Natural and human-generated disturb

Natural and human-generated disturbances are widely acknowledged as key drivers of biological invasions. Understanding the role of spatial patterns of compounded disturbances in determining invader establishment and spread can enhance the effectiveness of control strategies. Using the framework of 1/f noise models and by means of a field experiment, we evaluated how the simultaneous exposure of Posidonia oceanica meadows to disturbances (namely overgrazing and rhizome uprooting from vessel anchoring) differing in spatial extent and degree of autocorrelation influenced the establishment and spread of the invasive seaweed, Caulerpa racemosa. Effects on invader establishment and spread were evaluated by means of mixed-effect models relating spatial patterns of disturbance and presence or abundance of C. racemosa, quantified through spectral coefficients. The spatial distribution of C. racemosa mimicked that of overgrazing, both variables showing positive autocorrelation. Yet, C. racemosa was unable to disperse from disturbed patches into adjacent intact areas. The uprooting of rhizomes did not promote the establishment of C. racemosa, but magnified (≃18 times) the proliferation of the exotic seaweed when coupled with overgrazing. Synthesis and applications. Fish overgrazing of Posidonia oceanica lessens the resistance of seagrass beds to invasion by Caulerpa racemosa. Thus, conservation strategies (e.g. marine protected areas) aiming to restore over-exploited fish populations may indirectly enhance the susceptibility of P. oceanica meadows to invasion by C. racemosa. Uprooting of P. oceanica rhizomes, such as that caused by boat anchoring, exacerbates the effects of overgrazing. The anchoring of recreational vessels should be, therefore, strictly regulated in areas characterized by intense grazing of P. oceanica leaves. More generally, our study shows that native herbivores may indirectly facilitate invasion by reducing the resistance of resident plant communities and suggests that sounded strategies for controlling the establishment and spread of invasive species require taking into account the interactive effects of natural and anthropogenic disturbances. © 2013 The Authors.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แหล่งธรรมชาติ และที่มนุษย์สร้างขึ้นจะยอมรับว่า เป็นโปรแกรมควบคุมคีย์ของการรุกรานทางชีวภาพอย่างกว้างขวาง เข้าใจบทบาทของรูปแบบพื้นที่ของทบเกิดกำหนดก่อตั้งเบ็ตและแพร่กระจายสามารถเพิ่มประสิทธิผลของการควบคุมกลยุทธ์ โดยใช้กรอบงานรุ่นเสียง 1/f และ จากการ ทดลองฟิลด์ เราประเมินว่าความเสี่ยงพร้อมของ Posidonia oceanica โดวส์แหล่ง (ได้แก่ overgrazing และเหง้า uprooting จากเรือ anchoring) แตกต่างกันในขอบเขตพื้นที่และระดับของ autocorrelation อิทธิพลก่อตั้งและแพร่กระจายของสาหร่ายรุกราน Caulerpa racemosa ผลก่อตั้งเบ็ตและแพร่กระจายได้ประเมินโดยใช้แบบจำลองผลผสมเกี่ยวกับรูปแบบปริภูมิสถานะ และรบกวนหรือมาย C. racemosa, quantified ผ่านสเปกตรัมสัมประสิทธิ์ การกระจายของ C. racemosa mimicked ของ overgrazing ตัวแปรทั้งสองแสดง autocorrelation