OriginsThe earliest literature of t

Origins
The earliest literature of the Thai people was written in Chinese until the 13th century, then in Sanskrit and Pali from India.

Indian influence
Thai literature was traditionally heavily influenced by Indian culture from the 13th century. Thailand's national epic is a version of the Ramayana called the Ramakien. A number of versions of the epic were lost in the destruction of Ayutthaya in 1767. Three versions currently exist. One of these was prepared under the supervision (and partly written by) King Rama I. His son, Rama II, rewrote some parts for khon drama. The main differences from the original are an extended role for the monkey god Hanuman and the addition of a happy ending.

The most important poet in Thai literature was Sunthorn Phu, who is best known for his romantic adventure story Phra Aphai Mani and for nine travel pieces called Nirats.

Kings Rama V and Rama VI were also writers, mainly of non-fiction works as part of their programme to combine Western knowledge with traditional Thai culture. The story Lilit Phra Lo (ลิลิตพระลอ) was voted the best lilit work by King Rama VI's royal literary club in 1916. Based on the tragic end of King Phra Lo, who died together with the two women he loved, Phra Phuean and Phra Phaeng, the daughters of the ruler of the city of Song, it originated in a tale of Thai folklore and later became part of Thai literature.

20th century
20th century Thai writers tended to produce light fiction rather than literature. But increasingly, individual writers are being recognized for producing more serious works, including writers like Kukrit Pramoj, Kulap Saipradit, (penname Siburapha), and Suweeriya Sirisingh (penname Botan), and Chart Korbjitti. Some of the their works have been translated into English. The Isan region of Thailand has produced two notably sociocritical writers in Khamsing Srinawk and Pira Sudham. Notably, Pira Sudham writes in English.

Thailand has had a number of expatriate writers in the 20th century as well. The Bangkok Writers Group is currently publishing fiction by Indian author G.Y. Gopinath, the fabulist A.D. Thompson, as well as non-fiction by Gary Dale Cearley.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุดเริ่มต้นวรรณกรรมที่เก่าที่สุดของคนไทยถูกเขียนขึ้น ในจีนจนถึงศตวรรษ 13 จาก นั้น ในบาลีและสันสกฤตจากอินเดียอิทธิพลอินเดียวรรณกรรมไทยถูกมากซึ่งรับอิทธิพลจากวัฒนธรรมอินเดียจากศตวรรษ 13 มหากาพย์แห่งชาติของไทยเป็นรุ่นของรามายณะรามเกียรติ์เรียกว่า หมายเลขรุ่นของมหากาพย์ได้สูญหายทำลายอยุธยาในปีพ.ศ. 2310 รุ่น 3 อยู่ในขณะนี้ หนึ่งเตรียมไว้ภายใต้การกำกับดูแล (และบางส่วนเขียนโดย) พระรามฉัน ลูกชายของเขา ราม rewrote บางส่วนสำหรับโขนละคร ความแตกต่างหลักจากเดิมจะมีบทบาทเพิ่มเติมสำหรับเจ้าลิงหนุมานและแห่งสุขกวีสำคัญในวรรณคดีไทย Sunthorn Phu ที่รู้จักกันดี สำหรับเขาเรื่องผจญภัยโรแมนติกพระ Aphai มณี และชิ้นเดินทาง 9 ที่เรียกว่า Nirats ได้คิงส์จุลจอมเกล้าและพระรามหกก็ยังเขียน ส่วนใหญ่ของงานไม่ใช่นิยายเป็นส่วนหนึ่งของหลักสูตรการรวมความรู้ตะวันตกกับวัฒนธรรมไทย เรื่อง Lilit พระหล่อ (ลิลิตพระลอ) ถูกโหวตงาน lilit สุด โดยคลับวรรณกรรมของรัชกาลใน 1916 มันอยู่ในโศกนาฏกรรมของกษัตริย์พระหล่อ ที่เสียชีวิตพร้อมกับสำนึกรัก พระเพื่อนและพระแพง ธิดาของเจ้าเมืองซ่ง มาในเรื่องของวัฒนธรรมพื้นบ้านไทย และภายหลังได้กลายเป็น ส่วนหนึ่งของวรรณคดีไทยศตวรรษที่ 20ศตวรรษที่ 20 นักเขียนไทยมีแนวโน้มการ ผลิตนิยายแสงมากกว่าเอกสารประกอบการ ได้มากขึ้น การรู้จักผู้เขียนแต่ละสำหรับการผลิตงานที่รุนแรงมากขึ้น รวมถึงนักเขียนเช่นหม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์ ปราโมช Kulap Saipradit, (penname Siburapha), และ Suweeriya Sirisingh (penname รองเมือง), และแผนภูมิ Korbjitti บางคนได้รับการแปลเป็นภาษาอังกฤษ ในภาคอีสานของไทยมีผลิตสองยวด sociocritical เขียนคำสิงห์ศรีนอกและ Pira Sudham ยวด Pira Sudham เขียนเป็นภาษาอังกฤษประเทศไทยได้มีนักเขียนชาวต่างชาติจำนวนหนึ่งในศตวรรษ 20 เช่น กลุ่มนักเขียนกรุงเทพเป็นนิยายในปัจจุบันประกาศ โดยผู้เขียนอินเดีย G.Y. Gopinath, fabulist A.D. ทอมป์สัน ตลอดจนไม่นิยาย โดย Gary เดล Cearley

