวกเขาภายในสังคมเดียวกัน
สภาพแวดล้อม นี้คงเป็นมาของแหล่งท่องเที่ยวของเขาสำหรับ Bourdieu
Wittgenstein จะระวังมากไม่ให้ระบุความรู้กฎ มีข้อตกลงอย่างไรก็ตาม
ในสุขุมระหว่างทำนอง acculturated เรื่องการ นอกจากอาร์กิวเมนต์ของเขา
เคร่งศาสนาและ voluntarism ขั้นพิจารณาเหมือนกับโอนการการครอบครอง
บัญชีกฎต่อไปนี้หรือรหัสของอเมริการับรู้ด้วยเทคนิค
ผลการ ดังนั้น ที่สุด Wittgenstein เผยไม่เพียง Scylla และ Charybdis,
แต่ shoals indeterminacy ซึ่งทำให้เส้นทางระหว่างไม่
ฉันนิทรรศการ Wittgenstein จุดนี้ขึ้นอยู่กับซาอู Kripke ฟื้นฟู
ของการเชื่อมต่อระหว่างอาร์กิวเมนต์ภาษาส่วนตัวและต่อกฎ
ข้อควรพิจารณาในการสอบสวน (Kripke, 1982 Boghossian, 1989) สิ่งสำคัญคือต้อง
หมายเหตุว่า บทสรุปของฉันไม่พึ่ง Kripke ของการตีความของปัญหาเหล่านี้ เขา
ใช้แตกต่างกัน และที่นี่เป็นคนที่แสดงดีแสดงปัญหาทฤษฎี
ตัวเลือกสำหรับ theorists โอนการครอบครอง ตาม Kripke, Wittgenstein ก่อนถามเรา
พิจารณากระทำบางอย่างมีนัยสำคัญ เช่นการใช้ภาษา burying ญาติ หรือเล่นแบบ
เพลง การกระทำเป็นสำคัญ (เช่นความหมาย), จะต้องถูกควบคุม
โดยมาตรฐาน normative บาง สิ่งแตกต่างภาษาหรือเพลงจากเสียงรบกวน หรือพิธีกรรม
จากพฤติกรรมที่ไม่ตั้งใจ หรือโดยอัตโนมัติ คือความจริงที่จะตอบสนองกับบรรทัดฐานหรือกฎ
สำหรับกิจกรรมที่ กล่าวคือ ที่ว่ามีบางสิ่งบางอย่างนับเป็นทำมันขวา.
Wittgenstein แสดงความแตกต่างที่เป็นความแตกต่าง ระหว่างสิ่งต่อไปนี้ และเพียง
สอดคล้องกับกฎการ ซึ่งกฎที่มีบทบาทในการผลิตของการกระทำ โดย
ทำอ่อนไหวกับความผิดพลาดที่อาจเกิดขึ้น เรามีหน่วยงาน ซึ่งมันไม่ได้ เพียง
ให้สอดคล้องกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิทเก้นสไตน์ตามกฎ
ดังนั้นวิทเก้นสไตน์กล่าวของในกฎต่อไปนี้ที่อธิบายการเชื่อมต่อระหว่าง
ความรู้ความเข้าใจ และมีความสามารถปฏิบัติอาจอนุญาตให้ บูร์ดิเยอร์เพื่อหลีกเลี่ยงสถานการณ์ของเขา
voluntarism หรือการยึดถือกฎ . การตรวจสอบปรัชญาประกอบด้วย priori อาร์กิวเมนต์
ที่กฎปฏิบัติไม่สามารถ codified และกิจกรรมที่มีความหมายไม่สามารถ
อธิบายในแง่ของแสดงอย่างชัดเจนความตั้งใจ สติ หรือ สติ
นอกจากนี้ การอธิบายกฎต่อไปนี้เป็น constituted โดยข้อตกลงในรูปแบบของชีวิต '
' , ซึ่งมีลักษณะพร้อม paraphrasable เป็นชุดของการเข้าซื้อกิจการของ
และวิชาความเป็นผลภายในสภาพแวดล้อมที่คุ้นเคยของสังคม
เดียวกันนี้ไม่ต้องสงสัยเป็นแหล่งดึงดูดของเขา บูร์ดิเยอ .
แต่วิทเก้นสไตน์มากระวังไม่ระบุความรู้ กฎ ระเบียบ ข้อตกลง ในทำนองเดียวกัน acculturated
การแสดงออกระหว่างวิชา นอกจากเขาและอาร์กิวเมนต์
กับการยึดถือกฎ voluntarism การพิจารณาที่คล้ายคลึงกับ dispositional
ขั้นสูงบัญชีผู้ใช้ของกฎต่อไปนี้หรือระบุรัฐรับรู้ด้วยเทคนิค
ของการปฏิบัติ ดังนั้นในที่สุดวิทเก้นสไตน์ เผยไม่เพียง แต่ซิลล่าและ Charybdis
แต่สันดอนของกำหนด , ซึ่งทำให้ทางเดินระหว่างเป็นไปไม่ได้
ของฉันบทเรียนวิทเก้นสไตน์ที่จุดนี้จะขึ้นอยู่กับซาอูลการฟื้นฟู
Kripkeของการเชื่อมต่อระหว่างภาษาส่วนตัว เหตุผลและกฎต่อไปนี้
ข้อควรพิจารณาในการตรวจสอบ ( คริป , 1982 ; boghossian , 1989 ) มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะ
ทราบว่าข้อสรุปของฉันไม่ต้องอาศัยการตีความคริปของปัญหาเหล่านี้ เขาจะใช้ที่นี่เป็นคนที่มี
ปกรณ์ดีๆ แสดงปัญหาและตัวเลือกต่าง ๆสำหรับนักทฤษฎี
dispositional .ตามคริป วิทเก้นสไตน์แรกขอให้เราพิจารณาบางอย่างมีนัยสำคัญ

ทำ เช่น การใช้ภาษา การฝังญาติ หรือเล่น
ชิ้นดนตรี เพื่อให้กฎหมายเป็นสำคัญ ( เช่นมีความหมาย ) ก็จะต้องควบคุม
โดยอ้างอิงมาตรฐาน สิ่งที่แตกต่างภาษา หรือดนตรีจากเสียง หรือพิธีกรรม
จากอุบัติเหตุหรือพฤติกรรมอัตโนมัติคือ ข้อเท็จจริงว่า มันตอบสนองต่อบรรทัดฐานหรือกฎ
สำหรับกิจกรรมที่ ที่บอกว่ามีบางอย่างที่ถือว่าทำถูก
วิทเก้นสไตน์แสดงการแบ่งแยกความแตกต่างระหว่างนี้และเพียง
สอดคล้องกับกฎ ที่กฎบทบาทในการผลิตการกระทำโดย
ทำให้ไวต่อความเป็นไปได้ของข้อผิดพลาด เรามีหน่วยงาน ที่ไม่ใช่เพียง
สอดคล้องกัน