The effect of physicochemical param

The effect of physicochemical parameters, diversity and abundance of phytoplankton on the different sites was determined using multivariate analysis (Principal component Analyses, PCA), to rank the many factors under investigation based on their magnitude o interactions.
The density of the most abundant species (cells/l) was calculated from the formula :
Density= Xn/M^x44μl
Where: Xn = number of individuals in species X; M = number of drops observed under the microscope. A drop of sample taken up by the micropipette = 44μl (Moser et al., 2004).
Trophic class of the different paddy field sites were calculated using Stockner (1972). This was calculated using the Eugelnophycean index (Bellinger and Siegee, 2010).
The Species Richness Index (d) according to Margalef (1958) was used to evaluate the community structure. The following equation was applied and results were recorded to two decimal places:
D=(S-1)/log_θ⁡N
Where : D = Species richness index; S = number of species in a population; N = Total number of individuals in S species.
Shannon – Weaver diversity (H) and Sorenson’s indices
Shannon Weaver diversity index of phytoplankton species within the different sites was determined using:
H^1=∑▒(p_i ) (log_n⁡〖P_i 〗 ) (Magaurran), 1988)
Where : H1 = Index of species diversity (information content of sample, bits or individuals); pi = Proportion of total sample belonging to ith species, and i = Number of species.
Sorensen’s similarity index
Modified Sorensen (1948) was used to show species similarity in the different sites in terms of species distribution. It is expressed as:
C_n=2a/(2a+b+c)
Where: Cn = Sorensen’s similarity coefficient; a, b, c = number of individuals per sites.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลของพารามิเตอร์ physicochemical ความหลากหลาย และความอุดมสมบูรณ์ของ phytoplankton เว็บไซต์ถูกกำหนดโดยใช้การวิเคราะห์ตัวแปรพหุ (วิเคราะห์ส่วนประกอบหลัก PCA), การจัดอันดับหลายปัจจัยภายใต้การตรวจสอบใช้การโต้ตอบ o ขนาดสูตรคำนวณความหนาแน่นของสายพันธุ์มากที่สุด (เซลล์/ลิตร):ความหนาแน่น = Xn/M ^ x44μlสถาน: Xn =จำนวนบุคคลในพันธุ์ X M =จำนวนหยดสังเกตภายใต้กล้องจุลทรรศน์ หยดตัวอย่างที่ถูกใช้ โดย micropipette = 44μl (โม et al., 2004)คลา trophic ของอเมริกานาแตกต่างกันมีคำนวณโดยใช้ Stockner (1972) นี้ถูกคำนวณโดยใช้ดัชนี Eugelnophycean (Bellinger และ Siegee, 2010)ดัชนีความรุ่มรวยพันธุ์ (d) ตาม Margalef (1958) ที่ใช้ประเมินโครงสร้างชุมชน ใช้สมการต่อไปนี้ และบันทึกผลทศนิยมสอง:D =(S-1)/log_θ Nที่ไหน: D =ดัชนีร่ำรวยพันธุ์ S =จำนวนสปีชีส์ในประชากร N =จำนวนของบุคคลในสายพันธุ์ Sแชนนอนความหลากหลายของนกจาบอก (H) และดัชนีของ Sorensonดัชนีความหลากหลายช่างทอผ้าแชนนอน phytoplankton ชนิดภายในเว็บไซต์ถูกกำหนดใช้:H ^ 1 =∑▒ (p_i) (log_n 〖P_i 〗) (Magaurran), 1988)สถาน: H1 =ดัชนีความหลากหลายสปีชีส์ (ข้อมูลเนื้อหาของตัวอย่าง บิต หรือบุคคล); pi =สัดส่วนของตัวอย่างทั้งหมดของชนิดระยะ และ =จำนวนสปีชีส์ดัชนีความคล้ายคลึงกันของ Sorensenแก้ไข Sorensen (1948) ถูกใช้เพื่อแสดงชนิดความคล้ายคลึงกันในเว็บไซต์ในรูปแบบของการกระจายพันธุ์ มันจะแสดงเป็น:C_n=2a/(2a+b+c)สถาน: Cn =สัมประสิทธิ์ของ Sorensen คล้าย a, b, c =จำนวนของบุคคลต่อไซต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลของพารามิเตอร์ทางเคมีกายภาพความหลากหลายและความอุดมสมบูรณ์ของแพลงก์ตอนพืชในเว็บไซต์ที่แตกต่างกันถูกกำหนดโดยใช้การวิเคราะห์หลายตัวแปร (การวิเคราะห์องค์ประกอบหลัก PCA) ในการจัดอันดับปัจจัยหลายอย่างภายใต้การสอบสวนขึ้นอยู่กับการมีปฏิสัมพันธ์ขนาดของพวกเขา o.
ความหนาแน่นของสายพันธุ์ที่มีมากที่สุดที่ ( เซลล์ / ลิตร)
ที่คำนวณได้จากสูตรความหนาแน่น= Xn / M ^
x44μlที่ไหน: Xn = จำนวนของบุคคลในรูปแบบ x; M = จำนวนหยดสังเกตภายใต้กล้องจุลทรรศน์ หยดตัวอย่างนำขึ้นโดยไมโคร = 44μl (Moser et al., 2004).
