The ability of liver lysosomes to d

The ability of liver lysosomes to degrade hyaluronic acid and glycoproteins has been investigated. Purified liver lysosomes, prepared from rats previously treated, by injection, with Triton WR-1339, were incubated with the substrates at acid pH and 37°. Hyaluronic acid was degraded to the extent of about 85% to an equimolecular mixture of glucuronic acid and N-acetylglucosamine, with 15% of the molecule remaining in the form of hyalobiuronic acid, which proved resistant to attack by the lysosomal mixture of enzymes. With orosomucoid and fetuin as substrates, cleavage of about half the peptide bonds and removal of the larger part of the sialyl end groups of the carbohydrate chains occurred rapidly. This was followed more slowly by the release of galactose and of N-acetylglucosamine, which, however, did not exceed 30% of the theoretical yield under the conditions tried. Mannose could not be detected in the hydrolysis mixture. Apparently, considerable resistance to digestion occurs at or near the branching points in the carbohydrate portions of these glycoproteins. With submaxillary mucin as substrate, up to 80% of the disaccharide side chains were split off in the form of free N-acetylneuraminic acid and N-acetylgalactosamine. Peptide hydrolysis did not start until about half the carbohydrate portion had been removed, and then proceeded slowly, reaching 30% of theoretical yield at the end of the incubation period. Some 60% of the mannose residues were detached from ovalbumin glycopeptides. Thus, lysosomes can extensively degrade both the carbohydrate and the peptide portions of glycoproteins, but may lack the ability to bring their digestion to completion, at least with some substrates.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีการตรวจสอบความสามารถของ lysosomes ตับการกรด hyaluronic และ glycoproteins Lysosomes ตับบริสุทธิ์ เตรียมจากหนูเคย รับการรักษา ฉีดยา กับไตรตั้นเกิดจาก-1339 ถูก incubated กับพื้นผิวที่ pH กรดและ 37 องศา กรด hyaluronic ที่เสื่อมโทรมให้ขอบเขตของการผสม equimolecular กรด glucuronic และ N-acetylglucosamine, 15% ของโมเลกุลที่เหลืออยู่ในรูปของกรด hyalobiuronic ซึ่งพิสูจน์แล้วว่าทนทานต่อการถูกโจมตีจากส่วนผสมของเอนไซม์ lysosomal ประมาณ 85% Orosomucoid และ fetuin เป็นพื้นผิว ปริของพันธบัตรเพปไทด์ประมาณครึ่งและเอาส่วนใหญ่ของกลุ่มสิ้นสุด sialyl ของกลุ่มคาร์โบไฮเดรตเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว นี้ถูกตามช้า ด้วยการเปิดตัว ของกาแล็กโทส และ N-acetylglucosamine ซึ่ง อย่างไรก็ตาม ไม่เกิน 30% ของผลผลิตทางทฤษฎีภายใต้เงื่อนไขที่พยายาม ไม่พบ mannose ส่วนผสมไฮโตรไลซ์ เห็นได้ชัด ความต้านทานมากการย่อยอาหารเกิดขึ้นที่ หรือ ใกล้จุดโยงหัวข้อในส่วนคาร์โบไฮเดรตของ glycoproteins เหล่านี้ ด้วย mucin submaxillary เป็นพื้นผิว ค่า 80% ของไดแซ็กคาไรด์โซ่ด้านถูกแบ่งออกในรูปของกรด N-acetylneuraminic ฟรีและ N-acetylgalactosamine ไฮโตรไลซ์เพปไทด์ไม่เริ่มต้นจนกระทั่งส่วนคาร์โบไฮเดรตประมาณครึ่งถูกลบออก และครอบครัวช้า ถึง 30% ของผลผลิตทางทฤษฎีเมื่อสิ้นสุดระยะฟักตัว บาง 60% ของตก mannose ถูกแยกออกจาก ovalbumin glycopeptides ดังนั้น lysosomes