ผมเรียกมันว่า“การเดินทาง” การเดินทา

ผมเรียกมันว่า“การเดินทาง”
การเดินทางครั้งนี้ก่อเกิดการเริ่มต้นที่มีความหมายอย่างยิ่งสำหรับเด็กหนุ่มที่เริ่มต้นเลือกที่จะเดินเข้ามาสำผัสประสบการณ์ในรั้วของยามาฮ่าในช่วงกลางเดือนตุลาคมปี 57 – ปลายเดือนสิงหาคม ปี 58 ช่วงเวลาสั้นๆที่ได้สัมผัส กับพี่ๆในแผนกทุกคน มีครบทุกรสชาติ เปรี้ยว หวาน มัน เผ็ด ครบรสจริง ๆ บรรยากาศที่ยามาฮ่ามีทั้งความอบอุ่นการได้พบปะกัน เสียงหัวเราะและรอยยิ้มก็เกิดขึ้นที่นี่ เริ่มก่อให้เกิดกำแพงของความประทับใจก่อขึ้นทีละน้อย...ทีละน้อย มีเสียงหยอกเย้าคนนั้น...คนนี้ส่งผ่านกันเป็นระลอก น่าสนุกทีเดียวครับ
รอยยิ้ม...เสียงหัวเราะ...เสียงหยอกย้อ และสิ่งดีๆ ที่เราได้ทำให้แก่กัน เจมส์ อยากให้เก็บมันเอาไว้ครับ บางครั้ง...อาจมีบ้างทีเราทำอะไรไม่ถูกใจกัน...อาจมีบ้างทีที่เราพูดกันคนละภาษา แต่นั่นมันคงเป็นเพียงแค่เศษส่วนเล็กน้อย หากเรามองย้อนถึงการเริ่มเดินทาง การใช้ชีวิตอยู่ร่วมงานกันเป็นเวลา 10 เดือน สิ่งดีๆ มากมาย เกิดขึ้นกับเจมส์อย่างไม่รู้ตัว ณ เวลานั้น...ณ จุดๆ นั้น เราอาจมองข้าม ไม่ได้เก็บมาประมวลปะติดปะต่อเป็นเรื่องราว แต่เมื่อมาย้อนคิด มองดูแล้ว หลายเหตุการณ์ที่เรา ได้ร่วมกันทำ หลายความรู้สึกที่ได้แบ่งปันกัน มันน่าประทับใจใช่มั๊ย??
มันควรค่าแก่การจดจำและรำลึกถึงอย่างแน่นอน...ขอบคุณทุกคนนะสำหรับสิ่งดีๆ ที่ได้มอบให้แก่กัน สำหรับเจมส์ การเดินทางในครั้งนี้ สนุกมากครับ ความสนุก ไม่ได้อยู่ที่การเห็นสิ่งแปลกใหม่จากสถานที่ทำงาน....แต่เป็นความสนุกที่ได้ร่วมงานกัน...ส่งความเอื้ออาทรและห่วงใยให้กันครับ ....นั่นจึงเป็นความประทับใจที่สุดแล้วสำหรับเจมส์ ในการเดินทางครั้งนี้
ธรรมดาของชีวิตครับ มีพบมีจากลา ขอขอบพระคุณพี่ๆ ทุกคนที่เป็นทั้ง พี่ชาย พี่สาว ขอบคุณสำหรับการต้อนรับที่ดีเยี่ยมมากๆ ขอบคุณสำหรับการสั่งสอนและให้บทเรียน ขอบคุณสัมหรับ พี่ๆ และเพื่อนร่วมงานทุกคนด้วย สิ่งที่พี่ ๆ ช่วยสนับสนุนในเรื่องของการงานก็ดี เรื่องที่ไม่ใช่เรื่องของงานก็ดี แต่สิ่งที่ดีและงดงามที่สุดมองไม่เห็นด้วยตาสัมผัสไม่ได้ด้วยมือ หากแต่รู้สึกได้ด้วยใจ มันทำให้รู้สึกได้ว่า มันมาจากใจและตั้งใจทำให้จริงๆ ขอขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่งครับ


เจมส์ วีระยุทธ วิชญ์วัฒนานนท์

ผลลัพธ์ (ญี่ปุ่น) 1:

