Research using animal models provid

Research using animal models provides reasonable grounds to expect
aerobic exercise to have a positive impact on human cognitive
function through a variety of cellular and molecular mechanisms. For
example, Black, Isaacs, Anderson, Alcantara, and Greenough (1990)
found increases in capillary density in the cerebellum when rats exercised
on a running wheel. Other researchers found that increased aerobic
fitness, engendered by running, enhanced cortical high-affinity
choline uptake and increased dopamine receptor density in the brains
of old rats (Fordyce & Farrar, 1991), increased brain-derived neurotrophin
factor (BDNF) gene expression in rats (Neeper, Gomez, Choi, & Cotman,
1995), and increased the number of new cells in the hippocampus of
mice (van Praag, Kempermann, & Gage, 1999). It is reasonable to
speculate that these cellular, molecular, and neurochemical changes
observed in rats and mice in response to exercise interventions may
underlie the improvements in perceptual, cognitive, and motor processes
in adult humans.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เหตุผลคาดหวังให้งานวิจัยที่ใช้แบบจำลองสัตว์ออกกำลังกายเต้นแอโรบิก มีผลกระทบกับบุคคลที่รับรู้ฟังก์ชันต่าง ๆ ของกลไกเซลล์ และโมเลกุล สำหรับตัวอย่าง สีดำ ไอแซ็กส์ แอนเดอร์สัน อัลคันทารา และ Greenough (1990)พบเพิ่มขึ้นในความหนาแน่นของเส้นเลือดฝอยในซีรีเบลลัมการเมื่อหนูใช้บนล้อทำงาน นักวิจัยอื่น ๆ พบว่าเพิ่มขึ้นเต้นแอโรบิกออกกำลังกาย engendered โดยทำงาน เพิ่มความเกี่ยวข้องสูงเนื้อแน่นcholine ดูดธาตุอาหารและความหนาแน่นของตัวรับโดปามีนที่เพิ่มขึ้นในสมองของหนู (Fordyce & Farrar, 1991), เพิ่มขึ้นสมองมา neurotrophinปัจจัย (BDNF) ยีนในหนู (Neeper เมซ Choi และ Cotman1995), และเพิ่มจำนวนของเซลล์ใหม่ในฮิพโพแคมปัสของหนู (van Praag, Kempermann และเกจ 1999) จึงเหมาะสมที่จะคาดการณ์ที่เปลี่ยนแปลงเหล่านี้โทรศัพท์มือถือ โมเลกุล และ neurochemicalสังเกตในหนูและหนูการออกกำลังกายอาจณงค์อยู่ภายใต้การปรับปรุงในกระบวน perceptual รับรู้ และมอเตอร์ในมนุษย์ผู้ใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิจัยโดยใช้แบบจำลองสัตว์ให้เหตุอันสมควรที่จะคาดหวังว่า
การออกกำลังกายแอโรบิกจะมีผลกระทบในเชิงบวกต่อความรู้ความเข้าใจของมนุษย์
ฟังก์ชั่นผ่านความหลากหลายของกลไกเซลล์และโมเลกุล สำหรับ
ตัวอย่างเช่นสีดำ, ไอแซ็กเดอร์สัน, Alcantara และ Greenough (1990)
พบว่าการเพิ่มขึ้นของความหนาแน่นของเส้นเลือดฝอยในสมองเมื่อหนูใช้สิทธิ
ในการทำงานของล้อ นักวิจัยอื่น ๆ ที่พบว่าเพิ่มขึ้นแอโรบิก
ออกกำลังกายที่พรั่งพรูออกมาจากการทำงานที่เพิ่มขึ้นสูงเป็นพี่น้องเยื่อหุ้มสมอง
ดูดซึมโคลีนและความหนาแน่นของตัวรับ dopamine เพิ่มขึ้นในสมอง
ของหนูเก่า (Fordyce และฟาร์รา, 1991) เพิ่มขึ้น neurotrophin มาสมอง
ปัจจัย (BDNF) การแสดงออกของยีนใน หนู (Neeper โกเมซ, ชอยและน้ำ Winsor,
1995) และการเพิ่มจำนวนของเซลล์ใหม่ในสมองส่วนฮิปโปแคมปัสของ
หนู (รถตู้ปราก, Kempermann และ Gage, 1999) มันมีเหตุผลที่จะ
คาดเดาว่าสิ่งเหล่านี้ถือ, โมเลกุลและการเปลี่ยนแปลง neurochemical
พบในหนูและหนูในการตอบสนองต่อการออกกำลังกายการแทรกแซงอาจ
รองรับการปรับปรุงในการรับรู้องค์ความรู้และกระบวนการมอเตอร์
ในมนุษย์ผู้ใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิจัยใช้รูปแบบสัตว์ให้เหตุผลที่จะคาดหวัง
แอโรบิกที่จะมีผลกระทบในเชิงบวกต่อความจำ
มนุษย์ผ่านความหลากหลายของกลไกระดับเซลล์และโมเลกุล สำหรับ
ตัวอย่าง ดำ ไอแซคส์ แอนเดอร์สัน อัลคันทารา และกรีโน ( 1990 )
พบเพิ่มขึ้นในซึ่งหนาแน่นในชั้นเมื่อหนูออกกำลังกาย
บนวิ่งล้อนักวิจัยอื่น ๆ พบว่าเพิ่มขึ้นแอโรบิก
ฟิตเนส , engendered โดยการวิ่งทำให้เปลือกสูง 6
การนำเข้าโคลีนและเพิ่มความหนาแน่นของโดพามีน รีเซพเตอร์ในสมองของหนูเก่า (
&ฟอร์ไดซ์ ฟาร์ราร์ , 1991 ) , เพิ่ม brain-derived ปัจจัย neurotrophin
( bdnf ) การแสดงออกของยีนในหนูขาว ( neeper โกเมส ชอย & cotman
1995 , ) และการเพิ่มจำนวนของเซลล์ใหม่ในฮิปโปแคมปัสของ
หนู ( ฟาน ปราก&เคมเปอร์แมนน์ , , เกตส์ , 1999 ) มันสมเหตุสมผล
คาดการณ์ว่า เหล่านี้เซลล์ โมเลกุล และการเปลี่ยนแปลงการป้องกัน
พบในหนูและหนูในการตอบสนองต่อการออกกำลังกายหรืออาจ
ที่รองรับการปรับปรุงในการรับรู้ รับรู้ และมอเตอร์กระบวนการ
ในมนุษย์ผู้ใหญ่