When I did see Susan Calvin again,

When I did see Susan Calvin again, it was at the door of her office. Her papers were being moved out. She said, 'How is your work going, young man? "Fine," said. "Would you look over it? I don't want to be inaccurate. She seemed cheerful. "I suppose so. Shall we go to the directors' dining room for coffee?' When we were sitting down, I asked Dr Calvin about the robots working on the development of atomic engines for space travel on the asteroids. "Space stations are now out of date, and robot mining is quite common. I'd like to write something about the robots' invention of the new atomic She was thoughtful. "My first experience with space travel and atomic engine development was in 2029, when a robot was lost Susan Calvin had never left Earth before. There was an emergency with the robots on the main station of the twenty-seventh group of asteroids and a special government ship brought Dr Calvin and Dr Bogert to solve the problem. Dr Calvin didn't want to leave Earth and she was unsure that it was a real emergency. During their first dinner at the station, her plain face wore an unhappy expression.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อฉันไม่เห็นซูซานคาลวิน อีกครั้งได้ที่ประตูของสำนักงาน เอกสารของเธอได้ถูกย้ายออก เธอบอกว่า, ' วิธีทำงานของคุณจะ ชายหนุ่ม การกล่าวว่า "ดี "จะคุณดู ฉันไม่ต้องการไม่ถูกต้อง เธอดูเหมือนร่าเริง "ฉันคิดว่า นั้น จะไปที่ห้องอาหารของกรรมการสำหรับกาแฟ?' เมื่อเรานั่งลง ผมถาม Dr Calvin เกี่ยวกับหุ่นยนต์ที่ทำงานในการพัฒนาเครื่องยนต์อะตอมสำหรับเดินทางในอวกาศบนดาวเคราะห์น้อย "สถานีอวกาศตอนนี้ล้าสมัย และหุ่นยนต์เหมืองแร่เป็นเรื่องธรรมดา อยากจะเขียนบางสิ่งเกี่ยวกับหุ่นยนต์ประดิษฐ์ของใหม่อะตอมเธอสวม "เป็นประสบการณ์แรกกับพื้นที่ท่องเที่ยวและการพัฒนาเครื่องยนต์อะตอมใน 2029 เมื่อหุ่นยนต์หายซูซานคาลวินไม่ได้ปล่อยโลกก่อน มีฉุกเฉินหุ่นบนสถานีหลักของดาวเคราะห์น้อยกลุ่มยี่สิบเจ็ด และเรือรัฐบาลพิเศษนำคาลวิน Dr และ Dr Bogert เพื่อแก้ปัญหา คาลวิน Dr ไม่ต้องการออกจากโลก และเธอก็แน่ใจว่า มันเป็นการฉุกเฉินจริง ในช่วงเย็นของพวกเขาครั้งแรกที่สถานี ใบหน้าของเธอธรรมดาสวมนิพจน์ไม่มีความสุข

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อฉันได้เห็นซูซานคาลวินอีกครั้งก็เป็นที่ประตูสำนักงานของเธอ เอกสารของเธอถูกย้ายออก เธอกล่าวว่าเป็นวิธีการทำงานของคุณจะชายหนุ่ม? "วิจิตร" กล่าวว่า "คุณจะมองข้ามหรือไม่ฉันไม่ต้องการที่จะไม่ถูกต้อง. เธอดูเหมือนร่าเริง." ฉันคิดว่าดังนั้น เราจะไปกรรมการห้องรับประทานอาหารสำหรับกาแฟ? เมื่อเรานั่งลงผมถามดร Calvin เกี่ยวกับหุ่นยนต์ที่ทำงานเกี่ยวกับการพัฒนาเครื่องยนต์ปรมาณูเพื่อการเดินทางในอวกาศบนดาวเคราะห์น้อย "สถานีอวกาศอยู่ในขณะนี้ออกจากวันที่และเหมืองแร่หุ่นยนต์เป็นเรื่องธรรมดามาก. ผมอยากจะเขียนอะไรบางอย่างเกี่ยวกับการประดิษฐ์หุ่นยนต์" ของอะตอมใหม่เธอเป็นคนที่รอบคอบ. "ประสบการณ์ครั้งแรกของฉันกับการเดินทางในอวกาศและการพัฒนาเครื่องยนต์อะตอมอยู่ใน 2029 เมื่อหุ่นยนต์ก็หายไปซูซานคาลวินไม่เคยจากโลกก่อน มีเหตุฉุกเฉินกับหุ่นยนต์ในสถานีหลักของกลุ่มที่ยี่สิบเจ็ดของดาวเคราะห์น้อยและเรือรัฐบาลพิเศษนำดรคาลวินและดร Bogert ในการแก้ปัญหาคือ ดร Calvin ไม่ต้องการที่จะออกจากโลกและเธอก็ไม่แน่ใจว่ามันเป็นกรณีฉุกเฉินจริง ระหว่างอาหารค่ำแรกของพวกเขาที่สถานีใบหน้าธรรมดาของเธอสวมแสดงออกไม่มีความสุข

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันพยายามที่จะปล่อยเขาไปแต่มันยาก