ผมเรียกมันว่า「การเดินทาง」การเดินทางครั้งนี้ก่อเกิดการเริ่มต้นที่มีความหมายอย่างยิ่งสำหรับเด็กหนุ่มที่เริ่มต้นเลือกที่จะเดินเข้ามาสำผัสประสบการณ์ในรั้วของยามาฮ่าในช่วงกลางเดือนตุลาคมปี 57-ปลายเดือนสิงหาคม 年 58 ช่วงเวลาสั้นๆที่ได้สัมผัส กับพี่ๆในแผนกทุกคน มีครบทุกรสชาติ เปรี้ยว หวาน มัน เผ็ด ครบรสจริง ๆ บรรยากาศที่ยามาฮ่ามีทั้งความอบอุ่นการได้พบปะกัน เสียงหัวเราะและรอยยิ้มก็เกิดขึ้นที่นี่ เริ่มก่อให้เกิดกำแพงของความประทับใจก่อขึ้นทีละน้อย.ทีละน้อย มีเสียงหยอกเย้าคนนั้น.คนนี้ส่งผ่านกันเป็นระลอก น่าสนุกทีเดียวครับรอยยิ้ม.เสียงหัวเราะ.เสียงหยอกย้อ และสิ่งดีๆ ที่เราได้ทำให้แก่กัน เจมส์ อยากให้เก็บมันเอาไว้ครับ บางครั้ง.อาจมีบ้างทีเราทำอะไรไม่ถูกใจกัน.อาจมีบ้างทีที่เราพูดกันคนละภาษา แต่นั่นมันคงเป็นเพียงแค่เศษส่วนเล็กน้อย หากเรามองย้อนถึงการเริ่มเดินทาง การใช้ชีวิตอยู่ร่วมงานกันเป็นเวลา 10 ダウンロード สิ่งดีๆ มากมาย เกิดขึ้นกับเจมส์อย่างไม่รู้ตัว ณ เวลานั้น.ณ จุดๆ นั้น เราอาจมองข้าม ไม่ได้เก็บมาประมวลปะติดปะต่อเป็นเรื่องราว แต่เมื่อมาย้อนคิด มองดูแล้ว หลายเหตุการณ์ที่เรา ได้ร่วมกันทำ หลายความรู้สึกที่ได้แบ่งปันกัน มันน่าประทับใจใช่มั๊ย?มันควรค่าแก่การจดจำและรำลึกถึงอย่างแน่นอน.ขอบคุณทุกคนนะสำหรับสิ่งดีๆ ที่ได้มอบให้แก่กัน สำหรับเจมส์ การเดินทางในครั้งนี้ สนุกมากครับ ความสนุก ไม่ได้อยู่ที่การเห็นสิ่งแปลกใหม่จากสถานที่ทำงาน.แต่เป็นความสนุกที่ได้ร่วมงานกัน.ส่งความเอื้ออาทรและห่วงใยให้กันครับ.นั่นจึงเป็นความประทับใจที่สุดแล้วสำหรับเจมส์ ในการเดินทางครั้งนี้ธรรมดาของชีวิตครับ มีพบมีจากลา ขอขอบพระคุณพี่ๆ ทุกคนที่เป็นทั้ง พี่ชาย พี่สาว ขอบคุณสำหรับการต้อนรับที่ดีเยี่ยมมากๆ ขอบคุณสำหรับการสั่งสอนและให้บทเรียน ขอบคุณสัมหรับ พี่ๆ และเพื่อนร่วมงานทุกคนด้วย สิ่งที่พี่ ๆ ช่วยสนับสนุนในเรื่องของการงานก็ดี เรื่องที่ไม่ใช่เรื่องของงานก็ดี แต่สิ่งที่ดีและงดงามที่สุดมองไม่เห็นด้วยตาสัมผัสไม่ได้ด้วยมือ หากแต่รู้สึกได้ด้วยใจ มันทำให้รู้สึกได้ว่า มันมาจากใจและตั้งใจทำให้จริงๆ ขอขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่งครับเจมส์ วีระยุทธ วิชญ์วัฒนานนท์

ผลลัพธ์ (ญี่ปุ่น) 2:

57 - ปลายเดือนสิงหาคมปี58ช่วงเวลาสั้นๆที่ได้สัมผัสกับพี่ๆในแผนกทุกคนมีครบทุกรสชาติเปรี้ยวหวานมันเผ็ดครบรสจริงๆ
และสิ่งดีๆที่เราได้ทำให้แก่กันเจมส์อยากให้เก็บมันเอาไว้ครับ หากเรามองย้อนถึงการเริ่มเดินทางการใช้ชีวิตอยู่ร่วมงานกันเป็นเวลา10เดือนสิ่งดีๆมากมายเกิดขึ้นกับเจมส์อย่างไม่รู้ตัวณเวลานั้น...ณจุดๆนั้นเราอาจมองข้าม แต่เมื่อมาย้อนคิดมองดูแล้วหลายเหตุการณ์ที่เราได้ร่วมกันทำหลายความรู้สึกที่ได้แบ่งปันกัน
ที่ได้มอบให้แก่กันสำหรับเจมส์การเดินทางในครั้งนี้สนุกมากครับความสนุก
มีพบมีจากลาขอขอบพระคุณพี่ๆทุกคนที่เป็นทั้งพี่ชายพี่สาว ขอบคุณสัมหรับพี่ๆและเพื่อนร่วมงานทุกคนด้วยสิ่งที่พี่ๆช่วยสนับสนุนในเรื่องของการงานก็ดีเรื่องที่ไม่ใช่เรื่องของงานก็ดี แต่รู้สึกได้หากด้วยใจมันทำให้รู้สึกได้ว่ามันมาจากใจและตั้งใจทำให้จริงๆขอขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่งครับเจมส์วีระยุทธวิชญ์วัฒนานนท์

