I find that the biggest problem is

I find that the biggest problem is the vague or impossible goal itself dragging people down before you even get started. Many people phrase their resolution as "Learn Spanish/French/Japanese" without any qualifiers. What does "Learn Chinese" even mean? Learn it to sound like a native? To order food? To write it? And by when?
A language is not an academic topic that you can pass or fail, but a means of communication. There is no "failure" here, just various degrees of success when you can use that language. Do NOT aim for perfection-or-bust. Even a small success of being able to buy lunch in the language, with bad grammar and not using precisely the right word, is something worth being proud of.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พบว่าปัญหาที่ใหญ่ที่สุดเป้าหมายคลุมเครือ หรือไม่เองลากคนลงก่อนคุณถึงเริ่มต้น หลายคน phrase ความละเอียดของพวกเขาเป็น "เรียนรู้ภาษาสเปน/ฝรั่งเศส/ญี่ปุ่น" โดยตัวบ่งคุณลักษณะใด ๆ "เรียนจีน" ได้อย่างไร เรียนรู้เรื่องเสียงเหมือนเจ้าของภาษา การสั่งอาหารหรือไม่ การเขียนหรือไม่ และเมื่อ?
ภาษาไม่มีหัวข้อหลักสูตรที่คุณสามารถผ่าน หรือไม่ ผ่าน แต่วิธีการสื่อสาร มีไม่ "ล้มเหลว" ที่นี่ องศาต่าง ๆ เพียงความสำเร็จเมื่อคุณสามารถใช้ภาษา จุดมุ่งหมายในความสมบูรณ์แบบ หรือหน้าอกไม่ แม้ความสำเร็จเล็ก ๆ ของความสามารถในการซื้ออาหารกลางวันในภาษา มีไวยากรณ์ไม่ถูกต้อง และไม่ได้ใช้ตรงขวาคำ เป็นสิ่งที่น่าจะภูมิใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมพบว่าปัญหาที่ใหญ่ที่สุดคือเป้าหมายคลุมเครือหรือเป็นไปไม่ได้ที่ตัวเองลากคนลงก่อนที่คุณจะเริ่มต้น หลายคนวลีที่มีความละเอียดของพวกเขาเป็น "เรียนรู้ภาษาสเปน / ฝรั่งเศส / ญี่ปุ่น" โดยไม่ต้องบ่นใด ๆ สิ่งที่ไม่ "เรียนภาษาจีน" แม้หมายความว่าอย่างไร เรียนรู้ให้เสียงเหมือนเจ้าของภาษาหรือไม่ ในการสั่งซื้ออาหาร? ที่จะเขียนมันได้หรือไม่ และเมื่อ?
ภาษาไม่ได้เป็นหัวข้อทางวิชาการที่คุณสามารถผ่านหรือไม่ แต่วิธีการสื่อสาร ไม่มี "ความล้มเหลว" ที่นี่เพียงระดับที่แตกต่างของความสำเร็จเมื่อคุณสามารถใช้ภาษาที่ อย่ามุ่งมั่นเพื่อความสมบูรณ์แบบหรือหน้าอก แม้จะเป็นความสำเร็จเล็ก ๆ ของความสามารถในการซื้ออาหารกลางวันในภาษาที่มีไวยากรณ์ที่ไม่ดีและไม่ได้ใช้อย่างแม่นยำคำที่เหมาะสมเป็นสิ่งที่คุ้มค่าเป็นความภาคภูมิใจของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันพบว่าปัญหาที่ใหญ่ที่สุดคือ คลุมเครือ หรือเป็นไปไม่ได้เป้าหมายตัวเองลากคนอื่นลงก่อนที่คุณจะเริ่มต้น หลายๆ คน ความละเอียดของพวกเขาเป็น " เรียนรู้วลีภาษาสเปน / ฝรั่งเศส / ญี่ปุ่น " โดยไม่มีการคัดเลือก แล้ว " เรียนภาษาจีน " หมายความว่ายังไง ? เรียนรู้มันเหมือนพื้นเมือง ? การสั่งอาหารด้วย เขียนมัน ? และเมื่อ
ภาษาไม่ใช่เรื่องวิชาการ ที่คุณสามารถ ผ่าน หรือ ไม่ผ่านแต่วิธีการของการสื่อสาร ไม่มีคำว่า " ล้มเหลว " ที่นี่ แค่ต่างองศาของความสำเร็จเมื่อคุณสามารถใช้ภาษา ไม่มุ่งหวังความสมบูรณ์หรือหน้าอก แม้ความสำเร็จเล็กๆที่ไม่สามารถซื้ออาหารกลางวันในภาษาที่มีไวยากรณ์ที่ไม่ดีและไม่ใช้คำได้อย่างถูกต้อง เป็นสิ่งที่น่าภูมิใจจริงๆ .