Summary of heterogeneityIn undertak

Summary of heterogeneity
In undertaking this systematic review it has become apparent
that there are a number of semantic, methodological
and cultural differences across the studies, all of which impacts
on the results obtained and the generalisability of an
individual trial’s findings. We propose some of these factors
below, and offer an explanation for how these may impact
on the interpretation of the review’s findings.
i) The definition of ‘acute bronchiolitis’ differs between
countries, and indeed across clinicians in the same
institution. Inevitably this diversity was reflected in the
description of infants included which variously
specified wheeze and or crackles (n= 4) [20, 68, 70, 73];
a first episode of wheezing (n = 5) [62–66];
“bronchiolitis” (n = 4) [19, 67, 71, 72]; or bronchiolitis
with a temperature >38C (n = 1) [18]; while
information was absent in four others [25–27, 69]. The
term “wheeze” is itself open to interpretation (and
sometimes misinterpretation) within the medical
profession [78–82], and may be taken to include
children presenting with their first exacerbation of
asthma, and manifesting as bronchospasm. The
occurrence of this is less common among younger
patients, and as a consequence we may have expected
the effect size to vary according to the mean age of the
study population. Nevertheless, our meta-regression to
investigate this was equivocal.
A more immediate explanation is that the impact of
HS varied with severity. All patients included in this
study met the definition of acute bronchiolitis as used in
the UK, Australia and parts of Europe which in summary
involves apparent viral infection, signs of lower
respiratory tract disease with airflow obstruction manifest
by increased work of breathing, hyperinflation of the
chest and widespread crackles, with or without intermittent
wheeze. Clearly there are considerable differences in
setting and in the types of patients included in different
studies.
ii) Variation among discharge criteria
The consistency of the outcomes—specifically ‘length
of stay’ and ‘fit for discharge’—is self-evidently defined
and assessed in very different ways across the studies.
Moustgaard et al. suggest that definition of outcomes in
trials is a widespread problem[83]. The studies set
(sometimes arbitrary) criteria regarding when the patient
stay started, including “from study entry, which was
within 12 h of admission” (n = 2) [20, 62]; from hospital
admission (n = 3) [65, 68, 73]; or from first dose of study
medication (n = 2)[70, 71]; information was absent for the
remaining 11 studies [18, 19, 25–27, 63, 64, 66, 67, 69, 72].
The reported time to entry into study varied from 3 to
24 h, and generally did not specify whether “entry” corresponded
to consent or first treatment. The latter criterion
in particular represents a huge proportion of an admission
in units with mean stays of 72 h or less. Similarly,
discharge was defined and assessed differently across
studies. In one study the discharge assessment used a
continuous discharge criteria [73],but in at least five
others the decision to discharge was made only once a
day [18, 19, 63, 65, 66], meaning the time of discharge is
effectively a discrete outcome which occurs at intervals
of 24 h. Although this inevitably overestimates the real
time taken to be fit for discharge, it does so equally for
both groups and would be expected to underestimate
rather than overestimate the difference between the
groups. With this in mind we have no explanation for
why the positive studies are based on a once daily clinical
assessment.
In the remaining studies the frequency of assessment
for discharge was unclear. We present a summary of the
discharge criteria in Additional file 10.
The criteria for discharge range from saturating 92 % or
greater in air & oral feeding >75 % of usual intake [73] to
no respiratory signs or symptoms for the previous 12 h
[63, 64]. As may be expected, stricter criteria leads to
longer LoS. The criteria that patients should be free of any
signs or symptoms is curious as it has been well documented
that the symptoms associated with acute bronchiolitis
persists for many days or even weeks [73, 84].