ผลลัพธ์ (ญี่ปุ่น) 3:

ผมเรียกมันว่า」การเดินทาง」การเดินทางครั้งนี้ก่อเกิดการเริ่มต้นที่มีความหมายอย่างยิ่งสำหรับเด็กหนุ่มที่เริ่มต้นเลือกที่จะเดินเข้ามาสำผัสประสบการณ์ในรั้วของยามาฮ่าในช่วงกลางเดือนตุลาคมปี57〜58ปลายเดือนสิงหาคมปีกับพี่ๆในแผนกทุกคนมีครบทุกรสชาติเปรี้ยวหวานมันเผ็ดครบรสจริงๆบรรยากาศที่ยามาฮ่ามีทั้งความอบอุ่นการได้พบปะกันเสียงหัวเราะและรอยยิ้มก็เกิดขึ้นที่นี่..ทีละน้อยมีเสียงหยอกเย้าคนนั้น…คนนี้ส่งผ่านกันเป็นระลอกน่าสนุกทีเดียวครับ回เสียงหัวเราะรอยยิ้ม……เสียงหยอกย้อและสิ่งดีๆที่เราได้ทำให้แก่กันเจมส์อยากให้เก็บมันเอาไว้ครับบางครั้ง…อาจมีบ้างทีเราทำอะไรไม่ถูกใจกัน…อาจมีบ้างทีที่เราพูดกันคนละภาษาแต่นั่นมันคงเป็นเพียงแค่เศษส่วนเล็กน้อยหากเรามองย้อนถึงการเริ่มเดินทางการใช้ชีวิตอยู่ร่วมงานกันเป็นเวลา10เดือนสิ่งดีๆมากมายเกิดขึ้นกับเจมส์อย่างไม่รู้ตัวณเวลานั้น…ณจุดๆนั้นเราอาจมองข้ามไม่ได้เก็บมาประมวลปะติดปะต่อเป็นเรื่องราวแต่เมื่อมาย้อนคิดมองดูแล้วหลายเหตุการณ์ที่เราได้ร่วมกันทำหลายความรู้สึกที่ได้แบ่งปันกันมันน่าประทับใจใช่มั๊ย？？回มันควรค่าแก่การจดจำและรำลึกถึงอย่างแน่นอน…ขอบคุณทุกคนนะสำหรับสิ่งดีๆที่ได้มอบให้แก่กันสำหรับเจมส์การเดินทางในครั้งนี้สนุกมากครับความสนุกไม่ได้อยู่ที่การเห็นสิ่งแปลกใหม่จากสถานที่ทำงาน....แต่เป็นความสนุกที่ได้ร่วมงานกัน…ส่งความเอื้ออาทรและห่วงใยให้กันครับนั่นจึงเป็นความประทับใจที่สุดแล้วสำหรับเจมส์ในการเดินทางครั้งนี้回....ธรรมดาของชีวิตครับมีพบมีจากลาขอขอบพระคุณพี่ๆทุกคนที่เป็นทั้งพี่ชายพี่สาวขอบคุณสำหรับการต้อนรับที่ดีเยี่ยมมากๆขอบคุณสำหรับการสั่งสอนและให้บทเรียนขอบคุณสัมหรับพี่ๆและเพื่อนร่วมงานทุกคนด้วยๆช่วยสนับสนุนในเรื่องของการงานก็ดีเรื่องที่ไม่ใช่เรื่องของงานก็ดีแต่สิ่งที่ดีและงดงามที่สุดมองไม่เห็นด้วยตาสัมผัสไม่ได้ด้วยมือหากแต่รู้สึกได้ด้วยใจมันทำให้รู้สึกได้ว่ามันมาจากใจและตั้งใจทำให้จริงๆ2回เจมส์วีระยุทธวิชญ์วัฒนานนท์