I have never forgotten my mother's

I have never forgotten my mother's advice; I knew she was a wise old horse, and our master thought a great deal of her. Her name was Duchess, but he often called her Pet.

Our master was a good, kind man. He gave us good food, good lodging, and kind words; he spoke as kindly to us as he did to his little children. We were all fond of him, and my mother loved him very much. When she saw him at the gate she would neigh with joy, and trot up to him. He would pat and stroke her and say, "Well, old Pet, and how is your little Darkie?" I was a dull black, so he called me Darkie; then he would give me a piece of bread, which was very good, and sometimes he brought a carrot for my mother. All the horses would come to him, but I think we were his favorites. My mother always took him to the town on a market day in a light gig.

There was a plowboy, Dick, who sometimes came into our field to pluck blackberries from the hedge. When he had eaten all he wanted he would have what he called fun with the colts, throwing stones and sticks at them to make them gallop. We did not much mind him, for we could gallop off; but sometimes a stone would hit and hurt us.

One day he was at this game, and did not know that the master was in the next field; but he was there, watching what was going on; over the hedge he jumped in a snap, and catching Dick by the arm, he gave him such a box on the ear as made him roar with the pain and surprise. As soon as we saw the master we trotted up nearer to see what went on.

"Bad boy!" he said, "bad boy! to chase the colts. This is not the first time, nor the second, but it shall be the last. There -- take your money and go home; I shall not want you on my farm again." So we never saw Dick any more. Old Daniel, the man who looked after the horses, was just as gentle as our master, so we were well off.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันไม่เคยลืมคำแนะนำของแม่ ฉันรู้ว่า เธอฉลาดม้าเก่า และหลักของความคิดของเธอมาก ชื่อของเธอถูกดัชเชส แต่เขามักจะเรียกว่าสัตว์เลี้ยงของเธอหลักของเราคือ เป็นคนดี ประเภท เขาให้เราดี พักดี และถ้อย คำ เขาพูดว่ากรุณาให้เราได้หลานน้อย เราก็ชอบทั้งหมดของเขา และแม่ของฉันรักเขามาก เมื่อเธอเห็นเขาที่ประตู เธอจะ neigh มีความสุข และ trot ขึ้นเขา เขาจะ pat และโรคหลอดเลือดสมองของเธอ และพูด ว่า, "ดี เก่า Pet และวิธีของ Darkie น้อย? " ผมดำหมองคล้ำ ดังนั้นเขาเรียกว่าฉัน Darkie แล้วเขาจะให้ฉันชิ้นขนมปัง ที่ดี และบางครั้งนำแครอทสำหรับแม่ ม้าทั้งหมดจะมาหาเขา แต่ผมคิดว่า เรามีรายการโปรดของเขา แม่ของฉันเสมอเขาใช้การเมืองในวันตลาดในกิ๊กแสงPlowboy ดิ๊ก ที่บางครั้งมาในเขตของเราเด็ด blackberries จากป้องกัน ได้ เมื่อเขาได้กินทั้งหมดที่เขาต้องการเขาจะมีอะไรที่เขาเรียกสนุกกับลูก โยนหิน และแท่งที่ให้ทำให้ห้อ เราไม่ได้จิตใจไม่มาก สำหรับเราสามารถควบม้าออกไป แต่ในบางครั้งหินจะตี และทำร้ายเราวันหนึ่งเขาอยู่ในเกมนี้ และไม่รู้ว่า ต้นอยู่ในฟิลด์ถัดไป แต่เขาก็มี ดูสิ่งเกิดขึ้น มากกว่าการป้องกัน เขาไปทันใด และจับกระเจี๊ยวที่แขน เขาให้เขาเช่นกล่องในหูที่ทำให้เขาร้อง ด้วยความเจ็บปวดและความประหลาดใจ ทันทีที่เราเห็นแบบเรา trotted ค่าชนิดเพื่อ ดูอะไรไป"เด็กดี" เขากล่าวว่า "เด็กเลว ไล่ลูก นี่ไม่ใช่ครั้งแรก หรือที่สอง แต่ก็จะล่าสุด มี - ใช้เงินของคุณ และกลับบ้าน จะไม่ต้องการเธอในฟาร์มของฉันอีก" ดังนั้น เราไม่เคยเห็นดิ๊กอีก Daniel เก่า คนหลังม้า มีเพียงนุ่มนวลเป็นหลักของเรา เพื่อให้เราได้ดีออก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันไม่เคยลืมคำแนะนำของแม่ของฉัน; ฉันรู้ว่าเธอเป็นม้าเก่าที่ชาญฉลาดและนายของเราคิดว่าการจัดการที่ดีของเธอ ชื่อของเธอคือดัชเชส แต่เขามักจะเรียกว่าสัตว์เลี้ยงของเธอ. ต้นแบบของเราคือดีคนใจดี เขาให้เราอาหารที่ดีที่พักที่ดีและคำชนิด; เขาพูดเป็นความกรุณาให้เราในฐานะที่เขาทำกับเด็กเล็ก ๆ ของเขา เราทุกคนรักเขาและแม่ของฉันรักเขามาก เมื่อเธอเห็นเขาที่ประตูเธอจะฮี้ด้วยความสุขและวิ่งขึ้นอยู่กับเขา เขาจะตบเบา ๆ และโรคหลอดเลือดสมองของเธอและพูดว่า "ดีเก่าสำหรับสัตว์เลี้ยงและวิธีการที่เป็น Darkie น้อยของคุณ?" ผมเป็นสีดำหมองคล้ำดังนั้นเขาจึงเรียกผม Darkie; แล้วเขาจะให้ฉันชิ้นส่วนของขนมปังซึ่งเป็นสิ่งที่ดีมากและบางครั้งเขานำแครอทสำหรับแม่ของฉัน ม้าทั้งหมดจะมาถึงเขา แต่ผมคิดว่าเราเป็นทีมเต็งของเขา แม่ของฉันมักจะพาเขาไปเมืองในวันที่ตลาดในกิ๊กแสง. มีเด็กเลี้ยงควายเป็นดิ๊กซึ่งบางครั้งก็เข้ามาในเขตของเราที่จะถอนแบล็กจากการป้องกันความเสี่ยง เมื่อเขาได้กินทุกอย่างที่เขาต้องการเขาจะมีสิ่งที่เขาเรียกว่าสนุกกับโคลท์, การขว้างปาก้อนหินและไม้ที่พวกเขาจะทำให้พวกเขาวิ่ง เราไม่ได้มากใจเขาสำหรับเราอาจจะวิ่งออกไป แต่บางครั้งหินจะตีและทำร้ายเรา. วันหนึ่งที่เขาอยู่ในเกมนี้และไม่ทราบว่าเจ้านายที่อยู่ในสนามต่อไป; แต่เขาก็มีการเฝ้าดูสิ่งที่เกิดขึ้น; ป้องกันความเสี่ยงมากกว่าเขากระโดดได้ในพริบตาและจับดิ๊กด้วยแขนเขาให้เขาเช่นกล่องที่หูเป็นทำให้เขาคำรามด้วยความเจ็บปวดและความประหลาดใจ ทันทีที่เราได้เห็นต้นแบบที่เรา trotted ขึ้นใกล้ที่จะเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น. "เด็กไม่ดี!" เขากล่าวว่า "เด็กดีที่จะไล่ล่าโคลท์นี้ไม่ได้เป็นครั้งแรกหรือครั้งที่สอง แต่มันจะเป็นครั้งสุดท้ายมี - ใช้เงินของคุณและไปที่บ้าน;.. ฉันจะไม่ต้องการให้คุณอยู่ในฟาร์มของฉันอีกครั้ง " ดังนั้นเราไม่เคยเห็นดิ๊กใด ๆ เพิ่มเติม เก่าแดเนียลคนที่มองตามหลังม้าเป็นเช่นเดียวกับที่อ่อนโยนเป็นนายของเราดังนั้นเราจึงดีออก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันไม่เคยลืมคำสอนของแม่ข้า ข้ารู้ว่านางเป็นม้าแก่ปัญญา และอาจารย์คิดว่าเธอดีที่สุด ชื่อของเธอคือ ดัชเชส แต่เขามักจะเรียกสัตว์เลี้ยงของเธอ

