In the early 1970s, David Lee(1974)

In the early 1970s, David Lee(1974) provided evidence that time to contact is specified by an optical variable, which he termed tau (τ). He also showed that tau can be quantified mathematically by relating object size, the distance of the object from the person, and the angle subtended at the person by the object size and distance. In mathematical terms, tau is the inverse of the relative rate of change of the visual angle subtended by the moving object, given the speed of approach of the object is constant.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในต้นทศวรรษ 1970 หลักฐาน Lee(1974) ดาวิดให้ว่าเวลาติดต่อระบุ โดยตัวแปรแสง ซึ่งเขาเรียกว่าเต่า (τ) นอกจากนี้เขายังพบเต่าที่สามารถวัดทางคณิตศาสตร์ โดยวัตถุขนาด ระยะห่างของวัตถุจากบุคคล และมุมระนาบที่บุคคล โดยวัตถุขนาดและระยะทางที่เกี่ยวข้อง ในแง่คณิตศาสตร์ เต่ามีการผกผันของราคาสัมพัทธ์ของการเปลี่ยนแปลงของมุมภาพที่ระนาบ โดยวัตถุเคลื่อนไหว กำหนดความเร็วของวิธีการของวัตถุจะคง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงต้นปี 1970 ที่เดวิดลี (1974) มีหลักฐานว่าเวลาที่จะติดต่อจะถูกระบุโดยตัวแปรแสงซึ่งเขาเรียกว่าเอกภาพ (τ) นอกจากนี้เขายังแสดงให้เห็นว่าเป็นเอกภาพสามารถ quantified ทางคณิตศาสตร์โดยขนาดของวัตถุที่เกี่ยวข้องกับระยะทางของวัตถุจากบุคคลและมุม subtended ที่คนโดยขนาดของวัตถุและระยะทาง ในแง่ทางคณิตศาสตร์เอกภาพเป็นสิ่งที่ตรงกันข้ามของอัตราญาติของการเปลี่ยนแปลงของมุมภาพ subtended โดยวัตถุที่เคลื่อนที่ได้รับความเร็วของวิธีการของวัตถุที่จะคงที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในทศวรรษแรก เดวิด ลี ( 1974 ) ให้หลักฐานว่าเวลาติดต่อถูกกำหนดโดยตัวแปรแสงซึ่งเขาเรียกว่า tau ( τ ) นอกจากนี้เขายังพบว่าเตาสามารถ quantified ทางคณิตศาสตร์ โดยเกี่ยวข้องกับวัตถุขนาด , ระยะห่างของวัตถุที่ได้จากบุคคล และมุม subtended ที่คนด้วยวัตถุขนาดและระยะทาง ในทางคณิตศาสตร์คือตัวผกผันของอัตราสัมพัทธ์ของการเปลี่ยนแปลงของภาพและมุมกล้อง subtended โดยการย้ายวัตถุที่ให้ความเร็วของวิธีการของวัตถุคงที่