“Really?” Yun Che’s expression didn

“Really?” Yun Che’s expression didn’t change. On the contrary, he started laughing coldly at Fen Juecheng: “Do you really believe I wouldn’t dare kill you because of that? Do you really think I’m afraid of your Burning Heaven Clan?”

As he spoke, Dragon Fault in Yun Che’s hands suddenly dropped, and smashed onto Fen Juebi’s right leg without any mercy. Only a “snap” sound could be heard, and the bones in Fen Juebi’s right leg snapped. An incomparably mournful sound akin to the wail of ghosts and the howl of wolves spread outwards. Even though the sky was filled with snow, the sound still traveled a great distance.

“You!!” Fen Juecheng didn’t think Yun Che would actually be this vicious and merciless. He had executed this strike that was capable of permanently handicapping Fen Juebi, without any hesitation at all. Fen Juebi’s mournful shriek had caused his entire facial expression to warp, as the joints in both his hands made cracking sounds.

Seventy percent of Yun Che’s profound strength recovering didn’t equate to seventy percent of Yun Che’s actual strength recovering. Because he had forcefully burned the Phoenix Blood, he wouldn’t be able to utilize the strength of the Phoenix Flame for three months, causing his overall strength to diminish significantly. With his current state, there was absolutely no possibility of him defeating Fen Juecheng.

But Yun Che’s expression remained incomparably confident. The head on exchange had also let Fen Juecheng’s heart give birth to fear. And in front of Fen Juecheng, he was not worried in the slightest and had instead quickly crippled Fen Juebi. It was clear that he was not afraid of angering him; on the contrary, it seemed as if he was trying to anger him on purpose. This infuriated Fen Juecheng to no end, yet made him even more cautious about daring to act without thinking. Not only did he not dare to advance, he was completely on guard, and had even made preparations to withdraw at full strength, as to evade the chance of Yun Che suddenly attacking him.

SNAP!

Yun Che smashed down with his sword again, directly snapping Fen Juebi’s left leg as well. Amidst Fen Juebi’s blood-curdling screams, Yun Che slowly raised his head. A sneer and a provocative smile hung on his face… This smiling expression caused Fen Juecheng’s scalp to feel numb for a moment. His body retreated backwards uncontrollably, and his sudden howl charged into the sky: “Fortress Master Mu! What are you doing… Why haven’t you attacked yet!!”

Just as Fen Juecheng’s voice fell, the snow diagonally above Yun Che suddenly became chaotic. Amidst the chaotic snowstorm, a silver colored spear shot out with an incomparably terrifying screeching sound. Wherever the spear went, the snowstorm was roughly split open. From a distance, it was like a dazzling silver colored line that was drawn on a sky sealed with ice and snow.

