The connection between (social scie

The connection between (social science) knowledge and policy has been a longstanding debate in public policy. Sustainability indicators are at the same time a means to compile and structure knowledge and to express societal and political norms and priorities.
The analysis of the cases shows that in practice all allowed a number of actors from both domains (science and policy) to participate in indicator development. However, science and policies processes had a different bias: in science-led processes there was, by design, a bias towards the knowledge production dimension, and less explicit recognition and inclusion of the normative political dimension in the indicator development process, particularly also with regard to participation. Table 8 is partly due to the research project character of these processes.
With regard to merging different knowledge areas, all processes have tried to follow the idea of balancing economic, ecological and social dimensions but all processes were relatively weak regarding the participation of experts representing the social dimension. Thus, in science-led processes, participants may decide on indicators outside their specific domain as informed citizens, that is in a political role, expressing societal norms, rather than in their scientific capacity. This indicates the central importance of representation and participation in the indicator development process, which needs to be properly designed at the outset.
All cases studied the indicator sets developed are interim results of a continuous improvement process, particularly with regard to integrating emerging knowledge. There are also many indications of a broad recognition of a learning process that took place during development.
Science-led processes, contrary to government-led processes, have not explicitly provided for possible adaptation to changing social and political norms.
Are science-led sustainability development processes more accurate and comprehensive with regard to the knowledge they are able to embody in their indicator sets? Not necessarily, as government agency experts are also often technical experts with ‘‘scientist’’ standards, and not elected policy-makers. Neither do government-led sustainability development processes automatically achieve more policy relevance.
As the development process Indicators of Sustainability for the rules to determine the rules need to be more clearly recognized and given more weight by both scientists and policy makers; New types of selection procedures regarding participation and representation of the development process in order to achieve reliable and legitimacy in society. This may thus not be possible without a wider form of participation involving citizens or their representatives.