Third Person, OmniscientYou might t

Third Person, Omniscient

You might think the narrative perspective of this story sounds very third person: the basic sentences and statements seem strictly factual, and we don't get a sense that the narrator has an opinion or bias. Or do we? It does seem that we have a bit more intimate connection with what's going on in the wife—more so than any other character. She's the one we travel with.

Our view of the hotel owner in particular is filtered through the wife's mind: Hemingway's perspective is more focused on what she feels and thinks about him than it is on the padrone himself. By staying in third person, Hemingway can also convey things about her that she might not be aware of in herself, like her feelings, which are described in a deeper way than she could articulate in speech. In this way, the narrator's omniscience (all-knowingness) allows Hemingway to both remain on the surface, above what characters may be thinking for themselves, but also to go much deeper than those personal conscious thoughts.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บุคคลที่สาม Omniscientคุณอาจคิดว่า มุมมองของเรื่องเสียงมากสามคนนี้บรรยาย: ประโยคพื้นฐานและคำสั่งดูเหมือนจริงอย่างเคร่งครัด และเราไม่ได้รับความรู้สึกที่ว่า ผู้มีความเห็นหรือความโน้มเอียงได้ หรือไม่เรา มันดูเหมือนว่า เราได้เชื่อมต่ออย่างใกล้ชิดมากขึ้นกับสิ่งที่เกิดขึ้นในภรรยาซึ่งดังกว่าอักขระอื่น ๆ เธอเป็นหนึ่งที่เราเดินทางด้วยเราดูของเจ้าของโรงแรมโดยเฉพาะจะถูกกรองผ่านจิตใจของภรรยา: มุมมองของเฮมิงเวย์จะเน้นมากขึ้นในสิ่งที่เขารู้สึก และคิดเกี่ยวกับเขามากกว่าที่เป็นอยู่ใน padrone ตัวเอง โดยอยู่ในบุคคลที่สาม เฮมิงเวย์สามารถยังถ่ายทอดสิ่งที่เกี่ยวกับเธอที่เธออาจไม่รู้ในตัวเอง เช่นความรู้สึก ซึ่งจะอธิบายในทางลึกกว่าเธอไม่สามารถออกเสียงในการพูด ด้วยวิธีนี้ สัพพัญญูของ'ผู้บรรยาย' (ทั้งหมด-knowingness) ช่วยให้เฮมิงเวย์จะทั้งสองอยู่บนพื้นผิว เหนืออะไรอักขระอาจจะคิดเอง แต่ยังไปลึกกว่าที่คิดสติส่วนบุคคลมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บุคคลที่สาม, รอบรู้คุณอาจคิดว่ามุมมองการเล่าเรื่องของเรื่องนี้เสียงบุคคลที่สามมาก: ประโยคพื้นฐานและงบดูเหมือนจริงอย่างเคร่งครัดและเราไม่ได้รับความรู้สึกที่บรรยายมีความเห็นหรืออคติ หรือที่เราทำ? มันจะดูเหมือนว่าเรามีการเชื่อมต่อใกล้ชิดมากขึ้นเล็กน้อยกับสิ่งที่เกิดขึ้นในภรรยาได้มากไปกว่าตัวละครอื่น ๆ เธอเป็นคนหนึ่งที่เราเดินทางมากับ. มุมมองของเราของเจ้าของโรงแรมโดยเฉพาะอย่างยิ่งจะถูกกรองผ่านใจภรรยาของ: มุมมองของเฮมมิงจะเน้นในสิ่งที่เธอรู้สึกและคิดเกี่ยวกับเขามากกว่าที่เป็นอยู่ใน Padrone ตัวเอง โดยอยู่ในบุคคลที่สาม, Hemingway ยังสามารถถ่ายทอดสิ่งที่เกี่ยวกับเธอว่าเธออาจจะไม่ได้ตระหนักถึงในตัวเองเช่นเดียวกับความรู้สึกของเธอที่มีการอธิบายในทางลึกกว่าที่เธอจะได้ความชัดเจนในการพูด ด้วยวิธีนี้ผู้บรรยายสัพพัญญู (ทุก knowingness) ช่วยให้ Hemingway ทั้งสองยังคงอยู่บนพื้นผิวด้านบนสิ่งที่ตัวละครอาจจะคิดสำหรับตัวเอง แต่ยังไปมากลึกกว่าความคิดมีสติส่วนบุคคลเหล่านั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คนที่สาม สัพพัญญู

คุณอาจคิดว่าการเล่าเรื่องในมุมมองของเรื่องนี้ฟังดูบุคคลที่สาม : ประโยคพื้นฐานและงบดูเหมือนเคร่งครัดจริง และเราไม่ได้รับความรู้สึกที่เล่ามีความเห็น หรือ ลำเอียง หรือเรา ? ดูเหมือนว่าเราได้บิตที่ใกล้ชิดมากขึ้นการเชื่อมต่อกับสิ่งที่เกิดขึ้นในภรรยามากขึ้นดังนั้นกว่าตัวอักษรอื่น ๆ เธอเป็นคนเดียวที่เราเดินทางด้วย

รีวิวของโรงแรมเจ้าของโดยเฉพาะอย่างยิ่งถูกกรองผ่านจิตใจของภรรยา : เฮมิงเวย์มุมมองจะเน้นเพิ่มเติมเกี่ยวกับสิ่งที่เธอรู้สึกและคิดถึงเขามากกว่ามันอยู่ในที่ตั้งของตัวเอง อยู่ในบุคคลที่สาม เฮมิงเวย์ สามารถถ่ายทอดสิ่งที่เธออาจไม่ตระหนักในตัวเอง เหมือนความรู้สึกของเธอซึ่งจะอธิบายในทางลึก กว่าที่เธอจะพูดรู้เรื่อง .ในวิธีนี้ , เป็นผู้บรรยายสัพพัญญู ( ทั้งหมด knowingness ) ช่วยให้สิงคโปร์ทั้งสองยังคงอยู่บนพื้นผิวเหนือสิ่งที่ตัวละครอาจจะคิดเอง แต่จะไปมากลึกกว่าความคิดมีสติที่ส่วนบุคคล