The aura of death brought along by the spear instantly made all of Yun Ch

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"จริง ๆ หรือ" ยุน Che นิพจน์ไม่ได้เปลี่ยนแปลง ในทางตรงกันข้าม เขาเริ่มหัวเราะจ้างงานที่ Juecheng วเฟิ่น: "คุณจริง ๆ เชื่อผมคงไม่กล้าฆ่าคุณ เพราะการที่ จริง ๆ อะไรฉันกลัวกองทัพสวรรค์คุณเขียน"ตามที่เขาพูด มังกรบกพร่องในยุนเชอมือก็กระตุก และถูกทุบลงบนขาขวาวเฟิ่น Juebi โดยไม่มีความเมตตาใด ๆ เท่า "สแนป" เสียงอาจจะได้ยิน และกระดูกในขาขวาวเฟิ่น Juebi จัดชิด เสียงโศกเศร้าเหลือใจคล้ายกับครวญครางของผีและหอนของหมาป่ากระจายว่อน แม้ว่าท้องฟ้าเต็มไป ด้วยหิมะ เสียงยังคงที่เดินทางระยะทางที่ดี"คุณ!!" Juecheng วเฟิ่นไม่คิด Che ยุนจะเป็นจริงนี้ขึ้น และไร้ความปราณี เขาได้ดำเนินการนัดหยุดงานนี้ที่สามารถอย่างถาวร handicapping Juebi วเฟิ่น โดยไม่ลังเลเลย Juebi วเฟิ่น shriek โศกได้เกิดสีหน้าของเขาทั้งหมดให้บิด เป็นข้อต่อในมือทั้งสองของเขาทำเสียงดิ้นแตกร้อยละเจ็ดสิบของ Yun Che ลึกซึ้งแรง กู้คืนไม่ได้จะถือเอาร้อยละเจ็ดสิบของ Yun Che จริงความแข็งแรงการกู้คืน เนื่องจากเขาได้เผาเลือดฟินิกซ์ประ เขาจะไม่สามารถใช้ความแรงของเปลวไฟฟินิกซ์สามเดือน ก่อให้เกิดความแข็งแรงโดยรวมจะลดลงอย่างมีนัยสำคัญ อย่างไม่เป็นไปได้ของเขาเอาชนะ Juecheng วเฟิ่นได้กับสถานะปัจจุบันของเขาแต่ยุน Che นิพจน์ยังคงเหลือใจมั่น หัวบนแลกมายังหัวใจวเฟิ่น Juecheng ให้เกิดความกลัว และหน้า Juecheng วเฟิ่น เขาไม่กังวลในน้อยที่สุด และมีแทนได้อย่างรวดเร็วง่อยวเฟิ่น Juebi มันเป็นที่ชัดเจนว่า เขาก็ไม่ได้กลัว angering เขา กลับกัน มันดูเหมือนกับว่า เขาพยายามโกรธเขาใน นี้โกรธแค้นวเฟิ่น Juecheng ไปไม่สิ้นสุด ยังทำให้เขายิ่งระวังกล้าทำโดยไม่คิด ไม่เพียงแต่ เขาไม่กล้าล่วงหน้า เขาอย่างระวัง และแม้ได้ทำการเตรียมการเพื่อถอนที่เต็มแรง เป็นโอกาสของ Yun Che ก็โจมตีเขาหลบเลี่ยงSNAPYun Che ทุบลงดาบอีกครั้ง โดยตรงถ่ายวเฟิ่น Juebi ขาเช่นซ้าย ท่ามกลางเสียงกรีดร้องโหยหวนวเฟิ่น Juebi, Yun Che ค่อย ๆ ยกศีรษะของเขา Sneer และรอยยิ้มเร้าใจแขวนบนใบหน้าของเขา... นิพจน์นี้ยิ้มเกิดวเฟิ่น Juecheng ศีรษะรู้สึกอาการครู่หนึ่ง ร่างกายของเขาสภาพระส่ำย้อนหลังดะ และหอนของเขาอย่างฉับพลันมีค่าสู่ท้องฟ้า: "ป้อมหลัก Mu คุณทำอะไรอยู่ ทำไมยังไม่คุณโจมตียัง!!"เหมือนเสียงวเฟิ่น Juecheng ตก หิมะเหนือ Che ยุนก็กลายเป็นวุ่นวาย ท่ามกลางพายุหิมะวุ่นวาย หอกสีเงินถ่ายออก ด้วยเสียงการ screeching น่ากลัวเหลือใจ ทุกที่ไปหอก ทั้งคู่ถูกประมาณเปิดแยกออก จากระยะไกล มันเป็นเหมือนเส้นสีเงินพราวที่มาบนท้องฟ้าปิดผนึก ด้วยน้ำแข็งและหิมะกลิ่นอายแห่งความตายมาตลอด โดยหอกทันทีทำทั้งหมดของ Yun Ch