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเชื่อมต่อระหว่างความรู้ (สังคมศาสตร์) และนโยบายมีการอภิปรายว่าในนโยบายสาธารณะ ตัวชี้วัดความยั่งยืนได้ในเวลาเดียวกันวิธีการคอมไพล์และโครงสร้างความรู้ และบรรทัดฐานทางการเมือง และนิยมและลำดับความสำคัญการวิเคราะห์กรณีแสดงว่า ในทางปฏิบัติ ทั้งหมดได้รับอนุญาตจำนวนนักแสดงจากทั้งสองโดเมน (วิทยาศาสตร์และนโยบาย) การมีส่วนร่วมในการพัฒนาตัวบ่งชี้ อย่างไรก็ตาม กระบวนการวิทยาศาสตร์และนโยบายมีความโน้มเอียงที่แตกต่างกัน: กระบวนนำวิทยาศาสตร์ มี ตามแบบ ความโน้มเอียง ต่อขนาดการผลิตความรู้ และน้อย กว่าการรับรู้ที่ชัดเจนและรวมมิติทางการเมือง normative ในกระบวนการพัฒนาตัวบ่งชี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งยังเกี่ยวข้องกับการมีส่วนร่วม ตาราง 8 บางส่วนเนื่องจากอักขระโครงการวิจัยกระบวนการเหล่านี้ได้เกี่ยวกับการผสานความรู้ต่าง ๆ พื้นที่ กระบวนการทั้งหมดได้พยายามทำตามความคิดของการสร้างสมดุลทางเศรษฐกิจ นิเวศวิทยา และสังคม แต่ก็ค่อนข้างอ่อนกระบวนการทั้งหมดเกี่ยวกับการมีส่วนร่วมของผู้เชี่ยวชาญแสดงถึงมิติทางสังคม ดังนั้น ในกระบวนนำวิทยาศาสตร์ ร่วมอาจตัดสินใจบนตัวบ่งชี้ภายนอกโดเมนของตนเฉพาะเป็นประชาชนทราบ ที่ ใน บทบาททางการเมือง การแสดงข้อมูลบรรทัดฐาน แทนที่ จะผลิตนักวิทยาศาสตร์ บ่งชี้ความสำคัญกลางแสดงและมีส่วนร่วมในตัวบ่งชี้พัฒนา ซึ่งต้องถูกออกแบบในมือทุกกรณีศึกษาตัวบ่งชี้ชุดพัฒนาผลลัพธ์ระหว่างกลางของกระบวนการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับการบูรณาการความรู้เกิดขึ้น นอกจากนี้ยังมีหลายบ่งชี้ของการรับรู้ที่กว้างของกระบวนการเรียนรู้ที่เกิดขึ้นในระหว่างการพัฒนาชัดเจนไม่มีให้นำวิทยาศาสตร์กระบวน ขัดต่อกระบวนนำรัฐบาล สำหรับสามารถปรับเปลี่ยนบรรทัดฐานทางสังคม และการเมืองมีความยั่งยืนนำวิทยาศาสตร์พัฒนากระบวนการความถูกต้องมากขึ้น และครอบคลุมตามความรู้พวกเขาจะสามารถรวบรวมในตัวบ่งชี้ชุดของพวกเขา ไม่จำเป็น เป็นผู้เชี่ยวชาญหน่วยงานรัฐบาลมักยังผู้เชี่ยวชาญทางเทคนิคตามมาตรฐาน "นักวิทยาศาสตร์" และไม่เลือก policy-makers ไม่กระบวนการพัฒนาอย่างยั่งยืนที่รัฐบาลนำโดยอัตโนมัติให้เพิ่มเติมนโยบายเกี่ยวเป็นการพัฒนา ตัวบ่งชี้ของความยั่งยืนสำหรับกฎการกำหนดกฎต้องรู้จักมากขึ้นอย่างชัดเจน และให้น้ำหนักมากขึ้น โดยนักวิทยาศาสตร์และผู้กำหนดนโยบาย ชนิดใหม่ของขั้นตอนตัวเลือกเกี่ยวกับการมีส่วนร่วมและการแสดงของกระบวนการพัฒนาเพื่อให้บรรลุความน่าเชื่อถือและชอบธรรมในสังคม นี้จึงไม่ได้เป็นไปโดยไม่เกี่ยวข้องกับประชาชนหรือตัวแทนของตนเข้าร่วมรูปแบบกว้าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเชื่อมต่อระหว่าง (สังคมศาสตร์) ความรู้และนโยบายที่ได้รับการอภิปรายที่ยาวนานในการกำหนดนโยบายสาธารณะ ตัวชี้วัดการพัฒนาอย่างยั่งยืนในเวลาเดียวกันหมายถึงการรวบรวมความรู้และโครงสร้างและการที่จะแสดงบรรทัดฐานทางสังคมและการเมืองและลำดับความสำคัญ.
การวิเคราะห์ของกรณีที่แสดงให้เห็นว่าในทางปฏิบัติทั้งหมดได้รับอนุญาตจำนวนของนักแสดงจากทั้งสองโดเมน (วิทยาศาสตร์และนโยบาย) ที่จะมีส่วนร่วมใน การพัฒนาตัวบ่งชี้ แต่กระบวนการทางวิทยาศาสตร์และนโยบายที่มีอคติที่แตกต่างกันในกระบวนการทางวิทยาศาสตร์ที่นำโดยมีโดยการออกแบบอคติต่อมิติการผลิตความรู้และได้รับการยอมรับอย่างชัดเจนน้อยลงและรวมของมิติทางการเมืองกฎเกณฑ์ในการพัฒนาตัวบ่งชี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งยังมี เรื่องการมีส่วนร่วม ตารางที่ 8 เป็นส่วนหนึ่งเนื่องจากตัวอักษรที่โครงการวิจัยของกระบวนการเหล่านี้.
