Mounting evidence over the past dec

Mounting evidence over the past decade suggests that the consumption of fresh and processed tomato products is associated with reduced risk of prostate cancer. The emerging hypothesis is that lycopene, the primary red carotenoid in tomatoes, may be the principle phytochemical responsible for this reduction in risk. A number of potential mechanisms by which lycopene may act have emerged, including serving as an important in vivo antioxidant, enhancing cell-to-cell communication via increasing gap junctions between cells, and modulating cell-cycle progression. Although the effect of lycopene is biologically relevant, the tomato is also an excellent source of nutrients, including folate, vitamin C, and various other carotenoids and phytochemicals, such as polyphenols, which also may be associated with lower cancer risk. Tomatoes also contain significant quantities of potassium, as well as some vitamin A and vitamin E. Our laboratory has been interested in identifying specific components or combination of components in tomatoes that are responsible for reducing prostate cancer risk. We carried out cell culture trials to evaluate the effects of tomato carotenoids and tomato polyphenols on growth of prostate cancer cells. We also evaluated the ability of freeze-dried whole-tomato powder or lycopene alone to reduce growth of prostate tumors in rats. This paper reviews the epidemiological evidence, evaluating the relationship between prostate cancer risk and tomato consumption, and presents experimental data from this and other laboratories that support the hypothesis that whole tomato and its phytochemical components reduce the risk of prostate cancer.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ติดตั้งหลักฐานกว่าทศวรรษแนะนำว่า การบริโภคมะเขือเทศสด และแปรรูปผลิตภัณฑ์เกี่ยวข้องกับการลดความเสี่ยงของโรคมะเร็งต่อมลูกหมาก สมมติฐานเกิดขึ้นคือ ว่า lycopene, carotenoid สีแดงหลักในมะเขือเทศ อาจหลักสารพฤกษเคมีรับผิดชอบในความเสี่ยงที่ลดลงนี้ จำนวนของกลไกที่มีศักยภาพ โดย lycopene ซึ่งอาจดำเนินได้เกิด หน้าที่เป็นสารต้านอนุมูลอิสระที่สำคัญในสัตว์ทดลอง เสริมสร้างเซลล์ให้เซลล์สื่อสารผ่าน junctions ระดับเพิ่มช่องว่างระหว่างเซลล์ และเกี่ยวรอบเซลล์ก้าวหน้า แม้ว่าผลของ lycopene เป็นชิ้นเกี่ยวข้อง มะเขือเทศยังเป็นแหล่งดีของสารอาหาร รวมทั้งโฟเลต วิตามิน ซี ต่าง ๆ อื่น ๆ carotenoids และ phytochemicals เช่นโพลีฟีน ซึ่งอาจสัมพันธ์กับความเสี่ยงโรคมะเร็งต่ำกว่า มะเขือเทศประกอบด้วยปริมาณ โพแทสเซียม รวมทั้งวิตามินเอ และวิตามินอีบางอย่างมีนัยสำคัญ ห้องปฏิบัติการของเรามีการสนใจในการระบุส่วนประกอบเฉพาะหรือชุดของส่วนประกอบในมะเขือเทศที่มีหน้าที่ในการลดความเสี่ยงมะเร็งต่อมลูกหมาก เราดำเนินการทดลองเซลล์วัฒนธรรมเพื่อประเมินผลของ carotenoids มะเขือเทศและมะเขือเทศโพลีการเติบโตของเซลล์มะเร็งต่อมลูกหมาก นอกจากนี้เรายังประเมินความสามารถของผงมะเขือเทศทั้งกรอบหรือ lycopene เพียงอย่างเดียวเพื่อลดการเจริญเติบโตของเนื้องอกต่อมลูกหมากในหนู กระดาษนี้หลักฐานความ ประเมินความสัมพันธ์ระหว่างโรคมะเร็งต่อมลูกหมากความเสี่ยงและมะเขือเทศปริมาณ ความคิดเห็น และแสดงข้อมูลทดลองนี้และห้องอื่น ๆ ที่สนับสนุนสมมติฐานว่ามะเขือเทศทั้งหมด