Behrendt et al. previously noted a marked variation in
length of stay of patients admitted with RSV bronchiolitis
with very short admissions [median approx. 72 h] in USA,
UK and Northern Europe as compared with significantly
longer admissions in Germany and Southern Europe [85]
a finding corroborated by more recent trials that have
been included herein. These longer admissions were associated
with increased co-morbidities such as diarrhoea
which may be as a result of nosocomial infection resulting
from longer admission times. This cultural difference is
again noted with none of the Italian subjects in the study
of Giudice being discharged before 72 h, a period beyond
the mean ‘length of stay’ in the Dutch, UK and USA study
[70, 73, 85]. Finally, the subjects in the Luo studies with
mild to moderate [63] bronchiolitis remained in hospital
longer than those with more severe disease [64], a finding
which is somewhat difficult to explain.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทสรุปของความแตกต่างในการดำเนินการตรวจสอบระบบนี้มันได้กลายเป็นที่เห็นได้ชัดว่ามีจำนวนของความหมายวิธีการแตกต่างทางวัฒนธรรมและการศึกษาทั่วซึ่งทั้งหมดนี้ส่งผลกระทบต่อผลที่ได้รับและgeneralisability ของผลการวิจัยทดลองของแต่ละบุคคล เราเสนอบางส่วนของปัจจัยเหล่านี้ด้านล่างและมีคำอธิบายสำหรับวิธีการเหล่านี้อาจส่งผลกระทบกับการตีความของผลการวิจัยการทบทวนของ. i) ความหมายของ 'หลอดลมฝอยอักเสบเฉียบพลัน' แตกต่างระหว่างประเทศและแน่นอนทั่วแพทย์ในเดียวกันสถาบันการศึกษา ความหลากหลายนี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้สะท้อนให้เห็นในรายละเอียดของทารกซึ่งรวมนานัปการระบุเสียงฮืดหรือcrackles (n = 4) [20 68, 70, 73] ตอนแรกของการหายใจ (n = 5) [62-66] " หลอดลมฝอยอักเสบ "(n = 4) [19, 67, 71, 72] หรือหลอดลมฝอยอักเสบที่มีอุณหภูมิ> 38C (ที่ n = 1) [18]; ในขณะที่ข้อมูลเป็นอยู่ในสี่คน [วันที่ 25-27, 69] คำว่า "ฮือ" เป็นตัวเองเปิดให้ตีความ (และบางครั้งเข้าใจผิด) ภายในทางการแพทย์อาชีพ [78-82] และอาจถูกนำไปรวมถึงเด็กที่มาด้วยอาการกำเริบแรกของโรคหอบหืดและเผยเป็นหลอดลม เกิดขึ้นนี้เป็นเรื่องธรรมดาในหมู่น้อยที่อายุน้อยกว่าผู้ป่วยและเป็นผลให้เราคาดว่าอาจจะมีขนาดผลกระทบที่แตกต่างกันไปตามอายุเฉลี่ยของประชากรที่ศึกษา อย่างไรก็ตามเมตาถดถอยของเราที่จะตรวจสอบเรื่องนี้เป็นสองแง่สองง่าม. คำอธิบายมากขึ้นทันทีก็คือผลกระทบของHS แตกต่างกันที่มีความรุนแรง ผู้ป่วยทุกรายรวมอยู่ในนี้การศึกษาได้พบกับความหมายของหลอดลมฝอยอักเสบเฉียบพลันที่ใช้ในสหราชอาณาจักรออสเตรเลียและบางส่วนของยุโรปซึ่งในการสรุปที่เกี่ยวข้องกับการติดเชื้อไวรัสชัดเจนสัญญาณของการลดลงของโรคระบบทางเดินหายใจที่มีประจักษ์อุดตันการไหลของอากาศจากการทำงานที่เพิ่มขึ้นของการหายใจhyperinflation ของหน้าอกและแพร่หลาย crackles มีหรือไม่มีสม่ำเสมอเสียงฮืด เห็นได้ชัดว่ามีความแตกต่างอย่างมากในการตั้งค่าและในรูปแบบของผู้ป่วยที่แตกต่างกันรวมอยู่ในการศึกษา. ii) การเปลี่ยนแปลงในหมู่เกณฑ์ที่ปลดประจำการความสอดคล้องของ'ความยาวผลลัพธ์โดยเฉพาะการเข้าพัก' และ 'เหมาะสำหรับ discharge'-เป็นตัวเองอย่างเห็นได้ชัดที่กำหนดไว้และการประเมินในรูปแบบที่แตกต่างกันมากทั่วศึกษา. Moustgaard et al, ขอแนะนำให้ความหมายของผลในการที่การทดลองเป็นปัญหาอย่างกว้างขวาง [83] การศึกษาที่กำหนด(บางครั้งโดยพล) หลักเกณฑ์เกี่ยวกับเมื่อผู้ป่วยเข้าพักเริ่มต้นรวมถึง"จากการเข้าศึกษาซึ่งเป็นภายใน 12 ชั่วโมงของการรับสมัคร" (n = 2) [20 62]; จากโรงพยาบาลเข้าเรียน (n = 3) [65, 68, 73] หรือจากเข็มแรกของการศึกษายา (n = 2) [70, 71] ข้อมูลขาดสำหรับที่เหลืออีก 11 การศึกษา [18, 19, 25-27, 63, 64, 66, 67, 69, 72]. เวลาการรายงานไปยังเข้าสู่การศึกษาที่แตกต่างกันไป 3 จาก24 ชั่วโมงและโดยทั่วไปไม่ได้ระบุว่า "รายการ" ตรงให้ความยินยอมหรือการรักษาครั้งแรก เกณฑ์หลังโดยเฉพาะอย่างยิ่งแสดงให้เห็นถึงสัดส่วนใหญ่ของเข้าชมในหน่วยที่มีการเข้าพักเฉลี่ย72 ชั่วโมงหรือน้อยกว่า ในทำนองเดียวกันการปล่อยถูกกำหนดและการประเมินที่แตกต่างกันทั่วศึกษา ในการศึกษาการประเมินการปล่อยใช้เกณฑ์ที่ปลดประจำการอย่างต่อเนื่อง [73] แต่ในเวลาอย่างน้อยห้าคนอื่นตัดสินใจที่จะปล่อยได้ทำเฉพาะครั้งหนึ่งเคยเป็นวัน[18, 19, 63, 65, 66] หมายถึงเวลาของการปล่อยเป็นอย่างมีประสิทธิภาพผลต่อเนื่องที่เกิดขึ้นในช่วงเวลา24 ชั่วโมง อย่างไรก็ตามเรื่องนี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ overestimates จริงเวลาที่จะเหมาะสำหรับปล่อยมันไม่ให้เท่าเทียมกันสำหรับทั้งสองกลุ่มและจะคาดว่าจะประมาทมากกว่าประเมินความแตกต่างระหว่างกลุ่ม กับในใจเราไม่มีคำอธิบายว่าทำไมการศึกษาในเชิงบวกจะขึ้นอยู่กับทางคลินิกวันละครั้งการประเมิน. ในการศึกษาที่เหลือความถี่ของการประเมินสำหรับการปล่อยก็ชัดเจน เรานำเสนอบทสรุปของการเกณฑ์ที่ปลดประจำการในแฟ้มเพิ่มเติม 10. เกณฑ์สำหรับช่วงออกจาก saturating 92% หรือมากขึ้นในอากาศและการให้อาหารทางปาก> 75% ของการบริโภคปกติ [73] เพื่อไม่มีสัญญาณหรือระบบทางเดินหายใจอาการก่อนหน้านี้12 ชั่วโมง[ 63, 64] ขณะที่คาดว่าอาจจะเกณฑ์ที่เข้มงวดนำไปสู่อีกต่อไปลอส เกณฑ์ที่ผู้ป่วยควรจะเป็นอิสระใด ๆอาการอยากรู้อยากเห็นตามที่ได้รับเอกสารอย่างดีว่าอาการที่เกี่ยวข้องกับหลอดลมฝอยอักเสบเฉียบพลันยังคงมีอยู่เป็นเวลาหลายวันหรือสัปดาห์[73, 84]. Behrendt et al, ก่อนหน้านี้ตั้งข้อสังเกตการเปลี่ยนแปลงการทำเครื่องหมายในระยะเวลาในการเข้าพักของผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษาของมีหลอดลมฝอยอักเสบ RSV กับการรับสมัครที่สั้นมาก [เฉลี่ยประมาณ 72 ชั่วโมง] ในประเทศสหรัฐอเมริกา, สหราชอาณาจักรและยุโรปเหนือเป็นอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับการรับสมัครได้อยู่ในประเทศเยอรมนีและยุโรปใต้ [85] การค้นพบโดยยืนยันการทดลองล่าสุดที่ได้รับการรวมไว้ในที่นี้ การรับสมัครเหล่านี้อีกต่อไปมีความสัมพันธ์กับการเพิ่มขึ้นของภาวะแทรกซ้อนที่เกิดร่วมเช่นโรคอุจจาระร่วงซึ่งอาจจะเป็นผลมาจากการติดเชื้อในโรงพยาบาลที่เกิดจากการเข้ารับการรักษาครั้งอีกต่อไป ความแตกต่างทางวัฒนธรรมนี้มีการตั้งข้อสังเกตอีกครั้งกับไม่มีวิชาอิตาลีในการศึกษาของGiudice ถูกปลดออกก่อน 72 ชั่วโมงระยะเวลาเกินกว่าค่าเฉลี่ย'ระยะเวลาในการเข้าพักในเนเธอร์แลนด์สหราชอาณาจักรและสหรัฐอเมริกาศึกษา[70, 73, 85] สุดท้ายวิชาในการศึกษากับลูอ่อนถึงปานกลาง [63] หลอดลมฝอยอักเสบยังคงอยู่ในโรงพยาบาลนานกว่าผู้ที่มีโรคที่รุนแรงมากขึ้น[64] การค้นพบซึ่งค่อนข้างยากที่จะอธิบาย