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ต้นกำเนิดวรรณกรรมที่เก่าแก่ที่สุดของคนไทยเป็นหนังสือที่เขียนในภาษาจีนจนกระทั่งศตวรรษที่ 13 แล้วในภาษาสันสกฤตและภาษาบาลีจากประเทศอินเดีย. อิทธิพลของอินเดียวรรณคดีไทยได้รับอิทธิพลอย่างมากจากประเพณีวัฒนธรรมอินเดียจากศตวรรษที่ 13 มหากาพย์แห่งชาติของประเทศไทยเป็นรุ่นของรามเกียรติ์รามเกียรติ์เรียกว่าเป็น จำนวนรุ่นมหากาพย์ถูกกลืนหายไปในการทำลายของอยุธยาใน 1767 สามรุ่นอยู่ในขณะนี้ หนึ่งในจำนวนนี้ถูกจัดทำขึ้นภายใต้การดูแล (และบางส่วนจากการเขียน) รัชกาลที่ I. ลูกชายของเขาพระรามที่สองเขียนบางส่วนละครโขน ความแตกต่างหลักจากเดิมที่มีบทบาทที่เพิ่มขึ้นสำหรับพระเจ้าลิงหนุมานและนอกเหนือจากความสุข. กวีที่สำคัญที่สุดในวรรณคดีไทยเป็นสุนทรภู่ซึ่งเป็นที่รู้จักดีที่สุดสำหรับการผจญภัยของเขาโรแมนติกเรื่องพระอภัยมณีและเก้าเดินทาง ชิ้นที่เรียกว่า Nirats. คิงส์จุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้ายังเป็นนักเขียนส่วนใหญ่ไม่ใช่นิยายทำงานเป็นส่วนหนึ่งของโปรแกรมของพวกเขาที่จะรวมความรู้ตะวันตกกับวัฒนธรรมแบบไทย ๆ เรื่องลิลิตพระลอ (ลิลิตพระลอ) ได้รับการโหวตทำงาน Lilit ที่ดีที่สุดโดยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าของสโมสรราชวรรณกรรมในปี 1916 จากปลายที่น่าเศร้าของพระมหากษัตริย์พระ Lo ผู้ที่เสียชีวิตพร้อมกับผู้หญิงสองคนที่เขารักพระ Phuean และ พระแพงลูกสาวของเจ้าเมืองของเพลงที่จะเกิดขึ้นในเรื่องของชาวบ้านไทยและต่อมาได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของวรรณคดีไทย. ศตวรรษที่ 20 ศตวรรษที่ 20 นักเขียนไทยมีแนวโน้มที่จะผลิตนิยายแสงมากกว่าวรรณกรรม แต่มากขึ้นนักเขียนแต่ละคนจะได้รับการยอมรับในการผลิตงานที่รุนแรงมากขึ้นรวมทั้งนักเขียนเช่นคึกฤทธิ์ปราโมช, กุหลาบสายประดิษฐ์ (นามปากกา Siburapha) และ Suweeriya ศิริสิงห์ (นามปากกา Botan) และชาติกอบจิตติ บางส่วนของผลงานของพวกเขาได้รับการแปลเป็นภาษาอังกฤษ ภาคอีสานของประเทศไทยได้สองนักเขียน sociocritical สะดุดตาในคำสิงห์ศรีนอกและ Pira สุธรรม ยวด Pira สุธรรมเขียนในภาษาอังกฤษ. ประเทศไทยมีจำนวนของนักเขียนชาวต่างชาติในศตวรรษที่ 20 เช่นกัน บางกอกกลุ่มนักเขียนนิยายอยู่ในขณะนี้โดยการเผยแพร่เขียนอินเดีย GY Gopinath ที่เสกสรร AD ธ อมป์สันเช่นเดียวกับที่ไม่ใช่นิยายโดยแกรี่เดล Cearley