บวก ยัง c racemosa ไม่สามารถกระจายจากรบกวนปรับปรุงเป็นพื้นที่ติดกันเหมือนเดิม Uprooting เหง้าไม่ได้ส่งเสริมการจัดตั้งของ C. racemosa ได้ขยายขยายของสาหร่ายทะเลแปลกใหม่เมื่อควบคู่กับ overgrazing (≃18 ครั้ง) การสังเคราะห์และการใช้งาน ปลา overgrazing ของ Posidonia oceanica ลดความต้านทานของเตียงหญ้าทะเลบุกรุก โดย Caulerpa racemosa ดังนั้น กลยุทธ์การอนุรักษ์ (พื้นที่ป้องกันทางทะเลเช่น) มุ่งคืนเกินสามารถปลาประชากรอาจอ้อมเพิ่มไก่โดวส์ P. oceanica การบุกรุก โดย C. racemosa ได้ Uprooting ของ P. oceanica เหง้า เช่นเกิดจากเรือ anchoring, exacerbates ผล overgrazing Anchoring เรือนันทนาการควร ดังนั้น ระเบียบอย่างเคร่งครัดในลักษณะรุนแรง grazing P. oceanica ใบไม้ เพิ่มเติมโดยทั่วไป เราศึกษาแสดงว่า herbivores พื้นเมืองโดยทางอ้อมช่วยบุกรุก โดยการลดความต้านทานของพืชที่มีถิ่นที่อยู่ชุมชน และแนะนำกลยุทธ์สำหรับการควบคุมการก่อตั้งและแพร่กระจายพันธุ์รุกรานแต่เพียงแห่งจำเป็นต้องคำนึงถึงผลกระทบแบบของแหล่งที่มาของมนุษย์ และธรรมชาติ © 2013 ผู้เขียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การรบกวนของมนุษย์ - สร้างขึ้นและเป็นธรรมชาติได้มีการใช้กันอย่างแพร่หลายว่าเป็นไดรเวอร์ปุ่มของรุกรานทางชีววิทยา ทำความเข้าใจเกี่ยวกับบทบาทหน้าที่ของรูปแบบบางส่วนของสัญญาณรบกวนในการกำหนดแผนกระจายตัวอยู่และการจัดตั้งผู้บุกรุกสามารถเพิ่ม ประสิทธิภาพ ในการควบคุม การใช้กรอบของรุ่น 1 / f และไม่มีเสียงรบกวนโดยใช้การทดลองฟิลด์เราได้รับการประเมินความเสี่ยงที่เกิดขึ้นพร้อมกันใน posidonia oceanica ทุ่งหญ้าสัญญาณรบกวน(เช่นดังเช่นและแง่ง uprooting จากเรือทอดสมอ)มีความแตกต่างกันในบางส่วนและขอบเขตของ autocorrelation ได้รับอิทธิพลการจัดตั้งและกระจายตัวอยู่โดยรอบของสาหร่ายทะเลเป็นประจำ, caulerpa racemosa .ผลกระทบต่อการแพร่กระจายและการจัดตั้งผู้บุกรุกมีการประเมินจากการผสมกันของรูปแบบ - มีผลเกี่ยวกับรูปแบบของช่องมากมายหรือการประชุมและการก่อความไม่สงบของ racemosa C .คำนวณออกมาเป็นรูปธรรมได้หรือผ่าน coefficients คลื่นแสงความถี่ การกระจายบางส่วนของ racemosa C .ล้อเลียนดังเช่นที่เป็นตัวแปรสำคัญทั้งสองแสดง autocorrelation ในเชิงบวก. แต่ค.racemosa ไม่สามารถกระจายออกมาจากโปรแกรมแก้ไขถูกรบกวนเข้าไปในพื้นที่เหมือนเดิมอยู่ใกล้กับ uprooting ของ, Rhizomes ไม่ได้ส่งเสริมการจัดตั้ง racemosa C .แต่"(≃ 18 ครั้ง)การแพร่ขยายของสาหร่ายทะเลจากต่างประเทศเมื่อประกอบกับดังเช่น แอพพลิเคชันและการสังเคราะห์การ. ดังเช่นปลาของ oceanica posidonia ถือเป็นการต่อต้านของเตียงนอนเพื่อการรุกราน seagrass โดย racemosa caulerpaดังนั้นการอนุรักษ์กลยุทธ์(พื้นที่ทางทะเลเช่นการป้องกัน)เพื่อคืนค่าประชากรปลามากกว่า - นำมาตักตวงผลประโยชน์ทางอ้อมอาจเพิ่มความไวของทุ่งหญ้า oceanica , p .เพื่อการรุกรานจาก racemosa C . uprooting ของ, Rhizomes oceanica , p .เช่นที่เกิดจากเขตห้ามทอดสมอเรือ exacerbates ผลกระทบของดังเช่น เขตห้ามทอดสมอที่ของเรือเพื่อการสันทนาการควรจะเป็นดังนั้นภายใต้ การควบคุมอย่างเคร่งครัดในพื้นที่โดยกินหญ้าอย่างรุนแรงของใบ oceanica p .. โดยทั่วไปแล้วมากกว่าการศึกษาของเราแสดงให้เห็นว่าคนพื้นเมือง.จะทำให้การบุกเข้าไปโดยการลดการต่อต้านของชุมชนโรงงานมีถิ่นที่อยู่โดยอ้อมและชี้ให้เห็นว่ากลยุทธ์ก็ดังขึ้นมาสำหรับการควบคุมการแพร่ระบาดและการจัดตั้งที่มีพันธุ์ไม้รุกล้ำความเป็นส่วนตัวต้องมีการเข้าไปในบัญชีของอินเตอร์แอคทีฟของการรบกวนธรรมชาติและ anthropogenic ©ปี 2013 ผู้เขียน.