เกี่ยวกับการควบรวมพื้นที่ความรู้ที่แตกต่างกันทุกขั้นตอนมีความพยายามที่จะทำตามความคิดของความสมดุลทางเศรษฐกิจขนาดของระบบนิเวศและสังคม แต่กระบวนการทั้งหมดเป็นที่ค่อนข้างอ่อนแอเกี่ยวกับการมีส่วนร่วมของผู้เชี่ยวชาญที่เป็นตัวแทนของ มิติทางสังคม ดังนั้นในกระบวนการทางวิทยาศาสตร์ที่นำผู้เข้าร่วมอาจจะตัดสินใจเกี่ยวกับตัวชี้วัดนอกโดเมนเฉพาะของพวกเขาในฐานะพลเมืองแจ้งที่อยู่ในบทบาททางการเมืองแสดงบรรทัดฐานทางสังคมมากกว่าความสามารถในการวิทยาศาสตร์ของพวกเขา นี้แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการเป็นตัวแทนภาคกลางและมีส่วนร่วมในกระบวนการพัฒนาตัวบ่งชี้ซึ่งจะต้องมีการออกแบบอย่างถูกต้องในตอนแรก.
ทุกกรณีศึกษาตัวบ่งชี้ชุดพัฒนาผลระหว่างกาลของกระบวนการปรับปรุงอย่างต่อเนื่องโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องเกี่ยวกับการบูรณาการความรู้ที่เกิดขึ้นใหม่ นอกจากนี้ยังมีตัวชี้วัดหลายแห่งได้รับการยอมรับในวงกว้างของกระบวนการเรียนรู้ที่เกิดขึ้นในระหว่างการพัฒนา.
กระบวนการวิทยาศาสตร์ที่นำโดยขัดกับกระบวนการของรัฐบาลที่นำโดยยังไม่ได้ระบุอย่างชัดเจนในการปรับตัวไปได้ที่จะมีการเปลี่ยนแปลงบรรทัดฐานทางสังคมและการเมือง.
มีการพัฒนาอย่างยั่งยืนวิทยาศาสตร์ที่นำโดย กระบวนการพัฒนาที่ถูกต้องมากขึ้นและครอบคลุมในเรื่องเกี่ยวกับความรู้ที่พวกเขาจะสามารถที่จะรวบรวมในชุดตัวบ่งชี้ของพวกเขา ไม่จำเป็นต้องเป็นผู้เชี่ยวชาญหน่วยงานของรัฐยังมีผู้เชี่ยวชาญทางเทคนิคที่มักจะมี '' นักวิทยาศาสตร์ '' มาตรฐานและไม่ได้เลือกนโยบายผู้ผลิต ทั้งจะพัฒนากระบวนการการพัฒนาอย่างยั่งยืนของรัฐบาลที่นำโดยอัตโนมัติให้บรรลุนโยบายความเกี่ยวข้องมากขึ้น.
ในฐานะที่เป็นกระบวนการในการพัฒนาตัวชี้วัดของการพัฒนาอย่างยั่งยืนสำหรับหลักเกณฑ์ในการกำหนดกฎระเบียบที่จำเป็นต้องได้รับการยอมรับอย่างชัดเจนมากขึ้นและได้รับน้ำหนักมากขึ้นจากทั้งนักวิทยาศาสตร์และผู้กำหนดนโยบาย; ชนิดใหม่ของขั้นตอนการเลือกเกี่ยวกับการมีส่วนร่วมและการเป็นตัวแทนของกระบวนการพัฒนาเพื่อให้บรรลุความน่าเชื่อถือและความชอบธรรมในสังคม ซึ่งอาจทำให้ไม่เป็นไปได้โดยไม่ต้องมีรูปแบบที่กว้างขึ้นการมีส่วนร่วมที่เกี่ยวข้องกับประชาชนหรือตัวแทนของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเชื่อมต่อระหว่าง ( สังคมศาสตร์ ) ความรู้และนโยบายที่ได้รับการอภิปรายยาวนานในนโยบายสาธารณะ ตัวชี้วัดความยั่งยืนเป็นในเวลาเดียวกัน หมายถึง การรวบรวมและโครงสร้างความรู้และบริการสังคมและการเมือง
บรรทัดฐานและลำดับความสำคัญการวิเคราะห์กรณีแสดงให้เห็นว่าในการปฏิบัติทั้งหมดที่ได้รับอนุญาตจำนวนของนักแสดงจากทั้งโดเมน ( วิทยาศาสตร์และนโยบาย ) ที่จะเข้าร่วมในการพัฒนาตัวบ่งชี้ อย่างไรก็ตาม กระบวนการทางวิทยาศาสตร์ และนโยบายมีคติที่แตกต่างกันในกระบวนการทางวิทยาศาสตร์ทำให้มี การออกแบบ อคติที่มีต่อความรู้ด้านการผลิต มิติและชัดเจนน้อยกว่า การรับรู้และการรวมของมิติทางการเมืองเชิงบรรทัดฐานในการพัฒนาตัวชี้วัดกระบวนการ โดยเฉพาะอย่างยิ่งยังเกี่ยวกับการมีส่วนร่วม ตารางที่ 8 เป็นส่วนหนึ่งเนื่องจากโครงการวิจัยลักษณะของกระบวนการเหล่านี้ .