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"จริงเหรอ?" ยุนการแสดงออกของเจ๊ไม่ได้เปลี่ยน ในทางตรงกันข้ามเขาเริ่มหัวเราะอย่างเย็นชาที่ลุ่ม Juecheng: "คุณเชื่อว่าผมจะไม่กล้าฆ่าคุณเพราะที่? จริงๆคุณคิดว่าฉันกลัวการเผาไหม้ของสวรรค์แซ่? " ขณะที่เขาพูดมังกรความผิดพลาดในมือ Yun เจ๊จู่ ๆ ก็ปรับตัวลดลงและถูกทุบลงบนขาขวา Fen Juebi โดยไม่มีความเมตตาใด ๆ เพียง "แน็ป" เสียงอาจจะได้ยินและกระดูกขาขวา Fen Juebi ของ snapped เสียงเศร้าเหลือใจคล้ายกับเสียงร้องครวญครางของผีและเห่าหอนของหมาป่าแพร่กระจายออกมาซึ่ง แม้ว่าท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหิมะเสียงยังคงเดินทางระยะทางที่ดี. "คุณ !!" Fen Juecheng ไม่คิดว่ายุนเจ๊จริงจะเป็นแบบนี้หินและเลือดเย็น เขาได้ดำเนินการนัดหยุดงานที่มีความสามารถอย่างถาวรแต้มต่อ Fen Juebi โดยไม่ลังเลใด ๆ เลย Fen Juebi ของเสียงกรีดร้องเศร้าได้ก่อให้เกิดการแสดงออกทางสีหน้าของเขาทั้งหมดเพื่อวิปริตเช่นข้อต่อในมือทั้งสองข้างของเขาที่ทำแตกเสียง. เจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ของความแข็งแรงลึกซึ้ง Yun เจ๊กู้คืนไม่ได้ถือเอาเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ของความแข็งแรงที่เกิดขึ้นจริง Yun เจ๊ฟื้นตัว เพราะเขามีการเผาไหม้อย่างแข็งขันฟีนิกซ์เลือดเขาจะไม่สามารถที่จะใช้ประโยชน์จากความแข็งแกร่งของฟินิกซ์เปลวไฟเป็นเวลาสามเดือนที่ก่อให้เกิดความแข็งแรงโดยรวมของเขาจะลดลงอย่างมีนัยสำคัญ กับสถานะปัจจุบันของเขามีความเป็นไปได้อย่างที่เขาเอาชนะ Fen Juecheng no. แต่การแสดงออก Yun เจ๊ยังคงมีความเชื่อมั่นเหลือใจ หัวในการแลกเปลี่ยนก็ปล่อยให้หัวใจของ Fen Juecheng ให้เกิดความหวาดกลัว และด้านหน้าของ Fen Juecheng เขาก็ไม่ได้กังวลในน้อยและแทนที่จะพิการได้อย่างรวดเร็ว Fen Juebi มันเป็นที่ชัดเจนว่าเขาเป็นคนไม่กลัวความขุ่นเคืองเขา; ในทางตรงกันข้ามมันดูราวกับว่าเขากำลังพยายามจะโกรธเขาอยู่กับวัตถุประสงค์ นี้โกรธแค้น Fen Juecheng ไม่มีที่สิ้นสุดยังทำให้เขาแม้จะระมัดระวังมากขึ้นเกี่ยวกับความกล้าหาญที่จะทำหน้าที่โดยไม่คิด ไม่เพียง แต่เขาไม่กล้าที่จะก้าวไปเขาได้อย่างสมบูรณ์ในยามและได้ทำแม้กระทั่งการเตรียมที่จะถอนตัวเต็มแรงเป็นที่จะหลบเลี่ยงโอกาสของการ Yun Che กึกโจมตีเขา. จัง! Yun Che ถูกทุบลงด้วยดาบของเขาอีกครั้งโดยตรง หักขาซ้าย Fen Juebi เช่นกัน ท่ามกลางบึง Juebi ของเสียงกรีดร้องของเลือดทำให้ตกใจ, Yun เจ๊ช้ายกศีรษะของเขา เยาะเย้ยและรอยยิ้มยั่วแขวนอยู่บนใบหน้าของเขา ... นี้แสดงออกยิ้มที่เกิดจากหนังศีรษะ Fen Juecheng จะรู้สึกมึนงงสักครู่ ร่างกายของเขาถอยไปข้างหลังอย่างบ้าคลั่งและเห่าหอนอย่างกะทันหันพุ่งเข้ามาในท้องฟ้า: "ป้อมโทหมู่! คุณกำลังทำอะไร ... ทำไมคุณยังไม่ได้โจมตีเลย !! " เช่นเดียวกับเสียงที่ลุ่ม Juecheng ลดลงหิมะแนวทแยงมุมข้างต้น Yun เจ๊ก็กลายเป็นความวุ่นวาย ท่ามกลางพายุหิมะวุ่นวายเงินหอกสียิงออกมาพร้อมกับเสียงร้องเสียงกรี๊ดน่ากลัวเหลือใจ เมื่อใดก็ตามที่หอกไป, พายุหิมะถูกแบ่งออกเปิดประมาณ จากระยะไกลมันเป็นเหมือนเป็นเส้นสีเงินพราวที่วาดบนท้องฟ้าปิดผนึกด้วยน้ำแข็งและหิมะ. กลิ่นอายแห่งความตายมาพร้อมหอกทันทีทำทั้งหมดของ Yun Ch

