This study aimed to identify suitab

This study aimed to identify suitable habitats for reintroduced Eastern Sarus Cranes. The national reserved wetlands in Burirum province were selected as study area because it is only one the natural habitat of Eastern Sarus Crane in Thailand. Two factors and ten indicators that affect habitat selection for the Eastern Sarus Crane were analyzed. To produce a habitat suitability map, all data were analyzed for correlation and the suitable value index (SI) was determined. The results show that the frequency of Eastern Sarus Crane appearances in the study area is significantly correlated with the distances to middle-large water bodies (p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อระบุอยู่อาศัยเหมาะสำหรับการผลิตใหม่ในตะวันออก Sarus เครน พื้นที่ชุ่มน้ำสงวนแห่งชาติจังหวัดบุรีรัมย์ถูกเลือกเป็นพื้นที่ศึกษาเนื่องจากมีเพียงหนึ่งอยู่อาศัยตามธรรมชาติของภาคตะวันออกนกกระเรียนในประเทศไทย มีวิเคราะห์ปัจจัยที่สองและตัวบ่งชี้ 10 ที่มีผลต่อการเลือกอยู่อาศัยในแบบตะวันออกนกกระเรียน การผลิตแผนที่ความเหมาะสมอยู่อาศัย มีวิเคราะห์ข้อมูลทั้งหมดสำหรับความสัมพันธ์ และกำหนดดัชนีมูลค่าเหมาะสม (ซี) ผลลัพธ์แสดงว่า ความถี่ของนกกระเรียนไทยตะวันออกนัดในพื้นที่ศึกษาเป็นอย่างมาก correlated มีระยะทางถึงแหล่งน้ำขนาดใหญ่กลาง (p < 0.01) และกับ 0.965 ความสัมพันธ์ที่มีประสิทธิภาพสูงมาก ตัวใหญ่กลางน้ำเป็นหนึ่งของตัวชี้วัด มันอ้างถึง accumulations น้ำ พื้นที่ชุ่มน้ำ แม่น้ำ อ่างเก็บ น้ำ บ่อน้ำและที่มีขนาดพื้นที่มากกว่า 0.5 km2 ส่วนใหญ่ของพื้นที่ศึกษา (2,857.7 km2 หรือ 62.5%) จะอยู่อาศัยปานกลางเหมาะสำหรับภาคตะวันออกนกกระเรียน เหมาะเป็น 1,403.2 km2 (30.7%) และน้อยเหมาะเป็น 311.8 km2 (6.82%) ที่ขีดจำกัดความเชื่อมั่น 90% พื้นที่เหล่านี้มีความสำคัญสำหรับสวัสดิการของผลิตใหม่ในตะวันออกนกกระเรียน และควรได้รับการอนุรักษ์ในอนาคต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อระบุแหล่งที่อยู่อาศัยที่เหมาะสมสำหรับการแนะนำตะวันออก Sarus เครน พื้นที่ชุ่มน้ำที่สงวนแห่งชาติในจังหวัดบุรีรัมย์ได้รับการคัดเลือกให้เป็นพื้นที่การศึกษาเพราะเป็นเพียงคนเดียวที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติของนกกระเรียนตะวันออกในประเทศไทย สองปัจจัยสิบตัวชี้วัดที่มีผลต่อการเลือกที่อยู่อาศัยสำหรับนกกระเรียนตะวันออกวิเคราะห์ ในการผลิตแผนที่ความเหมาะสมที่อยู่อาศัยข้อมูลทั้งหมดมาวิเคราะห์ความสัมพันธ์และดัชนีมูลค่าที่เหมาะสม (SI) ถูกกำหนด ผลที่ได้แสดงให้เห็นว่าความถี่ของการปรากฏตัวของนกกระเรียนตะวันออกในพื้นที่ศึกษามีความหมายมีความสัมพันธ์กับระยะทางไปตรงกลางขนาดใหญ่แหล่งน้ำ (p <0.01) และมีความสัมพันธ์ที่มีประสิทธิภาพ 0.965 สูงมาก แหล่งน้ำกลางที่มีขนาดใหญ่เป็นหนึ่งในตัวชี้วัด มันหมายถึงการสะสมของน้ำเช่นพื้นที่ชุ่มน้ำที่แม่น้ำอ่างเก็บน้ำบ่อและอื่น ๆ ที่มีขนาดของพื้นที่มากกว่า 0.5 กิโลเมตร 2 ส่วนที่ใหญ่ที่สุดของพื้นที่ศึกษา (2,857.7 กิโลเมตร 2 หรือ 62.5%) เป็นที่อยู่อาศัยที่เหมาะสมปานกลางสำหรับนกกระเรียนตะวันออกสูงเหมาะเป็น 1,403.2 กิโลเมตร 2 (หรือ 30.7%) และน้อยที่สุดที่เหมาะสมเป็น 311.8 กิโลเมตร 2 (หรือ 6.82%) ที่ความเชื่อมั่น 90% ขีด จำกัด พื้นที่เหล่านี้มีความสำคัญสำหรับสวัสดิการของแนะนำนกกระเรียนตะวันออกและควรได้รับการจัดการเพื่อการอนุรักษ์ในอนาคต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแหล่งที่เหมาะสมสำหรับผลิตเครน sarus ตะวันออก สงวนแห่งชาติพื้นที่ชุ่มน้ำจังหวัดบุรีรัมย์ยังเป็นพื้นที่ศึกษา เนื่องจากมันเป็นเพียงหนึ่งในแหล่งที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติของแกนสมมาตรภาคตะวันออกของประเทศไทย สองปัจจัยและตัวชี้วัดที่ 10 ที่มีผลต่อการเลือกที่อยู่อาศัยสำหรับแกนสมมาตรภาคตะวันออกข้อมูล ผลิตแผนที่ความเหมาะสมของที่อยู่อาศัย ,ข้อมูลที่ได้นำมาวิเคราะห์ความสัมพันธ์และค่าดัชนีที่เหมาะสม ( SI ) คือกำหนด ผลที่ได้แสดงให้เห็นว่าความถี่ของตะวันออกนกกระเรียนปรากฏตัวในพื้นที่ศึกษามีความสัมพันธ์กับระยะทางของร่างกายน้ำขนาดใหญ่กลาง ( P < 0.01 ) และมีสถิติความสัมพันธ์ที่มีประสิทธิภาพสูงมาก กลางน้ำในร่างกายมีขนาดใหญ่เป็นหนึ่งในตัวชี้วัดมันหมายถึงการสะสมของน้ำ เช่น บึง แม่น้ำ อ่างเก็บน้ำ บ่อ และอื่น ๆซึ่งมีขนาดพื้นที่มากกว่า 0.5 ตารางกิโลเมตร . ส่วนที่ใหญ่ที่สุดของพื้นที่ศึกษา ( 2857.7 ตารางกิโลเมตร หรือ 62.5 % ) เป็นแหล่งที่อยู่อาศัยที่เหมาะสมปานกลางสำหรับตะวันออกนกกระเรียน สูง เหมาะจะ 1403.2 ตารางกิโลเมตร ( หรือ 50 % ) และอย่างน้อยที่เหมาะสมจะ 311.8 ตารางกิโลเมตร ( หรือ 6.82% ) ที่ 90% ความเชื่อมั่นที่กำหนดพื้นที่เหล่านี้เป็นสิ่งสำคัญสำหรับสวัสดิการของ reintroduced ตะวันออกนกกระเรียนไทย และควรมีการจัดการเพื่อการอนุรักษ์ในอนาคต