In contrast, consider again Kim’s r

In contrast, consider again Kim’s response, “on ships,” which drew laughter from the other students. If a climate of accountability and support had not been established, Kim might have been embarrassed. However, since everyone in the class was being called on, and Teri was prompting each student who didn't answer correctly, Kim was not uniquely” on the spot,” so the likelihood of being embarrassed was greatly reduced.
Wait-Time. Let’s look again at Teri’s lesson. While it’s hard to see in a written case study, after asking a student a question Teri waited a few seconds for an answer, giving students time to think. This period of silence, both before and after a student responds. Is called wait-time, and research indicates that in most classrooms, it is too short, typically less than one second.
Perhaps a more intuitively sensible label for wait time might be “think time,” because in reality waiting actually gives the student a little time-ideally about three to five seconds-to think. There are at least three benefits to this practice:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พิจารณาอีกครั้งในทางตรงกันข้าม การตอบสนองของคิม "บนเรือ ซึ่งวาดเสียงหัวเราะจากนักเรียนอื่น ๆ ถ้าไม่มีการสร้างบรรยากาศของความรับผิดชอบและสนับสนุน คิมอาจได้อาย อย่างไรก็ตาม เนื่องจากทุกคนในระดับที่ถูกเรียกบน และ Teri ถูกพร้อมท์แต่ละนักเรียนที่ไม่ได้ตอบได้อย่างถูกต้อง คิมไม่เฉพาะ"ในจุด"เพื่อความเป็นไปได้ของการอับอายถูกลดลงอย่างมาก.
รอเวลา ลองดูอีกครั้งในบทของ Teri ในขณะที่คุณจะไปดูในกรณีที่เป็นลายลักษณ์อักษรศึกษา นักเรียนถามคำถาม Teri รอกี่วินาทีคำตอบ นักเรียนให้เวลาคิด ตอบการนี้รอบระยะเวลาของความเงียบ ทั้งก่อน และ หลังเรียน คือเวลารอคอย และวิจัยบ่งชี้ว่า ในห้องเรียนมากที่สุด สั้น โดยทั่วไปน้อยกว่า 1 วินาทีการ
บางทีป้ายชื่อเหมาะสมเพิ่มเติมหมดเวลารออาจ "คิดเวลา เนื่องจากในความเป็นจริงรอให้จริง น้อยครั้งดาวประมาณสามถึงห้าวินาทีให้นักเรียนคิดว่า ได้ มีประโยชน์น้อยสามฝึกนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในทางตรงกันข้าม พิจารณาอีกครั้ง คิม คือ คำตอบของ " เรือ " ที่ดึงเสียงหัวเราะจากนักเรียนคนอื่น ๆ ถ้าบรรยากาศของความรับผิดชอบและการสนับสนุนได้ถูกก่อตั้งขึ้น คิมจะได้อาย อย่างไรก็ตาม เนื่องจากทุกคนในคลาสที่ถูกเรียก และเทอรี่ก็แจ้งนักเรียนที่ไม่ได้ตอบถูก คิม ไม่ได้เป็นเฉพาะ " บนจุด" ดังนั้นโอกาสของอายก็ลดลงอย่างมาก
รอเวลา ลองดูอีกครั้งบทเรียนเทรี่ . ในขณะที่มันเป็นเรื่องยากที่จะเห็นในการเขียนกรณีศึกษา หลังจากถามคำถามนักเรียน Teri รอไม่กี่วินาทีสำหรับคำตอบ เวลาที่ให้นักเรียนคิด ช่วงเวลาแห่งความเงียบ ทั้งก่อน และหลังเรียน ตอบสนอง . เรียกว่ารอเวลาและการวิจัยในชั้นเรียน พบว่า ส่วนใหญ่ มันสั้นเกินไป , มักจะน้อยกว่าหนึ่งวินาที
บางทีมากกว่าฉลากเพื่อรอเวลาที่เหมาะสมได้อย่างง่ายดายอาจจะ " คิดว่าเวลา " เพราะในความเป็นจริงรอจริงๆแล้วให้นักเรียนใช้เวลาผสมประมาณสามถึงห้าวินาทีที่จะคิด มีอย่างน้อยสามประการในการปฏิบัตินี้ :