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" จริงเหรอ ? " สีหน้าของยุนเช ไม่ได้เปลี่ยนไป ในทางตรงกันข้าม เขาเริ่มหัวเราะอย่างที่เฟิน juecheng : " คุณเชื่อจริงๆ ผมไม่บังอาจจะฆ่าคุณเพราะเรื่องนั้นเหรอ คุณคิดว่าผมกลัวคุณร้อนผ่าว สวรรค์ของตระกูล ? "ขณะที่เขาพูด มังกรความผิดในมือยุนเชก็ลดลงและทำลายลงของเฟิน juebi ขาขวา ไม่มีความเมตตา แค่ " งับ " เสียงอาจจะได้ยิน และกระดูกในเฟิน juebi ของขาขวาขาด เป็นเหลือใจ เสียงเศร้าโศกคล้ายกับโอดครวญของผีและเสียงเห่าหอนของหมาป่ากระจายร่าง ถึงแม้ว่าท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหิมะ เสียงยังเดินทางมาไกลมาก" คุณ ! ! " เฟน juecheng ไม่คิดว่ายุนเชจะเป็นโหดร้ายและไร้ความปราณี เขาได้ประหารชีวิตนี้ตีที่สามารถอย่างถาวรแต้มต่อเฟิน juebi โดยไม่ลังเลใด ๆ ทั้งสิ้น เฟิน juebi กำลังเศร้าโศกกรีดร้อง ทำให้สีหน้าของเขาทั้งเส้นยืน เป็นข้อต่อในมือทั้งสองข้างของเขาทำให้การถอดรหัสเสียงร้อยละเจ็ดสิบของยุนเช แรงที่ลึกซึ้งการกู้คืนไม่ได้รับร้อยละเจ็ดสิบของยุนเช แรงจริงกู้คืน เพราะเขาบังคับให้เผาวิหคโลหิต เขาจะไม่สามารถใช้พลังของฟินิกซ์เพลิงเป็นเวลาสามเดือน ก่อให้เกิดความแข็งแกร่งของเขาโดยรวมลดลงอย่างมีนัยสำคัญ กับสถานะปัจจุบันของเขา ไม่มีความเป็นไปได้ที่เขาจะเอาชนะเฟิน juecheng .แต่สีหน้าของยุนเชยังคงเหลือใจ มั่นใจ หัวบนตราก็ปล่อยให้หัวใจเฟิน juecheng ให้เกิดความกลัว และในด้านหน้าของเฟิน juecheng เขาไม่กังวลเลยแม้แต่น้อย และมีบึง juebi พิการแทนได้อย่างรวดเร็ว . มันเป็นที่ชัดเจนว่าเขาไม่ได้กลัว angering เขา ในทางตรงกันข้าม ดูเหมือนว่าเขากำลังโกรธเขานะคะ นี้โกรธเฟิน juecheng อย่างไม่มีที่สิ้นสุด แต่ทำให้เขาระมัดระวังมากขึ้นเกี่ยวกับกล้าทำโดยไม่ได้คิด ไม่เพียง แต่เขาไม่กล้าที่จะก้าว เขาก็สนิทกับยาม และก็เตรียมตัวถอนที่เต็มแรง เพื่อหลบเลี่ยงโอกาสที่ยุนเชก็โจมตีเขาตะครุบ !ยุนเช พังลงด้วยดาบของเขาอีกครั้งโดย snapping เฟิน juebi เป็นขาซ้ายเช่นกัน เป็นเฟิน juebi เลือดข้นขึ้น ท่ามกลางเสียงกรี๊ด ยุนเชค่อยๆยกศีรษะของเขา เป็นแสยะยิ้มยั่วแขวนบนใบหน้าของเขา . . . มันยิ้มสีหน้าทำให้เฟิน juecheng ของหนังศีรษะรู้สึกชาไปชั่วขณะ ร่างกายของเขาถอยถอยหลังดะ และหอนเรียกเก็บเข้าไปในท้องฟ้าอย่างกะทันหันของเขา : " ป้อมโทมู คุณจะทำอะไร . . . . . . . ทำไมคุณถึงไม่โจมตีเลย ! "เช่นเดียวกับเสียงเฟิน juecheng ตก หิมะในแนวทแยงมุมข้างยุนเชก็วุ่นวาย ท่ามกลางพายุหิมะที่วุ่นวาย , หอกสีเงินยิงด้วยน่ากลัวอย่างหาที่เปรียบมิได้ . . . เสียงสี ไม่ว่าหอกไป พายุหิมะได้ประมาณแยกเปิด จากระยะไกลมันเป็นสีเงินพราวสีเส้นที่วาดบนท้องฟ้าที่ผนึกด้วยน้ำแข็งและหิมะกลิ่นอายของความตายนำโดยหอกทันที ทำให้ทั้งหมดของยุนชอนฮี