ระดับชั้นของเว็บไซต์ที่นาข้าวที่แตกต่างกันจะถูกคำนวณโดยใช้ Stockner (1972) นี้ได้รับการคำนวณโดยใช้ดัชนี Eugelnophycean (เบลลิงและ Siegee 2010).
สายพันธุ์ดัชนีความร่ำรวย (ง) ตาม Margalef (1958) ถูกใช้ในการประเมินโครงสร้างชุมชน สมการต่อไปนี้ถูกนำมาใช้และผลที่ถูกบันทึกไว้ถึงสองตำแหน่งทศนิยม:
D = (S-1) /
log_θ⁡Nที่ไหน: D = ดัชนีความร่ำรวยสายพันธุ์; S = จำนวนของสายพันธุ์ในประชากร; ไม่มีข้อความ = จำนวนของบุคคลในสายพันธุ์ S.
แชนนอน - ความหลากหลายประกอบ (H)
และดัชนีของโซเรนแชนนอนผู้ประกอบดัชนีความหลากหลายของสายพันธุ์ของแพลงก์ตอนพืชที่อยู่ในเว็บไซต์ต่างๆถูกกำหนดโดยใช้:
H ^ 1 = Σ▒ (p_i) (log_n⁡〗〖 P_i ) (Magaurran), 1988)
สถานที่: H1 = ดัชนีความหลากหลายของสายพันธุ์ (เนื้อหาข้อมูลของกลุ่มตัวอย่างบิตหรือบุคคล); ปี่ = สัดส่วนของกลุ่มตัวอย่างทั้งหมดที่อยู่ในสปีชีส์ที่ i และ i = จำนวนของสายพันธุ์.
ดัชนีความคล้ายคลึงกันของโซเรนเซนดัดแปลงโซเรนเซน (1948) ถูกนำมาใช้เพื่อแสดงให้เห็นความคล้ายคลึงกันชนิดนี้ในเว็บไซต์ต่างๆในแง่ของการกระจายสายพันธุ์
โดยจะแสดงเป็น:
C_n = 2a / (2a + b + c)
ที่ไหน: Cn = ค่าสัมประสิทธิ์ความคล้ายคลึงกันของโซเรนเซน; b, c = จำนวนของบุคคลต่อเว็บไซต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลของพารามิเตอร์ทางกายภาพ - เคมี ชนิดและปริมาณของแพลงก์ตอนพืชในเว็บไซต์ต่าง ๆถูกกำหนดโดยใช้การวิเคราะห์ตัวแปรพหุ ( องค์ประกอบหลักการวิเคราะห์ , PCA ) อันดับปัจจัยมากมายภายใต้การสอบสวน ตามขนาดของ O .
ความหนาแน่นของพืชมากที่สุด ( เซลล์ / ลิตร ) คำนวณได้จากสูตร :
ความหนาแน่น = คริสเตียน / m
L
x44 μที่ :หมายเลขซิน = บุคคลในสายพันธุ์ X ; m = จำนวนหยดพบภายใต้กล้องจุลทรรศน์ หยดตัวอย่างที่ถ่ายขึ้นโดยไมโครปิเปตต์ = 44 μ L ( โมเซอร์ et al . , 2004 ) .
ชั้นอันดับของเว็บไซต์นาข้าวที่แตกต่างกันได้โดยใช้ stockner ( 1972 ) นี้ถูกคำนวณโดยใช้ดัชนี eugelnophycean ( เบลลิงเงอร์ และ siegee
, 2010 )ชนิดส่วนดัชนี ( D ) ตาม margalef ( 1958 ) ใช้เพื่อประเมินโครงสร้างชุมชน สมการต่อไปนี้ถูกใช้และผลที่ถูกบันทึกไว้สองตำแหน่งทศนิยม :
D = ( ที่สุด ) / log_ θ⁡ n
ที่ไหน : D = ความร่ำรวยของชนิดดัชนี ; s = จำนวนสปีชีส์ในประชากร ; n = จำนวนของบุคคลในชนิด
แชนนอน–ทอความหลากหลาย ( H ) ของดัชนี และ โซเรน น
แชนน่อน วีเวอร์ดัชนีความหลากหลายชนิดของแพลงก์ตอนพืชในเว็บไซต์ที่แตกต่างกันคือการพิจารณา :
H
1 = ∑▒ ( p_i ) ( log_n ⁡〖 p_i 〗 ) ( magaurran ) , 1988 )
: H1 = ดัชนีความหลากชนิด ( ข้อมูลเนื้อหาของตัวอย่าง , บิตหรือบุคคล ) ; Pi = สัดส่วนของตัวอย่างทั้งหมดเป็นของ ith ชนิดและฉัน = จำนวนชนิดของดัชนีความคล้าย
.
โซเรนเซนแก้ไข โซเรนเซ่น ( 1948 ) ถูกใช้เพื่อแสดงชนิดความเหมือนในเว็บไซต์ที่แตกต่างกันในแง่ของชนิดการกระจาย มันจะแสดงเป็น :
c_n = 2A / ( 2A B C )
: CN = โซเรนเซ่นของค่าสัมประสิทธิ์ความเหมือน ; A , B , C = หมายเลขของแต่ละบุคคลต่อ

เว็บไซต์