Once upon a time, in an island ther

Once upon a time, in an island there lived all the feelings and emotions : Happiness, Sadness, Knowledge, and all of the others, including Love. One day it was announced to them that the island would sink! So all constructed boats and left. Except for Love.

Love wanted to hold out until the last possible moment.

When the island had almost sunk, Love decided to ask for help.

Richness was passing by Love in a boat. Love said,
"Richness, can you take me with you?"
Richness answered, "Sorry Love, I can't. There is a lot of gold and silver in my boat and so there is no place here for you."

Love next asked Vanity who was also sailing by. Vanity was also ready with the same answer.
"I can't help you, Love. You are all wet and might damage my boat," Vanity answered.

Sadness was close by so Love asked, "Sadness, take me along with you."
"Oh . . . Love, I am so sad that I need to be by myself!", sadness said in a sullen voice.

Happiness passed by Love, too, but she was so preoccupied with her happiness that she did not even hear when Love called her.

Suddenly, there was a voice, "Come, Love, I will take you." It was an elder. An overjoyed Love jumped up into the boat and in the process forgot to ask where they were going. When they arrived at a dry land, the elder went her own way.

Realizing how much was owed to the elder, Love asked Knowledge another elder, "Who Helped me?"
"It was Time," Knowledge answered.
"Time?" thought Love. Then, as if reading the face of Love, Knowledge smiled and answered, "Because only Time is capable of understanding how valuable Love is."
Read more at http://www.kidsgen.com/short_stories/time_love.htm#6SZgACkFe3FSKhXu.99

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กาลครั้งหนึ่ง เกาะ อาศัยอยู่ความรู้สึกและอารมณ์: ความสุข ความเศร้า ความรู้ และอื่น ๆ รวมทั้งความรักทั้งหมด วันหนึ่งได้มีประกาศไว้ว่า เกาะจะจม ทุกสร้างเรือและด้านซ้าย ยกเว้นความรักรักต้องการที่จะถือจนถึงวินาทีสุดท้ายไปได้เมื่อเกาะได้เกือบจม ความรักตัดสินใจขอความช่วยเหลือความรักในเรือที่กำลังเดินผ่านความร่ำรวย กล่าวว่า ความรัก "ความร่ำรวย สามารถคุณใช้เวลากับคุณ"ร่ำรวยตอบ "ความรักขอโทษ ฉันไม่ มีจำนวนมากของโกลด์และซิลเวอร์ในเรือของฉัน และเพื่อให้มีสถานที่นี่สำหรับคุณ"รักถัดไปถามโต๊ะเครื่องแป้งที่กำลังแล่นอยู่โดย โต๊ะเครื่องแป้งก็ได้พร้อมกับคำตอบเดียวกัน"ฉันไม่สามารถช่วยให้คุณ รัก คุณเปียก และอาจเสียหายเรือของฉัน แป้งตอบเศร้าเลยโดยถามความรัก, "ความเศร้า พาฉันพร้อมกับคุณ""โอ้... ความรัก ฉันเศร้าที่ต้องการใช้ได้ ด้วยตัวเอง! ความโศกเศร้าว่า ในเสียงคือความสุขผ่าน โดยรัก เกินไป แต่เธอก็หวั่นดังนั้น ด้วยความสุขของเธอว่า เธอไม่แม้ได้ยินเมื่อความรักเรียกเธอ ทันใดนั้น มีเสียง, "มา รัก จะพาคุณ" ก็มีพี่ ความรักเป็นปลื้มรีบกระโดดขึ้นเรือ และในกระบวนการลืมถามจะไปไหน เมื่อไปถึงที่ที่ดินแห้ง ผู้สูงอายุเดินทางของเธอเอง ตระหนักเท่าใดเป็นหนี้พี่ รักขอความรู้พี่อื่น "ที่ช่วยให้ฉัน""มันเป็นเวลา ความรู้ตอบ"เวลาหรือไม่" คิดว่า ความรัก เช่นถ้าใบหน้าของความรักการอ่าน ความรู้ยิ้ม แล้ว ตอบ "เนื่องจากเวลาที่มีความสามารถในความเข้าใจว่า ความรักเป็น" อ่านเพิ่มเติมที่ http://www.kidsgen.com/short_stories/time_love.htm#6SZgACkFe3FSKhXu.99

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กาลครั้งหนึ่งในเกาะที่มีชีวิตอยู่ความรู้สึกและอารมณ์: ความสุข, เศร้า, ความรู้และทั้งหมดของคนอื่น ๆ รวมทั้งความรัก วันหนึ่งมันก็บอกกับพวกเขาว่าเกาะจะจม! ดังนั้นสิ่งที่สร้างเรือและซ้าย ยกเว้นสำหรับความรัก

ความรักต้องการที่จะถือออกจนวินาทีสุดท้าย

เมื่อเกาะจมเกือบรักตัดสินใจที่จะขอความช่วยเหลือ

ความร่ำรวยได้รับการผ่านความรักในเรือ ความรักกล่าวว่า
"ความร่ำรวยคุณสามารถพาฉันกับคุณ?"
ความร่ำรวยตอบว่า "ขออภัยความรักที่ฉันไม่สามารถ. มีจำนวนมากของเงินและทองในเรือของฉันเป็นและเพื่อให้มีสถานที่ที่ไม่มีที่นี่สำหรับคุณ."

รักถามต่อไป Vanity ใครก็แล่นเรือใบจาก โต๊ะเครื่องแป้งก็ยังพร้อมกับคำตอบเดียวกัน
"ผมไม่สามารถช่วยให้คุณรัก. คุณเปียกและอาจเกิดความเสียหายเรือของฉัน" โต๊ะเครื่องแป้งตอบ

ความโศกเศร้าได้ใกล้เคียงโดยเพื่อให้ความรักถามว่า "ความโศกเศร้าพาฉันไปพร้อมกับคุณ."
"โอ้... ความรักฉันกำลังเศร้าที่ฉันจะต้องด้วยตัวเอง!" ความโศกเศร้าพูดด้วยเสียงบูดบึ้ง

ความสุขผ่านไปด้วยความรักมากเกินไป แต่เธอก็หมกมุ่นอยู่เพื่อให้มีความสุขของเธอว่าเธอไม่เคยแม้แต่จะได้ยินเมื่อความรักเรียกเธอว่า

ทันใดนั้นเสียง "มารักฉันจะพาคุณ." มันเป็นผู้สูงอายุ ความรักที่มีความสุขที่สุดกระโดดขึ้นลงเรือและในกระบวนการลืมที่จะถามว่าพวกเขากำลังจะ เมื่อพวกเขามาถึงแผ่นดินที่แห้งแล้งพี่ก็ไปตามทางของเธอเอง

ทราบว่าเท่าไหร่ที่จะเป็นหนี้พี่รักความรู้ถามพี่อีก "ใครช่วยผมได้ไหม"
"มันเป็นช่วงเวลาที่" ความรู้ตอบ
"เวลา?" คิดว่ารัก จากนั้นเช่นถ้าอ่านใบหน้าของความรักความรู้ยิ้มและตอบว่า "เพราะเวลาเท่านั้นที่มีความสามารถในการทำความเข้าใจว่ามีคุณค่าความรักคือ."
อ่านเพิ่มเติมได้ที่ http://www.kidsgen.com/short_stories/time_love.htm#6SZgACkFe3FSKhXu.99