เกี่ยวกับการผสานองค์ความรู้ด้านต่างๆ กระบวนการทั้งหมดได้พยายามที่จะทำตามความคิดของความสมดุลทางเศรษฐกิจมิติทางสังคมและนิเวศวิทยา แต่ทุกกระบวนการที่ค่อนข้างอ่อนแอต่อการมีส่วนร่วมของผู้เชี่ยวชาญที่เป็นตัวแทนของมิติทางสังคม ดังนั้น ในทางวิทยาศาสตร์นำกระบวนการ ผู้เข้าร่วมอาจจะตัดสินใจเกี่ยวกับตัวชี้วัดนอกโดเมนของพวกเขาเป็นประชาชนที่รู้เท่าทัน นั่นคือในบทบาททางการเมือง แสดงบรรทัดฐานทางสังคม มากกว่าความสามารถทางวิทยาศาสตร์ของพวกเขานี้แสดงให้เห็นความสำคัญของการรวมและการมีส่วนร่วมในการพัฒนาตัวชี้วัดกระบวนการ ซึ่งต้องถูกออกแบบมาอย่างถูกต้องเริ่มแรก .
ทุกกรณีศึกษาตัวบ่งชี้ชุด ถูกพัฒนาระหว่างกาลผลลัพธ์ของกระบวนการปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง โดยเฉพาะในเรื่องการบูรณาการใหม่ ความรู้นอกจากนี้ยังมีตัวชี้วัดของความกว้างของกระบวนการเรียนรู้ที่เกิดขึ้นในระหว่างการพัฒนา .
วิทยาศาสตร์นำกระบวนการ ทางรัฐบาลนำกระบวนการ ไม่ได้มีการปรับตัวเพื่อการเปลี่ยนแปลงอย่างชัดเจนที่สุด
บรรทัดฐานทางสังคมและการเมืองกระบวนการที่ถูกต้องมากขึ้นและครอบคลุมเกี่ยวกับความรู้ที่พวกเขาจะสามารถที่จะรวบรวมในชุดตัวบ่งชี้ความยั่งยืนของการพัฒนาวิทยาศาสตร์ LED ? ไม่จําเป็นต้องเป็นหน่วยงานของรัฐผู้เชี่ยวชาญมักจะผู้เชี่ยวชาญด้านเทคนิคกับ ' ' ' 'scientist มาตรฐานและเลือกไม่จัด .ไม่ยั่งยืนการพัฒนารัฐบาลกระบวนการโดยอัตโนมัติตามนโยบาย Ltd .
เป็นกระบวนการพัฒนาตัวชี้วัดความยั่งยืนกฎเพื่อตรวจสอบกฎต้องชัดเจนมากขึ้นได้รับการยอมรับและได้รับน้ำหนักมากขึ้นทั้งโดยนักวิทยาศาสตร์และนโยบาย ;รูปแบบใหม่ของการเลือกขั้นตอนเกี่ยวกับการมีส่วนร่วมและการเป็นตัวแทนของกระบวนการพัฒนาเพื่อให้บรรลุความน่าเชื่อถือและความชอบธรรมในสังคม นี้ดังนั้นจึงอาจไม่ได้เป็นไปได้โดยไม่มีแบบฟอร์มที่กว้างขึ้นของการมีส่วนร่วมกับประชาชน หรือตัวแทนของพวกเขา .