อย่างกว้างขวางช่วยย่อยสลายคาร์โบไฮเดรตและบางส่วนเพปไทด์ของ glycoproteins แต่อาจขาดความสามารถในการนำการย่อยอาหารให้สมบูรณ์ ที่ มีพื้นผิวบาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสามารถของ lysosomes ตับลดกรดไฮยาลูโรและไกลโคโปรตีนที่ได้รับการตรวจสอบ lysosomes ตับบริสุทธิ์ที่เตรียมจากหนูได้รับการรักษาก่อนหน้านี้โดยการฉีดด้วยไทรทัน WR-1339 ถูกบ่มกับพื้นผิวที่ pH กรดและ 37 องศา กรดไฮยาลูโรถูกย่อยสลายในขอบเขตของประมาณ 85% เป็นส่วนผสมของกรด equimolecular glucuronic และ N-acetylglucosamine กับ 15% ของโมเลกุลที่เหลืออยู่ในรูปแบบของกรด hyalobiuronic ซึ่งพิสูจน์แล้วว่าสามารถทนต่อการถูกโจมตีจากส่วนผสม lysosomal ของเอนไซม์ ด้วย orosomucoid และ fetuin เป็นพื้นผิวของความแตกแยกประมาณครึ่งหนึ่งของพันธบัตรเปปไทด์และการกำจัดของส่วนที่มีขนาดใหญ่ในกลุ่มท้าย sialyl โซ่คาร์โบไฮเดรตที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว นี้ตามมาอย่างช้า ๆ มากขึ้นโดยการเปิดตัวของกาแลคโตและ N-acetylglucosamine ซึ่ง แต่ไม่เกิน 30% ของผลผลิตทางทฤษฎีภายใต้เงื่อนไขที่พยายาม mannose ไม่สามารถตรวจพบในส่วนผสมไฮโดรไลซิ เห็นได้ชัดว่าความต้านทานมากในการย่อยอาหารเกิดขึ้นในหรือใกล้จุดแยกในส่วนของไกลโคโปรตีนคาร์โบไฮเดรตเหล่านี้ ด้วย mucin submaxillary เป็นสารตั้งต้นสูงสุดถึง 80% ของเครือข่ายด้านไดแซ็กคาไรด์ถูกแยกออกจากกันในรูปแบบของฟรีไม่มีกรดอะเซทิลและ N-acetylgalactosamine ไฮโดรไลซิเปปไทด์ยังไม่เริ่มจนกว่าประมาณครึ่งหนึ่งส่วนคาร์โบไฮเดรตที่ถูกถอดออกและจากนั้นก็เดินช้าลงถึง 30% ของผลผลิตทางทฤษฎีในตอนท้ายของระยะฟักตัวที่ 60% ของสารตกค้าง mannose ถูกถอดออกจาก ovalbumin ไกลโคเพ ดังนั้น lysosomes กว้างขวางสามารถลดทั้งคาร์โบไฮเดรตและบางส่วนของไกลโคโปรตีนเปปไทด์ แต่อาจจะขาดความสามารถในการที่จะนำมาย่อยอาหารของพวกเขาที่จะเสร็จสิ้นอย่างน้อยบางส่วนกับพื้นผิว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสามารถของไลโซโซม ตับย่อยสลายโปรตีนและกรดไฮยาลูโรนิก และถูกสอบสวน บริสุทธิ์ ไลโซโซม ตับ ที่เตรียมจากหนูที่เคยได้รับการรักษาโดยการฉีด กับไทรทัน wr-1339 ถูกบ่มกับพื้นผิวที่ pH เป็นกรด และ 37 องศา . กรดไฮยาลูโรนิกเกิดขึ้นในขอบเขตประมาณ 85% ที่มีส่วนผสมของกรด และ n-acetylglucosamine equimolecular glucuronic ,กับ 15% ของโมเลกุลที่เหลือในรูปแบบของ hyalobiuronic กรด ซึ่งพิสูจน์แล้วว่าทนทานต่อการโจมตีด้วยส่วนผสม lysosomal เอนไซม์ กับ orosomucoid คนเป็นและพื้นผิวลึกประมาณครึ่งเปปไทด์พันธบัตรและการกำจัดของขนาดใหญ่ส่วนหนึ่งของ sialyl สิ้นสุดกลุ่มคาร์โบไฮเดรตโซ่ที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วนี้ตามมาช้าๆ โดยปล่อยกาแลกโตสและ n-acetylglucosamine ซึ่ง , อย่างไรก็ตาม , ไม่เกิน 30 % ของทฤษฎีผลผลิตภายใต้เงื่อนไขพยายาม แมนโนสไม่สามารถตรวจพบในการย่อยสลายสารผสม เห็นได้ชัดมากทนต่อการย่อยเกิดขึ้นในหรือใกล้ทำคะแนนในส่วนของโปรตีนคาร์โบไฮเดรตเหล่านี้กับ submaxillary เยื่อเมือกเป็นสารตั้งต้นได้ถึง 80% ของไดแซ็กคาไรด์โซ่ข้างถูกแบ่งออกในรูปของกรด n-acetylneuraminic ฟรีและ n-acetylgalactosamine . เปปไทด์การย่อยสลายไม่ได้เริ่มต้นจนถึงประมาณครึ่งหนึ่งของคาร์โบไฮเดรต ส่วนได้ถูกลบออก แล้วเดินช้าๆ ไปถึง 30% ของผลผลิตตามทฤษฎีที่สิ้นสุดของระยะเวลาการบ่มบาง 60 % ของแมนโนสตกค้างถูกแยกออกจากโอวัลบูมินไกลโคเปปไตด์ . ดังนั้น ไลโซโซมสามารถอย่างกว้างขวางทำให้ทั้งคาร์โบไฮเดรตและโปรตีนเปปไทด์บางส่วน แต่อาจจะขาดความสามารถในการทำให้การย่อยอาหารของพวกเขาจะเสร็จสมบูรณ์อย่างน้อยบางท