และส่วนประกอบของสารพฤกษเคมีลดความเสี่ยงของโรคมะเร็งต่อมลูกหมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลักฐานการติดตั้งในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาแสดงให้เห็นว่าการบริโภคสดและแปรรูปผลิตภัณฑ์มะเขือเทศมีความเกี่ยวข้องกับการลดความเสี่ยงของมะเร็งต่อมลูกหมาก สมมติฐานที่เกิดขึ้นใหม่คือไลโคปีนนั้น carotenoid หลักสีแดงในมะเขือเทศอาจจะพฤกษเคมีหลักการความรับผิดชอบในการลดความเสี่ยงนี้ จำนวนของกลไกที่อาจเกิดขึ้นโดยที่ไลโคปีนอาจทำหน้าที่ได้เกิดรวมถึงการให้บริการเป็นสิ่งที่สำคัญในร่างกายสารต้านอนุมูลอิสระ, การสื่อสารของเซลล์ไปยังเซลล์ที่เพิ่มขึ้นผ่านทางแยกช่องว่างระหว่างเซลล์และความก้าวหน้าเลตเซลล์วงจร แม้ว่าผลของไลโคปีนมีความเกี่ยวข้องทางชีวภาพมะเขือเทศยังเป็นแหล่งที่ดีของสารอาหารรวมทั้งโฟเลต, วิตามิน C, และอื่น ๆ นอยด์และสารอาหารจากพืชเช่นโพลีฟีนซึ่งอาจจะเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงโรคมะเร็งลดลง มะเขือเทศยังมีปริมาณที่มีนัยสำคัญของโพแทสเซียมเช่นเดียวกับบางวิตามินเอและวิตามินอีในห้องปฏิบัติการของเราได้รับความสนใจในการระบุส่วนประกอบที่เฉพาะเจาะจงหรือการรวมกันของชิ้นส่วนในมะเขือเทศที่มีความรับผิดชอบในการลดความเสี่ยงมะเร็งต่อมลูกหมาก เราดำเนินการทดลองเพาะเลี้ยงเซลล์ในการประเมินผลกระทบของ carotenoids มะเขือเทศและโพลีฟีนในมะเขือเทศเจริญเติบโตของเซลล์มะเร็งต่อมลูกหมาก นอกจากนี้เรายังมีการประเมินความสามารถของแห้งผงทั้งมะเขือเทศไลโคปีนหร​​ือคนเดียวที่จะลดการเจริญเติบโตของเนื้องอกต่อมลูกหมากในหนู กระดาษนี้จะทบทวนหลักฐานทางระบาดวิทยาประเมินความสัมพันธ์ระหว่างความเสี่ยงมะเร็งต่อมลูกหมากและการบริโภคมะเขือเทศและนำเสนอข้อมูลการทดลองจากห้องปฏิบัติการนี​​้และอื่น ๆ ที่สนับสนุนสมมติฐานที่ว่าทั้งมะเขือเทศและส่วนประกอบพฤกษเคมีที่ช่วยลดความเสี่ยงของโรคมะเร็งต่อมลูกหมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลักฐานการติดตั้งกว่าทศวรรษที่ผ่านมาแสดงให้เห็นว่าการบริโภคสดและแปรรูปผลิตภัณฑ์มะเขือเทศมีความเกี่ยวข้องกับการลดความเสี่ยงของมะเร็งต่อมลูกหมาก เกิดสมมติฐานว่าไลโคปีน , แคโรทีนอยด์สีแดงหลักในมะเขือเทศอาจเป็นหลักรับผิดชอบในการลดไฟในความเสี่ยง จำนวนของกลไกที่มีศักยภาพซึ่งไลโคปีนอาจจะเกิดขึ้นรวมทั้งให้บริการเป็นสำคัญในร่างกายสารต้านอนุมูลอิสระเสริมสร้างเซลล์เพื่อการสื่อสารผ่านช่องว่างระหว่างเซลล์ เพิ่มเซลล์ junctions และของวัฏจักรเซลล์ติดเชื้อ แม้ว่าผลของไลโคปีนเป็นชีวภาพที่เกี่ยวข้อง , มะเขือเทศเป็นแหล่งที่ดีของสารอาหาร ได้แก่ โฟเลต วิตามินซีและแคโรทีนอยด์อื่นๆและ phytochemicals , เช่นโพลีฟีนซึ่งอาจจะเกี่ยวข้องกับการลดความเสี่ยงต่อการเกิดมะเร็ง . มะเขือเทศประกอบด้วยปริมาณสําคัญของโพแทสเซียม เช่นเดียวกับวิตามินเอ และวิตามินอี แล็ปของเราได้รับความสนใจในการระบุองค์ประกอบที่เฉพาะเจาะจงหรือการรวมกันของส่วนประกอบในมะเขือเทศที่เป็นผู้รับผิดชอบสำหรับการลดความเสี่ยงของมะเร็งต่อมลูกหมากเราทำการทดลองเพาะเลี้ยงเซลล์ เพื่อศึกษาผลของ carotenoids และโพลีฟีนในมะเขือเทศมะเขือเทศการเจริญเติบโตของเซลล์มะเร็งต่อมลูกหมาก . เรายังประเมินความสามารถของผลมะเขือเทศผง ทั้งหมด หรือ ไลโคปีน คนเดียวเพื่อลดการเจริญเติบโตของมะเร็งต่อมลูกหมากในหนู กระดาษรีวิวนี้หลักฐานทางระบาดวิทยา ประเมินความสัมพันธ์ระหว่างความเสี่ยงมะเร็งต่อมลูกหมากและการบริโภคมะเขือเทศและนำเสนอข้อมูลจากการทดลองนี้ และห้องปฏิบัติการอื่น ๆ ที่สนับสนุนสมมติฐานที่ว่า ทั้งมะเขือเทศและส่วนประกอบของพฤกษเคมี ลดความเสี่ยงของมะเร็งต่อมลูกหมาก