Equation (17–7) is called the belti

Equation (17–7) is called the belting equation, but Eqs. (17–9), (17–10), and (17–11)
reveal how belting works. We plot Eqs. (17–10) and (17–11) as shown in Fig. 17–8
against Fi as abscissa. The initial tension needs to be sufficient so that the difference
between the F1 and F2 curve is 2T/D. With no torque transmitted, the least possible
belt tension is F1 = F2 = Fc .

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สมการที่ (17-7) เรียกว่าสมการเฆี่ยนด้วยเข็มขัด แต่ Eqs (17-9), (17-10), และ (17-11)เปิดเผยวิธีการทำงานของเฆี่ยนด้วยเข็มขัด เราพล็อต Eqs (17-10) และ (17-11) ตามที่แสดงใน Fig. 17-8ต่อเน็ตเป็น abscissa ความตึงเครียดเริ่มต้นต้องเพียงพอเพื่อให้ความแตกต่างระหว่าง F1 และ F2 โค้งเป็น 2T/d มีแรงบิดไม่ส่ง เป็นไปได้น้อยที่สุดความตึงของสายพานเป็น F1 = F2 = Fc

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สมการ (17-7) เรียกว่าสมการเฆี่ยนด้วยเข็มขัด แต่สมการ (17-9), (17-10) และ (17-11)
เปิดเผยว่าการเฆี่ยนด้วยผลงาน เราพล็อสม (17-10) และ (17-11) ดังแสดงในรูป 17-8
กับ Fi เช่นพิกัด ความตึงเครียดเริ่มต้นจะต้องมีอย่างเพียงพอเพื่อให้ความแตกต่าง
ระหว่าง F1 และ F2 โค้งเป็น 2T / D ด้วยแรงบิดที่ส่งไม่เป็นไปได้อย่างน้อย
ความตึงของสายพานเป็น F1 = F2 = Fc

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สมการ ( 17 – 7 ) เรียกว่า การเฆี่ยนด้วยเข็มขัดสมการ แต่ EQS . ( 17 ) 9 ) , ( 17 – 10 ) และ ( 17 ) 11 )
เปิดเผยว่าการเฆี่ยนด้วยเข็มขัดทำงาน เราวางแผน EQS . ( 17 ) 10 ) และ ( 17 ) 11 ) ดังแสดงในรูปที่ 17 – 8
กับ Fi เป็นอักษร . ความตึงเครียดเริ่มต้นควรจะเพียงพอเพื่อให้ความแตกต่างระหว่าง F1 และ F2
โค้ง 2t / D กับไม่มีบิดส่งแรงเข็มขัดน้อยที่สุด
เป็น F1 = F2 = FC