อาจารย์ของเราเป็นคนแบบไหนดี เขาให้เราอาหารดี ที่พักดี คำพูดที่เขาพูด กรุณาให้เราเป็นเขาลูกเล็กๆ ของเขา เราทุกคนรักเขา และแม่ก็รักเขามากเมื่อเธอเห็นเขาอยู่ที่ประตู เธอจะร้องด้วยความสุข และวิ่งขึ้นเขา เขาจะลูบแล้วลูบเธอและพูดว่า " อืม แก่สัตว์เลี้ยง ยังไงๆนิโกร ? ชั้นทึบดำ เค้าโทรมา นิโกร แล้วเขาจะให้ฉันชิ้นส่วนของขนมปัง ซึ่งดีมาก และบางครั้งเขาเอาแครอทให้แม่ของฉัน ม้าทั้งหมดจะมาหาเขา แต่ผมคิดว่าเรามีรายการโปรดของเขาแม่ของฉันมักจะพาเขาไปยังเมืองในวันตลาดในงานแสง

มีเด็กไถนา ดิ๊ก ที่บางครั้งก็เป็นสนามของเราเด็ดแบล็คเบอรี่จาก Hedge เมื่อเขาได้กินทั้งหมดที่เขาต้องการ เขาก็มีสิ่งที่เขาเรียกความสนุกสนานกับโคลท์ , การขว้างปาก้อนหินและไม้ที่พวกเขาเพื่อให้พวกเขาวิ่ง เราไม่ได้สนใจเค้ามาก เพราะเราสามารถควบออกไปแต่บางครั้งหินจะตีและทำร้ายเรา

วันนึงเขาในเกมนี้ และ ไม่รู้ว่า อาจารย์อยู่หน้าสนาม แต่เขาอยู่ที่นั่น ดูสิ่งที่เกิดขึ้น ผ่านกองทุน เขากระโดดได้ในพริบตา แล้วจับควยโดยแขนเขาให้เขา เช่น กล่องในหูทำให้เขาคำรามด้วยความเจ็บปวดและตกใจ ทันทีที่เราเห็นอาจารย์เรา trotted ขึ้นใกล้เพื่อดูว่าไป

" เด็กเลว " เขากล่าวว่า " เด็กเลว ! ไล่โคลท์ . นี่ไม่ใช่ครั้งแรกหรือครั้งที่สอง แต่นี่จะเป็นครั้งสุดท้าย มัน . . . เอาเงินกลับบ้าน ข้าจะไม่ ต้องการ คุณ ฟาร์มผมอีกครั้ง แล้วเราไม่เคยเห็นควยอีก เก่า แดเนียล ผู้ชายที่ดูแลม้า ก็อ่อนโยนเป็นอาจารย์ของเรา เพื่อให้เราสุขสบาย