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กำเนิด
วรรณคดีเก่าของคนไทยเขียนเป็นภาษาจีน จนกระทั่งศตวรรษที่ 13 แล้ว ในภาษาบาลีและสันสกฤตจากอินเดีย อินเดียมีอิทธิพลต่อวรรณกรรมไทย


ถูกผ้าอิทธิพลอย่างมากจากวัฒนธรรมอินเดียตั้งแต่พุทธศตวรรษที่ 13 มหากาพย์แห่งชาติเป็นรุ่นของรามเกียรติ์ เรียกว่า รามเกียรติ์หมายเลขรุ่นของมหากาพย์ตกอยู่ในความพินาศของอยุธยาในการผลิต . สามรุ่นอยู่ในขณะนี้ . หนึ่งของเหล่านี้ถูกเตรียมภายใต้การดูแล ( และบางส่วนเขียนโดย ) รัชกาลที่ฉันลูกชาย พระราม 2 มาแก้บางส่วนสำหรับโขนละคร ความแตกต่างหลักจากเดิมมีการขยายบทบาทให้เทพเจ้าลิง หนุมานและนอกเหนือจากการสิ้นสุดความสุข

กวีสำคัญในวรรณคดีไทย คือ สุนทรภู่ ที่เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดของเขาโรแมนติกผจญภัยเรื่องพระอภัยมณี และเก้าเดินทางชิ้นที่เรียกว่านิราศ

กษัตริย์ รัชกาลที่ 5 รัชกาลที่ 6 และยังเป็นนักเขียนสารคดีส่วนใหญ่ทำงานเป็นส่วนหนึ่งของโปรแกรมของพวกเขารวมความรู้ตะวันตกกับวัฒนธรรมดั้งเดิมของคนไทยเรื่องโศกเศร้าเสียใจ ( ลิลิตพระลอ ) เป็นคะแนนดีที่สุดทั้งงาน โดยรัชกาลที่ 6 พระในชมรมวรรณกรรม 1916 . ตามสุดท้ายที่น่าเศร้าของพระราชา พระลอ ที่ตายพร้อมกับสอง ผู้หญิงที่เขารัก พระเพื่อนและพระแพง บุตรสาวของเจ้าเมืองของเพลง มันมาจากนิทานพื้นบ้านของไทย และต่อมาได้กลายมาเป็นส่วนหนึ่งของวรรณกรรมไทย


ศตวรรษที่ 20ศตวรรษที่นักเขียนไทยมีแนวโน้มที่จะผลิตแสงมากกว่านิยายวรรณกรรม แต่มากขึ้น นักเขียนแต่ละได้รับการยอมรับสำหรับการผลิตงานจริงจังมากขึ้น รวมทั้งนักเขียน เช่น คึกฤทธิ์ ปราโมช , กุหลาบ สายประดิษฐ์ ( ศรีบูรพาเขียนมาโดย ) และ suweeriya sirisingh ( เขียนมาโดยโบตั๋น ) , ชาติ กอบจิตติ . บางส่วนของผลงานที่ได้รับการแปลเป็นภาษาอังกฤษภาคอีสานของประเทศไทยมีการผลิตสอง sociocritical โดยนักเขียนในคำสิงห์ ศรีนอก และพีระ สุธรรม . โดย พีระ สุธรรมเขียนภาษาอังกฤษ

ประเทศไทยมีจำนวนของชาวต่างชาตินักเขียนในศตวรรษที่ 20 ได้เป็นอย่างดี กลุ่มนักเขียน กรุงเทพมหานคร ปัจจุบันตีพิมพ์โดยผู้เขียนนิยายอินเดีย g.y. gopinath , fabulist AD ทอมป์สัน เป็นสารคดี โดย แกรี่ เดล เคียร์ลีย์ .